Yeni İlköğretim 1. Kademe Türkçe Programının Değerlendirilmesi

Yıl 2007, Cilt: 6 Sayı: 2, 284 - 304, 26.06.2007

İsmet Şahin

Öz

Bir çok ulusal ve uluslararası araştırma ülkemiz eğitim programlarının yetersizliğini ortaya koymaktadır. Bu nedenle,Milli Eğitim Bakanlığı 2004 yılında ilköğretim programlarında yeni bir reform çalışmasını hayata geçirmiştir. Bu doğrultuda ilköğretim Türkçe Programı da Yapılandırmacı eğitim anlayışı doğrultusunda yenilenmiştir. 2004-2005 öğretim yılında pilot olarak uygulanan yeni program,2005-2006 öğretim yılında ülke çapında kullanılmaya başlamıştır. Bu araştırmanın amacı yeni programı Stake’in uyumluluk modeliyle değerlendirmektir. Bu modele göre yeni programların öngörülerinin, performans ölçütleriyle ve yapılandırmacı eğitim kuramıyla ne derecede uyumlu olduğu araştırılmaktadır. Program öngörüleri program kitapçığı ve diğer dokümanlar incelenerek, bu öngörülerin ne derecede başarılabildiği her iki öğretim yılında öğretmen görüşleri belirlenerek ve yapılandırmacı anlayışın standartları ise literatür taraması yoluyla derlenmiştir. Bulgular yeni programının öngörülerinin büyük bir oranda başarıldığını ve yapılandırmacı anlayışın standartlarıyla uyumlu olduğunu ortaya koymaktadır

Anahtar Kelimeler

Yapılandırmacılık, Yapılandırmacı Türkçe Programı, Türkiye’de Program reformu

Assessment of New Turkish Curriculum for Grade 1 to 5

Öz

The level of education in Turkey couldn’t achieve the goals set in the curriculum according to many
national and international researches. As a result, the Ministry of National Education started a reform action in
primary curriculum in 2004. The Turkish curriculum for Grade 1 to 5 is redeveloped considering social
constructivist theory of education. New curriculum was piloted in 2004-2005 school year and put into practice
nationwide in 2005-2006 school year. The purpose of this study is to assess the qualities of new curriculum using
Stake’s Countenance Model. This model requires the comparison of curriculum intents with performance and
standards. Curriculum intents were derived from the documents of the ministry, performance criteria was gathered
depending on teachers’ perspectives and standards were studied in the literature. The results show that new
curriculum and the performance indicators are concurrent to the criteria of a constructivist curriculum set in
literature. 

