BibTex RIS Kaynak Göster

VALIDITY AND RELIABITY STUDY OF PHYSICAL EDUCATION COURSE STUDENT VALUE ORIENTATION SCALE

Yıl 2013, Cilt: 2013 Sayı: 11, 28 - 42, 22.03.2016

Öz

The purpose of this study is to develop a scale that determines the levels of physical education course student value orientation. Survey model of the research working group is the central districts of Ankara 7 and 8 grade middle school and 9, 10, 11 and 12 grade high school students randomly selected and composed of 663 students in the academic year 2012-2013. The first form of measurement instrument was consisting of 31 items. Physical Education Course Student Value Orientation Scale of studying for the purpose of the pre-application data to provide evidence on the reliability Cronbach’s Alpha value of .919, Guttman Split-Half internal consistency coefficient of .850 and Spearman-Brown internal consistency coefficient of .851. In order to provide evidence of the item validity was made item total correlation analysis and its values were between .31 and .58. Confirmatory Factor Analysis was applied in order to provide evidence of construct validity. Results of the study are considered to Physical Education Course Student Value Orientation Scale is valid and reliable and it has been involved 28 item including six dimensions sports virtue, solidarity, self-confidence, being sensitive, responsibility and national culture.

Kaynakça

  • Akbaş, O. (2007). Türk Milli Eğitim Sisteminin Duyuşsal Amaçlarının (Değerlerinin) İlköğretim 8. Sınıf Öğrencilerinde Gerçekleşme Derecesinin Değerlendirilmesi. Değerler ve Eğitimi, Kaymakcan, R., Hökelekli, H., Arslan, Ş., Zengin, M. (Ed). İstanbul: Dem Yayınları, 673-696.
  • Akbaş, O. (2004). Türk Milli Eğitim Sisteminin Duyuşsal Amaçlarının (Değerlerinin) İlköğretim 8.Sınıf Öğrencilerinde Gerçekleşme Derecesinin Değerlendirilmesi. Yayınlanmamış Doktora Tezi. Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
  • Avcı, N. (2007). Üniversite Gençliğinin Bireysel ve Toplumsal Değerlere İlgi ve Bakışı. Değerler ve Eğitimi. Kaymakcan, R., Hökelekli, H., Arslan, Ş., Zengin, M. (Ed). İstanbul: Dem Yayınları, 8198
  • Baloğlu, M., Balgalmış, E. (2005). İlköğretim ve Ortaöğretim Yöneticilerinin Öz-Değerlerinin Betimlenmesi: Tokat İli Örneği. Değerler Eğitimi Dergisi, 10 (2). 19-31.
  • Behets, D., Vergauwen, L. (2004). Value Orientations of Elementary and Secondary Physical Education Teachers in Flanders. Research Quarterly for Exercise and Sport, 75 (2), 156-164.
  • Büyüköztürk, Ş. (2006). Sosyal Bilimler İçin Veri Analizi El Kitabı. (6. Baskı). Ankara: Pegem A Yayıncılık. Cafoğlu, Z., Akar, Ö. (2007). Üniversitelerde Ahlaki Değerlerin Davranışa Yansımasının Oluşturduğu Örgüt İkliminin Algılanması. Değerler ve Eğitimi, Kaymakcan, R., Hökelekli, H., Arslan, Ş., Zengin, M. (Ed). İstanbul: Dem Yayınları, 773-798.
  • Ennis, C. D., Chen, A. (1993). Domain Specifications and Content Representativeness of the Revised Value Orientation Inventory. Research Quarterly for Exercise and Sport, 64 (4), 436-446.
  • Ennis, C. D., Hooper, L. M. (1988). Development of an Instrument for Assessing Educational Value Orientations. Journal of Curriculum Studies, 20, 277-280.
  • Ennis, C. D., Chen, A. (1995). Teachers’ Value Orientations in Urban and Rural School Settings. Research Quarterly for Exercise and Sport, 66 (1), 41-50.
  • Gömleksiz, M. N. (2007). Lise Öğrencilerinin Toplumsal Değerlere İlişkin Tutumları: Elazığ İli Örneği. Değerler ve Eğitimi, Kaymakcan, R., Hökelekli, H., Arslan, Ş., Zengin, M. (Ed). İstanbul: Dem Yayınları, 727-742.
  • Güngör, E. (1993). Değerler Psikolojisi. Amsterdam: Hollanda Türk Akademisyenler Birliği Vakfı Yayınları, No: 8.
  • Halstead, J. M., Taylor, M. J. (2000). Learning and Teaching about Values: A Review of Recent Research. Cambridge Journal of Education, 30 (2). 169-202.
  • Hofstede, G. (1980). Culture’s Consequences: International Differences in Work-Related Values. Beverly Hills, Ca: Sage.
  • İnce, M. L. (2002). Öğretmen ve Öğrenci Merkezli Öğretimin Beden Eğitimi Öğretmen Adaylarının Öğretmenlik Uygulaması Üzerine Etkileri. Yayınlanmamış Doktora Tezi, Orta Doğu Teknik Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
  • Kirschenbaum, H. (1995). 100 Ways to Enhance Values and Morality in Schools and Youth Settings. Massachusetts: A Longwood Professional Book, Pearson Education.
  • Meakin, D. C. (1982). Moral Values and Physical Education. Physical Education Review, 5 (1), 62-82.
  • Mehmedoğlu, A. U. (2007). Üniversite Öğrencilerinin Değer Yönelimleri ve Dindarlık. Değerler ve Eğitimi, Kaymakcan, R., Hökelekli, H., Arslan, Ş., Zengin, M. (Ed). İstanbul: Dem Yayınları, Özden, Y. (1999). Eğitimde Dönüşüm Eğitimde Yeni Değerler. Ankara: Pegem Yayınları.
  • Rokeach, M. (1973). The Nature of Human Values. New York: Free Press.
  • Saraç, L., Çiçek, Ş., Kirazcı, S., İnce, M. L. (2002). Beden Eğitimi Değer Yönelimi Envanterinin Türkçe Uyarlamasının Güvenilirliği: Problemler ve Çözüm Önerileri. 7. Uluslararası Spor Bilimleri Kongresi Bildiri Kitapçığı, Antalya, 222.
  • Silcock, P., Duncan, D. (2001). Values Acquisition and Values Education: Some Proposals. British Journal of Educational Studies, 49 (3), 242-243.
  • Sümer, N. (2000). Yapısal Eşitlik Modelleri: Temel Kavramlar ve Örnek Uygulamalar. Türk Psikoloji Yazıları, 3 (6), 49-74.
  • Tavşancıl, E. (2010). Tutumların Ölçülmesinde ve SPSS ile Veri Analizi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
  • Tezbaşaran, A. A. (1996). Likert Tipi Ölçek Geliştirme Kılavuzu. Ankara: Türk Psikoloji Derneği Yayınları. Ulusoy, K. (2007). Lise Tarih Programında Yer Alan Geleneksel ve Demokratik Değerlere Yönelik Öğrenci Tutumlarının ve Görüşlerinin Çeşitli Değişkenler Açısından Değerlendirilmesi, Yayınlanmamış Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
  • Ulusoy, K., Dilmaç, B. (2012). Değerler Eğitimi. (1. Baskı). Ankara: Pegem Akademi.
  • Xiang, Ping, McBride, Ron, Guan, Jianmin, Solmon, Melinda. (2003).Children’s Motivation in Elementary Physical Education: An Expectancy-Value Model of Achievement Choice. Research Quarterly for Exercise and Sport, 74 (1), 25-35.

