Halkla İlişkilerde Topluluk İnşası: Dijital Platformlarda Sanal Cemaat Oluşturma Stratejileri

Yıl 2024, Cilt: 10 Sayı: 2, 145 - 169, 12.02.2025

Özgenur Reyhan Güler

Öz

Bu çalışma, halkla ilişkiler uygulamalarında dijital platformlarda topluluk inşası kavramını ve sanal cemaatlerin oluşturulması, yönetilmesi ve sürdürülebilir hale getirilmesi için uygulanan stratejileri incelemektedir. Dijitalleşme ile birlikte markalar ve organizasyonlar, hedef kitleleriyle daha etkili ve sürekli bir iletişim kurma ihtiyacı duymuştur. Bu süreçte sanal cemaatler, itibar yönetimi, güven inşası, katılım teşviki ve kriz yönetimi gibi halkla ilişkiler faaliyetlerinde önemli bir araç haline gelmiştir. Özellikle Discord platformu, sanal cemaatlerin dinamiklerinin analiz edilmesi için uygun bir dijital ekosistem sunmaktadır.
Araştırmada Discord platformunda oluşturulan üç farklı topluluk örnek olay incelemesi yöntemiyle ele alınmıştır. Oyun topluluğu, teknoloji topluluğu ve sanat topluluğu olmak üzere üç Discord sunucusu seçilmiş ve bu topluluklardaki kullanıcıların katılım davranışları, güven algısı ve aidiyet duygusu analiz edilmiştir. Araştırma kapsamında hem nicel hem de nitel veri toplama yöntemleri kullanılmıştır. Nicel veriler, topluluk üyelerine uygulanan anketler ile elde edilirken, nitel veriler ise topluluk yöneticileri ve halkla ilişkiler uzmanları ile yapılan derinlemesine görüşmelerden elde edilmiştir.
Araştırmanın bulguları, sanal cemaatlerde etkili moderasyonun, şeffaf iletişimin ve kişiselleştirilmiş içerik paylaşımının topluluk üyelerinin güven ve aidiyet duygularını artırdığını göstermektedir. Özellikle kişiselleştirilmiş etkinlikler, ödüller ve içerik paylaşımı, üyelerin topluluğa katılım düzeyini yükseltmekte ve bağlılığı artırmaktadır. Bunun yanı sıra, kriz durumlarında hızlı ve etkili iletişim kuran topluluk yöneticilerinin, toplulukların sürdürülebilirliğinde önemli bir rol oynadığı tespit edilmiştir. Bu araştırma, halkla ilişkiler uzmanlarına dijital platformlarda topluluk inşası stratejilerini geliştirme konusunda önemli öneriler sunmaktadır. Organizasyonlar, hedef kitleleriyle daha etkili bir bağ kurabilmek için sanal cemaatlerde iki yönlü iletişim stratejileri geliştirmektedirler. Ayrıca, güven inşa etme ve topluluk üyelerinin aidiyet duygusunu güçlendirme süreçlerine odaklanmaktadırlar. Kriz yönetimi de sanal cemaatlerin sürdürülebilirliğini sağlamak için kritik bir unsur olarak karşımıza çıkmaktadır. Sonuç olarak, bu çalışma, sanal cemaatlerin halkla ilişkiler uygulamalarında nasıl etkili bir şekilde kullanılabileceğine dair teorik ve pratik katkılar sağlamaktadır.

Anahtar Kelimeler

Sanal Cemaatler, Topluluk İnşası, Halkla İlişkiler, Discord, Dijital Platformlar, Algı Yönetimi

Building Communities in Public Relations: Strategies for Creating Virtual Communities on Digital Platforms

Öz

This study examines the concept of community building on digital platforms in public relations practices and the strategies applied to create, manage, and sustain virtual communities. With the rise of digitalization, brands and organizations have felt the need to establish more effective and continuous communication with their target audiences. In this process, virtual communities have become a significant tool in public relations activities such as reputation management, trust building, participation encouragement, and crisis management. In particular, the Discord platform offers a suitable digital ecosystem for analyzing the dynamics of virtual communities.
The research focuses on three different communities created on the Discord platform through a case study method. Three Discord servers—game community, technology community, and art community—were selected, and the participation behaviors, trust perceptions, and sense of belonging of users in these communities were analyzed. The study employed both quantitative and qualitative data collection methods. Quantitative data were gathered through surveys conducted with community members, while qualitative data were obtained from in-depth interviews with community managers and public relations professionals.
The findings of the research indicate that effective moderation, transparent communication, and personalized content sharing within virtual communities significantly enhance the trust and sense of belonging among community members. Personalized events, rewards, and content sharing, in particular, increase members' engagement and strengthen their loyalty to the community. Additionally, community managers who establish quick and effective communication during crises play a crucial role in the sustainability of these communities.
This research provides valuable recommendations for public relations professionals on developing community-building strategies on digital platforms. Organizations strive to build stronger connections with their target audiences by implementing two-way communication strategies in virtual communities. They also focus on processes that strengthen trust and the sense of belonging among community members. Moreover, crisis management is identified as a critical element in ensuring the sustainability of virtual communities. In conclusion, this study offers both theoretical and practical insights into how virtual communities can be effectively utilized in public relations practices.

