Konferans Bildirisi
BibTex RIS Kaynak Göster
Yıl 2018, Cilt: 2 Sayı: 2, 561 - 577, 03.01.2019

Öz

Kaynakça

  • Akbaş, B. (2008). Örgütsel İletişimin Örgütsel Bağlılığa Etkisi Üzerine Bir Araştırma. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Afyon Kocatepe Üniversitesi, Afyonkarahisar.
  • Akduru, H. E. & Semerciöz, F. (2017). Kamu Kuruluşlarında Örgütsel Dedikodu ve İşyeri Yalnızlığına Dair Bir Araştırma. International Journal of Management Economics & Business, 13, 106-119.
  • Alkın, Z. (2016). Örgütlerin Algılanan Sanallık Düzeyi İle Çalışanların Psiko- Sosyal Performansı ve Örgütsel Bağlılığı Arasındaki İlişki. (Yayınlanmış Yüksek Lisans Tezi ). Anadolu Üniversitesi, Eskişehir.
  • Araçları ve Halkla İlişkiler Filmleri Örneği. Marmara Üniversitesi İ.İ.B.F. Dergisi, 28(1), 411-444.
  • Asunakutlu, T. (2002). Örgütsel Güvenin Oluşturulmasına İlişkin Unsurlar ve Bir Değerlendirme. Muğla Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 9, 1-13.
  • Aytekin, N. (2007). Bilgi İletişim Teknolojileri Ve Örgütsel İletişim. İstanbul Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi. Istanbul University Faculty of Communication Journal, 28, 7-18.
  • Bakan, İ. & Büyükbeşe, T. (2004). Örgütsel İletişim İle İş Tatmini Unsurları Arasındaki İlişkiler Akademik Örgütler İçin Bir Alan Araştırması. Akdeniz İ.İ.B.F. Dergisi, 7, 1-30.
  • Benton, D. A. (2012). The Virtual Executive: How To Act Like A CEO Online And Offline. New York: McGraw-Hill.
  • Borca, C., & Baesu, V. (2014). A Possible Managerial Approach for Internal Organizational Communication Characterization. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 124, 496-503.
  • Coşan, D. (2014). An Evaluation of Loneliness. The European Proceedings of Social & Behavioural Sciences, 103-110.
  • Çetin, A. & Alacalar, A. (2016). İş Yaşamında Yalnızlığın Yordamada Kişilik Özellikleri İle Algılanan Sosyal Ve Örgütsel Desteğin Rolü. Uluslararası Yönetim İktisat ve İşletme Dergisi, 12(27), 193-216.
  • Demir, A. (1990). Üniversite Öğrencilerinin Yalnızlık Düzeylerini Etkileyen Bazı Etmenler. (Yayınlanmış Doktora Tezi). Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
  • Demiray, U. (2009). Genel İletişim. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
  • Demirtaş, M. (2010). Örgütsel İletişimin Verimlilik ve Etkinliğinde Yararlanılan İletişim
  • Derin N., Tuna H.(2017). Selçuk Üniversitesi İletişim Fakültesi Akademik Dergisi, C:9 S:4: (119-128)
  • Doğan, T. & Çetin, B. & Sungur, M. Z. (2009). İş Yaşamında Yalnızlık Ölçeği Türkçe Formunun Geçerlilik ve Güvenilirlik Çalışması.
  • Anadolu Psikiyatri Dergisi, 10, 271-277.
  • Donnely, J. H., Gibson, J. L. & Ivancevich, J. M. (1984). Fundamentals Of Management. Texas: Business Publication.
  • Dubrın, A. J. (1997). Essentials of Management. South Western College Publishing, 4.Ed., Ohio Durgun, S.(2006). Örgüt Kültürü ve Örgütsel İletişim, Yüzüncü Yıl Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, Aralık, 3(2), 112- 132.
  • Ekinci, K.(2006). Örgütsel İletişim ve Örgütsel Bağlılık Arasındaki İlişki. (Yayınlanmış Yüksek Lisans Tezi). Atatürk Üniversitesi, Erzurum.
  • Ellis, D. G. & Maoz, I. (2003). A Communication And Cultural Codes Approach To Ethnonational Conflic. The International Journal Of Conflict Management, 14 (3-4), 255-272.
  • Ernst, J. M. & Cacioppo, J. T. (1999). Lonely Hearts: Psychological Perspective on Loneliness. Applied & Preventive Psychology, 8, 1-22.
  • Eroğlu, E. & Özkan, G. (2009). “Örgüt Kültürü” ve “İletişim Doyumu” İle Bireysel Özellikler Arasındaki İlişkinin Değerlendirilmesi: Bir Uygulama Örneği. Selçuk İletişim, 5(4), 50-61.
  • Eyidoğan, Ö. (2013). Etik İklimin Örgütsel İletişim Üzerindeki Etkisi. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Marmara Üniversitesi, İstanbul.
  • Fulk, J. & Desanctis, G. (1995). Electronic communication and changing organizational forms. Organization Science, 6(4), 337-349.
  • George, J. M. & Gareth R. J. (1999), Understanding and Managing Organizational Behavior, Second Edition, Addison-Wesley, New York.
