HADÎD SÛRESİNİN 20. ÂYETİ BAĞLAMINDA DÜNYA HAYATININ MİSALİ

Yıl 2024, Sayı: 13, 75 - 89, 31.12.2024

Eyüp Yiğit

https://doi.org/10.62188/ilahiyat.1496807

Öz

Kur’ân-ı Kerim’in her âyeti ve her kelimesi insanlığın hayatına ışık tutacak önemli esaslar ihtiva etmektedir. Kur’ân’ın bu önemli özelliğinden dolayı her âyeti, cümlesi ve kelimesi üzerinde ciddi bir şekilde durmayı, düşünmeyi ve idrak etmeyi gerektirmektedir.
Bu öneminden ötürü bu çalışmada Hadîd sûresinin 20. âyetinde işaret edilen hakikatler irdelenmiştir. Âyette geçen benzetme unsurlarının insanları nasıl kuşattığı ele alınmıştır. Âyet dünya hayatının oyun, eğlence, süslenme, övünme, çok mal ve evlat sahibi olma yarışından ibaret olduğunu belirtir. Bu makalede modern zamanda insanların hayatında bu zikredilen esasların nasıl kökleştiği örnekler üzerinden incelenmiştir. Âyet, Allah’tan ve onun inzal ettiği hakikatlerden bağımsız yaşayanların ne kadar basit ve değersiz şeyler uğruna ömür sermayelerini tükettiklerini somut bir şekilde ifade etmektedir. Bu âyette zikredilen esasların insanların yaşamında neye karşılık geldiği de ayrıca incelenmiştir. Âyet dünya hayatına aldananların akıbetinden haber verirken, asıl elde edilmesi ve çabalanması gereken hakikatin Allah’ın rızası ve memnuniyeti olduğunu haber vermektedir. Nihayetinde Allah’ın rızası dışında geçirilmiş bir hayatın heba edilmiş bir ömür olduğu vurgulanmaktadır. Çalışmada zikredilen bu ilkeler Kur’ân’ın bütünselliği ekseninde incelenmiştir. Öncelikle müfessirlerin âyet hakkındaki değerlendirmeleri verilmiş, akabinde âyetin günümüze işaret eden yönü üzerinde durulmuştur. Zikri geçen âyetin kısa ifadelerle aktardığı bilgilerin insanların yaşantılarında ciddi bir tehlikeyi haber verdiği anlaşılmaktadır. Başka bir ifâdeyle dünya hayatına ahiret muamelesi yapmanın insanları nasıl aldattığını açık bir şekilde ortaya koymaktadır. Bunların yanı sıra Kur’ân’da geçen tefekkür, tedebbür, tezekkür ve taakkul gibi kavramların ısrarla tekrarlanmasının önemi de daha iyi anlaşılmaktadır. Aynı şekilde âyet kıyamete kadar gelecek insanları dünyanın cazibesine ve süsüne aldanmamaları noktasında ikaz ile sona ermektedir.

Anahtar Kelimeler

Tefsir, Hadîd, Dünya Hayatı, Oyun, Eğlence

THE EXAMPLE OF WORLD LIFE IN THE CONTEXT OF THE 20th VERSE OF THE SURAH HADÎD

Öz

Since the Holy Quran is based on revelation, every word contains important principles for humans and humanity. Because of this feature of the Quran, it requires serious consideration, thought and comprehension of every verse and word. The twentieth verse of the Surah Hadîd conveys what the worldly life consists of through some analogies. In our study, we tried to address these elements of analogy in the context of the integrity of the Quran. On this occasion, it is better understood how important it is to examine each word of the Quran. We tried to convey how the elements of analogy in the verse surround people. We tried to evaluate, through examples, how the verse states that worldly life consists of games, entertainment, adornment, boasting, and the race to have many possessions and many children, and how it has become ingrained in people's lives in modern times. The verse concretely conveys how those who live independently of Allah and the divine truths revealed by Him spend their life capital for the sake of simple and worthless things. In other words, it clearly reveals how treating worldly life as the afterlife deceives people. In addition, the importance of persistently repeating concepts such as contemplation, meditation, evaluation and deliberation in the Quran is better understood. While the verse informs about the fate of those who are deceived by the worldly life, it also informs that the real truth that needs to be achieved and strived for is Allah's consent and His satisfaction. Ultimately, it informs us that a life spent outside of God's will is a wasted life. Likewise, the verse ends with a warning to people who will come to the end of time not to be deceived by the charms and ornaments of the world.