BEDEN EĞİTİMİ DERSİ ÖĞRENCİ DEĞER YÖNELİMİ ÖLÇME ARACININ GELİŞTİRİLMESİ

Yıl 2013, Cilt: 2013 Sayı: 11, 28 - 42, 22.03.2016

Öz

Bu çalışmanın amacı, beden eğitimi dersi öğrenci değer yönelimi düzeylerini saptayan bir ölçek geliştirmektir. Tarama modelindeki araştırmanın çalışma grubu, 2012-2013 öğretim yılında, Ankara ili merkez ilçelerinde öğrenim gören ortaokul 7 ve 8. sınıf ile lise 9, 10, 11 ve 12. sınıf öğrencilerinden tesadüfî seçilmiş 663 öğrenciden oluşmuştur. Ölçme aracının ilk formunda 31 madde yer almıştır. “Beden Eğitimi Dersi Öğrenci Değer Yönelimi Ölçeği”nin ön uygulaması verileri üzerinde güvenirliğe kanıt sağlamak amacıyla yapılan Cronbach-Alpha değeri .919, Guttman Split-Half iç tutarlılık katsayısı .850 ve Spearman-Brown iç tutarlılık katsayısı .851 bulunmuştur. Madde geçerliğine kanıt sağlamak amacıyla yapılan madde toplam korelasyon analizi değerleri .31 ile .58 arasında yer almıştır. Yapı geçerliğine kanıt sağlamak amacıyla da Doğrulayıcı Faktör Analizi uygulanmıştır. Araştırma sonucunda geçerli ve güvenilir olduğu kabul edilen, Beden Eğitimi Dersi Değer Yönelimi Ölçeği’nde, sportif erdem, dayanışma, özgüven, duyarlı olma, sorumluluk ve Millî Kültür olmak üzere altı boyut altında 28 madde yer almıştır.