  • Giderler, C. & Güler, M. & Giderler, M. E. (2017). The Correlation Between Organizational Trust and Loneliness At Work-Life: A Research On Employees At A Firm In Turkey. International Journal of Multidisciplinary Thought, 6(1), 141-148.
  • Green, L. R. & Richardson, D. S. & Lago, T. & Schatten-Jones, E. C. (2001) Network Correlates of Social and Emotional Loneliness in Young and Older Adults. Personality and Social Psychology Bulletin, 27(3), 281-288.
  • Gülnar, B.(2007). Örgütlerde İletişim ve İş Doyumu, Literatürk Yayınevi, İstanbul.
  • Gürgen, H. (1997). Örgütlerde İletişim Kalitesi: Der Yayınevi, İstanbul.
  • Hood Van Den, B., & De Ridder, J. A. (2004). Knowledge Sharing İn Context: The İnfluence Of Organizational Commitment, Communication Climate And CMC Use On Knowledge Sharing. Journal Of Knowledge Management, 8(6), 118.
  • Karaduman, M. (2013). İş Yaşamında Yalnızlık Algısının Örgütsel Vatandaşlık Davranışı İle İlişkisi Ve Öğretmenler Üzerinde Bir Uygulama. (Yayınlanmış Yüksek Lisans Tezi). Uludağ Üniversitesi, Bursa.
  • Karcıoğlu, F., Timuroğlu K. & Çınar O. (2009). Örgütsel İletişim ve İş Tatmini İlişkisi: Bir Uygulama. İstanbul Üniversitesi İşletme İktisadi Enstitüsü Dergisi-Yönetim Dergisi, 20(63), 59-76.
  • Kavak, B. & Vatansever, N. (2007). Hizmet Sektöründe Örgüt İçi İletişim Bileşenleri ve İşgören Verimliliği Üzerindeki Etkileri. Ticaret ve Turizm Eğitim Fakültesi Dergisi, 2,120-140.
  • Kaymaz, K. & Eroğlu, U. & Sayılar, Y. (2014). Effect of Loneliness at Work on the Employees’ Intention to Leave. Endüstri İlişkileri ve İnsan Kaynakları Dergisi, 6(1), 38-53.
  • Keser, A. & Karaduman, M. (2014). İş Yaşamında Yalnızlık Algısının Örgütsel Vatandaşlık Davranışı ile İlişkisi ve Öğretmenler Üzerinde Bir Araştırma. HAK-İş Uluslararası Emek Ve Toplum Dergisi, 3(7), 178-197.
  • Kılıç, S (2016). İşim İletişim, Ankara: Gazi Kitabevi.
  • Kurtzberg, T. R. (2014). Virtual Teams: Mastering Communication and Collaboration in The Digital Age. Santa Barbara, Ca: Praeger.
  • Lojeski, K. S. & Reilly, R. R. (2010). Leading The Virtual Workforce: How Great Leaders Transform Organizations İn The 21st Century. Hoboken, NJ: Wiley.
  • Meggınson, L. C., vd. (1992) Management Concepts and Applications, 4th edition, Harper Collins Publishers, Neto, F. & Barros, J. (2000). Psychosocial Concominants of Loneliness Among Students of Cape Verde and Portugal. The Journal of Psychology: Interdisciplinary and Applied, 134(5), 503-514.
  • Oskay, Ünal (1992). İletişimin A B C’si. İstanbul: Simavi Yayınları
  • Rachman, D. J., vd. (1996). Business Today. Mc Graw Hill Compony, NY.
  • Rokach, A. & Orzeck, T. & Cripps, J. & Lackovic-Grgin, K. & Penezic, Z. (2001). The Effects of Culture on the Meaning of Loneliness.
  • Social İndicators Research, 53(1), 17-31.
  • Sağbaş, N. Ö. (2013). İletişim, Örgütsel İletişim ve Okul Yönetimi: Güngören İlçesi Örneği. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Beykent Üniversitesi, İstanbul.
  • Süer, F. C. (2015). The Relation of Blue Collar Homesickness and Loneliness with Altruism, Conscientiousness and Performance: The Moderating Effect of Relatives’ Presence. (Yayınlanmış Doktora Tezi). Marmara Üniversitesi, İstanbul.
  • Şimşek, Ş. (1999). Yönetim ve Organizasyon. Ankara: Nobel Yayıncılık.
  • Tutar H., (2003). Örgütsel İletişim. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
  • Tyran, K.L., Tyran, C.K. and Shepherd, M. (2003). Exploring Emerging Leadership İn Virtual Teams. C.B. Gibson And S.G. Cohen (Eds.), Virtual Teams That Work: Creating Conditions For Virtual Team Effectiveness İçinde (s.183-195). San Francisco: Jossey-Bass.
  • Ünler, Ö. E. & Bulutlar, F. (2009). Algılanan Kurumsal İtibar ve Kurumdan Ayrılma Niyeti Arasındaki İlişkide Bir Ara Değişken Olarak Özdeşleşmenin Rolü. Yönetim Araştırmaları Dergisi, 9(1), 35-52.
  • Varol, M. (1993). Örgüt Sosyolojisine Giriş, Ankara: Ankara Üniversitesi Yayınları.
  • Yılmaz, E. (2011). An Investigation of Teachers’ Loneliness In The Workplace In Terms Of Human Values They Possess. African Journal of Business Management, 5(13), 5070-5075.
  • Yüksel, İ.(2005). İletişimin İş Tatmini Üzerindeki Etkileri: Bir İşletmede Yapılan Görgül Çalışma, Doğuş Üniversitesi Dergisi, 6(2), 291-306.

