Bibliometric analysis of graduate theses on transferring cultural heritage
Yıl 2022,
Cilt: 8 Sayı: 2, 155 - 164, 30.04.2022
Evrim Çağlayan
,
Şeyma Kutlu
,
Şenol Çekinmez
Öz
Culture, which constitutes the common heritage of humanity, is among the subjects of study in many fields. In the relevant literature, studies examining the phenomena that constitute the cultural heritage can be seen. The quantitative and qualitative characteristics of these studies affect the development in that field. The aim of this research is to make a bibliometric analysis of graduate theses on transferring cultural heritage. Document analysis technique was used in the examination of the theses within the scope of the research. In the examination, it was concluded that graduate theses on transferring cultural heritage mostly consisted of graduate theses, qualitative research methods were used and theses related to educational sciences were predominant. Depending on the results achieved; it has been suggested to increase the number of theses and to benefit more from universal knowledge in research.
Kaynakça
- Al, U., Sezen, U & Soydal, I. (2012). Hacettepe Üniversitesi bilimsel yayınlarının sosyal ağ analizi yöntemiyle değerlendirilmesi. Hacettepe Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Dergisi, 29(1), 53-71.
- Badem, F. ve Halaç, H.H. (2021). Kültürel miras: Sistematik literatür incelemesi. Safran Kültür ve Turizm Araştırmaları Dergisi, 4(2): 171-190.
- Can, M. (2009). Kültürel miras ve müzecilik. Çalışma Raporu, Kültür ve Turizm Bakanlığı. 18 Şubat 2022 tarihinde https://teftis.ktb.gov.tr/Eklenti/1279,muserrefcanpdf.pdf?0 adresinden alınmıştır.
- Çağlayan, N. (2021). Kültürel mirasın aktarımında görsel sanatlar dersinin yeri ve önemi. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Lisansüstü Eğitim Enstitüsü, Karabük.
- Çelebi, B., Çiftsüren, D. ve Dilek, S.E. (2020). Türkiye’de “kültürel miras” konusunda yapılan tezlerin bibliyometrik analizi. Journal of Current Debates in Social Sciences, 3(1), 10-19.
- Demiral, N.Ö. ve Saatcı, G. (2019). Kültürel miras konulu lisansüstü tezlerin bibliyometrik analizi. Eurasian Education & Literature Journal, Özel Sayı, 7-19.
- Diker, O. ve Deniz, T. (2017). Coğrafya ve tarih perspektifinden somut kültürel miras ve Türkiye (2. Baskı). Ankara: Pegem Akademi.
- Erbay, M. (2000). Plastik Sanatlar Eğitimi’nin Gelişimi (2. Baskı). İstanbul: Boğaziçi Üniversitesi Yayınları.
- Ergün, M. (2006). Eğitimin felsefi temelleri. Ö. Demirel & Z. Kaya (Eds.), Eğitim bilimine giriş içinde (s.1-22). Ankara: Pegem A Yayıncılık.
- Gökalp, Z. (2019). Türkçülüğün esasları. İstanbul: Bilge Kültür Sanat.
- Hallinger, P. (2013). A conceptual framework for systematic reviews of research in educational leadership and management. Journal of Educational Administration, 51(2), 126-149.
- Kırışoğlu, O. T. (2014). Sanat bir serüven. Ankara: Pegem Akademi.
- Kozak, N. (2001). Türkiye'de turizm pazarlaması literatürünün gelişim süreci: 1972- 1998 yılları arasında hazırlanmış lisansüstü tez çalışmaları üzerine biyo-bibliyografik bir inceleme. Anatolia: Turizm Araştırmaları Dergisi, 12(1), 26-33.
- Oğuz, M. Ö. (2009). Somut olmayan kültürel miras nedir?, Ankara: Geleneksel Yayıncılık.
- Prott, L.V. ve O’Kefee, P. J. (1992). 'Cultural heritage' or 'cultural property'. International Journal of Cultural Property, 1(2), 307-320.
- Smith, W.O.L. (1967). Çağdaş eğitim. (çev. N. Özyürek). İstanbul: Varlık Yayınevi.
- Şimşek, A. ve Kartal, S. (2019). Türkiye eğitim sisteminin amaçlarında felsefi akımlar. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 12(65), 873-880.
- Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2006). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. (6.Baskı). Ankara: Seçkin yayıncılık.
- YÖK (2022). Yıllara göre tez sayıları. 27.02.2022 tarihinde https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/istatistikler.jsp adresinden alınmıştır.
