A Conceptual Evaluation of Online Orientation and Social Integration for Foreign Language Learners of Turkish

Yıl 2024, Cilt: 7 Sayı: 1, 25 - 47, 30.06.2024

Alparslan İkiel , Ali Nacakçıoğlu , Murat Artsın

Öz

As a result of globalization, the mobility of people between countries has increased as a result of migration movements due to economic, social, political or environmental reasons, and this situation has turned education from a social policy tool into an important element of economic policy day by day. Due to its geopolitical position, The Republic of Türkiye hosts a large number of foreign nationals as a result of its open door policy due to humanitarian situations such as social-political crises and civil wars. As a result of the increasing number of foreign nationals in our country for different reasons and with different statuses (asylum seekers, refugees, etc.), an important need for Turkish language teaching has emerged, and in this direction, PİKTES project within the Ministry of National Education, language teaching application and research centers (TOMER, DILMER, etc.) have been established in almost all universities at higher education level. In particular, language teaching centers such as TOMER, DILMER, etc. have been an important step in providing foreign students with the Turkish language proficiency certificate required for them to start their education life at universities in Türkiye, as well as facilitating their social adaptation and learning about the local culture, thus ensuring their access to educational services and their adaptation to the system. However, literature studies show that foreign students studying in Turkish universities face adaptation problems in terms of not being able to get to know Turkish culture sufficiently, psychological problems, and struggling with many difficulties in their daily life and educational life. In order to prevent these adaptation problems, institutions should provide orientation trainings to their international students face-to-face or online, including information about the necessary procedures in Türkiye, information about Turkish culture, academic and social processes.

Anahtar Kelimeler

teaching Turkish to foreigners, social cohesion, online orientation, disadvantaged groups

Yabancı Dil Olarak Türkçe Öğrenenler için Çevrimiçi Oryantasyon ve Sosyal Uyuma Yönelik Kavramsal Bir Değerlendirme

Öz

Küreselleşmenin bir sonucu olarak ekonomik, sosyal, politik veya çevresel nedenlerden kaynaklı göç hareketleri sonucu ülkeler arası insan hareketliliği artmış bu durum, eğitimi bir sosyal politika aracı olmaktan çıkarak gün geçtikçe ekonomik politikanın önemli bir unsuru haline getirmiştir. Türkiye Cumhuriyeti jeopolitik konumu gereği çevresinde yaşanan sosyal-politik krizler ve iç savaşlar gibi insani durumlar nedeniyle açık kapı politikasının bir sonucu olarak çok sayıda yabancı uyruklu insana ev sahipliği yapmaktadır. Farklı sebeplerle ve farklı statülerle (sığınmacı, mülteci vb.) ülkemizde bulunan yabancı uyruklu bireylerin sayısının her geçen gün artması sonucu Türkçe öğretimi alanına yönelik önemli bir ihtiyaç ortaya çıkmış bu doğrultuda Milli Eğitim Bakanlığı bünyesinde PİKTES projesi, yüksek öğretim seviyesinde hemen hemen tüm üniversitelerde dil öğretimi uygulama ve araştırma merkezleri (TÖMER, DİLMER vb.) kurulmuştur. Özellikle TÖMER, DİLMER vb. dil öğretim merkezleri yabancı uyruklu öğrencilerin Türkiye’deki üniversitelerde eğitim hayatlarına başlayabilmeleri için gerekli olan Türkçe dil yeterlilik belgesini sağlamakla birlikte bu öğrencilerin sosyal uyumlarını ve yerli kültürü öğrenebilmelerini kolaylaştırarak bireylerin eğitim hizmetlerine erişimini ve sisteme uyumlarını sağlayabilmek adına önemli bir adım olmuştur. Fakat yapılan alan yazın araştırmaları Türk üniversitelerinde eğitim gören yabancı uyruklu öğrencilerin Türk kültürünü yeterince tanıyamaması, psikolojik sorunlar, gündelik yaşam ve eğitim hayatlarına yönelik birçok güçlükle mücadele etmede uyum sorunlarıyla karşılaştıklarını göstermektedir. Bu uyum sorunlarının önüne geçebilmek için kurumların uluslararası öğrencilerine yüz yüze ya da çevrim içi şekilde Türkiye’ye dair gerekli prosedürleri, Türk kültürüne dair bilgileri, akademik ve sosyal süreçler hakkında bilgiler içeren oryantasyon eğitimleri sağlaması olumlu etkiler sağlayacaktır.