Anahtar Kelimeler

Constructivism, Constructivist Turkish Curriculum, Curriculum Reform in Turkey

Kaynakça

• Alkan, C., Deryakulu, D. ve Şimşek, N. (1995). Eğitim Teknolojisine Giriş. Ankara: Önder Matbaacılık.
• Anılan, H. (2004). Beşinci Sınıf Öğrencilerinin Türkçe Dersinde Okuduğunu Anlama Becerisiyle ilgili Hedef Davranışların Gerçekleşme Düzeyi. XII. Eğitim Bilimleri Kongresi, Gazi Üniversitesi, Ankara.
• Asan, A. ve Güneş, G. (2000). Oluşturmacı Öğrenme Yaklaşımına Göre Hazırlanmış Örnek Bir Ünite Etkinliği. Milli Eğitim, Sayı: 147, Ankara: MEB Yayınları: 3526.
• Aydın, M., Z. (1993). Din Öğretiminde Yöntemler ve Buldurma Yöntemi. A.Ü. S.B.E. Yayımlanmamış Doktora Tezi. Ankara.
• Bednar A., Cunningham, D., Duffy, T. & Perry, J. (1992). Theory into practice: how do we link? In Duffy, T. & Jonassen, D. (Eds.) Constructivism and the Technology of Instruction: A Conversation. New Jersey, USA: Lawrence Erlbaum Associates, Inc, pp. 17-34.
• Biggs, J. (1989). Approaches to the enhancement of tertiary teaching. Deryakulu, D. (2001). (Edit.: Ali Şimşek). Yapıcı Öğrenme, Sınıfta Demokrasi. Ankara: Eğitim-Sen Yayınları.
• Brooks, J., & Brooks, M. (1993). The case for constructivist classrooms. Şaşan, Hasan H.(2002) Yapılandırmacı http://www.egitim.aku.edu.tr/kuramsal.htm. adresinden Temmuz 2005’te indirildi.
• Yaşadıkça Eğitim Dergisi. 74(75). s. 49-52.
• Brooks, M. G. and Brooks, J. G. (1999). The Courage to Be Constructivist. Şaşan, Hasan H.(2002) Yapılandırmacı http://www.egitim.aku.edu.tr/kuramsal.htm. adresinden Temmuz 2005’te indirildi.
• Yaşadıkça Eğitim Dergisi. 74(75). s. 49-52.
• Cunningham, D. J. (1991). Assessing constructions and constructing assessments: A dialogue. Educational Technology, May, 13-17. www.proguest.com adresinden Kasım 2004’te indirildi.
• Dinter, F.R. (1998). Constructıvısm In Instructıonal Desıgn Theory. Journal of Structural Learning & Intelligent Systems, 13(2). www.proguest.com adresinden Kasım 2004’te indirildi.
• Duman, B. (2004). Öğrenme-Öğretme Kuramları ve Süreç Temelli Öğretim. Ankara: Anı Yayıncılık
• Dünya Bankası (2005). Turkey Education Sector Study. Report Number 32450-TU. World Bank Publication. [Online] Retrieved on 15-October-2006, at http://egt.kou.edu.tr/ismetsahin/kouepg/raporlar/worldbank2005.pdf
• EARGED. (2002). ÖBBS 2002 Durum Belirleme Raporu, MEB, 2003.
• Erdem, E. (2001). Program Geliştirmede Yapılandırmacılık Yaklaşımı. Ankara: Hacettepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi.
• Erden, M. ve Akman, Y. (2002). Gelişim ve Öğrenme. Ankara: Arkadaş Yayınevi.
• Gürol, M. ve Demirli C. (2003). Uzaktan Eğitimde Oluşturmacı Tasarım ve Uygulanması. http://www.fenokulu.net/bilcal44.htm adresinden Kasım 2004’te indirildi.
• Jonassen D., H., (1991). Objectivism versus Constructivism: Do we need a New Philosophical Paradigm? Deryakulu, D. (2001). (Edit.: Ali Şimşek). Yapıcı Öğrenme. Sınıfta Demokrasi. Ankara: Eğitim-Sen Yayınları.
• Jonassen, D., H. (1994). Toward a constructivist design model. Educational Technology, 34(4), 34-37.
• Jonassen, D. H., Davidson, M., Collins, M., Cambell, J. & Haag, B. B. (1995). Constructivism and Computer-Mediated Communication in Distance Education. The American Journal of Distance Education 9 (2), 7-26.
• Korkmaz, H. (2004). Fen ve Teknoloji Eğitiminde Alternatif Değerlendirme Yaklaşımları. Ankara: Yeryüzü Yayınevi.
• Lorsbach, A. & Tobin, K. (1992). Constructivism as a Referent for Science Teaching. NARST Newsletter 30, 5-7.
