Makü Spor Bilimleri Fakültesi İle Makü Güzel Sanatlar Bölümündeki Öğrencilerin Değer Yönelimlerinin Karşılaştırılması Üzerine Araştırma

Yıl 2022, , 109 - 115, 31.12.2022

Barbaros Serdar Erdoğan

https://doi.org/10.55376/ijtsep.1227005

Bu makale için 31 Aralık 2023 tarihinde bir düzeltme yayımlandı. https://dergipark.org.tr/tr/pub/ijtsep/issue/80678/1381968

Öz

Bu araştırmanın amacı, spor bilimleri fakültesi öğrencileri ile eğitim fakültesi güzel sanatlar eğitimi bölümünde öğrenim gören öğrencilerin değer yönelimlerini yaş, bölüm, cinsiyet ve aylık ortalama gelir düzeyleri değişkenlerine göre anlamlı şekilde farklılaşıp farklılaşmadığını belirlemektir. Araştırmada bilimsel araştırma modellerinden betimsel tarama modeli kullanılmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu, 2018-2019 eğitim öğretim döneminde Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi (MAKÜ) Spor Bilimleri Fakültesi ve Güzel Sanatlar Eğitimi Bölümünde aktif olarak öğrenim görmekte olan ve araştırmaya gönüllü olarak katılım gösteren 311 öğrenci oluşturmaktadır. Araştırma amacına yönelik olarak araştırmacı tarafından demografik bilgilerin belirlenmesi amacı ile hazırlanan “Kişisel Bilgi Formu” ile araştırma amacına yönelik olarak “Bireysel Değerler Envanteri” kullanılmıştır. Bireysel değerler envanterinin güvenilirlik katsayısı cronboach alfa ile hesaplamış .77 olarak tespit edilmiştir. Verilerin istatistiksel analizinde Spss 25.0 paket programı kullanılmıştır. Verilerin analizinde ise betimsel istatistiklerde frekans, yüzde, kullanılmış, gruplar arasında ki farkların belirlenmesi amacı ile t-tesi ve tek örneklem varyans analizi kullanılmıştır. Araştırma sonuçlarında ise cinsiyet değişkenine göre anlamlı bir farklılık görülmemişken, bölüm, yaş, aylık ortalama gelir düzeyleri değişkenlerinde bireysel değerler yönelimlerinde anlamlı farklılıklar olduğu tespit edilmiştir.

