TÜRK RESİM SANATI ve GELENEK

Yıl 2017, Sayı: 3, 0 - 0, 31.12.2017

Gültekin Akengin Asuman Aypek Arslan

Öz

Geleneksel kültür, tüm dünya sanatlarında olduğu gibi Türk resim sanatında da her dönemde etkili rol oynamaktadır. Ülkemizde özellikle taklide dayalı batı resmi karşısında ulusal bir sanat yaratma çabası ile yer almıştır. Türkiye’de 1923 yılından itibaren bir yandan evrenselliği yakalamaya çalışma diğer yandan da ulusal sanatı oluşturma çabaları görülmektedir. Türk sanatında çağdaşlaşma sürecinin başlangıcından itibaren gelenekten ve kültürel dokudan yaralanma sanatçıların resimlerinde imgelenmiştir. Resim sanatında geleneksel etkilerin güncel sanatla olan bağları 1950 sonrasında bir değişim yaşamıştır. Bu değişim; dünya sanatında süreçler ve resim eğitiminin evrensel boyutlara taşınması, sanatımızdaki zenginlik ve özgünlüklerin değer görmesi geleneksel olanın sanatımıza yansımasının sonucunda gerçekleşmiştir. Dünya, kültürel etkileşim içindedir. Gelişmiş medeniyetlerin kültürleri diğer kültürleri etkileyebilir. Geleneğin özümsenmesi geçmişte ortaya konan eserlerin etkilerinin geleceğe taşınmasında önemlidir. Sanatçı ve eleştirmenlerin tespitlerinde de yer aldığı üzere, binlerce yıldır devam eden ve birçok farklı geçmiş medeniyetin izlerinin harmanlandığı geleneğin sanatçıları etkilemesi olağandır. Araştırmada; geleneksel kültür temalarının resimlenmesi, dönemler ve sanatçılar açısından ele alınmış ve önemi üzerinde durulmuştur.

Anahtar Kelimeler

Resim Sanatı, Geleneksel Kültür, Gelenek

Kaynakça

• Antmen, A. (2000). Modernizm, Yirminci Yüzyıl Sanatı. İstanbul: P Dergisi, Sayı:16. Arseven, C. E. (1967).Türk Sanatı Tarihi III. İstanbul: Milli Eğitim Basımevi. Başkan, S. (1991). On Dokuzuncu Yüzyıldan Günümüze Türk Ressamları. Ankara: KültürBakanlığı Yayınları. Berk, N. (1983). Cumhuriyet Dönemi Türk Resmi. Ankara: İş Bankası Kültür Yayınları, Tisa Matbaası. Berk, N. ve TURANİ, A. (1981). Başlangıcından Bugüne Çağdaş Türk Resim Sanatı Tarihi II. İstanbul: Tiglat Yayınları. Çalıkoğlu, L. (2000). MAC 2000. Milliyet Sanat, 493, 54-55. Çeken, B. (2004). Resim Sanatında Halkbilimsel Öğelerden Yararlanma, Millî Folklor. 64, 2004: 94–97. İndirkaş, Z. (2001). Ana Tanrıçalar, Kybele ve Çağdaş Türk Resmindeki İzdüşümleri. Ankara:Kültür Bakanlığı Yayını. İpşiroğlu, N. (1996). Çoker’in Son Sergileri Üzerine: Mimari-Resim-Müzik Bağlantıları.Milliyet Sanat, 395, 18-20. Kahraman, H. B. (2004). Postmodernite ile Modernite Arasında Türkiye. (2. Baskı). İstanbul:Everest Yayınları. Koçak N. (1979). Devlet ve Görsel Sanatlar İlişkileri. Sanat Çevresi, 3, 4-8. Özsezgin, K. (1998). Türk Resmi. Ankara: İş Bankası Yayınları. Pekpelvan, B. (1998). Geleneksel Değerlerimizin Çağdaş Değerlere Ulaştırılması, Sempozyum Bildirileri, Ankara: Kültür Bakanlığı Yayını, 238–244. Tanaltay, E. (1997). Sanat Ustalarıyla Söyleşi. İstanbul: Tekin Yayınevi. Tansuğ, S. (1996). Çağdaş Türk Sanatı. İstanbul: Remzi Kitabevi. Tansuğ, S.(1997). Gelenek Işığında Çağdaş Sanat. İstanbul: İz Yayıncılık. Tansuğ, S. (1993). Çağdaş Türk Resim Sanatı, Remzi Kitapevi, İstanbul, s.74. Türk Dil Kurumu [TDK] Güncel Türkçe Sözlük [Elektronik Sürüm]. (t.y.). Erişim: 5 Nisan 2017, http://www.tdk.gov.tr/ Yasa Y.Z. (2004). Bellek/Gelenek Sorunsalı Üzerine Bir Deneme, Dipnot, 2, 13-21. Yasa Y.Z. (2011). Suretin Sireti (Türkiye Cumhuriyet Merkez Bankası Sanat Koleksiyonu’ndan Bir Seçki) (Sergi Kataloğu), İstanbul: Pera Müzesi Yayınları.