Kültürel miras aktarımı ile ilgili lisansüstü tezlerin bibliyometrik analizi
Yıl 2022,
Cilt: 8 Sayı: 2, 155 - 164, 30.04.2022
Evrim Çağlayan
,
Şeyma Kutlu
,
Şenol Çekinmez
Öz
İnsanlığın ortak mirasını oluşturan kültür, pek çok alanın inceleme konuları arasında yer almaktadır. İlgili literatürde kültürel mirası oluşturan olguları inceleyen araştırmalar görülebilir. Bu araştırmaların niceliksel ve niteliksel özellikleri o alandaki gelişimi etkilemektedir. Bu araştırmanın amacı, kültürel miras aktarımı ile ilgili lisansüstü tezlerin bibliyometrik analizini yapmaktır. Araştırma kapsamındaki tezlerin incelenmesinde doküman analizi tekniğinden yararlanılmıştır. Yapılan incelemede kültürel miras aktarımı ile ilgili lisansüstü tezlerin en çok yüksek lisans tezlerinden oluştuğu, nitel araştırma yöntemlerin kullanıldığı ve eğitim bilimleri ile ilişkili olan tezlerin ağırlıklı olduğu sonuçlarına ulaşılmıştır. Ulaşılan sonuçlara bağlı olarak; tez sayılarının artırılması ve araştırmalarda evrensel düzeydeki bilgilerden daha yüksek oranda yararlanılması önerilmiştir
Kaynakça
- Al, U., Sezen, U & Soydal, I. (2012). Hacettepe Üniversitesi bilimsel yayınlarının sosyal ağ analizi yöntemiyle değerlendirilmesi. Hacettepe Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Dergisi, 29(1), 53-71.
- Badem, F. ve Halaç, H.H. (2021). Kültürel miras: Sistematik literatür incelemesi. Safran Kültür ve Turizm Araştırmaları Dergisi, 4(2): 171-190.
- Can, M. (2009). Kültürel miras ve müzecilik. Çalışma Raporu, Kültür ve Turizm Bakanlığı. 18 Şubat 2022 tarihinde https://teftis.ktb.gov.tr/Eklenti/1279,muserrefcanpdf.pdf?0 adresinden alınmıştır.
- Çağlayan, N. (2021). Kültürel mirasın aktarımında görsel sanatlar dersinin yeri ve önemi. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Lisansüstü Eğitim Enstitüsü, Karabük.
- Çelebi, B., Çiftsüren, D. ve Dilek, S.E. (2020). Türkiye’de “kültürel miras” konusunda yapılan tezlerin bibliyometrik analizi. Journal of Current Debates in Social Sciences, 3(1), 10-19.
- Demiral, N.Ö. ve Saatcı, G. (2019). Kültürel miras konulu lisansüstü tezlerin bibliyometrik analizi. Eurasian Education & Literature Journal, Özel Sayı, 7-19.
- Diker, O. ve Deniz, T. (2017). Coğrafya ve tarih perspektifinden somut kültürel miras ve Türkiye (2. Baskı). Ankara: Pegem Akademi.
- Erbay, M. (2000). Plastik Sanatlar Eğitimi’nin Gelişimi (2. Baskı). İstanbul: Boğaziçi Üniversitesi Yayınları.
- Ergün, M. (2006). Eğitimin felsefi temelleri. Ö. Demirel & Z. Kaya (Eds.), Eğitim bilimine giriş içinde (s.1-22). Ankara: Pegem A Yayıncılık.
- Gökalp, Z. (2019). Türkçülüğün esasları. İstanbul: Bilge Kültür Sanat.
- Hallinger, P. (2013). A conceptual framework for systematic reviews of research in educational leadership and management. Journal of Educational Administration, 51(2), 126-149.
- Kırışoğlu, O. T. (2014). Sanat bir serüven. Ankara: Pegem Akademi.
- Kozak, N. (2001). Türkiye'de turizm pazarlaması literatürünün gelişim süreci: 1972- 1998 yılları arasında hazırlanmış lisansüstü tez çalışmaları üzerine biyo-bibliyografik bir inceleme. Anatolia: Turizm Araştırmaları Dergisi, 12(1), 26-33.
- Oğuz, M. Ö. (2009). Somut olmayan kültürel miras nedir?, Ankara: Geleneksel Yayıncılık.
- Prott, L.V. ve O’Kefee, P. J. (1992). 'Cultural heritage' or 'cultural property'. International Journal of Cultural Property, 1(2), 307-320.
- Smith, W.O.L. (1967). Çağdaş eğitim. (çev. N. Özyürek). İstanbul: Varlık Yayınevi.
- Şimşek, A. ve Kartal, S. (2019). Türkiye eğitim sisteminin amaçlarında felsefi akımlar. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 12(65), 873-880.
- Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2006). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. (6.Baskı). Ankara: Seçkin yayıncılık.
- YÖK (2022). Yıllara göre tez sayıları. 27.02.2022 tarihinde https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/istatistikler.jsp adresinden alınmıştır.