Law No. 6306 constitutes the main legal basis of urban transformation practices in our country. Many changes have been made to this Law, which has been implemented for more than ten years. Recently, important regulations have been introduced in terms of risky structure detection, especially with Laws No. 7181 and 7471. In this context, the first thing to consider are the amendments regarding the notification procedure of risky structure detection procedures. With these amendments, instead of notifying real and personal rights holders through the central population registration system, it has been adopted to post the risky structure detection decision on the building, announce it in the neighborhood headman‟s office, and notify it through the e- Devlet portal. However, these regulations have some drawbacks in terms of right to legal remedies. In addition, the Urban Transformation Directorate‟s ex officio authority to detect risky structure has been reorganized and explicit authorization has been given to apply to law enforcement. In this context, the differences between the procedures and principles for the detection of risky structure stipulated in Articles 3 and 6/A of Law No. 6306 are noteworthy. In addition, the Urban Transformation Directorate and the administration are authorized to enter the independent parts of the building by force, with the written permission of the local administrator, without a judge‟s decision, in case of an obstacle during the detection of a risky structure. However, this authority also violates the right to the inviolability of the domicile regulated in Article 21 of the Constitution.
Authority to Use Force Detection of Risky Structure Inviolability of Domicile Risky Structure Urban Transformation
Ülkemizde kentsel dönüşüm uygulamalarının temel hukuki dayanağını 6306 sayılı Afet Riski Altındaki Alanların Dönüştürülmesi Hakkında Kanun oluşturmaktadır. On yılı aşkın süredir uygulanmakta olan bu Kanun’da, süreç içinde birçok değişiklik yapılmıştır. Son dönemde ise özellikle 7181 ve 7471 sayılı Kanunlarla riskli yapı tespiti bakımından da önemli düzenlemeler getirilmiştir. Bu bağlamda ilk olarak riskli yapı tespit işlemlerinin tebliğ usulüne ilişkin değişiklikler sayılabilir. Bu değişikliklerle merkezi nüfus kayıt sistemi üzerinden ayni ve şahsi hak sahiplerine tebligat yapılması esası yerine, riskli yapı tespit kararının yapıya asılması, muhtarlıkta ilan ve e-Devlet kapısı üzerinden bildirim esası benimsenmiştir. Ancak bu düzenlemeler, hak arama özgürlüğü bakımından bazı sakıncalar barındırmaktadır. Bunun yanında Kentsel Dönüşüm Başkanlığı’nın resen riskli yapı tespiti yapma yetkisinin de yeniden düzenlenmesi ve kolluk kuvvetine başvurulmasına ilişkin açık yetki verilmesi söz konusu olmuştur. Bu kapsamda 6306 sayılı Kanun’un 3. maddesi ile 6/A maddesinde öngörülen riskli yapı tespit usul ve esasları arasındaki farklılık dikkat çekicidir. Zira 6306 sayılı Kanun’un 6/A maddesinde, birden fazla yapı bakımından riskli yapı tespiti yapılması ve buna göre belirlenecek olan alanlarda resen dönüşüm uygulaması gerçekleştirilmesi mümkündür. Ayrıca Kentsel Dönüşüm Başkanlığı ve 6306 sayılı Kanun’da belirtilen idarelere, riskli yapı tespiti sırasında bir engellemeyle karşılaşılması halinde hâkim kararı olmaksızın, mülki idare amirinin yazılı izniyle zor kullanarak yapının bağımsız bölümlerine girme yetkisi tanınmıştır. Ancak bu yetki de Anayasa’nın 21. maddesinde düzenlenen konut dokunulmazlığı hakkına aykırılık oluşturmaktadır.
Kentsel Dönüşüm Konut Dokunulmazlığı Riskli Yapı Riskli Yapı Tespiti Zor Kullanma Yetkisi.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Hukuk ve Beşeri Bilimler |
Bölüm | C.9 S.2 Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 30 Eylül 2024 |
Gönderilme Tarihi | 5 Temmuz 2024 |
Kabul Tarihi | 16 Ağustos 2024 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2024 Cilt: 9 Sayı: 2 |