SAĞLIKTA İLETİŞİMİN ROLÜ

Yıl 2024, Cilt: 4 Sayı: 2, 95 - 107, 19.10.2024

Hande Haykır

Öz

Hayatın her alanında olduğu gibi sağlık alanında da iletişim yadsınamaz bir öneme sahiptir. Sağlık iletişimi, sağlık hizmetlerinin merkezinde yer alan önemli bir bilim ve uygulama alanıdır. İletişim, bireyler arasında, gruplar içinde, gruplar arasında ve toplumsal düzeyde gerçekleşebilen karmaşık bir disiplindir. Günümüzün sağlık ve iletişim dünyası önemli değişiklikler, fırsatlar ve zorluklar sunmaktadır. Bir yandan sağlık sektöründe iletişim uygulamalarında büyük boşluklar bulunurken, diğer yandan sağlık iletişimi ve bilişimi standartlar ve etkin iletişim stratejileri geliştirmektedir. Bu makalenin amacı; sağlık hizmet sunumu sürecinde sağlık iletişiminin etkin kullanımı üzerinden sağlık profesyonellerinin güncel literatür ile bağlantı kurmalarında yol gösterici olabilecek önerileri tartışmaktır.

Anahtar Kelimeler

Sağlık İletişimi, İletişim, Sağlık

Kaynakça

• Akbolat, M., & Ünal, Ö. (2018). Sağlık İletişimi. M. Akbolat, & M. C. Ungan içinde, Prof. Dr. Gültekin Yıldız Anı Kitabı (s. 1-365). Sakarya: Sakarya Üniversitesi.
• Babrow, A., & Mattson, M. (2003). Theorizing About Health Communication. Handbook Of Health Communication (s. 35-61). içinde Lawrence Erlbaum Associates Publishers.
• Baker, DW, Wolf, MS, Feinglass, J., & Thompson, JA (2014). Yaşlı İnsanlarda Sağlık Okuryazarlığı ve Ölüm Oranı . Genel Dahiliye Dergisi , 29(2), 114-118.
• Betsch, C. (2020). Davranış bilimi verileri COVID-19 salgınının hafifletilmesine nasıl yardımcı oluyor: Aşılama hazırlığı ve bilginin rolü . *İnsan Aşıları ve İmmünoterapötikler
• Berkman, ND, Sheridan, SL, Donahue, KE, Halpern, DJ ve Crotty, K. (2011). Düşük Sağlık Okuryazarlığı ve Sağlık Sonuçları: Güncellenmiş Sistematik Bir İnceleme . Annals of Internal Medicine , 155(2), 97-107.
• Brashers, D. E. (2006). Communication and Uncertainty Management. Journal Of Communication, 51(3), 477-497.
• Bulduklu, Y. (2010). Televizyonda Yayınlanan Sağlık Programları ve İzleyici Üzerine Ampirik Bir Çalışma. Konya. Çopurlar, C. K., & Kartal, M. (2015). Sağlık Okuryazarlığı Nedir? Nasıl Değerlendirilir? Neden Önemli? Turkish Journal of Family Medicine and Primary Care, 43-47.
• Desmond, J. (2010). Günümüz Hastasıyla İletişim. (D. Yamaç, Çev.) Ankara: Eflatun Yayınları.
• Dünya Sağlık Örgütü. (2018). Fiziksel Aktivite Üzerine Küresel Eylem Planı 2018-2030.
• Ewles, L. ve Simnett, I. (2016). Sağlığı Geliştirme: Pratik Bir Kılavuz . CRC Press .
• Freimuth, V. S., & Freimuth, S. C. (2004). The Contributions of Health Communication to Eliminating Health Disparities. American Journal of Public Health, 112, 2053-2055.
• Gülnar, B., & Balcı, Ş. (2011). Yeni Medya ve Kültürleşen Toplum. Konya: Literatür Yayınları.
• Giddens, A. (2021). Sosyoloji .(8. yüzyıl)
• Health Communication Basics . (2020, Ocak 22). Aralık 25, 2022 tarihinde Centers for Disease Control and Prevention. Gateway to Health Communication & Social Marketing Practice.: https://www.cdc.gov/healthcommunication/healthbasics/WhatIsHC.htmlreject adresinden alındı
