ACTIVE LEARNING IN ENVIRONMENTAL EDUCATION AND ITS CONTRIBUTION TO THE DEVELOPMENT OF CANDIDATE TEACHERS’ POSITIVE ATTITUDES

Yıl 2024, Cilt: 3 Sayı: 1, 1 - 7, 30.06.2024

Altay Firat

Öz

The major aim of this study is to specify the contribution of environmental education programs, supported by active learning, to the development of candidate teachers’ positive attitudes. An experimental design controlled by pre/post-tests were conducted with an experimental group to investigate the subject question. In order to confirm the efficiency of the study, the knowledge level after the pre/post- tests results between the control and experimental groups was taken into consideration while doing the analysis and the test results were compared. 70 students studying in the Geography Department, NEU, in Fall 2012-13 participated in this study. The data were collected through “Environmental Attitude Scale”, with 20 items in 5 Likert type and with certain questions concerning North Cyprus. The findings indicated to a significant difference for the post-test after the comparison of the pre/post-test of the Environmental Attitude Scale. This indicates that at the end of well - planned student- centered activities help increase their level of attitudes towards the environment.

Anahtar Kelimeler

Environmental education, active learning, Environmental attitude scale, science of ecology.

Etik Beyan

The author declares that the study has not unethical issues and that research and publication ethics have been considered carefully.

Kaynakça

• Açıkgöz, K. (2009). Akif öğrenme. 11. Baskı. Biliş Yayınları. İzmir.
• Atasoy, E., & Ertürk, H. (2008). İlköğretim Öğrencilerinin Çevresel Tutum ve Çevre Bilgisi Üzerine Bir Alan Araştırması. Erzincan Eğitim Fakültesi Dergisi, 10(1), 106-122.
• Aydın, F. (2010). Coğrafya Üniversite Öğrencilerinin Çevre Sorunları ve Çevre Eğitimi Hakkındaki Görüşleri (Gazi Üniversitesi Örneği). International Online Journal of Educational Sciences, 2(3), 818-839.
• Aydın, O. (2007). Davranış bilimlerine giriş. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi.
• Büyüköztürk, Ş. (2001). Deneysel desenler. Ankara: Pegem A.
• Cohen, L., & Manion, L. (1994). Research methods in education (4th ed.). London: Routledge.
• Ertürk, Y. (2010). Davranış bilimleri. Erişim tarihi: 26/01/2021 Erişim adresi: http://www.bizyaziyoruz.com/ uzaktan/davranisbilimleri_toplu.pdf
• Fırat, A. (2013). Lisans düzeyine yönelik oluşturulan aktif öğrenme destekli çevre eğitim programının etkililiğinin değerlendirilmesi [in Turkish] (Yayınlanmamış Dotora Tezi). Yakın Doğu Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Çevre Eğitimi ve Yönetimi Ana Bilim Dalı.
• Karasar, N. (2003). Bilimsel araştırma yöntemleri. 12.Baskı. Nobel Yayınları, Ankara.
• Mitsadalı, B., & Aytekin, H. (2001). KKTC’de çevre eğitiminin yöntemi. Çevre ve Turizm Kongresi. KKTC Turizm ve Çevre Bakanlığı ile Kıbrıs Türk Mühendis ve Mimar Odaları Birliği.
• Oskay, Ö. Ö. (2007). Kimya eğitiminde teknoloji destekli probleme dayalı öğrenme etkinlikleri (Yayınlanmamış Doktora Tezi). Hacettepe Üniversitesi Ortaöğretim Fen ve Matematik Alanlar, Kimya Eğitim Anabilim Dalı, Ankara.
• Öznur, S. A. (2008). İşbirlikli öğrenme yaklaşımının öğretmen adaylarının çevreye ilişkin tutumlarına etkisi (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Abant İzzet Baysal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Bolu.
• Özpınar, B. (2003). Ortaöğretim öğrencilerinde sosyo-ekonomik düzeyin çevre bilincine etkisi (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
• Tahiroğlu, M., Yıldırım, T., & Çetin, T. (2010). Değer eğitimi yöntemlerine uygun geliştirilen çevre eğitimi etkinliğinin, ilköğretim 7. sınıf öğrencilerinin çevreye ilişkin tutumlarına etkisi. Selçuk Üniversitesi Ahmet Keleşoğlu Eğitim Fakültesi Dergisi, (30), 231-248.
• Tavşancıl, E. (2002). Tutumların ölçülmesi ve SPSS ile veri analizi. Nobel Yayınları, Ankara.
• TC Çevre Bakanlığı, (2008). Çevre dostu ürün kavramına bütünsel yaklaşım. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 7(26), 320-333.
• Tezbaşaran, A. (1997). Likert tipi ölçek geliştirme klavuzu. Ankara: Türk Psikologlar Derneği.
• Türküm, A. S. (1998). Çağdaş toplumda çevre sorunları ve çevre bilinci. Açık Öğretim Fakültesi Yayınları.
• Ülgen, G. (1994). Eğitim psikolojisi: Kavramlar, ilkeler, yöntemler, kurumlar ve uygulamalar. Bilim Yayınları, Ankara.
• Yavuz, S. (2006). Proje tabanlı öğrenme modelinin kimya eğitimi öğrencilerinin çevre bilgisi ile çevreye karşı tutumlarına olan etkisinin değerlendirilmesi (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Hacettepe Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara
• Yıldız, K., Yılmaz, M., & Sipahioğlu, S. (2009). Çevre bilimi ve eğitimi. Gündüz Yayınları, Ankara.