SOSYAL BİLGİLER DERSİNDE TARİHSEL KANIT ANALİZİ KULLANIMININ 7. SINIF ÖĞRENCİLERİNİN AKADEMİK BAŞARILARI ÜZERİNDEKİ ETKİSİ

Yıl 2018, Cilt: 3 Sayı: 4, 47 - 73, 30.04.2018

Ömür Kızıl

Öz

Sosyal Bilgiler öğretiminde tarihsel kanıt analizinin
kullanıldığı bu çalışmanın amacı, öğretim sürecinde bu yöntemi uygulamanın
öğrencilerin akademik başarısı üzerindeki etkisini ortaya koymaktır. Çağdaş
pedagojik anlayışın dayandığı temel ilke bilindiği üzere öğrenciyi aktif kılma
ve onun üst düzey bilişsel becerilerini harekete geçirme, geliştirme üzerine
kuruludur. Öğretim süreçlerinde uygulanan ve son dönemde ortaya çıkmış olan
drama, rol yapma, benzetim, problem çözme, proje, altı şapkalı düşünme tekniği,
ikili ve grup çalışmaları gibi pek çok yeni yaklaşım bu anlayışa dayanmaktadır.
Bunlara ek olarak bir de “tarihsel kanıt analizi” yöntemini sayabiliriz. Çağdaş
öğretim anlayışı yalnızca bilgi tüketimi yerine, aynı zamanda öğrencinin
öğrenmeyi öğrenmesi ve bilgi
üretmesi esasına da dayanmaktadır. Bu amaca hizmet edebilecek önemli
yöntemlerden olan kanıt analizi ile öğrencinin farklı kanıtlardan derleyeceği
ve aralarında bağlantılar kuracağı bilgilere ulaşması ve bu bağlantılardan yeni
bilgiler, değerlendirmeler üretmesi esasına dayanmaktadır. Çalışmada nicel
araştırma yöntemi olan ön test-son test kontrol gruplu deneysel desen
kullanılmış ve deney-kontrol olmak üzere iki grup üzerinden çalışmalar
yürütülmüştür. Konuların tarihsel kanıt analizine dayalı olarak öğretilmesinin
akademik başarı üzerindeki etkisini ölçebilmek amacıyla, araştırmacı tarafından
her iki gruba da uygulanan başarı testi geliştirilmiştir.  Yürütülen çalışma sonucunda; öğretim
sürecinde tarihsel kanıt analizinin uygulandığı deney grubu öğrencilerinin,
öğretim süreçlerinde diğer yöntemlerin uygulandığı kontrol grubu
öğrencilerinden daha başarılı olduğu ortaya konulmuştur.

Anahtar Kelimeler

Sosyal bilgiler öğretimi, tarihsel kanıt analizi, tarih öğretimi

THE EFFECT OF THE USAGE OF HISTORICAL PROOF ANALYSIS ON 7TH GRADE STUDENT'S ACADEMIC ACHIEVEMENT IN SOCIAL STUDIES COURSE

Öz

The aim of this study, in
which historical proof analysis was used in social studies instruction, was to
determine the effect of this method on the academic achievement of students.
The basic principle of the modern pedagogical approach is to empower the student
and activate and develop the student's higher cognitive processes. Techniques
such as drama, role playing, simulation, problem solving, projects, the six
thinking hats technique, pair and group work have recently been started to be
used in instruction, stemming from this new approach. In addition to the above,
we must also mention “historical proof analysis”. Modern approaches to
instruction focus not only on the consumption of knowledge but also teaching
the student how to learn and how to produce knowledge. Proof analysis, as one
of the most significant methods used in this fashion, allows students to gather
different sources of proof and reach information by forming connections between
these sources, resulting in the production of new information and evaluations.
In this study, a quantitative pre-test post-test control group experimental
design was used and activities were carried out with two groups, being the
experimental group and the control group. In order to measure the effect of
instruction based on historical proof analysis on academic achievement, the
researchers developed an aptitude test that was administered to both groups. As
a result of the study, we can conclude that the experimental group which
received instruction based on historical proof analysis had a higher level of
achievement than the control group, who received instruction based on other
methods.

