Despite the high demand for olives, there has been a decline in cultivated olive acreage in Türkiye in recent years. An important reason for this is the financial sustainability issues associated with the current interest-bearing debt financing model. The irregularity of income versus the regularity of loan repayments exposes farmers to commercial and seasonal risks, shifting the entire risk burden onto them without shared accountability from lending institutions. This study conducted a comparative financial analysis over a ten-year horizon for an olive orchard project in Bursa province, utilizing current market data, property values, and insights from table olive growers and it is revealed that the Diminishing Musharakah financing model is significantly more profitable for farmers compared to the interest-bearing debt financing model. Although the initial cost of establishing the orchard is similar under both models, interest-bearing debt financing model leads to a higher total repayment amount due to interest, whereas Diminishing Musharakah financing model maintains the initial cost without any interest, allowing for greater profitability. Additionally, this model provides distinct advantages in managing cash flow, as it aligns repayment schedules with harvest periods, thereby reducing the financial strain on producers. This financing structure also facilitates risk sharing among partners, effectively addressing challenges related to yield fluctuations and market volatility. The study shows that enhancing the financial sustainability of olive cultivation requires the adoption of alternative financing models.
Agricultural sustainability Diminishing musharakah Olive cultivation Interest-bearing debt financing Sustainable financing
Zeytine olan yüksek yerel ve uluslararası talebe rağmen son yıllarda Türkiye’de zeytin ekili alanlarda bir azalma görülmektedir. Bunun önemli bir nedeni mevcut faizli borç finansmanı modeli ile ilişkili finansal sürdürülebilirlik sorunlarıdır. Gelirlerin düzensizliği ile kredi ödemelerinin düzenliliği arasındaki uyumsuzluk, çiftçileri ticari ve mevsimsel risklere maruz bırakmakta ve kredi veren kurumlarca sorumluluğun paylaşılmaması risk yükünü tamamen çiftçilerin üzerine bırakmaktadır. Bu çalışma, Bursa ilinde bir zeytin bahçesi projesi için güncel piyasa verileri, arazi değerleri ve sofralık zeytin yetiştiricilerinin görüşlerini kullanarak on yıllık bir dönem için karşılaştırmalı bir finansal analiz gerçekleştirmiş ve Azalan Müşareke finansman modelinin, faizli borç finansmanı modeline göre çiftçiler için önemli ölçüde daha kârlı olduğunu ortaya koyulmuştur. Her iki modelde de bahçenin başlangıç maliyeti benzer olmakla birlikte, faizli borç finansmanı modeli, faiz nedeniyle daha yüksek bir toplam geri ödeme tutarına yol açmakta; buna karşın Azalan Müşareke finansman modeli faiz olmaksızın ilk maliyeti koruyarak daha yüksek kârlılık sağlamaktadır. Ayrıca, bu model, ödeme takvimlerini hasat dönemlerine uyarlayarak nakit akışının yönetiminde üreticiler için mali baskıyı azaltıcı avantajlar sunmaktadır. Bu finansman yapısı aynı zamanda ortaklar arasında risk paylaşımını kolaylaştırmakta, verim dalgalanmaları ve piyasa oynaklığı ile ilgili zorlukları etkin bir şekilde ele almaktadır. Çalışma, zeytin yetiştiriciliğinin finansal sürdürülebilirliğini artırmak için alternatif finansman modellerinin benimsenmesi gerektiğini göstermektedir.
Tarımsal sürdürülebilirlik Sürdürülebilir finansman Azalan müşareke Faizli finansman Zeytin yetiştiriciliği
Birincil Dil | İngilizce |
---|---|
Konular | Endüstri Mühendisliği |
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 23 Aralık 2024 |
Gönderilme Tarihi | 28 Ağustos 2024 |
Kabul Tarihi | 25 Ekim 2024 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2024 Cilt: 1 Sayı: 1 |