Yaratıcı Endüstriler ile Tekstil ve Moda Tasarımı Alanının İlişkisi

Yıl 2021, Cilt: 1 Sayı: 3, 82 - 91, 31.12.2021

Nuray Er Bıyıklı , Leyla Aksoy Gülen

Öz

Bu çalışmada, endüstriyel üretimin yaratıcılık ve tasarım kavramları ile ilişkisinden yola çıkarak, yaratıcı endüstriler ve bu endüstriler kapsamında tekstil ve moda tasarımı alanının konumu incelenmektedir. 􀀉ünümüzde, küresel ölçekte ekonomik dengeleri yönlendiren gelişmiş ülkeler tarafından hazırlanan kültür politikaları doğrultusunda müzik, sinema, medya, tasarım, moda, performans sanatları, el sanatları, vb. çalışma alanlarının inovatif ve yaratıcı potansiyeli ile ekonomik büyümeye katkı sağlayarak öne çıktığı görülmektedir. Bu alanların ortaya çıktığı çevresel koşullar, içinde bulunulan coğrafyanın kültürel birikimine, politik ve sosyo-ekonomik yapısına bağlı olarak farklılık gösterirken, özellikle belirli kentlerde ve bölgelerde yoğunlaşan yeni endüstriyel kümelenmeler oluşmaktadır. Tekstil ve moda tasarımı alanı açısından değerlendirilecek bu çalışmada, Türkiye’de özellikle İstanbul’da görülen bu kümelenmelerin bileşenleri bakımından tasarım ve tasarımcının önemini vurgulanmaktadır.

Anahtar Kelimeler

Tekstil ve moda tasarımı , tasarımcı , yaratıcı endüstriler , yaratıcılık.

The Relationship Between Creative Industries and the Field of Textile and Fashion Design

Öz

In this paper, I examine the position of textile and fashion design in Turkey within the scope of "creative industries” that have emerged in 1990s by focusing on the relationship between industrial production and the concepts of creativity and design. Following the direction of cultural policies that lead economic balances on a global scale in developed countries, disciplines like music, cinema, design, performance arts, crafts, etc. contribute to economical growth with their innovative and creative potentials. While the environmental conditions in which these areas emerge differ depending on the cultural background, political and socio-economic structure of the geography, in certain cities and regions, new industrial clusters are formed. In this article, focusing on textile and fashion design, I seek to evaluate the importance of design and designer in terms of the components of such clusters in Turkey, especially in Istanbul.

Anahtar Kelimeler

Textile and fashion design , designer , creative industries , creativity.

Kaynakça

• Adorno W. T. ve Horkheimer M. (1944). Aydınlanmanın Diyalektiği. (N. Ülner, E. Öztarhan Karadoğan Çev.), Kabalcı Yayınları.
• Alpan A. (2019). İstanbul’da Yaratıcı Kümelenme: Moda Tasarımı Sektörü, Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Şehir ve Bölge Planlama Anabilim Dalı, Şehircilik Programı, Doktora Tezi, İstanbul.
• DCMS, 1998. Creative Industries Mapping Document. London: DCMS.
• DCMS, 2001. Creative Industries Mapping Document. London: DCMS.
• DCMS, 2007. Creative Industries Economic Estimates Statistical Bulletin, London: DCMS.
• DCMS, 2016, Creative Industries Economic Estimates Methodology, London: DCMS.
• Dellaloğlu B. (2003). Bir Giriş: Adorno Yüz Yaşında, Cogito, Yapı Kredi Yayınları- Üç aylık düşünce dergisi- Sayı: 36- Yaz 2003, Adorno: Kitle, Melankoli, Felsefe.
• Duisenberg E. D. S., (2010). Gelişimi Teşvik Eden Yaratıcı Ekonomi, 21. Yüzyılda Yaratıcı Şehirler ve Endüstriler Sempozyum Kitabı, Yıldız Teknik Üniversitesi, İstanbul.
• Florida R. (2012). The Rise of Creative Class, Development Option. Geneva and New York: United Nations.
• Gül M., (2018). Yaratıcı Sınıf Yaratıcı Kente Karşı: Kentler İçin Fırsat Mı, Tehdit Mi? Belediyelerin Geleceği ve Yeni Yaklaşımlar -1. Uluslararası Yerel Yönetimler Kongresi Kitabı.
• Heskett, J. (2002). Tasarım. (E. Uzun Çev.). Dost Kitabevi.
• Hesmondhalgh, D.J (2008) Cultural and Creative Industries. In: The SAGE handbook of cultural analysis. Sage Publications Ltd, 553-569.
• Hesmondhalgh, D. and Baker S. (2013). Creative Labour: Media Work in Three Cultural Industries. London: Routledge.
• Howkins, J., (2001). The Creative Economy: How People Make Money from Ideas. AllenLane.
• Kaymas S. (2020). Yaratıcı Endüstriler, Kültür Temelli Girişimcilik ve Eleştirel Ekonomi Politik: Kör Noktayı Yeniden Düşünmek. İnsan&İnsan, 7(26), 93-113.
• Landry C. (2010). Sempozyum Hakkında, 21. Yüzyılda Yaratıcı Şehirler ve Endüstriler Sempozyum Kitabı, Yıldız Teknik Üniversitesi, İstanbul.
• Melchior, M. R., Skov L. ve Csaba., F. F. (2011). Translating Fashion into Danish, Culture Unbound, 3, 209-228.
• O’Connor, J. (2007). The Cultural and Creative Industries: a Review of the Literature, Arts Council.
• Okandan G. D. (2010). İstanbul’da Kültür Ekonomisini Döndüren Çarklardan Biri: Endüstriyel Tasarım, Temel Yapısal Özellikler, Fırsat Ve Tehditler, Politika Önerileri, Sektörel Araştırma Raporu.
• Som S. K. (2010). İstanbul’da Moda Tasarım Sektörü, İstanbul Kültür Mirası ve Kültür Ekonomisi Envanteri 2010.
• UNCTAD (2010). Creative Economy Report 2010. Creative Economy: A Feasible Development Option. Geneva and New York: United Nations.
• Wallerstein I., (1998). Liberalizmden Sonra (E. Öz Çev.), Metis Yayınları.
• Elektronik Kaynaklar
• Erus D. Ö., (2020). Dünden Bugüne İstanbul'un Moda Haftası, Platin Dergisi. (Erişim tarihi: 17.11.2021). https://www.platinonline.com/dergi/dunden-bugune-istanbulun-moda-haftasi-1073808
• Raunig, G. (2013). Kitlelerin Aldatılışı Olarak Yaratıcı Endüstriler. (E. Gen Çev.), Skopdergi, 4. (Erişim tarihi: 17.11.2021). https://www.e-skop.com/skopdergi/kitlelerin-aldatilisi-olarak-yaratici-endustriler/1306