Anahtar Kelimeler

Tafsir, Hadîd, Worldly Life, Game, Entertainment

Kaynakça

• Altıntaş, Ramazan. Cumhuriyet Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi 7/1 (Haziran 2003), 129-160. https://dergipark.org.tr/tr/pub/cuifd/issue/4302/257292
• Aydar, Hidayet. “el-Hayâtu’d-Dünyâ”nın Kavramsal Analizi”. Şırnak Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi (Tefsir Özel Sayısı) VII/13 (Ocak 2016), 72-106.
• Ebü’l-Berekât Hâfızüddîn Abdullah b. Ahmed b. Mahmûd, en-Nesefî. Tefsîrü’n-Nesefî (Medârikü’t-Tenzîl ve Hakāiku’t-Te’vîl). Diyarbakır: Mektebetu’s-Seyda, 1. Baskı., 2018.
• Elmalılı, Muhammed Hamdi Yazır. Hak Dîni Kur’ân Dili. İstanbul: Emir Basın Yayım Dağıtım, 1996.
• İbn Atıyye, Ebû Muhammed el-Endelüsî. el-Muḥarrerü’l-vecîz fî tefsîri’l-kitâbi’l-ʿazîz. Beyrut: Dâru’l-Kutubu’l-İlmiyye, 1422.
• İbn Faris, Ahmed. thk. Abdusselam Muhammed Harun. Lübnan: Dâru’l-Fikr, 1979.
• İşliyen, Burhan. “Ahkâf Suresi’nin 20. Ayeti Bağlamında ‘Güzellikleri Dünya Hayatında Tüketmek’”. Kilitbahir 21 (2022), 17-43.
• Karakuş, Abdulkadir. “Kur’ân Perspektifinden Dünya ve Ahiret Arasındaki Münasebet”. Siirt Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi 6/12 (Aralık 2018), 203-220. https://dergipark.org.tr/tr/pub/susbid/issue/41861/463694
• Kılıçarslan, Mehmet. “Kur’ân’ın Anlatım üslubu”. Namık Kemal Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi 1/2 (2016), 3062.
• Merâğî, Ahmed b. Mustafa el-. Tefsîrü’l-Merâğî. y.y.: Matbaatu Mustafa el-Babî el-Halebî, 1946.
• Muhammed Abdelhaleem. “Kur’ân’da Ahiret-Dünya ve Dünya Hayatı”. Akev Akademi Dergisi 3 (Kasım 1988), 321-333.
• Nâsırüddîn Ebû Saîd (Ebû Muhammed) Abdullāh b. Ömer b. Muhammed, Beyzâvî. Envârü’t-Tenzîl ve Esrârü’t-Te’vîl. Beyrut: Daru Ihyai al-Turas al-Arabi, 1418.
• Râzî, Fahruddin er-. Mefâtihu’l-gayb. 32 Cilt. Beyrut: Daru İhyai Turasi’l-Arabi, 3. Basım, ts.
• Reşit Rızâ. Tefsîrü’l-Menâr. Mısır: el-Heyetu’l-Mısrıyetu’Ammetü el-Kutub, 1990.
• Salih b. Abdulaziz (Muhbetu Mine’l Ulema). Tefsiru’l-Müyesser. Medine: Kutubu’d-Dirâse, 1430.
• es-Sa’dî, Ebû Abdillâh Abdurrahman b. Nâsır b. Abdillâh b. Nâsır. Teysîrü’l-kerîmi’r-rahmân fî tefsîrikelâmi’l-mennân. y.y.: Müsessetu’r-Risale, 2000.
• Şevkânî, Ebû Abdillâh Muhammed b. Alî b. Muhammed. Fetḥu’l-ḳadîr. Dımeşk-Beyrut: Dâru’l-İbn Kesîr, 1414.
• Taberî, Ebû Ca’fer Muhammed b. Cerîr. Câmiu’l-Beyân an Te’vîli Âyi’l-Kur’ân. thk. Ahmed Muhammed Şakir. y.y.: Muesesetu’r-Risale, 2000.
• Yavuz, Ömer Faruk. “Kur’an Perspektifinde Dünya- Ahiret Bütünlüğü”. Din bilimleri Akademik Araştırma Dergisi 6/2 (Nisan 2006), 159-198. https://dergipark.org.tr/tr/pub/daad/issue/4510/62092
• Zemahşerî, Ebü’l-Kāsım Mahmûd ez-. el-Keşşâf. 4 Cilt. Beyrut: Daru’l-Kutabi’l-Arabi, 3. Basım, 1987.