Türkiye’de finansal uyuşmazlıkların çözümünde arabuluculuk uygulamalarının analizi

Yıl 2017, , 1868 - 1880, 01.10.2017

Barış Aksoy , Selahattin Koç , Derviş Boztosun

https://doi.org/10.24289/ijsser.340718

Cited By: 1

Öz

    Bu çalışmada, Türkiye’de 2006-2015 yılları arasında adli
yargı süreci istatistikleri ve 2017 yılı verilerinin yer aldığı arabuluculuk
istatistikleri karşılaştırılmıştır. Türkiye’de arabuluculuk ile çözüme
kavuşturulan uyuşmazlıkların %53’ü bir günden az bir sürede, %40’ı bir günlük
sürede, %3’ü bir gün ile bir hafta arasında, %4’ü 1 haftadan uzun bir sürede
çözümlenmektedir. Arabuluculuk uygulamalarından anlaşma sağlanan uyuşmazlık
sayısı 14139 dosyadan 13093’ü (%93) olması arabuluculuk uygulamalarının
uyuşmazlık çözümünde ne kadar başarılı olduğunu göstermektedir.

Anahtar Kelimeler

Finans Hukuku, Alternatif Uyuşmazlık Çözümü, Arabuluculuk Uygulaması

Analysis of mediation practices in the solution of financial disputes in Turkey

Öz

            In this
study compares the statistics of judicial proceedings in Turkey between 2006
and 2015 and with data of the year 2017 the mediation statistics. In Turkey,
53% of the disputes reached resolve by mediation are resolved in less than a
day. In Turkey, 40% of the disputes resolved by mediation are
resolved in one day, 3% in between one day and one week, and 4% for more than a
week. In 2017, mediation practices resulted in an agreement of
13093 (93%) out of 14139 files. This result shows how successful mediation
practices are in dispute resolution.

Anahtar Kelimeler

Finance Law, Alternative Dispute Resolution, Mediation Practice

Kaynakça

• Aydın, M. B. (2016). Japonya'da Alternatif Uyuşmazlık Çözümü, Türkiye'de Arabuluculuk ve Yaşayan Hukuk. M. B. Aydın içinde, Prof. Dr. Adnan Güriz'e Armağan (s. 155-202). Ankara: Ankara Üniversitesi Yayınları. Baykal, C. M. (2008). Hukuk-Ekonomi İlişkisi ve Ekonomi Hukuku Üzerine. Ankara Barosu Dergisi, (4),76-87. Bulur, A. (2007). Alternatif Uyuşmazlık Çözüm Yolları ve Arabuluculuk Yöntemi . Ankara Barosu Der-gisi , (4), 30-46. Caner, O. (2014). 6502 Sayılı Tüketicinin Korunması Hakkında Kanunun Özel Sigorta Sözleşmelerine Etkisi . O. Caner içinde, Prof. Dr. Feridun Yenisey'e Armağan Cilt II (s. 2501-2534). İstanbul: Beta Basım Yayınları. Çetin, N. (2009). Sermaye Piyasalarında Yatırımcı Uyuşmazlıklarının Çözümüne Yönelik Türk ve İngiliz Modellerinin Karşılaştırılması. Gazi Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 13(1-2), 21-41. Çetin, N. (2011). Sermaye Piyasası Hukukunda Yatırımcının Korunması İlkesinin Teorik Analizi . Gazi Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 15(1), 1-23. Devasagayam, R., & DeMars, J. (2004). Consumer Perceptions of Alternative Dispute Resolution Mec-hanisms in Financial Transactions. Journal of Financial Services Marketing, 8(4),378-387. Ergüder, B. (2016). Türkiye’de Finansallaşma ve Hukuk: İstanbul Tahkim Merkezi’nin Kuruluşu. Finans Politik ve Ekonomik Yorumlar,53, 21-34. Gross, J. I. (2010). The End of Mandatory Securities Arbitration? Pace Law Review, 30(4), 1174-1194. Kayıhan, Ş., ve Eski, M. (2015). Uluslararası Ekonomi Hukuku Kavramı ve Uluslararası Ekonomi Hu-kukunun Kaynakları. International Conference on Eurasian Economies (s. 591-600). İstanbul: Eurasian Economists Association. Merricks, W. (2007). The Financial Ombudsman Service: Not Just an Alternative to Court. Journal of Financial Regulation and Compliance, 15(2), 135-142. Özbek, M. (2007). Avrupa Birliğinde Alternatif Uyuşmazlık Çözümü . Türkiye Barolar Birliği Dergisi, (68), 265-320. Özdamar, M. (2013). Sigorta Hukukunda Uyuşmazlıkların Çözümünde Tahkim Sistemi . Gazi Üniversi-tesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 17(1-2), 831-855. Özkan, A. (11,01.2011). Yatırımcı Şikayetleri ve Çözüm Yöntemleri. www.tspakb.org.tr: http://www.tspakb.org.tr adresinden alınmıştır Perçin, G. E. (2011). Alternatif Uyuşmazlık Çözüm Yöntemlerinden Arabuluculuğun Hukuksal Düzen-lemelerdeki Yeri. Milletlerarası Hukuk ve Milletlerarası Özel Hukuk Bülteni, 31(2), 177-201. Petrauskas, F. and Gasiūnaitė, A. (2012). Alternative Dispute Resolution in The Field of Consumer Fi-nancial Services. Jurisprudence, 19(1), 179-194. Szustak, G. (2014). Consumer Protection As a Premise To Build Trust In The Financial Service Market. Journal of Economics & Management, 16, 114-132. Tanrıver, S. (2006). Hukuk Uyuşmazlıkları Bağlamında Alternatif Uyuşmazlık Çözüm Yolları ve Özel-likle Arabuluculuk. Türkiye Barolar Birliği Dergisi, (64), 151-177. Ulusoy, E. (2014). Finans Hukukunda Tahkim. II. Uluslararası Özel Hukuk Sempozyumu "TAHKİM" (s. 203-251). İstanbul : Marmara Üniversitesi Hukuk Fakültesi . Yanase, S. (2013). The Standards of Judgment For Dispute Resolution in Financial ADR of Japan. Co-lumbia Journal of Asian Law, 26, 29-104. İstanbul Uluslararası Finans Merkezi Eylem Planı. (18,05,2017). http://www.sgb.adalet.gov.tr adresinden alınmıştır. Adalet Bakanlığı Hukuk İşleri Genel Müdürlüğü Arabuluculuk Daire Başkanlığı (15,06,2017) http://www.adb.adalet.gov.tr adresinden alınmıştır. Türkiye Barolar Birliği Avukatlık Ücret Tarifesi (05,06,2017), http://www.barobirlik.org.tr adresinden alınmıştır. Türkiye Sermaye Piyasası Aracı Kuruluşları Birliği, (20,05,2017), www.tspakb.org.tr adresinden alın-mıştır. Adli Sicil ve İstatistik Genel Müdürlüğü, (10.06.2017), http://www.adlisicil.adalet.gov.tr adresinden alınmıştır.