It is very hard that poors obtain needed capital thoughout finanscial system because they have some problems to have enough information about financial resources, to provide the guarantees requested by financial institutions and to get high risk about fund management. This is seen as the most important obstacle to development. Microfinance defined as a financial model that poors can get fund for business project without guarantees and suretyship has become a worldwide development strategy worldwide. Also Islamic microfinance is an alternative for people that are very sensitive about their financial transactions’ compliant with Islamic law. Islamic microfinance, rather than a loan, contains trading activities with murabahah, equity finacing with mudarabah ve musharakah, saving with kardh, money transfer system with zakah and sadaqah and insurance with tekaful. Islamic financial methods were first introduced in the 80s in Turkey, and than the sector has achieved the market share of 6% at the 35 years. It is certain that Islamic banking and capital market products will rapidly grow especially with Islamic Financial Center targets of 10th Development Plan. However, Turkey has not yet get a serious development in Islamic microfinance. The purpose of this study is to state the Islamic microfinance models applied in some countries as Malaysia, Indonesia and Bangladesh and to argue about its viability in Turkey. Thus, It is expected to contribute the steps for poverty reduction, improving income distribution, caring for disadvantaged groups and blocking of inequality of opportunity to future generations
Yoksul insanların finansal sisteme ulaşıp gereksinim duydukları sermayeyi elde etmeleri, kaynaklar konusunda yeterli bilgiye sahip olmamaları, finans kurumlarının istediği teminatları sağlayamamaları ve fon yönetimi konusunda yüksek risk içermeleri gibi nedenlerle oldukça zordur. Bu durum, kalkınmanın önündeki en önemli engel olarak görülmektedir. Yoksul insanların kendilerine ve ailelerine bakabilecek düzeyde gelir elde etmelerini sağlayacak iş projelerine, teminat ve kefalet gerektirmeden sağlanan finansman olarak tanımlanan mikrofinans, tüm dünyada önemli bir kalkınma stratejisi haline gelmiştir. İslami mikrofinans uygulamaları ise, gerçekleştirdikleri finansal işlemlerin İslam hukukuna uygunluğu konusunda hassasiyet gösteren kişiler için bir alternatif olarak ortaya çıkmıştır. İslami mikrofinans, bir kredi olmaktan ziyade, murabaha ile ticari bir alış-verişi, mudarabe ve müşareke ile özsermaye finansmanını, karz ve vedia ile tasarruf, zekat ve sadaka ile para transfer sistemlerini ve tekafül ile sigortacılığı içermektedir. Türkiye’de İslami finans yöntemleri ilk olarak 80’li yıllarda uygulanmaya başlanmış, geçen 35 yılın ardından %6 düzeyinde sektör payı elde edilmiştir. Özellikle 10. Kalkınma Planının İstanbul Finans Merkezi Programına ilişkin hedefleri ile birlikte İslami bankacılık ve sermaye piyasası ürünlerinin hızlı bir ivme ile büyüme göstereceği açıktır. Bununla birlikte İslami mikrofinans konusunda Türkiye’de henüz ciddi bir gelişme yaşanmadığı görülmektedir. Bu çalışmanın amacı, Malezya, Endonezya ve Bangladeş gibi birçok ülkede uygulama alanı bulan İslami mikrofinans yöntemlerini ortaya koymak ve Türkiye’de uygulanabilirliğini tartışmaktır. Böylece yoksullukla mücadele, gelir dağılımının iyileştirilmesi, dezavantajlı kesimlerin gözetilmesi ve fırsat eşitsizliğinin gelecek nesillere sirayet etmesinin önüne geçilmesi için atılacak adımlara bir katkı sağlanması beklenmektedir.
Other ID | JA59KH39CD |
---|---|
Journal Section | Research Article |
Authors | |
Publication Date | July 1, 2015 |
Published in Issue | Year 2015 Volume: 1 Issue: 2 |
All articles published on IJISEF are licensed under the Creative Commons Attribution 4.0 International License. This license grants you the right to reproduce, share and disseminate data mining applications, search engines, websites, blogs, and all other platforms, provided that all published articles, data sets, graphics and attachments are cited. Open access is an approach that facilitates interdisciplinary communication and encourages different disciplines to work with each other.