Anahtar Kelimeler

Social studies instruction, historical proof analysis, history instruction

Kaynakça

• Akbaba, B. (2005). İnkılap Tarihi Öğretiminde Fotoğraf Kullanımı. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 3(1), 65-78.
• Adams, C., ve Millar, S. (1982). Museums and the Use of Evidence in History Teaching. Teaching History(34), 3-6.
• Alabaş, R. (2007). İlköğretim 6. Sınıf Sosyal Bilgiler Dersinde Kanıt Temelli Öğrenme Modeli: Bir Eylem Araştırması. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi.Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
• Barton, K.C. (2005). Tarihte Birinci Elden Kaynaklar: Efsaneleri/Mitleri Aşmak. Y. Doğan (Çev.) Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 29(5), 1407-1426.Çulha Özbaş, B. (2010). 12-14 Yaş Grubu Öğrencilerinin Tarihsel Düşünme Gelişimi ve Tarihsel Kanıt Kullanımı. Yayımlanmamış Doktora Tezi. Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
• Doğan, N. (2008). İlköğretim 8. Sınıf T.C. İnkılap Tarihi ve Atatürkçülük Dersinin Öğretiminde Tarihsel Kanıt Kullanımının Etkililiği. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi.Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
• Doğan, Y. (2007). Sosyal Bilgiler Öğretiminde Tarihsel Yazılı Kanıtların Kullanımı. Yayımlanmamış Doktora Tezi. Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.Doğan, Y. ve Dinç, E. (2007). Birinci Elden Tarih Kaynaklarının Sosyal Bilgiler ve Tarih Derslerinde İnternet Üzerinden Kullanımı: ABD ve İngiltere’den Uygulama Örnekleri. Türkiye Sosyal Araştırmalar Dergisi, 11(2), 195-220.
• Dönmez, C., ve Altıkulaç, A. (2014). Sosyal Bilgiler Öğretmen Adaylarının Ortaokul T.C. İnkılap Tarihi ve Atatürkçülük Dersi Konularının Öğretiminde Tarihsel Kaynakların Kullanımına Yönelik Görüşleri. Kastamonu Eğitim Dergisi, 22(3), 923-942.
• Er Tuna, Y., ve Gültekin, F. (2013). Ortaöğretim 9. ve 10. Sınıf Öğrencilerinin Tarihsel Materyallere İlişkin Soru Sorma Becerilerinin Belirlenmesi. Turkish History Education Journal, 2(1), 30-61.
• Işık, H. (2008). İlköğretim 4. Sınıf Sosyal Bilgiler Tarih Konularının Öğretiminde Kanıt Temelli Öğrenme Modeli: Bir Aksiyon Araştırma. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi.Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
• Işık, H. (2011). Ortaöğretim tarih Derslerinde Birinci ve İkinci El Kaynaklar ile Etkinlik Temelli Ders İşlemenin Öğrencilerin Tarihsel Düşünme Becerilerine Etkisi. Turkish Studies - International Periodical Fort he Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, 6(1), 1287-1301.
• Kaymakçı, S. (2011). Yeni Sosyal Bilgiler Öğretim Programının Araç-Gereç Boyutu. Refik TURAN (Ed.), Sosyal Bilgiler Öğretiminde Yeni Yaklaşımlar II içinde (s.151-161). Ankara: Pegem Akademi.
• MEB (2005). İlköğretim Sosyal Bilgiler Programı, Ankara.
• MEB (2006). İlköğretim TC. İnkılap Tarihi ve Atatürkçülük Dersi Programı, Ankara.
• Öztürk, İ.H. (2011). Tarih Öğretiminde Anakronizm Sorunu: Sosyal Bilgiler ve Tarih Ders Kitaplarındaki Kurgusal Metinler Üzerine Bir İnceleme. Sosyal Bilgiler Eğitimi Araştırmaları Dergisi, 2(1), 37-58.
• Prochaska, A. (1984). Using the Public Records in the History Classroom. Teaching History(39), 37-39.
• Safran, M. (2004). İlköğretim Programlarında Yeni Yaklaşımlar.
• Safran, M. (2006). Tarih Eğitimi Makale ve Bildiriler. Ankara: Gazi Kitabevi
• Shipps, J. (1976). Working with Historical Evidence: Projects for an Introductory History Course. The History Teacher, 9(3), 359-377.
• Stradling, R. (2003). 20. Yüzyıl Avrupa Tarihi Nsıl Öğrtilmeli. İstanbul: Türkiye Ekonomik ve Toplumsal Tarih Vakfı.
• Şimşek, A. (2011). Geçmişin Nesnesini Arayan Bilim Arkeoloji: Türkiye’de Tarih Öğretimindeki Durumu. Turkish Studies - International Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, 6(2), 919-934.
• Tan, Ş. (2008). Öğretimde Ölçme ve Değerlendirme. Ankara: Pegem Akademi
• Tangülü, Z., ve Çıdacı, T. (2016). Sosyal Bilgiler Dersi Tarih Konularının Öğretiminde Birinci Elden Kaynakların Kullanımı. Sosyal Bilimler Dergisi, 6(11), 253-273.
• Ulusoy, K. (2010). Hermeneutik Yaklaşımın Tarih Dersinde Kullanılmasına Yönelik Bir Çalışma. Çukurova Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 39(3), 28-45.