Anahtar Kelimeler

Virtual Communities, Community Building, Public Relations, Discord, Digital Platforms, Perception Management

Kaynakça

• Aka, L. (2024). Halkla ilişkiler alanının değişimi ve dönüşümü: Dijital halkla ilişkiler ve yapay zekâ. Tarih ve Gelecek, 6(1), 12-24. https://doi.org/10.21551/ jhf.1533486
• Bayramoğlu, E. (2017). Dijital çağda pazarlama iletişiminde yeni bir boyut: Sanal topluluklar ve kullanıcı merkezli içerik. Yüksek Lisans Tezi, Yükseköğretim Kurulu Ulusal Tez Merkezi. https://acikbilim.yok.gov.tr/bitstream/ handle/20.500.12812/342622/yokAcikBilim_10162670.pdf
• Bekki, Ö. M. (2023). Diyalojik halkla ilişkiler bağlamında dijital medyanın kullanımı: Bir örnek olay çalışması. ProQuest Dissertations & Theses Database. https://search.proquest.com/openview/efb04585d467b3757fb159f61ade15fb Breakenridge, D. (2012). Social media and public relations: Eight new practices for the PR professional. FT Press.
• Burgess, J., & Green, J. (2009). YouTube: Online video and participatory culture.
• Çakır, Ö. G. (2022). Halkla ilişkiler eğitiminde dijital zekânın rolü: Nicel bir araştırma. ResearchGate. https://www.researchgate.net/publication/379254026
• Değirmencioğlu, Y., & Yıldırım, G. (2021). Dijitalleşme ve halkla ilişkilerde dönüşüm: Sosyal medyanın iletişim stratejilerine etkisi. Journal of Communication Studies, 15(1), 55-72. https://doi.org/10.34567/jcs.v15i1.112
• Escobedo, F., Canales, H. B. G., Criollo, R. A. G., & Romero, E. M. Y. (2024). A smart crowd monitoring and management model for humanity in intelligent environments: A real-time application scenario. Journal of Web and Urban Analytics.
• Grunig, J. E., & Hunt, T. (1984). Managing public relations. Holt, Rinehart and Winston.
• Haberlİ, M. (2012). Yeni bir örgütlenme biçimi olarak sanal cemaatler. İnsan ve Toplum Bilimleri Araştırmaları Dergisi, 1(3), 118-134. DergiPark.
• Jenkins, H., Ito, M., & Boyd, D. (2009). Participatory culture in a networked era: A conversation on youth, learning, commerce, and politics. Polity.
• Jenkins, H., Ito, M., & Boyd, D. (2015). Participatory culture in a networked era: A conversation on youth, learning, commerce, and politics. Polity Press.
• Kara, İ. (2022). Android tabanlı akıllı telefonlarda Discord mobil uygulamasının dijital adli analizi. Acta Infologica. https://dergipark.org.tr/en/pub/acin/ article/1109682
• Lin, N. (2001). Social capital: A theory of social structure and action. Cambridge University Press.
• Özcan, Z., & Savaş, S. (2021). Sanal topluluk platformu olarak Discord. Nosyon: Uluslararası Toplum ve Kültür Çalışmaları Dergisi, 1(1), 120-132. DergiPark.
• Preece, J. (2000). Online communities: Designing usability, supporting sociability. John Wiley & Sons.
• Rheingold, H. (1993). The virtual community: Homesteading on the electronic frontier. MIT Press.
• Smith, H. K. (2025). Mentorship in the digital age: Leveraging technology for women's leadership growth. ResearchGate.
• Thokala, V. S., & Pillai, S. (2024). Optimising web application development using Ruby on Rails, Python, and cloud-based architectures. ResearchGate.
• Türk, G. D. (2017). Dijital cemaatler ve postmodern kabile örneği: İnci Sözlük. Medya Çağında İletişim. İstanbul: Çizgi Kitapevi. https://books.google.com
• Van Dijk, J. (2012). Social media and the transformation of public relations: Toward a dialogue-based model of communication. Journal of Public Relations Research, 24(4), 324-340. https://doi.org/10.1080/1062726X.2012.723279
• Van Dijck, J. (2013). The culture of connectivity: A critical history of social media. Oxford University Press.
• Wellman, B. (2001). Networks in the global village: Life in contemporary communities. Routledge.
• Wellman, B. (2002). Networks in the global village: Life in contemporary communities. Westview Press.
• Wenger, E. (1998). Communities of practice: Learning, meaning, and identity. Cambridge University Press.
• Xu, A., Lin, Q., Tang, D., & He, S. (2024). The motivation of users participating in online comments on catering O2O platform. Current Psychology. Springer.