SANALLIK ALGISININ, İŞ YERİ YALNIZLIĞI VE ÖRGÜTSEL İLETİŞİM ÜZERİNDEKİ ETKİSİ

Yıl 2018, Cilt: 2 Sayı: 2, 561 - 577, 03.01.2019

Öz

Günümüz modern iş dünyasında örgütler, faaliyetlerini dış çevre ve işletme çalışanları ile kurdukları

ilişkiler çerçevesinde sürdürmektedir. Küreselleşmenin ve teknolojik gelişmelerin hızlanmasının etkisiyle örgütler

kendilerini sürekli bir değişim içinde bulmaktadır. Değişen bu sistem içerisinde örgütlerin sürdürebilirliklerini

sağlayabilmeleri için iç ve dış çevreleri ile etkili bir iletişim ortamı oluşturmaları gerekmektedir. İletişim

araçlarındaki teknolojik ilerlemelerin etkisiyle iş hayatında yüz yüze iletişim kurmaktan uzaklaşan çalışanlar,

yoğunluklu olarak sanal iletişim araçlarını kullanmaktadırlar. İş yerinde bu iletişim kanallarının kullanımının

sürekliliği, çalışanların örgütsel iletişim sürecinde kendilerini yalnız hissetmelerine neden olarak iş yeri yalnızlığı

kavramını gündeme getirmektedir. Bu doğrultuda çalışmanın amacı; çalışanların örgüt içerisindeki sanallık

algısının, iş yeri yalnızlığı ve örgütsel iletişim üzerindeki etkisini araştırmaktır. Bu araştırma; İstanbul ili Anadolu

