Çevresel Kuznets Eğrisi Hipotezinin Türkiye için geçerliliğinin sınanması: Granger Nedensellik Analizi

Yıl 2017, , 657 - 666, 20.02.2017

Bedriye Tunçsiper Büşra Uçar

https://doi.org/10.24289/ijsser.270504

Cited By: 4

Öz

Çevreye Uyarlanmış Kuznets Eğrisi
Hipotezine göre ekonomide yaşanan iktisadi büyüme ile birlikte çevre
kirliliğinin belirli bir gelir seviyesine erişinceye kadar artacağı, bu gelir
seviyesinden ulaşıldıktan sonra ise çevre kirliliğinin azalacağını ileri
sürmektedir. Bu çalışmada Çevreye Uyarlanmış Kuznets Eğrisi Hipotezinin Türkiye
ekonomisi için geçerliliği araştırılmıştır. Analizde 1980-2011 dönemi yıllık verileri
baz alınmıştır. CO₂ emisyonu ve kişi başına düşen gelir değişkenleri
arasındaki nedenselliğin varlığının tespiti için Granger Nedensellik analizi
yapılmıştır. Bu analizin sonucunda değişkenler arasında bir nedensellik bağı
tespit edilememiş olup Çevresel Kuznets Hipotezinin Türkiye için geçerli
olmadığı sonucuna ulaşılmıştır.

 

Anahtar Kelimeler

Çevresel Kuznets eğrisi, CO2 emisyonu, Granger nedensellik analizi

Validity Test of Environmental Kuznets Curve for Turkey: Granger Causality Analysis

Öz

Environmental
Kuznets Curve Hypothesis asserts that environmental pollution and destruction
increase with positive economic growth until a certain income level. When
reached such a certain level, environmental pollution begins to decrease. In
this study, the validity of Environmental Kuznets Curve Hypothesis is tested
for Turkey. Annual data for 1980-2011 period is used for analysis. The
relationship between CO2 emission and per capita income is analyzed with
Granger Causality Test. According to the test result, it is found that
Environmental Kuznets Curve is not valid for Turkish economy as the variables
has no causal correlation between.

Anahtar Kelimeler

Environmental Kuznets curve, CO2 emission, Granger causality analysis

Kaynakça

• Arı, A. ve Zeren, F. (2011). CO2 Emisyonu ve Ekonomik Büyüme: Panel Veri Analizi. Yönetim ve Ekonomi Dergisi, 18(2), ss.37-47.
• Atıcı, C. ve Kurt, F. (2007). Türkiye’nin dış ticareti ve çevre kirliliği: Çevresel Kuznets eğrisi yaklaşımı. Tarım Ekonomisi Dergisi, 13(2), ss.61-69.
• Başar, S. ve Temurlenk, M. S. (2007). Çevreye Uyarlanmış Kuznets Eğrisi: Türkiye Üzerine Bir Uygulama. İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 21(1), ss.1-12.
• Dam, M. M., Karakaya, E. ve Bulut, Ş. (2013). Çevresel Kuznets Eğrisi ve Türkiye: Ampirik Bir Analiz. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, EYİ 2013 Özel Sayısı
• Erataş, F. ve Uysal, D. (2014). Çevresel Kuznets Eğrisi Yaklaşımının “BRICT” Ülkeleri Kapsamında Değerlendirilmesi. İktisat Fakültesi Mecmuası, 64(1), ss.1-25.
• Erdoğan, İ., Türköz, K. ve Görüş, M. Ş. (2015). Çevresel Kuznets Eğrisi Hipotezinin Türkiye Ekonomisi İçin Geçerliliği. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 44.
• Grossman, G. M. ve Krueger, A. B. (1991). Environmental Impacts Of A North American Free Trade Agreement. National Bureau Of Economic Research, 3914, pp.1-57.
• Grossman, G. M. ve Krueger, A. B. (1995). Economic Growth And The Environment. The Quarterly Journal Of Economics, 110(2), pp.353-357.
• Güriş, S. ve Tuna, E. (2011). Çevresel Kuznets Eğrisi’nin Geçerliliğinin Panel Veri Modelleriyle Analizi. Trakya Sosyal Bilimler Dergisi, 13(2). ss.173-190.
• Koçak, E. (2014). Türkiye’de Çevresel Kuznets Eğrisi Hipotezinin Geçerliliği: ARDL Sınır Testi Yaklaşımı. İşletme ve İktisat Çalışmaları Dergisi, 2(3), ss.62-73.
• Lebe, F. (2016). Çevresel Kuznets Eğrisi Hipotezi: Türkiye İçin Eşbütünleşme ve Nedensellik Analizi. Doğuş Üniversitesi Dergisi, 17 (2) 2016, ss.177-194.
• Özturk, I. ve Acaravci, A. (2010). CO2 Emissions, Energy Consumption and Economic Growth in Turkey. Renewable and Sustainable Energy Reviews, 14(9), pp.3220-3225.
• Panayotou, T. (1993). Empirical Tests And Policy Analysis Of Environmental Degradation At Different Stages Of Economic Development. International Labour Organization, No:292778.
• Saatçi, M. ve Dumrul, Y. (2011). Çevre Kirliliği Ve Ekonomik Büyüme İlişkisi: Çevresel Kuznets Eğrisinin Türk Ekonomisi İçin Yapısal Kırılmalı Eş-Bütünleşme Yöntemiyle Tahmini. Erciyes Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 37, ss.65-86.
• Topallı, N. (2016). CO2 Emisyonu ve Ekonomik Büyüme Arasındaki İlişki: Hindistan, Çin, Brezilya ve Güney Afrika için Panel Veri Analizi. Çankırı Karatekin Üniversitesi İİBF Dergisi, <http://dx.doi.org/10.18074/cnuiibf.275>. (Çevrimiçi Erişim: 20.09.2016).
• Turkstat Veri Analiz Portalı. (2016). < http://turkstat.org/>. (Çevrimiçi Erişim: 20.09.2016).
• Türkiye İstatistik Kurumu. (2016). < http://www.tuik.gov.tr/>. (Çevrimiçi Erişim: 20.09.2016).
• Ulucak, R. ve Erdem E. (2012). Çevre-İktisat İlişkisi Ve Türkiye’de Çevre Politikalarının Etkinliği. Akademik Araştırmalar ve Çalışmalar Dergisi, 4(6), ss.78-98.