Öz
Qur’an’s revelation original purposes, and public purposes and private, and it was these purposes
that the goal of the Koran formation of good family, as the foundation of the community interest,
and the basis of the civilization of the nation, stated verses of the Quran provisions of the Family, adjusts
the system, and ordered, including the validity, and discouraged about what the corruption, in pits on
the ills of the rule and gloss and provisions, what is the most important public purposes Qur’anic that
have a role in enabling the concept of family? Is it possible to count some purposes such as freedom,
equality and assign rights and preservation of the purposes of the family in Islam? There is no doubt
that illustrate these purposes it is important to determine the overall purposes and a constitution which
is generated from the legislative provisions of the emerging issues, helping to better understand the particles
based on the colleges, and remove the distorted image of Islam in the West. There are objectives
fixed for the family in the Koran, such as: 1) Attention innately and repair of belief, 2) Considered the
basic meaning of marriage and repeal other meanings, 3) Kinship rights-based. There are the purposes
of the family in the Koran linked means changing, and changing the intended means is that change with
the case and circumstance, and that proves the validity of its purposes through diligence Examples include:
1) Women’s work and linking patriarchal spending, 2) Prevent the marriage because of a genetic
disease.
Kaynakça
- Bev‘ûd, Ahmed. Fıkhu’l-vâkı ‘usûl ve davâbıt. b.y. Darü’s-selam li’t-tibae ve’n-neşr ve’ttevzi ve’t-terceme, 2006.
- Beyhâkî, Ebu Bekr Ahmed b. Hüseyn b. Ali b. Musa. es-Sünenü’l-kübrâ. Thk. Muhammed Abdulkadir Atâ. 3. Baskı. b.y. Darü’l-kütübi’l-ilmiyye, 2003.
- Buhârî, Ebu Abdillah Muhammed b. İsmail. Sahîh-i Buhârî. Beyrut: Daru İbn Kesîr, 2002.
- Gazâlî, Ebû Hâmid Muhammed b. Muhammed. el-Müstasfâ. Thk. Muhammed Abdusselam Abduşşâfî. Beyrut: Dâru’l-kütübi’l-ilmiyye, 1413.
- Ğırnâtî, İbrahim b. Musa el-Lahmî el-Mâlik. el-Muvafekât fi usuli’l-fıkh. Thk. Abdullah Dıraz. Beyrut: Darü’l-marife, 1968.
- Hâdimî, Nureddin b. Muhtar. el-İctihadü’l-makasıdî hücciyetuhu davabituhu mecâlâtuhu. Katar: Vizaretü’l-evkaf ve şuuni’l-İslamiyye, 1998.
- Hanbelî, İbn Receb. Fethü’l-bârî şerh-i Sahih-i Buhârî. Thk. Mektebetü Tahkik-i Dari’l Harameyn. b.y. Mektebetü’l-ğurebai’l-eseriyye, 1996.
- Hâris, Ali b. Muhammed. Tefsirü’l-Kur’ani’l-Kerîm. Hindistan: y.y. 1916. İbn Abdisselam, el-‘İzz. el-Fevaid fi ihtisari’l-makasıd el-kavaidü’s-suğra. Thk. İyad et- Tabba. Beyrut: Darü’l-fikri’l-muasır, 1996.
- İbn Âşûr, Muhammad. et-Tarîr ve’t-tenvîr. Tunus: ed-Dâru’t-Tûnisiyye li’n-neşr, 1984. İbn Hemmam, Ebu Bekr Abdurrezzak es-San’ânî. Musannef. Thk. Habibü’r-Rahman el- Azamî. Cünub Afrika: el-Meclisü’l-İlmî, 1970.
- İbn Kesîr, Ebu’l-Fida İmadü’d-din İsmail b. Ömer el-Kureşî, ed-Dımaşkî. Tefsiru İbn Kesîr. Thk. Sâmî b. Muhammed es-Selame. b.y. Daru Taybe, 1999.
- Sübkî, Takiyü’d-din Ali b. Abdulkâfî, Tacü’d-din Abdulvehhab. el-İbhac fi Şerhi’l Menahic şerhun ala minhaci’l-vusul ila ilmi’l-usul. Thk. Ahmed Cemal ez-Zemzemî, Nureddin Abdulcebbar Sağîrî. Dubai: Darü’l-Buhus li’d-diraseti’l-İslamiyye ve İhyai’t-türas, 2004.