Yakasında kolayda örnekleme yöntemi ile belirlenen 126 çalışan üzerinde yapılmıştır. Araştırma yöntemi olarak

anket yöntemi kullanılmıştır. Araştırma kapsamında; sanallık algısında, C. Schmidt, B. K.Temple, A. McCready,

J. Newman ve S.C. Kinzler (2008) tarafından geliştirilen ve Alkın (2016) tarafından Türkçeye uyarlanan Sanallık

Düzeyi Ölçeği kullanılmıştır. İş yeri yalnızlığında; Wright, Burt ve Strongman (2006) tarafından geliştirilen

Loneliness at Work Scale (LAWS) İş Yaşamında Yalnızlık Ölçeği kullanılmıştır. Örgütsel iletişimde ise Altınkan

(2018) tarafından geliştirilen Örgütsel İletişim Ölçeği kullanılmıştır.

Araştırma kapsamında elde edilen veriler doğrultusunda; farklılıkları analiz etmek için ANOVA testi, değişkenler

arasındaki etkiyi ölçmek için de Regresyon Analizi yapılmıştır. Yapılan analiz sonuçlarına göre kurumda çalışma

süresine göre iş yeri yalnızlığının alt boyutları kapsamında farklılık gösterdiği tespit edilmiştir. Sanallık algısının,

iş yeri yalnızlığı ve örgütsel iletişim üzerinde etkisi bulunmuştur. Aynı zamanda iş yeri yalnızlığının alt boyutları

olan duygusal yoksunluk ve sosyal arkadaşlık boyutlarının da örgütsel iletişim üzerinde etkisi tespit edilmiştir.

