THE SPOKEN LANGUAGE OF MINORITIES IN TURKISH LITERATURE

Yıl 2017, Cilt: 1 Sayı: 2, 11 - 19, 01.12.2017

Arzu Yıkılmaz

Öz

Multilingualism means that many languages are
spoken in a country. How would be the language of people who live in different
countries than their native lands and who learn and speak the standard language
spoken in that country? When communities or individuals with different ethnic
backgrounds-minorities living in different countries - use the standard
language of that country with very different deviations in both speaking and
writing. For instance, a wide range of languages are spoken in Turkey. It is seen
that the people whose mother tongues are not Turkish but live either
permanently or temporarily in Turkey use the spoken language with different
deviations. These deviations can be observed in the form of sound, word
coinage, syntax, and so on. The language of minorities best exemplify the
differences in language deviations. These people who speak their mother tongue
in the family or in their own social circles unavoidably carry the sound, form
or syntax features of their mother tongues into the second language when they
speak standard Turkish, which in turn leads to differences in the spoken
language. We can hear and observe these differences more clearly in everyday
language while they are reflected in the written language through genres such
as story, novel, and theater and so on. In our communiqué, we will present the
usage characteristics that differ on the basis of standard Turkish with various
examples we have selected from various works of Turkish literature of the 19^th
and 20^th centuries.

Anahtar Kelimeler

Multilingualism, Turkish Literature, The Spoken Language of Minorities, Deviations in Standard Turkish, Minorities in Türkish Literature

TÜRK EDEBİYATINDA AZINLIKLARIN KONUŞMA DİLİ

Öz

Bir ülkede çeşitli
dillerin konuşulması çok dilliliktir. Ana dilinden farklı bir ülkede yaşayan ve
o ülkede konuşulan standart dili öğrenip konuşan insanların dili nasıl olur? Farklı etnik kökenlere sahip toplum ya da
bireyler; yani azınlıklar, kendi ana dillerinden farklı bir ülkede
yaşadıklarında, o ülkenin standart dilini hem konuşma hem de yazmada çok farklı
sapmalar ile kullanmaktadırlar. Örneğin Türkiye’de çok çeşitli diller
konuşulmaktadır. Ana dili Türkçe olmayan; ancak Türkiye’de tam zamanlı/yarı
zamanlı yaşayanların, konuşma dilini farklı sapmalarla kullandıkları
görülmektedir. Bu sapmalar ses, söz yapımı, söz dizimi vb. düzlemlerde
gözlemlenebilir. Azınlıkların dili, bize sapmalardaki farklılıkları en iyi
biçimde örnekler. Ana dillerini aile içinde ya da kendi sosyal çevrelerinde
konuşan bu insanlar, standart Türkçeyi konuşurken, kendi ana dillerinin ses,
şekil ya da sözdizimi özelliklerini ister istemez ikinci dile taşırlar. Bu da
konuşma dilinde farklılıklara sebep olur. Bu farklılıkları günlük konuşma
dilinde daha belirgin bir biçimde duyabilir ve gözlemleyebiliriz; yazı diline
ise hikaye, roman, tiyatro vb. türler aracılığıyla yansımaktadır. Bildirimizde,
19. ve 20. yy’ a ait Türk edebiyatının çeşitli eserlerinden seçtiğimiz çeşitli örnekler
ile standart Türkçe temelinde farklılıklar görülen kullanım özelliklerini
sunacağız. 

Anahtar Kelimeler

Çok dillilik, Türk Edebiyatı, Azınlıkların Konuşma Dili, Standart Türkçede Sapmalar, Türk Edebiyatında Azınlıklar

Kaynakça

• Bloomfield, L. (1979). Language, London.
• Gürpınar, Hüsyin Rahmi (2011). Şıpsevdi, Everest Yayınları.
• Karaağaç, G. (2013). Dil Bilimi Terimleri Sözlüğü, TDK Ankara.
• http://www.karagoz.net/mandira_safasi.htm#.WUKQPevyjIU
• Sami, Şemsettin (2002). Taaşşuk-ı Tal’at ve Fitnat, Akçağ Yayınları.
• Taner, Haldun (2006). Tuş, YKY.
• Vossler, Karl (1951). The Spirit of Language in Civilization, London.