- Tebrîzî, Hatib. Mişkatü’l-mesabîh. Thk. Muahmmed Nasırüddin el-Elbânî. 2. Baskı. b.y. el-Mektebetü’l-İslamiyye, 1979.
- Tirmizî, Muhammed b. İsa b. Sure. Sünen-i Tirmizî. b.y. y.y. ts.Yubî, Muhammed Sa’d b. Ahmed b. Mes’ud. Makasidü’ş-Şeria ve alâkatüha bi’l-edilleti’şşer’iyye. Riyad: Darü’l-Hicre, 1998.
- Zuhaylî, Vehbe. el-Fıkhu’l-İslamî ve edilletuhu. b.y. Daru’l-Fikr, 1985.
Öz
Kur’an’da Ailenin Hedefleri
Kur’an-ı Kerim, birey ve toplum için orijinal amaçlarla; genel ve özel; külli ve cüzi amaçlarla
nazil olmuştur. Kur’an’ın amaçladığı bu hedeflerden biri, güzel bir toplum ve ümmet medeniyeti için
temel olarak nitelediği iyi aileyi tesis etmektir. Kur’an ayetleri, sistematik bir şekilde aile ahkamını açıklamış,
aile için iyi olanları emretmiş, kötü olanları da yasaklamıştır. Bu sistem nedenler, hikmetler, anlamlar
ve hükümler üzerine kurulmuştur. Bu durumda aile mefhumunun sağlamlaştırılmasında etkin
olan Kur’an’ın umumi maksatlarının önemlileri nelerdir? Hürriyet, eşitlik, hakların tayini ve korunması
gibi bazı maksatlar, İslam’ın aile ile ilgili maksatlarından sayılabilir mi? Kuşkusuz bu maksatları açıklamak,
külli maksatları belirleme ve yeni çıkan sorunlara hukuki hükümlerin kendisinden üretildiği bir
hukuk sistemi olması açısından son derece önemlidir. Aynı zamanda bu, külliyata binaen cüzi hükümlerin
mükemmel bir şekilde anlaşılmasına ve Batı’da İslam hakkındaki çirkin tablonun izale edilmesine
yardımcı olacaktır. Kur’an’da aile için sabit kurallar vardır. Bazıları şunlardır: 1) Fıtrata önem vermek
ve inancı ıslah etmek; 2) Evliliğin temel maksadına itibar edip ötekileri iptal etmek; 3) Akrabalığın hakların
temeli olaması. Öte yandan Kur’anda ortamın değişmesiyle oluşan, doğruluğu ictihada bağlı olan
değişken vasıtalarla ilintili aile maksatları da vardır. Bazı örnekler şunlardır: 1) Kadının çalışması ve
erkeğin yöneticiliğin harcamaya bağlanması; 2) Evliliğin kalıtsal hastalıklar sebebiyle önlenmesi.
Anahtar Kelimeler
Aile Kur’an evlilik amaçlar sabit kurallar değişken kurallar
Kaynakça
- Bev‘ûd, Ahmed. Fıkhu’l-vâkı ‘usûl ve davâbıt. b.y. Darü’s-selam li’t-tibae ve’n-neşr ve’ttevzi ve’t-terceme, 2006.
- Beyhâkî, Ebu Bekr Ahmed b. Hüseyn b. Ali b. Musa. es-Sünenü’l-kübrâ. Thk. Muhammed Abdulkadir Atâ. 3. Baskı. b.y. Darü’l-kütübi’l-ilmiyye, 2003.
- Buhârî, Ebu Abdillah Muhammed b. İsmail. Sahîh-i Buhârî. Beyrut: Daru İbn Kesîr, 2002.
- Gazâlî, Ebû Hâmid Muhammed b. Muhammed. el-Müstasfâ. Thk. Muhammed Abdusselam Abduşşâfî. Beyrut: Dâru’l-kütübi’l-ilmiyye, 1413.
- Ğırnâtî, İbrahim b. Musa el-Lahmî el-Mâlik. el-Muvafekât fi usuli’l-fıkh. Thk. Abdullah Dıraz. Beyrut: Darü’l-marife, 1968.
- Hâdimî, Nureddin b. Muhtar. el-İctihadü’l-makasıdî hücciyetuhu davabituhu mecâlâtuhu. Katar: Vizaretü’l-evkaf ve şuuni’l-İslamiyye, 1998.