Kaynakça

  • Akbaş, B. (2008). Örgütsel İletişimin Örgütsel Bağlılığa Etkisi Üzerine Bir Araştırma. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Afyon Kocatepe Üniversitesi, Afyonkarahisar.
  • Akduru, H. E. & Semerciöz, F. (2017). Kamu Kuruluşlarında Örgütsel Dedikodu ve İşyeri Yalnızlığına Dair Bir Araştırma. International Journal of Management Economics & Business, 13, 106-119.
  • Alkın, Z. (2016). Örgütlerin Algılanan Sanallık Düzeyi İle Çalışanların Psiko- Sosyal Performansı ve Örgütsel Bağlılığı Arasındaki İlişki. (Yayınlanmış Yüksek Lisans Tezi ). Anadolu Üniversitesi, Eskişehir.
  • Araçları ve Halkla İlişkiler Filmleri Örneği. Marmara Üniversitesi İ.İ.B.F. Dergisi, 28(1), 411-444.
  • Asunakutlu, T. (2002). Örgütsel Güvenin Oluşturulmasına İlişkin Unsurlar ve Bir Değerlendirme. Muğla Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 9, 1-13.
  • Aytekin, N. (2007). Bilgi İletişim Teknolojileri Ve Örgütsel İletişim. İstanbul Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi. Istanbul University Faculty of Communication Journal, 28, 7-18.
  • Bakan, İ. & Büyükbeşe, T. (2004). Örgütsel İletişim İle İş Tatmini Unsurları Arasındaki İlişkiler Akademik Örgütler İçin Bir Alan Araştırması. Akdeniz İ.İ.B.F. Dergisi, 7, 1-30.
  • Benton, D. A. (2012). The Virtual Executive: How To Act Like A CEO Online And Offline. New York: McGraw-Hill.
  • Borca, C., & Baesu, V. (2014). A Possible Managerial Approach for Internal Organizational Communication Characterization. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 124, 496-503.
  • Coşan, D. (2014). An Evaluation of Loneliness. The European Proceedings of Social & Behavioural Sciences, 103-110.
  • Çetin, A. & Alacalar, A. (2016). İş Yaşamında Yalnızlığın Yordamada Kişilik Özellikleri İle Algılanan Sosyal Ve Örgütsel Desteğin Rolü. Uluslararası Yönetim İktisat ve İşletme Dergisi, 12(27), 193-216.
  • Demir, A. (1990). Üniversite Öğrencilerinin Yalnızlık Düzeylerini Etkileyen Bazı Etmenler. (Yayınlanmış Doktora Tezi). Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
  • Demiray, U. (2009). Genel İletişim. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
  • Demirtaş, M. (2010). Örgütsel İletişimin Verimlilik ve Etkinliğinde Yararlanılan İletişim
  • Derin N., Tuna H.(2017). Selçuk Üniversitesi İletişim Fakültesi Akademik Dergisi, C:9 S:4: (119-128)
  • Doğan, T. & Çetin, B. & Sungur, M. Z. (2009). İş Yaşamında Yalnızlık Ölçeği Türkçe Formunun Geçerlilik ve Güvenilirlik Çalışması.
  • Anadolu Psikiyatri Dergisi, 10, 271-277.
  • Donnely, J. H., Gibson, J. L. & Ivancevich, J. M. (1984). Fundamentals Of Management. Texas: Business Publication.
  • Dubrın, A. J. (1997). Essentials of Management. South Western College Publishing, 4.Ed., Ohio Durgun, S.(2006). Örgüt Kültürü ve Örgütsel İletişim, Yüzüncü Yıl Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, Aralık, 3(2), 112- 132.
  • Ekinci, K.(2006). Örgütsel İletişim ve Örgütsel Bağlılık Arasındaki İlişki. (Yayınlanmış Yüksek Lisans Tezi). Atatürk Üniversitesi, Erzurum.
  • Ellis, D. G. & Maoz, I. (2003). A Communication And Cultural Codes Approach To Ethnonational Conflic. The International Journal Of Conflict Management, 14 (3-4), 255-272.
  • Ernst, J. M. & Cacioppo, J. T. (1999). Lonely Hearts: Psychological Perspective on Loneliness. Applied & Preventive Psychology, 8, 1-22.
  • Eroğlu, E. & Özkan, G. (2009). “Örgüt Kültürü” ve “İletişim Doyumu” İle Bireysel Özellikler Arasındaki İlişkinin Değerlendirilmesi: Bir Uygulama Örneği. Selçuk İletişim, 5(4), 50-61.
  • Eyidoğan, Ö. (2013). Etik İklimin Örgütsel İletişim Üzerindeki Etkisi. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Marmara Üniversitesi, İstanbul.
  • Fulk, J. & Desanctis, G. (1995). Electronic communication and changing organizational forms. Organization Science, 6(4), 337-349.
  • George, J. M. & Gareth R. J. (1999), Understanding and Managing Organizational Behavior, Second Edition, Addison-Wesley, New York.
  • Giderler, C. & Güler, M. & Giderler, M. E. (2017). The Correlation Between Organizational Trust and Loneliness At Work-Life: A Research On Employees At A Firm In Turkey. International Journal of Multidisciplinary Thought, 6(1), 141-148.
