Spor işletmelerinde çalışan mutluluğu

Yıl 2018, , 547 - 559, 01.07.2018

Sevim Güllü

https://doi.org/10.24289/ijsser.428854

Cited By: 6

Öz

Çalışan mutluluğu kavramı, örgütsel davranış
alanında güncel konulardan biridir. Türkçe literatürde çok yeni bir kavram
olmakla beraber; spor işletmelerinde çalışan mutluluğunu incelemeye yönelik
daha önce böyle bir çalışmaya rastlanılmamış olması, çalışmamızın özgün
tarafını oluşturmaktadır. Bu çalışmanın amacı spor işletmelerinde demografik
değişkenler ile çalışan mutluluğu arasındaki ilişkiyi incelemektir. Bu amaç
doğrultusunda İstanbul’da faaliyet gösteren dört farklı özel spor işletmesinin
115 çalışanı çalışmaya gönüllü olarak katılmışlardır. Araştırma tarama
modelindedir. Birinci bölümde katılımcılara demografik bilgilerden
oluşan sorular sorulmuştur. İkinci bölümde ise, daha önce geliştirilen (Hills ve Argyle), bir yüksek lisans tezinde kullanılan (Akdeniz,
2016) Çalışan Mutluluğu Ölçeği kullanılmıştır. Bu tez çalışması için güvenirlik
analizi ayrıca yapılmıştır. Katılımcıların kişisel bilgilerinin dağılımlarının belirlenmesi için
yüzde (%) ve frekans testleri yapılmıştır. Verilerin normal dağılıma sahip olup
olmadığının belirlenmesi için Kolmogorov-Smirnov normallik testi uygulanmıştır.
Bunun sonunca Çalışan Mutluluğu Ölçeğinin normal dağılım gösterdiği tespit
edilmiştir. (p<0.05). Buna göre α = 0.05 anlamlılık düzeyinde 2 değişkenli
veriler için Bağımsız t testi, ikiden fazla değişkenler için ise Tek Yönlü
Varyans (ANOVA)  testi uygulanmıştır. Bulgulardan elde edilen
sonuçlara göre; cinsiyet,
medeni durum, çalışma şekli (kadrolu, sözleşmeli, yarı zamanlı) ve maaş
değişkenlerinin çalışan mutluluğunda anlamlı fark yaratmadığı görülmüştür
(p>0.05). Yaş değişkenine göre göre çalışan mutluluğu ölçeğine katılım
oranları incelendiğinde 26 yaş ve üstü çalışanların yaşı daha küçük çalışanlara
göre daha yüksek düzeyde görüş bildirdikleri bulgusuna ulaşılmıştır.  (t=-2,486; p=0,014<0,050)
Öğrenim düzeyi değişkenine göre çalışan mutluluğu
ölçeğine katılım oranları incelendiğinde ise önlisans, lisans ve yüksek lisans
mezunlarınn lise mezunlarına göre daha yüksek düzeyde görüş bildirdikleri
görülmüştür (t=-2,352; p=0,020<0,050).
Çalışmamız bu sonuçları itibariyle, örgütsel davranış alanında negatif kavramları
ifade eden üretkenlik karşıtı davranışlar, örgütsel sapma ile örgütsel intikam
(öç alma) eğilimi gibi konularla benzerlik göstermektedir. Çünkü bazı
çalışmalara göre; kurumda yaş, eğitim düzeyi ve pozisyon yükseldikçe negatif
davranışlar azalmaktadır, bizim çalışmamızda da yaş ve öğrenim düzeyi arttıkça
çalışan mutluluğu artmaktadır.

Anahtar Kelimeler

Çalışan mutluluğu, wellnes, özel spor işletmeleri

Employee happiness in sports businesses

Öz

Employee happiness is one of the current issues
in the organizational behavior field. It is quite a new concept in Turkish
literature, and there is no study examining the employee happiness at sports
business in literature, which makes the study an original one. The aim of this
study is to analyze the relationship between demographic variables and
employees’ happiness levels at sports businesses. This study’s sample consisted
of 115 employees who have worked at four different sports businesses in
İstanbul. This study uses a screening model. In the first part of the study,
the participants provided information for the demographical variables. In the
second part, participants completed the Employee
Happiness Scale (Hills and Argyle), which had been developed and used in a
master thesis (Akdeniz, 2016). The reliability of this instrument was assessed
for the current study. Percentage and frequency tests were held so as to
determine the range of the participants’ personal information. The Kolmogorov-Smirnov normality test was used
to examine whether the data had a normal distribution. The test results showed
that the data obtained from the scale did have a normal distribution (p<0.05). Therefore, an independent t-test for
2-variable data and a one-way variance test (ANOVA) for more than two variables
were conducted. According to the data
analysis, there were statistically no significant differences between
participants’ happiness and specific variables such as gender, marital status, employment type
(payroll employment, contract labor, part-time employment) and salary
(p>0.05). In a review of employee happiness in terms of age, the
participants at the age of 26 and older were observed to express more opinions (t=-2.486; p=0.014<0.050).
In terms of education,
the participants with high school degree were found to express fewer opinions
when they were compared to the participants with associate, bachelor or master
degree (t=-2.352; p=0.020<0.050). In this sense, the study shows parallels with
the issues surrounding counterproductive behaviors, organizational aberration
and organizational revenge, all of which refer to negative organizational
behaviors. This is because some studies in the literature demonstrate that as
age, educational status and employment position rise, the negative behaviors
decrease, similar to the finding of the current study demonstrating that the
greater age and educational status were, the higher the level of happiness
employees had.