Anahtar Kelimeler

yabancılara Türkçe öğretimi, sosyal uyum, çevrimiçi oryantasyon, dezavantajlı gruplar

Kaynakça

• Almusharraf, N. M. ve Bailey, D. (2021). Online engagement during COVID‐19: Role of agency on collaborative learning orientation and learning expectations. Journal of Computer Assisted Learning, 37(5), 1285-1295.
• Altunkaya, N. (2021). Açık ve uzaktan öğrenenlerin transaksiyonel uzaklık algıları. (Yayınlanmamış yüksek lisan tezi). Anadolu Üniversitesi, Eskişehir, Türkiye.
• Artsın, M. ve Bağcı Sezer, A. (2022). Açık ve uzaktan öğrenmede metaverse: bir SWOT analizi. Yükseköğretim Ve Bilim Dergisi, 12(3), 497-507.
• Artsın, M. ve Kılıç Çakmak, E. (2023). Çevrimiçi öğrenme ortamlarında öz-yönelim. Akkoyunlu, B., Odabaşı, H.F. ve İşman, A. (Ed.), Eğitim Teknolojileri Okumaları 2023 (s. 123-144), PEGEM Akademi, Ankara.
• Artsın, M., Koçdar, S. ve Bozkurt, A. (2020). Öğrenenlerin yz-Yönetimli öğrenme becerilerinin kitlesel açık çevrimiçi dersler bağlamında incelenmesi. Anadolu Journal of Educational Sciences International, 10(1), 1-30.
• Barın, E. (2004). Yabancılara Türkçe öğretiminde ilkeler. Hacettepe Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları (HÜTAD), 1, 19-30.
• Bayrakçeken, S., Samancı, O., Canpolat, N. ve Doymuş, K. (2021). Motivasyon ve başarı: öz belirleme kuramı temelinde öğrenciler öğrenmeye nasıl motive edilebilir?. Atatürk Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Dergisi, 66, 482-505.
• Biçer, N., Çoban, İ. ve Bakır, S. (2014). Türkçe öğrenen yabancı öğrencilerin karşılaştığı sorunlar: Atatürk Üniversitesi örneği. Journal Of International Social Research, 7(29), 125-135.
• Boucakis, C. (2023). Online Orientation for Incoming MOT Students: Impact on Anxiety & Preparedness. The American Journal of Occupational Therapy, 77(Supplement_2), 7711505197p1-7711505197p1.
• Boylu, E. ve Başar, U. (2019). Türkçe öğretim merkezlerininin güncel durumu ve standartlaştırılması üzerine. The Journal of Academic Social Science, 24(24), 309-324.
• Council of Europe. (2001). Common European framework of reference for languages: Learning, teaching, assessment. Cambridge: Cambridge University Press. http://www.coe.int/t/dg4/Linguistic/Source/Framework_EN.pdf
• Council of Europe (2020). Common European framework of reference for languages: learning, teaching, assessment – companion volume. Strasbourg: Council of Europe Publishing.
• Derman, S. (2010). Yabancı uyruklu öğrencilerin Türkiye Türkçesi öğreniminde karşılaştıkları sorunlar. Necmettin Erbakan Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 29(29), 227-247.
• Ergin, D. Y. ve Ermağan, B. (2011). Çok kültürlülük ve sosyal uyum. In 2nd International Conference on New Trends in, 27-29 Nisan 2011, Antalya, Türkiye. 2011. https://www.demo.emuder.com/icontedemo/wp-content/uploads/2024/02/iconte2011.pdf
• Erişti, S. D. B. ve Coşkunserçe, O. (2017). Uluslararasi öğrencilerin kültürel uyum sürecine yönelik tasarim tabanli araştirma yaklaşimina dayali çevrimiçi oryantasyon uygulamasinin geliştirilmesi. Eğitim Teknolojisi Kuram ve Uygulama, 7(1), 83-104.
• European Commission. (2005). Study on immigration, integration and social cohesion:Final report. İçinde: European Commission Employment and Social Affairs DG(Ed.): Focus Consultancy Ltd., Erasmus University Rotterdam Faculty of Social Sciences.
• Fisher, R., Cavanagh, J. ve Bowles, A. (2009). Assisting transition to university: using assessment as a formative learning tool. Assessment & Evaluation in Higher Education, 36(2), 225-337.