  • Green, L. R. & Richardson, D. S. & Lago, T. & Schatten-Jones, E. C. (2001) Network Correlates of Social and Emotional Loneliness in Young and Older Adults. Personality and Social Psychology Bulletin, 27(3), 281-288.
  • Gülnar, B.(2007). Örgütlerde İletişim ve İş Doyumu, Literatürk Yayınevi, İstanbul.
  • Gürgen, H. (1997). Örgütlerde İletişim Kalitesi: Der Yayınevi, İstanbul.
  • Hood Van Den, B., & De Ridder, J. A. (2004). Knowledge Sharing İn Context: The İnfluence Of Organizational Commitment, Communication Climate And CMC Use On Knowledge Sharing. Journal Of Knowledge Management, 8(6), 118.
  • Karaduman, M. (2013). İş Yaşamında Yalnızlık Algısının Örgütsel Vatandaşlık Davranışı İle İlişkisi Ve Öğretmenler Üzerinde Bir Uygulama. (Yayınlanmış Yüksek Lisans Tezi). Uludağ Üniversitesi, Bursa.
  • Karcıoğlu, F., Timuroğlu K. & Çınar O. (2009). Örgütsel İletişim ve İş Tatmini İlişkisi: Bir Uygulama. İstanbul Üniversitesi İşletme İktisadi Enstitüsü Dergisi-Yönetim Dergisi, 20(63), 59-76.
  • Kavak, B. & Vatansever, N. (2007). Hizmet Sektöründe Örgüt İçi İletişim Bileşenleri ve İşgören Verimliliği Üzerindeki Etkileri. Ticaret ve Turizm Eğitim Fakültesi Dergisi, 2,120-140.
  • Kaymaz, K. & Eroğlu, U. & Sayılar, Y. (2014). Effect of Loneliness at Work on the Employees’ Intention to Leave. Endüstri İlişkileri ve İnsan Kaynakları Dergisi, 6(1), 38-53.
  • Keser, A. & Karaduman, M. (2014). İş Yaşamında Yalnızlık Algısının Örgütsel Vatandaşlık Davranışı ile İlişkisi ve Öğretmenler Üzerinde Bir Araştırma. HAK-İş Uluslararası Emek Ve Toplum Dergisi, 3(7), 178-197.
  • Kılıç, S (2016). İşim İletişim, Ankara: Gazi Kitabevi.
  • Kurtzberg, T. R. (2014). Virtual Teams: Mastering Communication and Collaboration in The Digital Age. Santa Barbara, Ca: Praeger.
  • Lojeski, K. S. & Reilly, R. R. (2010). Leading The Virtual Workforce: How Great Leaders Transform Organizations İn The 21st Century. Hoboken, NJ: Wiley.
  • Meggınson, L. C., vd. (1992) Management Concepts and Applications, 4th edition, Harper Collins Publishers, Neto, F. & Barros, J. (2000). Psychosocial Concominants of Loneliness Among Students of Cape Verde and Portugal. The Journal of Psychology: Interdisciplinary and Applied, 134(5), 503-514.
  • Oskay, Ünal (1992). İletişimin A B C’si. İstanbul: Simavi Yayınları
  • Rachman, D. J., vd. (1996). Business Today. Mc Graw Hill Compony, NY.
  • Rokach, A. & Orzeck, T. & Cripps, J. & Lackovic-Grgin, K. & Penezic, Z. (2001). The Effects of Culture on the Meaning of Loneliness.
  • Social İndicators Research, 53(1), 17-31.
  • Sağbaş, N. Ö. (2013). İletişim, Örgütsel İletişim ve Okul Yönetimi: Güngören İlçesi Örneği. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Beykent Üniversitesi, İstanbul.
  • Süer, F. C. (2015). The Relation of Blue Collar Homesickness and Loneliness with Altruism, Conscientiousness and Performance: The Moderating Effect of Relatives’ Presence. (Yayınlanmış Doktora Tezi). Marmara Üniversitesi, İstanbul.
  • Şimşek, Ş. (1999). Yönetim ve Organizasyon. Ankara: Nobel Yayıncılık.
  • Tutar H., (2003). Örgütsel İletişim. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
  • Tyran, K.L., Tyran, C.K. and Shepherd, M. (2003). Exploring Emerging Leadership İn Virtual Teams. C.B. Gibson And S.G. Cohen (Eds.), Virtual Teams That Work: Creating Conditions For Virtual Team Effectiveness İçinde (s.183-195). San Francisco: Jossey-Bass.
  • Ünler, Ö. E. & Bulutlar, F. (2009). Algılanan Kurumsal İtibar ve Kurumdan Ayrılma Niyeti Arasındaki İlişkide Bir Ara Değişken Olarak Özdeşleşmenin Rolü. Yönetim Araştırmaları Dergisi, 9(1), 35-52.
  • Varol, M. (1993). Örgüt Sosyolojisine Giriş, Ankara: Ankara Üniversitesi Yayınları.
  • Yılmaz, E. (2011). An Investigation of Teachers’ Loneliness In The Workplace In Terms Of Human Values They Possess. African Journal of Business Management, 5(13), 5070-5075.
  • Yüksel, İ.(2005). İletişimin İş Tatmini Üzerindeki Etkileri: Bir İşletmede Yapılan Görgül Çalışma, Doğuş Üniversitesi Dergisi, 6(2), 291-306.
Toplam 53 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Canan Koçer Bu kişi benim