Anahtar Kelimeler

Employee happiness, private sports businesses, organization behavior

Kaynakça

• Baron, R. M., ve Kenny, D.A. (1986). The moderator-mediator variabledistinction in social psychological research: Conceptual, strategic, andstatistical considerations, Journal of Personality and Social Psychology,51, 1173-1182.
• Belli, E.,(2010). Ege Bölgesindeki Gençlik ve Spor İlMüdürlüklerinde Çalışan Personelin Örgütsel Bağlılıkları ve İşTatmin Düzeylerinin Araştırılması. Yüksek Lisans Tezi. Muğla:Muğla Üniversitesi.Bora, Ba. (2015). Quality of work life-an overview. Management today -for abetter tomorrow. An International Journal of Management Studies. Vol 5. No4.Bozyiğit, E. & Durmuş, D.E. (2018). Profesyonel Futbolcuların İş Doyum Düzeyleri. [Job Satisfaction Levels of Professional Football Players]. Spor Eğitim Dergisi, 2 (1), s.01-11.
• Güllü, S. ve Yenel, F. Spor Eğitimi Veren Yükseköğretim Kurumlarında Görev YapanAkademisyenlerin Örgütsel Bağlılığına İletişimin Etkisi.NWSA-Sports Sciences, 2B0100, 10, (2), 1-15.
• Güllü, S., Koçak, M. (2016). Profesyonel Türk Voleybolcuların Kulüplerine Olan Örgütsel Bağlılık Düzeylerinin İncelenmesi. International Journal of Social Sciences and Educa-tion Research, 2(4), 1470-1484.
• Kızıloğlu, E., Çelik, A. (2015). Whistleblowing Behavior in Organizations and Work Mo-rality Interaction. International Journal of Social Sciences and Education Research, 1 (2), 399-414.
• Kök, S.B., (2006). İş Tatmini ve Örgütsel Bağlılığınİncelenmesine Yönelik Bir Araştırma. Atatürk Üniversitesiİktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi; 20(1):291-318.
• Martinko, M. ve Zellars, K. (1998). Toward a theory of workplace violence: Acognitive appraisal perspective. In R.W. Griffin, A. O'Leary-Kelly andJ.M. Collins (eds) Dysfunctional Behavior in Organizations: Violent andDeviant Behavior. Stamford, CT: JAI Press.
• Mowday, R.T, Porter, L.W., and Steers, R.M., (1982). EmployeeOrganization Linkages. The Psychology of Commitment, Absenteeismand Turnover. New York: Academic Press.
• Mowday, R.Y., Steers, R., and Porter, L.W., (1979). TheMeasurement Organizational Commitment. Journal of VocationalBehaviour; 14. pp:224-247.
• Newman, A., Thanacoody, R., and Hui, W., (2011). The Impact ofEmployee Perceptions of Training on Organisational Commitmentand Turnover Intentions: A Study of Multinationals in theChinese Service Sector.
• Peiro, J. M. ve Rodríguez, I. (2008). Work stress, leadership and organizationalhealth. Papeles del Psicólogo, 29(1), 68-82
• Perçin, M., (2008). İşletmenin Örgüt Yapısının İşverenlerinÖrgütsel Bağlılığına Etkisine İlişkin Bir Araştırma. DoktoraTezi. Isparta: Süleyman Demirel Üniversitesi.Porter, L.W., Steers, R.M., Mowday, R.T., and Boulıan, P.V.,(1974). Organizational Commitment, Job Satisfaction, andTurnover Among Psyciatric Technicians. Journal of AppliedPsychology; 59(5):603-609
• Raya, R. P. ve Panneerselvam, S. (2013). The healthy organization construct: Areview and research agenda. Indian journal of occupational andenvironmental medicine, 17(3), 89.
• Robinson, S. L. ve Bennett, R. J. (1995). A typology of deviant workplacebehaviors: A multidimensional scaling study. Academy of ManagementJournal, 38(2), 555-572.
• Shoaf, C., Genaidy, A., Karwowski, W. ve Huang, S. H. (2004). Improvingperformance and quality of working life: A model for organizationalhealth assessment in emerging enterprises. Human Factors and Ergonomicsin Manufacturing & Service Industries, 14(1), 81-95
• Sparr, J. L. ve Sonnentag, S. (2008). Fairness perceptions of supervisor feedback,LMX, and employee well-being at work. European journal of work andorganizational psychology, 17(2), 198-225.
• Üzüm, H., (2010). Elit Sporcuların Örgütsel Stres Düzeyleri ileÖrgütsel Bağlılık İlişkisinin İncelenmesi. Doktora Tezi.Bolu:Abant İzzet Baysal Üniversitesi.