- Hanbelî, İbn Receb. Fethü’l-bârî şerh-i Sahih-i Buhârî. Thk. Mektebetü Tahkik-i Dari’l Harameyn. b.y. Mektebetü’l-ğurebai’l-eseriyye, 1996.
- Hâris, Ali b. Muhammed. Tefsirü’l-Kur’ani’l-Kerîm. Hindistan: y.y. 1916. İbn Abdisselam, el-‘İzz. el-Fevaid fi ihtisari’l-makasıd el-kavaidü’s-suğra. Thk. İyad et- Tabba. Beyrut: Darü’l-fikri’l-muasır, 1996.
- İbn Âşûr, Muhammad. et-Tarîr ve’t-tenvîr. Tunus: ed-Dâru’t-Tûnisiyye li’n-neşr, 1984. İbn Hemmam, Ebu Bekr Abdurrezzak es-San’ânî. Musannef. Thk. Habibü’r-Rahman el- Azamî. Cünub Afrika: el-Meclisü’l-İlmî, 1970.
- İbn Kesîr, Ebu’l-Fida İmadü’d-din İsmail b. Ömer el-Kureşî, ed-Dımaşkî. Tefsiru İbn Kesîr. Thk. Sâmî b. Muhammed es-Selame. b.y. Daru Taybe, 1999.
- Sübkî, Takiyü’d-din Ali b. Abdulkâfî, Tacü’d-din Abdulvehhab. el-İbhac fi Şerhi’l Menahic şerhun ala minhaci’l-vusul ila ilmi’l-usul. Thk. Ahmed Cemal ez-Zemzemî, Nureddin Abdulcebbar Sağîrî. Dubai: Darü’l-Buhus li’d-diraseti’l-İslamiyye ve İhyai’t-türas, 2004.
- Tebrîzî, Hatib. Mişkatü’l-mesabîh. Thk. Muahmmed Nasırüddin el-Elbânî. 2. Baskı. b.y. el-Mektebetü’l-İslamiyye, 1979.
- Tirmizî, Muhammed b. İsa b. Sure. Sünen-i Tirmizî. b.y. y.y. ts.Yubî, Muhammed Sa’d b. Ahmed b. Mes’ud. Makasidü’ş-Şeria ve alâkatüha bi’l-edilleti’şşer’iyye. Riyad: Darü’l-Hicre, 1998.
- Zuhaylî, Vehbe. el-Fıkhu’l-İslamî ve edilletuhu. b.y. Daru’l-Fikr, 1985.
Öz
نزل القرآن الكريم بمقاصد أصلية ،ومقاصد عامة وخاصة،
كلية وجزئية، من أجل الفرد والجماعة، وكان من هذه المقاصد التي هدف إليها القرآن
الكريم تكوين الأسرة الصالحة، بوصفها الأساس للمجتمع الصالح، وأساس حضارة الأمة،
فبينت آيات القرآن الكريم أحكام الأسرة، بضبط نظامها، وأمرت بما فيه صلاحها، ونهت
عما فيه فسادها، فاشتملت على علل وحكم ومعان وأحكام، فما هي أهم المقاصد القرآنية
العامة التي لها دور في تمكين مفهوم الأسرة؟ وهل يمكن عدّ بعض المقاصد كالحرية
والمساواة وتعيين الحقوق وحفظها من مقاصد الأسرة في الإسلام؟. لا شك أن توضيح
هذه المقاصد من الأهمية بمكان من أجل تحديد المقاصد الكلية والتي تعد كدستور تتولد
منه الأحكام التشريعية للقضايا المستجدة، كما يساعد على فهم أفضل للجزئيات
بالاستناد على الكليات، وإزالة الصورة المشوهة عن الإسلام في الغرب. وهناك مقاصد ثابتة للأسرة في القرآن
الكريم مثل : الاهتمام بالفطرة و إصلاح الاعتقاد واعتبار المعنى الأساسي
للزواج وإبطال المعاني الأخرى والقرابة أساس الحقوق. وهناك مقاصد للأسرة في القرآن الكريم
مرتبطة بالوسائل المتغيرة ، والمقصود بالوسائل المتغيرة هي التي تتغير بتغير الحال والظرف،
والتي تثبت صلاحيتها لمقاصدها عن طريق الاجتهاد ومن الأمثلة على ذلك : عمل المرأة وربط قوامة الرجل بالإنفاق ومنع الزواج بسبب مرض وراثي.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Bev‘ûd, Ahmed. Fıkhu’l-vâkı ‘usûl ve davâbıt. b.y. Darü’s-selam li’t-tibae ve’n-neşr ve’ttevzi ve’t-terceme, 2006.
