EXAMINING TOY PREFERENCES OF MOTHERS WITH INFANTS IN THE AGE OF ZERO-TWO

Yıl 2015, Cilt: 2 Sayı: 4 - ARALIK, 37 - 46, 26.10.2015

Ayşegül Ulutaş Avcu

https://doi.org/10.20860/ijoses.13560

Cited By: 5

Öz

Abstract

The objective of this study is to examine toy preferences of mothers with infants in the age of zero-two. The study was conducted with 75 mothers with infants in the age group of zero-two in the city center of Malatya. A questionnaire developed by the researcher was used as the data collection tool. The questionnaire consisted of two parts as personal information form and mothers’ toy preference. The data were analyzed by using the SPSS 22 packaged software. The data of the study were analyzed by calculating the percentage (%) and frequency (f) values and the Chi-Square test was applied in order to determine whether or not the variable of the number of children caused a difference on toy preferences of mothers. As a result of the study, it was determined that the toy preference of the mothers showed a difference in terms of the state of buying and not buying toys and the reasons of not buying toys according to the variable of the number of children; on the other hand, it showed no significant difference in terms of the purpose of buying toys and the basic features considered while buying toys. Some suggestions were made in accordance with results of the study.

 

Key Words: Infant, mother, toy preference.

Anahtar Kelimeler

Infant, mother, toy preference

0-2 YAŞ BEBEĞİ OLAN ANNELERİN OYUNCAK TERCİHLERİNİN İNCELENMESİ

Öz

Bu araştırmanın amacı, sıfır-iki yaş grubunda bebeğine sahip annelerin oyuncak tercihlerinin incelenmesidir. Araştırma, Malatya il merkezinde sıfır-iki yaş grubunda bebeğine sahip 75 annenin katılımıyla yapılmıştır. Veri toplama aracı olarak araştırmacı tarafından geliştirilen anket formu kullanılmıştır. Anket formu, kişisel bilgi formu ve annelerin oyuncak tercihleri olmak üzere iki bölümden oluşmaktadır. Verilerin analizinde SPSS 22 paket programı kullanılmıştır. Araştırma verilerinin analizinde yüzde (%) ve frekans (f) değerleri hesaplanmış, çocuk sayısı değişkeninin annelerin oyuncak tercihleri üzerinde fark oluşturup oluşturmadığını saptamak için Ki-Kare testi uygulanmıştır. Araştırmanın sonucunda, annelerin oyuncak tercihlerinin çocuk sayısı değişkenine göre oyuncak alıp almama durumu ve oyuncak almama nedenleri açısından farklılık gösterdiği; oyuncak alma amacı ve oyuncak alırken oyuncağa ilişkin dikkate aldıkları temel özellikler açısından anlamlı farklılık göstermediği ortaya çıkmıştır. Araştırma bulguları doğrultusunda önerilerde bulunulmuştur.  