• Mergel, B. (1998). Instructional Design and Learning Theory. Ret. From: www.usask.ca/education/coursework/802papers/mergel/brenda.html in July, 2005.
• Nagel G., K. (1998). Öğrenmenin Taosu, (Çev.: Beno Kuryel) İstanbul: Beyaz Yayınları.
• Özbay, M. (2004). Yeniden Yapılandırma Çerçevesinde Türkçe Eğitimi Programı ve Bazı Öneriler. XII. Eğitim Bilimleri Kongresi - 2003, Gazi Üniversitesi, Ankara.
• Özden, Y. (2003). Öğrenmeye Farklı Bir Bakış: Yapılandırmacılık, Öğrenme ve Öğretme. Ankara: Pegem-A Yayıncılık.
• Özyürek, R. (2004). Okullarımızda Türkçe Eğitimi. XIII. Eğitim Bilimleri Kongresi, İnönü Üniversitesi, Malatya.
• PISA. (2003). Learning for Tomorrow’s World. First results of PISA 2003. OECD Publication. [Online] Retrieved Retrieved on 15-October-2006, at http://egt.kou.edu.tr/ismetsahin/kouepg/raporlar/pisa2003.pdf
• PRILS. (2001). International Report: IEA’s Study of Reading Literacy Achievement in Primary School in 35 Countries. [Online] Retrieved on 15-October-2006, at http://egt.kou.edu.tr/ismetsahin/kouepg/raporlar/prils2001.pdf
• Semerci, Ç (2001). Oluşturmacılık Kuramına Göre Ölçme ve Değerlendirme. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri Dergisi. 1(2). 429-440 Pegem Yay. Ankara.
• Sever, S. (1997). Türkçe Öğretimi ve Tam Öğrenme. Ankara, Anı Yayıncılık.
• Şahin, T., Y. (2001). İlköğretim Sosyal Bilgiler Dersinde Oluşturmacı Yaklaşımın Otantik Değerlendirme Süreçlerini Kullanarak Öğrenciler Üzerindeki Etkisinin Belirlenmesi. Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresi, 7-9 Haziran 2001, Bolu Abant İzzet Baysal Üniversitesi.
• Şaşan, H., H.(2002). Yapılandırmacı Öğrenme. Yaşadıkça Eğitim Dergisi. 74(75). s. 49-52. http://www.egitim.aku.edu.tr/kuramsal.htm. adresinden Temmuz 2005 tarihinde indirildi.
• Şimşek, N. (2004). Yapılandırmacı Öğrenme ve Öğretime Eleştirel Bir Yaklaşım. Eğitim Bilimleri ve Uygulama Dergisi 3(5). Ankara: Pegem A Yayınevi.
• Slavin, R. E. (1994). Educational Psychology: Theory and Practice. Yaşar, Ş. (1998). Yapısalcı Kuram ve Öğretme-Öğrenme Süreci. Anadolu Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi 8(1-2). Güz 1998 ss.68-75.
• Stake R. E. (1975). Program Evaluation Particularly Responsive Evaluation. Paper presented at a conference on "New Trends in Evaluation", Goteborg, Sweden, October 1973.
• Tezci, E., Gürol, A. (2003). Oluşturmacı Öğretim Tasarımı ve Yaratıcılık. [Online]: The Turkish Online Journal of Educational Technology – TOJET. 2(1), Article 8.
• TIMSS. (1999). International mathematics report, findings from IEA’s repeat of the Third International Mathematics and Science Study at the eight grade.[Online] Retrieved on 12-March-2001, at URL: http://timss.bc.edu/timss1999i/pdf/T99i_Math_TOC.pdf.
• TTKB. (2004). Yeni Türkçe Dersi Programı ve Kılavuzu. Ankara: MEB Yayınevi.
• Vural, M. (2003). İlköğretim Programları. Erzurum: Yakutiye Yayıncılık.
• Wilson, B., G. (Ed.) (1996). Constructivist Learning Environments: Case Studies in Instructional Design. Englewood Cliffs, NJ: Educational Technology Publications. NHMRC, (1996) Options for Effective Care in Childbirth. AGP: Canberra.
• Worthen, B., R. and Sanders, J., R. (1987). Educational Evaluation: Alternative Approaches and Practical Guidelines. London: Longman.
• Yaşar, Ş. (1998). Yapısalcı Kuram ve Öğretme-Öğrenme Süreci. Anadolu Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi 8(1-2). Güz 1998 ss.68-75.