Kaynakça

  • Akbaş, O. (2007). Türk Milli Eğitim Sisteminin Duyuşsal Amaçlarının (Değerlerinin) İlköğretim 8. Sınıf Öğrencilerinde Gerçekleşme Derecesinin Değerlendirilmesi. Değerler ve Eğitimi, Kaymakcan, R., Hökelekli, H., Arslan, Ş., Zengin, M. (Ed). İstanbul: Dem Yayınları, 673-696.
  • Akbaş, O. (2004). Türk Milli Eğitim Sisteminin Duyuşsal Amaçlarının (Değerlerinin) İlköğretim 8.Sınıf Öğrencilerinde Gerçekleşme Derecesinin Değerlendirilmesi. Yayınlanmamış Doktora Tezi. Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
  • Avcı, N. (2007). Üniversite Gençliğinin Bireysel ve Toplumsal Değerlere İlgi ve Bakışı. Değerler ve Eğitimi. Kaymakcan, R., Hökelekli, H., Arslan, Ş., Zengin, M. (Ed). İstanbul: Dem Yayınları, 8198
  • Baloğlu, M., Balgalmış, E. (2005). İlköğretim ve Ortaöğretim Yöneticilerinin Öz-Değerlerinin Betimlenmesi: Tokat İli Örneği. Değerler Eğitimi Dergisi, 10 (2). 19-31.
  • Behets, D., Vergauwen, L. (2004). Value Orientations of Elementary and Secondary Physical Education Teachers in Flanders. Research Quarterly for Exercise and Sport, 75 (2), 156-164.
  • Büyüköztürk, Ş. (2006). Sosyal Bilimler İçin Veri Analizi El Kitabı. (6. Baskı). Ankara: Pegem A Yayıncılık. Cafoğlu, Z., Akar, Ö. (2007). Üniversitelerde Ahlaki Değerlerin Davranışa Yansımasının Oluşturduğu Örgüt İkliminin Algılanması. Değerler ve Eğitimi, Kaymakcan, R., Hökelekli, H., Arslan, Ş., Zengin, M. (Ed). İstanbul: Dem Yayınları, 773-798.
  • Ennis, C. D., Chen, A. (1993). Domain Specifications and Content Representativeness of the Revised Value Orientation Inventory. Research Quarterly for Exercise and Sport, 64 (4), 436-446.
  • Ennis, C. D., Hooper, L. M. (1988). Development of an Instrument for Assessing Educational Value Orientations. Journal of Curriculum Studies, 20, 277-280.
  • Ennis, C. D., Chen, A. (1995). Teachers’ Value Orientations in Urban and Rural School Settings. Research Quarterly for Exercise and Sport, 66 (1), 41-50.
  • Gömleksiz, M. N. (2007). Lise Öğrencilerinin Toplumsal Değerlere İlişkin Tutumları: Elazığ İli Örneği. Değerler ve Eğitimi, Kaymakcan, R., Hökelekli, H., Arslan, Ş., Zengin, M. (Ed). İstanbul: Dem Yayınları, 727-742.
  • Güngör, E. (1993). Değerler Psikolojisi. Amsterdam: Hollanda Türk Akademisyenler Birliği Vakfı Yayınları, No: 8.
  • Halstead, J. M., Taylor, M. J. (2000). Learning and Teaching about Values: A Review of Recent Research. Cambridge Journal of Education, 30 (2). 169-202.
  • Hofstede, G. (1980). Culture’s Consequences: International Differences in Work-Related Values. Beverly Hills, Ca: Sage.
  • İnce, M. L. (2002). Öğretmen ve Öğrenci Merkezli Öğretimin Beden Eğitimi Öğretmen Adaylarının Öğretmenlik Uygulaması Üzerine Etkileri. Yayınlanmamış Doktora Tezi, Orta Doğu Teknik Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
  • Kirschenbaum, H. (1995). 100 Ways to Enhance Values and Morality in Schools and Youth Settings. Massachusetts: A Longwood Professional Book, Pearson Education.
  • Meakin, D. C. (1982). Moral Values and Physical Education. Physical Education Review, 5 (1), 62-82.
  • Mehmedoğlu, A. U. (2007). Üniversite Öğrencilerinin Değer Yönelimleri ve Dindarlık. Değerler ve Eğitimi, Kaymakcan, R., Hökelekli, H., Arslan, Ş., Zengin, M. (Ed). İstanbul: Dem Yayınları, Özden, Y. (1999). Eğitimde Dönüşüm Eğitimde Yeni Değerler. Ankara: Pegem Yayınları.
  • Rokeach, M. (1973). The Nature of Human Values. New York: Free Press.
  • Saraç, L., Çiçek, Ş., Kirazcı, S., İnce, M. L. (2002). Beden Eğitimi Değer Yönelimi Envanterinin Türkçe Uyarlamasının Güvenilirliği: Problemler ve Çözüm Önerileri. 7. Uluslararası Spor Bilimleri Kongresi Bildiri Kitapçığı, Antalya, 222.
  • Silcock, P., Duncan, D. (2001). Values Acquisition and Values Education: Some Proposals. British Journal of Educational Studies, 49 (3), 242-243.
  • Sümer, N. (2000). Yapısal Eşitlik Modelleri: Temel Kavramlar ve Örnek Uygulamalar. Türk Psikoloji Yazıları, 3 (6), 49-74.
  • Tavşancıl, E. (2010). Tutumların Ölçülmesinde ve SPSS ile Veri Analizi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
  • Tezbaşaran, A. A. (1996). Likert Tipi Ölçek Geliştirme Kılavuzu. Ankara: Türk Psikoloji Derneği Yayınları. Ulusoy, K. (2007). Lise Tarih Programında Yer Alan Geleneksel ve Demokratik Değerlere Yönelik Öğrenci Tutumlarının ve Görüşlerinin Çeşitli Değişkenler Açısından Değerlendirilmesi, Yayınlanmamış Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
  • Ulusoy, K., Dilmaç, B. (2012). Değerler Eğitimi. (1. Baskı). Ankara: Pegem Akademi.
  • Xiang, Ping, McBride, Ron, Guan, Jianmin, Solmon, Melinda. (2003).Children’s Motivation in Elementary Physical Education: An Expectancy-Value Model of Achievement Choice. Research Quarterly for Exercise and Sport, 74 (1), 25-35.
Toplam 25 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Özer Yıldız Bu kişi benim

