Digital public relations in the context of knowledge gap theory

Yıl 2023, , 243 - 255, 30.09.2023

Ebru Özgen , Elif Yılmaz , Merve Kuzu

https://doi.org/10.24289/ijsser.1313331

Öz

Globalization, technology-driven economic changes, and digital transformation hastened by the pandemic of the previous four years have shown the relevance of digital and conventional public relations. Due to the rapid development of technology and digitalization, which transforms society, this study examines how public relations experts can use digital technology to reduce the information gap in transferring public relations practices and methods. Descriptive analysis, one of the qualitative research methods, was used after a literature review on the information gap hypothesis of digital public relations. In-depth interviews were conducted and public relations experts answered the subject-specific research questions. Public relations, unlike conventional media tools, lowers the information gap owing to digitalization knowledge and abilities, according to studies.

Anahtar Kelimeler

Knowledge gap, Digital public relations, Internet, Digitalization, Social transformation

Kaynakça

• Bonfadelli, H. (2002). The Internet and Knowledge Gaps: A Theoretical and Empirical Investigation. European Journal Of Communication, Sage Publication, 17(1), 65-84.
• Balta Peltekoğlu, F. & Demir Askeroğlu, E. (2019). Dijital Halkla İlişkiler Fenomenler Dijital Marka Elçisi Olabilir Mi?. Selçuk İletişim, 12(2), 1044-1067.
• Balta Peltekoğlu, F. (2022). Halkla İlişkiler Nedir. BETA Yayınevi, İstanbul.
• Çataldaş, İ. & Özgen, E. (2021). Dijital Halkla İlişkiler Aracı Olarak Algoritmalar ve Yapay Zeka. International Social Sciences Studies Journal, Vol:7, Issue:91, 5227-5238.
• Gifford, J. (2010). Digital Public Relations: E-Marketing’s Big Secret. Continuing Higher Education Review. Vol. 74, 62-72.
• Güz, N. & Yanık, H. (2017). Bilgi Açığı Hipotezi ve Yeni Medya. E-Dergi Gazi Üniversitesi İletişim Fakültesi, Sayı 2, 1 – 14.
• Güngör, N. (2013). İletişim Kuramlar ve Yaklaşımlar. Siyasal Kitabevi, Ankara.
• Karsak, B., Yılmaz Altuntaş, E. & Sancar Demren, G. A. (2018). Stratejik İletişim Yönetiminde Dijital Kanalların Önemi: Halkla İlişkiler Uygulayıcılarının Dijital Kanal Kullanımlarına Yönelik Niteliksel Bir Araştırma. Uluslararası Halkla İlişkiler ve Reklam Çalışmaları Dergisi, 1 (1), 6-17.
• Mert, Y. L. (2018). Dijital Halkla İlişkiler Araçlarının Yayıncılık Sektöründe Kullanımına Yönelik Bir Araştırma. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, Cilt: 11, Sayı: 58, 724-737.
• Mutlu, E. (2012). İletişim Sözlüğü. Sofos Kıta Basın Dağıtım Yayıncılık, Ankara.
• Özgen, E. (2010). Halkla İlişkiler ve Yeni Medyanın İşaret Ettiği Sorunlar Üzerine Bir Tartışma. Global Media Journal, Cilt.1, 81-102.
• Özgen, E. (2019). Hedef Kitlenin Dijital Dönüşümü. (Ed: Sarıoğlu, E.) Dijital Halkla İlişkiler. Eğitim Yayınevi, Konya, (Ss.15-28).
• Severin, J. W. & Tankard, J. J. (2021). İletişim Teorileri: Kökenleri, Yöntemleri ve Kitle İletişim Araçlarında Kullanımları. Çev: Bir A., A. & Meral, K. Z. The Kitap.
• Sönmez, H. Ş. (2020). Dijital Ortamda Yapılan Halkla İlişkilerin Bir Aracı Olarak Kurumsal Bloglar: 2019 Yılı Türkiye’nin En Değerli 25 Markası Üzerine Bir İnceleme. Kocaeli Üniversitesi İletişim Fakültesi Araştırma Dergisi, (16), 185-207.
• Şirzad, N. & Turancı, E. (2019). Dijital Halkla İlişkiler ve Müşteri İlişkileri Yönetimi: Şikayet Yönetimi Bağlamında Memnuniyet Unsurlarının İncelenmesi. Akdeniz Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi, (AKİL) Haziran (31), 421-443.
• Tichenor, P. J., Donohue, G.A. & Olien, C.N. (1970). Mass Media Flow and Differential Growth İn Knowledge. Public Opinion Quartely, 34, 159-170.
• Udeze, S. E. & Oko, T. (2013). The New Media And Digital Divide: Knowledge Gap Exacerbated. Review Of Public Administration And Management, 2(3).
• Üzmez, S. S. & Büyükbeşe, T. (2021). Dijitalleşme Sürecinde Bilgi Yönetiminin İşletmelerin Teknoloji Uyumuna Etkileri. Bilgi Ekonomisi Ve Yönetimi Dergisi, 16 (2), 117-127.
• Yankın, F.B. (2019). Dijital Dönüşüm Sürecinde Çalışma Yaşamı. Trakya Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi E-Dergi, 7, 1-38.