• Floris, F., Marchisio, M., Sacchet, M., Margaria, T. ve Rabellino, S. (2021). Online University Orientation Models for Student Transition between Secondary and Tertiary Education. 18th International Conference on Cognition and Exploratory Learning in Digital Age (CELDA 2021). Portugal, Lisbon. https://iris.unito.it/handle/2318/1843045
• Ghanbary, R. (2017). Hacettepe Üniversitesinde eğitim gören uluslararası öğrencilerin profili, ihtiyaçları ve sorunları, (Yüksek Lisans Tezi), Hacettepe Üniversitesi, Ankara.
• Göç Geçici Koruma (2023). Erişim adresi: https://www.goc.gov.tr/gecici-koruma5638 Erişim tarihi: 09.10.2023
• Göç İkamet İzinleri (2023). Erişim adresi: https://www.goc.gov.tr/ikamet-izinleri Erişim tarihi: 09.10.2023
• Göktaş, B. ve Mercan, Ö. (2022). Kültürel uyum derslerinin kültürlerarası etkileşime etkisi. International Journal of Language Academy, 10(3), 30-51.
• Gümüş, M. ve Fırat, M. (2016). Açık ve uzaktan öğrenmenin tercih edilme nedenlerinin belirlenmesi. Açıköğretim Uygulamaları ve Araştırmaları Dergisi, 2(4), 158-168.
• İkiel, A. (2020). Accreditation standard suggestions for teaching Turkish to foreigners: Yabancılara Türkçe öğretimi için akreditasyon standart önerileri. Journal of Human Sciences, 17(3), 780-791.
• Jerome, T. (2003). Leaving home: homesickness, place attachment, and transition among residential college students. Journal of College Student Psychotherapy, 18 (1), 35–48.
• Kalaycı, H. ve Göç, E. (2023). Yükseköğretim kurumlarında öğrenim gören yabancı uyruklu öğrencilerin sorunlarına sosyolojik bir bakış: Çankırı örneği. Iğdır Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, (34), 69-94.
• Kardeş, S. ve Akman, B. (2018). Suriyeli mültecilerin eğitimine yönelik öğretmen görüşleri. İlköğretim Online, 17(3), 1224-1237.
• Keller, J. M., Ucar, H. ve Kumtepe, A. T. (2021). Culture and motivation in globalized open and distance learning spaces. In Research Anthology on Developing Effective Online Learning Courses (ss. 1246-1265). IGI Global.
• Kıroğlu, K., Kesten, A. ve Elma, C. (2010). Türkiye’de öğrenim gören yabancı uyruklu lisans öğrencilerinin sosyo-kültürel ve ekonomik sorunları. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 6(2), 26-39.
• Kocabıyık, O. O. ve Bacıoğlu, S. D. (2019). Trakya Üniversitesi uluslararası öğrenci profilini ve oryantasyon gereksinimlerini belirleme çalışması. Trakya Eğitim Dergisi, 9(1), 161-172.
• Koehnke, P. J. (2013). The impact of an online orientation to improve community college student retention in online courses: An action research study. (Doktora Tezi). Capella University.
• Kolunsağ, A. & Özdemir, G. (2007). Sürdürülebilir oryantasyon modeli ve Sakarya Üniversitesi’ndeki durum. Sakarya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, (14), 211-229.
• Kondakci, Y. (2011). Student mobility reviewed: attraction and satisfaction of international students in Turkey. Higher education, 62, 573-592.
• Kumcağız, H. Dadashzadeh, R. ve Alakuş, K. (2016). Ondokuz Mayıs Üniversitesi’ndeki yabancı uyruklu öğrencilerin sınıf düzeylerine göre yaşadıkları sorunlar. Ondokuz Mayis University Journal of Education Faculty, 35(2), 37-50.
• Kurtça, B. (2020). Bartın Üniversitesi’nde eğitim gören yabancı uyruklu öğrencilerin sosyo‐ekonomik sorunları ve çözüm önerileri. Bartın Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Dergisi, 5(1), 113-126.
• Liu, J. C. (2019). Evaluating Online Learning Orientation Design With a Readiness Scale. Online Learning, 23(4), 42-61.