Elçin Yeşıl Bu kişi benim

Hediye Yürüyen Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 3 Ocak 2019
Yayımlandığı Sayı Yıl 2018 Cilt: 2 Sayı: 2

Kaynak Göster

APA Koçer, C., Yeşıl, E., & Yürüyen, H. (2019). SANALLIK ALGISININ, İŞ YERİ YALNIZLIĞI VE ÖRGÜTSEL İLETİŞİM ÜZERİNDEKİ ETKİSİ. Uluslararası Turizm Ekonomi Ve İşletme Bilimleri Dergisi, 2(2), 561-577.
AMA Koçer C, Yeşıl E, Yürüyen H. SANALLIK ALGISININ, İŞ YERİ YALNIZLIĞI VE ÖRGÜTSEL İLETİŞİM ÜZERİNDEKİ ETKİSİ. IJTEBS. Ocak 2019;2(2):561-577.
Chicago Koçer, Canan, Elçin Yeşıl, ve Hediye Yürüyen. “SANALLIK ALGISININ, İŞ YERİ YALNIZLIĞI VE ÖRGÜTSEL İLETİŞİM ÜZERİNDEKİ ETKİSİ”. Uluslararası Turizm Ekonomi Ve İşletme Bilimleri Dergisi 2, sy. 2 (Ocak 2019): 561-77.
EndNote Koçer C, Yeşıl E, Yürüyen H (01 Ocak 2019) SANALLIK ALGISININ, İŞ YERİ YALNIZLIĞI VE ÖRGÜTSEL İLETİŞİM ÜZERİNDEKİ ETKİSİ. Uluslararası Turizm Ekonomi ve İşletme Bilimleri Dergisi 2 2 561–577.
IEEE C. Koçer, E. Yeşıl, ve H. Yürüyen, “SANALLIK ALGISININ, İŞ YERİ YALNIZLIĞI VE ÖRGÜTSEL İLETİŞİM ÜZERİNDEKİ ETKİSİ”, IJTEBS, c. 2, sy. 2, ss. 561–577, 2019.
ISNAD Koçer, Canan vd. “SANALLIK ALGISININ, İŞ YERİ YALNIZLIĞI VE ÖRGÜTSEL İLETİŞİM ÜZERİNDEKİ ETKİSİ”. Uluslararası Turizm Ekonomi ve İşletme Bilimleri Dergisi 2/2 (Ocak 2019), 561-577.
JAMA Koçer C, Yeşıl E, Yürüyen H. SANALLIK ALGISININ, İŞ YERİ YALNIZLIĞI VE ÖRGÜTSEL İLETİŞİM ÜZERİNDEKİ ETKİSİ. IJTEBS. 2019;2:561–577.
MLA Koçer, Canan vd. “SANALLIK ALGISININ, İŞ YERİ YALNIZLIĞI VE ÖRGÜTSEL İLETİŞİM ÜZERİNDEKİ ETKİSİ”. Uluslararası Turizm Ekonomi Ve İşletme Bilimleri Dergisi, c. 2, sy. 2, 2019, ss. 561-77.
Vancouver Koçer C, Yeşıl E, Yürüyen H. SANALLIK ALGISININ, İŞ YERİ YALNIZLIĞI VE ÖRGÜTSEL İLETİŞİM ÜZERİNDEKİ ETKİSİ. IJTEBS. 2019;2(2):561-77.