- Beyhâkî, Ebu Bekr Ahmed b. Hüseyn b. Ali b. Musa. es-Sünenü’l-kübrâ. Thk. Muhammed Abdulkadir Atâ. 3. Baskı. b.y. Darü’l-kütübi’l-ilmiyye, 2003.
- Buhârî, Ebu Abdillah Muhammed b. İsmail. Sahîh-i Buhârî. Beyrut: Daru İbn Kesîr, 2002.
- Gazâlî, Ebû Hâmid Muhammed b. Muhammed. el-Müstasfâ. Thk. Muhammed Abdusselam Abduşşâfî. Beyrut: Dâru’l-kütübi’l-ilmiyye, 1413.
- Ğırnâtî, İbrahim b. Musa el-Lahmî el-Mâlik. el-Muvafekât fi usuli’l-fıkh. Thk. Abdullah Dıraz. Beyrut: Darü’l-marife, 1968.
- Hâdimî, Nureddin b. Muhtar. el-İctihadü’l-makasıdî hücciyetuhu davabituhu mecâlâtuhu. Katar: Vizaretü’l-evkaf ve şuuni’l-İslamiyye, 1998.
- Hanbelî, İbn Receb. Fethü’l-bârî şerh-i Sahih-i Buhârî. Thk. Mektebetü Tahkik-i Dari’l Harameyn. b.y. Mektebetü’l-ğurebai’l-eseriyye, 1996.
- Hâris, Ali b. Muhammed. Tefsirü’l-Kur’ani’l-Kerîm. Hindistan: y.y. 1916. İbn Abdisselam, el-‘İzz. el-Fevaid fi ihtisari’l-makasıd el-kavaidü’s-suğra. Thk. İyad et- Tabba. Beyrut: Darü’l-fikri’l-muasır, 1996.
- İbn Âşûr, Muhammad. et-Tarîr ve’t-tenvîr. Tunus: ed-Dâru’t-Tûnisiyye li’n-neşr, 1984. İbn Hemmam, Ebu Bekr Abdurrezzak es-San’ânî. Musannef. Thk. Habibü’r-Rahman el- Azamî. Cünub Afrika: el-Meclisü’l-İlmî, 1970.
- İbn Kesîr, Ebu’l-Fida İmadü’d-din İsmail b. Ömer el-Kureşî, ed-Dımaşkî. Tefsiru İbn Kesîr. Thk. Sâmî b. Muhammed es-Selame. b.y. Daru Taybe, 1999.
- Sübkî, Takiyü’d-din Ali b. Abdulkâfî, Tacü’d-din Abdulvehhab. el-İbhac fi Şerhi’l Menahic şerhun ala minhaci’l-vusul ila ilmi’l-usul. Thk. Ahmed Cemal ez-Zemzemî, Nureddin Abdulcebbar Sağîrî. Dubai: Darü’l-Buhus li’d-diraseti’l-İslamiyye ve İhyai’t-türas, 2004.
- Tebrîzî, Hatib. Mişkatü’l-mesabîh. Thk. Muahmmed Nasırüddin el-Elbânî. 2. Baskı. b.y. el-Mektebetü’l-İslamiyye, 1979.
- Tirmizî, Muhammed b. İsa b. Sure. Sünen-i Tirmizî. b.y. y.y. ts.Yubî, Muhammed Sa’d b. Ahmed b. Mes’ud. Makasidü’ş-Şeria ve alâkatüha bi’l-edilleti’şşer’iyye. Riyad: Darü’l-Hicre, 1998.
- Zuhaylî, Vehbe. el-Fıkhu’l-İslamî ve edilletuhu. b.y. Daru’l-Fikr, 1985.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Arapça |
|---|---|
| Konular | Din Araştırmaları |
| Bölüm | Araştırma Makaleleri |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 30 Aralık 2016 |
| Gönderilme Tarihi | 30 Ekim 2016 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2016 Sayı: 46 |
Kaynak Göster
- Makale Dosyaları