Özbay Güven Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 22 Mart 2016
Yayımlandığı Sayı Yıl 2013 Cilt: 2013 Sayı: 11

Kaynak Göster

APA Yıldız, Ö., & Güven, Ö. (2016). BEDEN EĞİTİMİ DERSİ ÖĞRENCİ DEĞER YÖNELİMİ ÖLÇME ARACININ GELİŞTİRİLMESİ. International Journal Of Eurasia Social Sciences, 2013(11), 28-42.
AMA Yıldız Ö, Güven Ö. BEDEN EĞİTİMİ DERSİ ÖĞRENCİ DEĞER YÖNELİMİ ÖLÇME ARACININ GELİŞTİRİLMESİ. International Journal Of Eurasia Social Sciences. Mart 2016;2013(11):28-42.
Chicago Yıldız, Özer, ve Özbay Güven. “BEDEN EĞİTİMİ DERSİ ÖĞRENCİ DEĞER YÖNELİMİ ÖLÇME ARACININ GELİŞTİRİLMESİ”. International Journal Of Eurasia Social Sciences 2013, sy. 11 (Mart 2016): 28-42.
EndNote Yıldız Ö, Güven Ö (01 Mart 2016) BEDEN EĞİTİMİ DERSİ ÖĞRENCİ DEĞER YÖNELİMİ ÖLÇME ARACININ GELİŞTİRİLMESİ. International Journal Of Eurasia Social Sciences 2013 11 28–42.
IEEE Ö. Yıldız ve Ö. Güven, “BEDEN EĞİTİMİ DERSİ ÖĞRENCİ DEĞER YÖNELİMİ ÖLÇME ARACININ GELİŞTİRİLMESİ”, International Journal Of Eurasia Social Sciences, c. 2013, sy. 11, ss. 28–42, 2016.
ISNAD Yıldız, Özer - Güven, Özbay. “BEDEN EĞİTİMİ DERSİ ÖĞRENCİ DEĞER YÖNELİMİ ÖLÇME ARACININ GELİŞTİRİLMESİ”. International Journal Of Eurasia Social Sciences 2013/11 (Mart 2016), 28-42.
JAMA Yıldız Ö, Güven Ö. BEDEN EĞİTİMİ DERSİ ÖĞRENCİ DEĞER YÖNELİMİ ÖLÇME ARACININ GELİŞTİRİLMESİ. International Journal Of Eurasia Social Sciences. 2016;2013:28–42.
MLA Yıldız, Özer ve Özbay Güven. “BEDEN EĞİTİMİ DERSİ ÖĞRENCİ DEĞER YÖNELİMİ ÖLÇME ARACININ GELİŞTİRİLMESİ”. International Journal Of Eurasia Social Sciences, c. 2013, sy. 11, 2016, ss. 28-42.
Vancouver Yıldız Ö, Güven Ö. BEDEN EĞİTİMİ DERSİ ÖĞRENCİ DEĞER YÖNELİMİ ÖLÇME ARACININ GELİŞTİRİLMESİ. International Journal Of Eurasia Social Sciences. 2016;2013(11):28-42.