Anahtar Kelimeler

Bebek, anne, oyuncak tercihi

Kaynakça

• Adak Özdemir, A. ve Ramazan, O. (2012). Oyuncağa Çocuk, Anne ve Öğretmen Bakış Açısı. Uluslararası Eğitim Bilimleri Araştırmaları Dergisi. 2(1): 1-16.
• Aksoy, A. B. ve Dere Çiftçi, H. (2014). Erken Çocukluk Döneminde Oyun. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
• Aksoy Çelikoğlu, C. (1990). 3-6 Yaş Arası Çocukların Oyuncak Tercihlerinde Cinsiyet Faktörünün Etkisinin İncelenmesi. Hacettepe Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü. Yüksek Lisans Tezi, Ankara.
• Aral, N. (2014). Bebek refleksleri ve ritmik tekrarlanan hareketler. Sevimay Özer & Abdurrahman Aktop (Ed.), Motor gelişimi anlamak (s. 120-136). Ankara: Nobel.
• Aral, N. (2000). Çocuk Gelişiminde Oyunun Önemi. Çağdaş Eğitim Dergisi, 25(265), 15-17.
• Aslan, A. E. (2012). İlk Çocuklukta Sosyal-Duygusal Gelişim. (Çev. G. Yüksel). Yaşam Boyu Gelişim: Gelişim Psikolojisi. Ankara: Nobel Yayıncılık.
• Aydilek Çiftçi, M (2011). Öğretmenlerin ve Farklı Sosyoekonomik Düzeye Sahip Anne-Babaların Cinsiyet Rolleri Algısının 60-72 Ay Arası Çocukların Oyuncak Tercihleri ve Akran Etkileşimleri ile İlişkisinin İncelenmesi. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Yüksek Lisans Tezi, Adana.
• Bee, H. & Boyd, D. (2009). Çocuk gelişim psikolojisi. (G. Okhan, Çev.). İstanbul: Kaknüs Yayıncılık.
• Berger, K. (2005). The Developing Child. Sixth Edition. New York: Worth Publishers.
• Berk, L. E. (2013). Çocuk gelişimi. (A. Dönmez, Çev.). Ankara: İmge Yayınevi.
• Büyüköztürk, Ş. (2011). Sosyal Bilimler İçin Veri Analizi El Kitabı. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
• Demirdalıç, A. (2003). Çorum İl Merkezinde Okul Öncesi Eğitim Kurumlarında Görev Yapan Öğretmenlerin Oyun Etkinliklerini, Planlama, Uygulama ve Oyuncak Seçimi Kullanımı Becerilerinin İncelenmesi. Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü. Yüksek Lisans Tezi, Ankara
• Durualp, E. ve Aral, N. (2015). Oyunun Gelişimi ve Türleri. (A. B.Aksoy, Ed.). Okul Öncesi Eğitimde Oyun. Ankara: Hedef CS Yayıncılık.
• Egemen, A., Yılmaz, Ö. ve Akil, İ. (2004). Oyun, Oyuncak ve Çocuk. ADÜ Tıp Fakültesi Dergisi. 5(2): 39-42.
• Erden, Ş. (2001). Anaokullarına Devam Eden Çocukların Ebeveynlerinin ve Öğretmenlerinin Çocuk Oyun ve Oyuncakları Hakkındaki Görüşlerinin İncelenmesi. Ankara Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü. Yüksek Lisans Tezi, Ankara.
• Gander, M. J. & Gardiner, H. W. (2010). Çocuk ve ergen gelişimi. (B. Onur, Çev.). Ankara: İmge.
• Garandy, C. (1990). Play. USA: Harward University Press.
• Goldstein, J. (2012). Play in Children's Development, Health and Well-Being. Europe: Toy Industries.
• Gökkaya, F. (1994). Anne-Babaların Cinsiyet Rolü Algıları ve Cinsiyete Uygun Çocuk Yetiştirme Eğilimleri ile Okul Öncesi Çocukların Cinsiyet Rolü Gelişimi (Oyuncak Tercihi ile) Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. Ege Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Yüksek Lisans Tezi, İzmir.
• Hoorn, J. V., Nourot, P. M., Scales, B. ve Alward, K. R. (2007). Play at the Center of the Curriculum. Fourth Edition. New Jersey: Merrill PrenticeHall.
• Kamaraj, I. (1996). Annelerin Okul Öncesi Eğitim Kurumu Yönetici ve Öğretmenlerin Oyuncak Seçimleri. Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Yüksek Lisans Tezi, İstanbul.
• Kandır, A. ve Tezel Şahin, F. (2012). Okul Öncesi Dönemde Oyuncak ve Oyun Materyalleri. İstanbul: Morpa Kültür Yayıncılık.
• Maden Ellialtıoğlu, F. (2005). Okul Öncesi Dönemde Oyun ve Oyun Örnekleri. İstanbul: YA-PA Yayıncılık.
• Messick, S. (1995). Validity of Psychological Assessment: Validation of Inferences from Persons' Responses and Performances as Scientific Inquiry into Score Meaning. American Psychologist, 50, 741-749.
• Onuray, G. (2012). 5-6 Yaş Çocuklarında Algılanan Cinsiyet Kalıp Yargılarına İlişkin Ebeveyn Beklentileri ile Oyuncak Tercihleri Arasındaki İlişki. Maltepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Yüksek Lisans Tezi, İstanbul.
• Özdenk, Ç. (2007). 6 Yaş Grubu Öğrencilerinin Psikomotor Gelişimlerinin Sağlanmasında Oyunun Yeri ve Önemi. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Elazığ.
• Rogers, S. ve Sawyer, J. K. (1992). Play in the Lives on Children. Thirth Edition. NAEYC, USA.
• Santrock, J. W. (2015). Yaşam boyu gelişim: Gelişim psikolojisi. (G. Yüksel, Çev.). Ankara: Nobel.
• Smirnova, E. O. (2011). Character Toys as Psychological Tools. International Journal of Early Years Education. 19(1): 35-43.
• Tezel Şahin, F (2003). Okul Öncesi Dönemde Oyuncaklar ve Oyun Materyaller. Mesleki Eğitim Dergisi. 640: 78-82.
• Ünver, N. (2005). Kastamonu İl Merkezinde Yaşayan 0-2 Yaşları Arasında Çocuğa Sahip Anne-Babaların Çocukları için Oyuncak Satın Alma Durumları ve Tercihlerinin İncelenmesi. Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü. Yüksek Lisans Tezi, Ankara.
• Wandenberg, B. (1991). Play Theory. (G. Fein ve M. Rivkin, Ed.). The Young the Child at Play. Second Edition. Washington DC: National Association for the Education of Young Children.