• Lively, J. (2023). Extending Engagement through Extended Realities in an Online Freshmen Orientation Course. In E. Langran, P. Christensen ve J. Sanson (Eds.), Proceedings of Society for Information Technology & Teacher Education International Conference (ss. 2155-2159). New Orleans, LA, United States: Association for the Advancement of Computing in Education (AACE). https://www.learntechlib.org/primary/p/222106/
• Lock, J., Liu, Y., Johnson, C., Hanson, J. ve Adlington, A. (2020). Graduate student online orientation programs: A design-based research study. In J. Lock, G. Parchoma ve M. Power (Ed.), The finest blend: Graduate education in Canada (ss. 71-102). UBC Press.
• Lyytinen, E. ve Kullenberg, J. (2013). Urban refugee research and social capital a roundtable report and literature Review. International Rescue Committee and Women’s Refugee Commission, New York, US. http://womensrefugeecommission.org/programs/livelihoods/research-and-resources/908-urban-refugee-research-and-social-capital
• Mbous, Y. P. V., Mohamed, R. ve Rudisill, T. M. (2022). International students challenges during the COVID-19 pandemic in a university in the United States: A focus group study. Current Psychology, 4, 1-13.
• Mensch, S. (2017). Improving distance education through student online orientation classes. Global Education Journal, 1(1), 1–6.
• OECD. (2023). Education at a glance 2023: Oecd indicators. Paris: OECD Publishing.
• Okur, A. ve Keskin, F. (2013). Yabancılara Türkçe öğretiminde kültürel ögelerin aktarımı: İstanbul yabancılar için Türkçe öğretim seti örneği. International Journal of Social Science 6(2), 16-38.
• Owlia, M. S. ve Aspinwall, E. M. (1996). A framework for the dimensions of quality in higher education. Quality assurance in education, 4(2), 12-20.
• Öner, G. ve Dur, H. (2023). Yabancı uyruklu öğrencilerin okula uyum süreçlerine ilişkin yönetici ve öğretmen görüşleri. Anadolu Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi (AUJEF), 7(1), 285-307.
• Özer, N. (2020). Açık ve uzaktan öğrenme sistemlerindeki psikolojik danışmanlık ve rehberlik hizmetlerinin bireysel farklılıklar kapsamında incelenmesi. Açıköğretim Uygulamaları Ve Araştırmaları Dergisi, 6(4), 55-80.
• Özgüven, İ. E. (1992). Üniversite öğrencilerinin sorunları ve baş etme yolları. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 7(7), 5-13.
• Özkan, G. ve Acar Güvendir, M. (2015). Uluslararası öğrencilerin yaşam durumları: Kırklareli ve Trakya üniversiteleri örneği. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 15(1), 174-190.
• Paydar, S. ve Doğan, A. (2019). Öğretmen adaylarının açık ve uzaktan öğrenme ortamlarına yönelik görüşleri. Eğitim ve Teknoloji, 1(2), 154-162.
• Steffen, P. ve Merrill, R. (2011). The association between religion and acculturation in Utah Mexican immigrants. Mental Health, Religion & Culture, 14(6), 561-573.
• Sullivan, J.L.G. (2021). The Impact of Orientation Programmes on New Student Engagement and Transition (Yayımlanmamış doktora tezi). Northeastern University, The School of Education.
• Şahin, F. ve Şener, Ö. (2019). Geçici koruma altındaki Suriyeli öğrencilerin eğitim süreçlerindeki dil ve iletişim sorunları: İstanbul Fatih örneği. Avrasya Sosyal ve Ekonomi Araştırmaları Dergisi, 6(9), 66-85.
• Şanlı, E. ve Poyraz, Y. (2018). Uluslararası öğrencilerin yalnızlık düzeyleri. Disiplinlerarası Eğitim Araştırmaları Dergisi, 2(3), 49-58.