• Hoşgör, D. G. (2014). İletişim ve Sağlık İletişimi. İstanbul: Beykent Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Ishikawa, H., & Kiuchi, T. (2010). Health Literacy and Health Communication. Bio Psycho Social Medicine, 18(4), 2-5.
• Işık, T. (2019). Sağlık İletişimi Bağlamında Kullanım Şekilleri Açısından Dijital Algı ve Önemi. Sağlık İletişimi Bağlamında Kullanım Şekilleri Açısından Dijital Algı ve Önemi, 23(4), 1979-1974.
• Katz, SJ, Moyer, A., & Hibbard, JH (2016). Sağlık Hizmetlerinde Hasta İletişiminin Rolünün Anlaşılması.Sağlık İletişimi Dergisi
• Kickbusch, I., & Maag, D. (2008). Encyclopedia of public health. Q. S. Heggenhougen K içinde, Health Literacy (s. 204-211). San Diego: Academic Press.
• Kihtir, A. (2011). Sağlık Çalışanları İçin Etkili İletişim: Hekim-Hasta İletişiminde Temel Noktalar. Sağlık Düşüncesi ve Tıp Kültürü Platformu, 18(17), 72-77.
• Koçak, A., & Bulduklu, Y. (2010). Sağlık İletişimi: Yaşlıların Televizyonda Yayınlanan Sağlık Programlarını İzleme Motivasyonları. Selçuk İletişim, 6(3), 5-17.
• McCormack, LA, Williams-Piehota, P. ve Hesse, BW (2016). Sağlık İletişimi ve Sağlık Geliştirme . Sağlık İletişimi Dergisi , 21(7), 771-774.
• McCormack, L., Haun, J., Sørensen, K. ve Bond, R. (2017). Sağlık Okuryazarlığı ve Halk Sağlığı: Tanımlar ve Modellerin Sistematik Bir İncelemesi ve Entegrasyonu . BMC Halk Sağlığı , 17, 361.
• Murray, E. (2020). Hasta İletişimi ve Sağlık Sonuçları: Genel Bakış.Tıbbi İletişim Dergisi
• Nutbeam, D. (2000). Sağlık okuryazarlığı bir halk sağlığı hedefi olarak: Çağdaş sağlık eğitimi ve iletişim stratejileri için 21. yüzyıla yönelik bir zorluk . Uluslararası Sağlık Geliştirme , 15(3), 259-267.
• Nutbeam, D. (2008). "Sağlık okuryazarlığının gelişen kavramı." Sosyal Bilimler ve Tıp , 67(1Mukherjee, S. (2012). Tüm Hastalıkların Şahı: Kanserin Biyografisi. İstanbul: Domingo Yayınevi.
• Paasche-Orlow, MK, & Wolf, MS (2007). Sağlık Okuryazarlığına Ulaşmanın Tehlikeleri . Genel Dahiliye Dergisi , 22(11), 1478-1483.
• Rimal, R. N., & Lampinski, M. K. (2009). Why Health Communication Is Important In Public Health. Bull World Health Organ, 87(4), 87-247.
• Rimal, RN ve Lapinski, MK (2015). Sağlık Geliştirmede Hedefler ve İletişim . Sağlık İletişimi Dergisi , 20(4), 467-474.
• Rimer, BK ve Glanz, K. (2018). Bir Bakışta Teori: Sağlık Geliştirme Uygulaması İçin Bir Kılavuz. Sadeghi, S., Brooks, D., Petterson, S. S., & Goldstein, R. (2013). Growing Awareness Of The Importance Of Health Literacy in Individuals . COPD, 10(1), 8-72.
• Schiavo, R. (2014). Sağlık İletişimi: Teoriden Pratiğe(Jossey-Bas .
• Stephen, T. B., Fine, M. J., & İbrahim, S. A. (2011). Health Disparities: The Importance of Culture and Health Communication. American Journal of Public Health , 94(12), 2047-2212.
• Şanjarhan, B. (2011). Semantic Thoughts Around the Triangle. Turkish Studies - International Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, 6(4), 367-372.
• Tabak, R. S. (2003). Sağlık İletişimi (2 b.). İstanbul: Litaratür Yayınları.
• Tabak, R. S. (2006). Sağlık İletişimi. İstanbul: Literatür Yayıncılık.
• Thompson, T. (2014). Encyclopedia Of Health Communication. California: Sage Publications .
• Yılmaz, M. B. (2018). Doktorum Medya. Konya: Literatür Yayıncılık.