Anahtar Kelimeler

Değerler Yönelimi, Güzel Sanatlar, Spor Bilimleri

Kaynakça

• Akbaş, G. (2010). Avrupa Birliği Toplumsal Cinsiyet Eşitliği Stratejisi. T.C. Başbakanlık Avrupa Birliği Genel Sekreterliği, Ankara.
• Akbaş, O. (2004). Türk milli eğitim sisteminin duyuşsal amaçlarının ilköğretim II. kademedeki gerçekleşme derecesinin değerlendirilmesi. (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Akbaş, O. (2008). Değer eğitimi akımlarına genel bir bakış. Değerler Eğitimi Dergisi, 6(16), 9-27.
• Aladağ, S. (2012). İlköğretim sosyal bilgiler öğretiminde değer eğitimi yaklaşımlarının öğrencilerin sorumluluk değerini bilişsel düzeyde kazanmalarına etkisi. Türkiye Sosyal Araştırmalar Dergisi, 16(1), 123-146.
• Altan, M. Z. (2011). Çoklu zekâ kuramı ve değerler eğitimi. Pegem Eğitim ve Öğretim Dergisi, 1(4), 53-57.
• Aydın, M. Z. (2008). Okulda ahlak eğitimi ve ahlak öğretiminde örnek olay incelemesi. Ankara: Nobel Yayıncılık.
• Aydın, M. Z. ve Akyol Gürler, Ş. (2014). Okulda değerler eğitimi yöntemler- etkinlikler-kaynaklar. Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
• Bilhan, S. (1986). Eğitim sosyolojisi. Ankara: Ankara Üniversitesi DTCF Yayınları.
• Büyükbingöl Yağcı, A. (2012). Değerler eğitimi bağlamında Yusuf ile Züleyha kıssası. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• Büyüköztürk, Ş., Kılıç Çakmak, E., Akgün, Ö., Karadeniz, Ş. ve Demirel, F. (2008).Eğitimde Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
• Covell, K. & Howe, R. B. (2001). Moral education through the 3 rs: rights, respect and responsibility. Journal of Moral Education, 30(1), 29-41.
• Demir, T. G. (2015). Öğretmenlerin sergiledikleri rol fazlası davranışlar ve bireysel değerler ile ilişkisi (Yüksek lisans tezi). https://tez.yok.gov.tr sayfasından erişilmiştir.
• Dilek, D. (Ed.). (2016). Sosyal bilgiler eğitimi. Ankara: Pegem Akademi.
• Dilmaç, B., Bozgeyikli, H., ve Çıkılı, Y. (2008). Öğretmen adaylarının değer algılarının farklı değişkenler açısından incelenmesi. Değerler Eğitimi Dergisi, 6(16), 69-91.
• Ekşi, H. (2003). Temel insani değerlerin kazandırılmasında bir yaklaşım: karakter eğitimi programları. Değerler Eğitimi Dergisi, 1(1), 79-96.
• Erdem, A. R. (2003). Üniversite kültüründe önemli bir unsur: değerler. Değerler Eğitimi Dergisi, 1, 4-10.
• Ertürk, S. (1997). Eğitimde program geliştirme. Ankara: Meteksan A.Ş.
• Fries, S., Schmid, S. & Hofer, M. (2007). On the relationship between value orientation, valences, and academic achievement. European Journal of Psychology of Education, 22, 201−216.
• Fries, S., Schmid, S., Dietz, F. & Hofer, M. (2005). Conflicting values and their impact on learning. European Journal of Psychology of Education, 20, 259−274.
• Göldağ, B. (2015). Orta öğretim kurumlarında okul kültürü yoluyla değerler eğitimi. (Yayımlanmamış Doktora Tezi). İnönü Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Malatya.
• Gül, R. (2013). Bir değer eğitimi olarak ilköğretim döneminde doğruluk eğitimi. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Hitit Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Çorum.
• Güngör, E. (1993). Değerler psikolojisi. Amsterdam: Hollanda Türk Akademisyenler Birliği Vakfı Yayınları.
• Güngör, E. (2000). Değerler psikolojisi üzerine araştırmalar. İstanbul:Ötüken Yayınları.
• Hökelekli, H. (2011). Ailede, okulda, toplumda değerler psikolojisi ve eğitimi. İstanbul: Timaş Yayınları.
• Hökelekli, H. (2013). Ailede, okulda, toplumda değerler psikolojisi ve eğitimi. İstanbul: Timaş Yayınları.
• Kuşdil, M. E. ve Kağıtçıbaşı, Ç. (2000). Türk öğretmenlerinin değer yönelimleri ve schwartz değer kuramı. Türk Psikoloji Dergisi, 15(45), 59- 76.
• Özensel, E. (2003). Sosyolojik bir olgu olarak değer. Değerler Eğitimi Dergisi, 1(3), 217-239.
• Özkan, E. ve Yıldırım, S. (2013). Geometri başarısı, geometri öz-yeterliği, ebeveyn eğitim durumu ve cinsiyet arasındaki ilişkiler. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 46(2), 249-262.
• Poyraz, H. (2007). Değerlerin kuruluşu ve yapısı. R. Kaymakcan, S. Kenan, H. Hökelekli, Z. Ş. Arslan ve M. Zengin (Eds.), Değerler Eğitimi Dergisi, 4, 81- 89.
• Sağnak, M. (2004). Örgütlerde değerler yönünden birey-örgüt uyumu ve sonuçları. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 10(37), 72-95.
• Tabachnick, B. & Fidell, L. (2007). Using multivariate statistics. Boston: Allyn ve Bacon.
• T.C. Başbakanlık Aile ve Sosyal Araştırmalar Genel Müdürlüğü. (2010). Türkiye’de aile değerleri araştırması. Ed. Mustafa Turgut. Ankara: Manas Medya Planlama Reklam Hizmetleri.
• Türk Dil Kurumu. (2011). Türkçe sözlük. Ankara: TDK Yayınları. Tezcan, M. (1987). Kültür ve kişilik. Ankara: Bilim Yayınları.
• Yaman, E. (2012). Değerler eğitimi- eğitimde yeni ufuklar. Ankara: Akçağ Yayınları.
• Yazıcı, K. (2006). Değerler eğitimine genel bir bakış. Türklük Dergisi, 19, 499-522.