• Şeker, B. D. ve Akman, E. (2016). Uluslararası öğrencilerin psikolojik ve sosyokültürel süreçleri. Cukurova Medical Journal, 41(3), 504-514.
• Şeren, N. ve Okur, T. (2021). Uzaktan eğitim ile öğrenime başlayan yabancı uyruklu öğrencilerin yaşadıkları uyum sorunları. In 19th International Primary Teacher Education Symposium (pp. 198-203).
• Şimşek, H. ve Kula, S. S. (2018). Türkiye’nin göçmen politikasında ihmal edilen boyut: eğitsel uyum programı. Ahi Evran Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 2(2), 5-21.
• Şimşir, Z. ve Dilmaç, B. (2018). Yabancı uyruklu öğrencilerin eğitim gördüğü okullarda öğretmenlerin karşılaştığı sorunlar ve çözüm önerileri. İlköğretim Online, 17(2), 1116-1134.
• Sutton, H. (2020). Connect new students to your institution through online orientation. Dean and Provost, 21(12), 8-8.
• Türel, M. T. (2021). Uluslararası öğrencilerin sosyokültürel uyumu. Avrasya Beşeri Bilim Araştırmaları Dergisi, 1(2), 73-89.
• Türkiye Maarif Vakfı (2020). Türkiye Maarif Vakfı Türkçenin yabancı dil olarak öğretimi programı. İstanbul: Matsis Matbaa Hizmetleri.
• Türkiye Maarif Vakfı (2023). Erişim adresi: https://turkiyemaarif.org/dunyada-maarif
• Ucar, H. ve Göksel, N. (2020). Enhancing online EFL learners’ motivation and engagement through supplementary activities on Facebook. Asian Journal of Distance Education, 15(1), 154-168.
• Uğurhan, Y. Z. C. ve Uçar, H. (2023). Açıköğretim Sisteminde çevrimiçi öğrenci topluluklarına katılan öğrenenlerin çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. Açıköğretim Uygulamaları Ve Araştırmaları Dergisi, 9(1), 295-315.
• Ulutaş, A. (2014). Bir evrensel temayül olarak kamu diplomasisi ve uluslararası öğrenci hareketliliği-burslu uluslararası öğrenci hareketliliğinin Türkiye'nin dış politikasındaki yeri, (Yayınlanmamış Uzmanlık Tezi) Ankara: TC Başbakanlık Yurtdışı Türkler ve Akraba Topluluklar Başkanlığı.
• UNICEF, (2018), UNICEF: Çatışmalar Nedeniyle Yerlerinden Olan Yaklaşık 30 Milyon Çocuğun Acil Korumaya ve Uzun Dönemli Kalıcı Çözümlere İhtiyacı Var. Birleşmiş Milletler Uluslararası Çocuklara Yardım Fonu: https://www.unicef.org/turkey
• Yadav, R., Yadav, M. ve Vihari, N. S. (2024). High-performance work system and learning orientation in offline, online, and hybrid workplaces: the mediating role of affective commitment. The Learning Organization, 31(1), 122-136.
• Yau, A. H. Y., Yeung, M. W. L. ve Lee, C. Y. P. (2022). A co-orientation analysis of teachers’ and students’ perceptions of online teaching and learning in Hong Kong higher education during the COVID-19 pandemic. Studies in Educational Evaluation, 72, 101128.
• Yavuzer, H. (2003). Çocuk Psikolojisi. İstanbul: Remzi Kitapevi
• YEE (2023). Erişim adresi: https://www.yee.org.tr/tr/kurumsal/yunus-emre-enstitusu Yenilmez, K., Kaya, S., Yalçın Balçık, P. ve Dolgun, N.A. (2016). Hastanelerde işe alıştırma (oryantasyon) programının değerlendirilmesi: Hacettepe Üniversitesi Hastaneleri örneği. Hacettepe Sağlık İdaresi Dergisi, 19(2), 131-152.
• Yeşilyaprak, B. (2005), Eğitimde rehberlik Hizmetleri. Ankara: Nobel Yayıncılık.
• YÖK (2023). Erişim adresi: https://istatistik.yok.gov.tr/
• Zahour, O., Eddaoui, A., Ouchra, H. ve Hourrane, O. (2020). A system for educational and vocational guidance in Morocco: Chatbot E-Orientation. Procedia Computer Science, 175, 554-559.
• Xu, J. (2022). A profile analysis of online assignment motivation: Combining achievement goal and expectancy-value perspectives. Computers & Education, 177, 104367. https://doi.org/10.1016/j.compedu.2021.104367