DÜNYA VE ÂHİRETTE RÜ’YETULLAH’IN MÜMKÜN OLUP OLMAYACAĞI HUSUSUNUN KELAM EKOLLERİNE GÖRE DEĞERLENDİRİLMESİ

Yıl 2018, Cilt: 3 Sayı: 1, 174 - 191, 01.05.2018

Süleyman Koyuncu

Öz

Allah’ı gözleriyle görme iştiyakı bütün Müslümanların en temel arzusudur. Bu arzu Türkiye’deki Müslümanların doğdukları günden ölüme kadar zevkle, yoğun bir iştiyakla taşıdıkları bir kültür olmuştur. Kur’an ve sünnet bu büyük olgudan açıkça bahsetmektedir. Başta ashab-ı kiram olmak üzere imamlar ve İslam ulaması ahirette Rabbimizi göreceğimiz konusunda icma ve ittifak etmiştir. Rü’yetullahtan bahseden ayetler hakkında öncelikle müfessirlerin yorumlarını, etimolojik izahlarını, Peygamber’in s.a.v. bu önemli konuda neler buyurduğunun yanı sıra kelam ulemasınınKur’an ve sünnetin ışığında ele aldıkları Allah’ın dünya ve ahiret hayatında görülüp görülemeyeceği konusunda olumlu ya da olumsuz olarak ortaya koydukları düşüncelerini tespit etmeye çalışacağız

Anahtar Kelimeler

Kur’an, Sünnet, Ru’yet, Ahiret, Kelam, Tefsir

The World And The Vısıon Is Not Possıble To Be Evaluated Accordıng To The Sculpture Ecologıes

Öz

The aspiration to see Allah is the most primary longing of all Muslims. Muslims living in Turkey have been carrying this desire which has become a culture, with pleasure and passion from birth till death. Qur’an and Sunna clearly mention this great fact. Shahab, İmams and Ulama have allied that after death we will see our Rabb. In this study besides the interpretations of the commentators about the Quranic verses mentioning Allah, their etymological explanations, the orders of the Prophet s.a.v. about this important issue, we want to determine what is positive by drawing attention to the positive and negative views of kalam ulama about whether Allah will be seen in the life and afterlife or not, of which they discussed in the light of Quran and sunna

Anahtar Kelimeler

Quran Sunna, Vision, Afterlife, Kalam, Exegesis.

Kaynakça

• Adudiddin el-Îcî, A. (1417/1997). Kitabü’l-Mevakıf, Beyrut.
• Âmidî, E. (1424/2004). Ğayetü’l-meram fî ilmi’l-kelam. Beyrut.
• Bâcûrî, B. (1423/2002). Tuhfetü’l-mürid şerhu cevhereti’t-tevhid. Kahire.
• Bağdâdî, A. (1415/1994). el-Fark Beyne’l-Firak. Beyrut.
• Bakıllanî, E. B. (1413/1993), el-İnsaf. Kahire.
• Bâhû, M. (1433/2012), Akaidü’l-Eşaire. Kahire.
• Buharî. (1422/2000), Müsnedü Sahihi’l-Buharî. Dimeşk.
• Bûtî, M. R. (1406/1986). Kübra’l-yakiniyyetü’l-kevniyye vücudü’l-Halik ve vazîfetü’l-mahluk
• (Trc. Mehmed Yolcu, Hüseyin Altınalan, Yaratanın Varlığı, Yaratılanın görevi) İstanbul. Cüveynî. (1424/2003), el-Akidetü’n-Nizamiyye. Beyrut.
• Ebu Davud. (ty). Sünen-i Ebi Davud. Beyrut. Ebussuud, (ty). İrşadü’l-akli’s-selim ila mezaya’l-Kitabi’l-Kerim (Tefsiru Ebussuud). Beyrut. el-Mâlikî, M. (409/1988), en-Nahbetü’l-Behiyye fi’l-Ehadisi’l-mekzûbe ala Hayri’l-Beriyye. Beyrut.
• Eşbîlî, M. (1419/1997), el-Avasım mine’l-kavasım fî tahkiki mevakifi’s-Sahabeti ba’de vefati’n
• Nebiyy. Suudi Arbistan. Eş’arî, Ebü’l-Hasen. (1426/2005), Makalatü’l-İslamiyyin ve ihtilafü’l-musallin. Mektebetü’l- asriyye.
• _____. (1414/1994). el-İbane an usûliddiyane. Beyrut.
• ____. (1421/2000). el-Lüma’ fi’r red ala Ehli’z-Zeyağ ve’l-bida’. Beyrut.
• Eşkar. Ömer b. Süleyman b. Abdillah (1418/1998), el-Cennetü ve’n-Nâru. Ürdün.
• Gazalî. (1423/2001), el-İktisad fi’l-i’tikad. Beyrut.
• Gölcük, Ş. (1422/2000). Kelam tarihi. İstanbul.
• Hanefî, İbn Ebi’l İzz. (1408/2002). Şerhu’l-akideti’t-Tahaviye. Beyrut.
• Hanzalî, E. A. (ty), ez-Zühd ve’r-rekaik li İbni’l-Mübarek. Beyrut. Hâzin, A. (1317/1895). Lübabü’t-te’vil fî maani’t-tenzil. Beyrut.
• İbnü Âşûr, M. (1403/1984), et-Tahrir ve’t-Tenvir. Tunus.
• İbnü Kesir. (1420/1999).Tefsiru’l-Kur’an’il-Azîm. Daru’t-Tayyibe.
• İstanbûlî, İ. H. (ty), Ruhu’l-beyan. Beyrut. Kârî, el-Hanefi. (1323/1901). Şerhu’l-kitabi’l-fıkhi’l-ekber. Mısır.
• Kılavuz, A. S. (1438/2016). Ana hatlarıyla İslam akaidi ve kelam’a giriş. İstanbul.
• Kurtubî, (1384/1964). el-Cami’ li Ahkami’l -Kur’an, (Tefsiru’l-Kurtubî). Kahire.
• Lekanî, A. (1369/1949). Şerhu ithafi’l-mürid bi cevhereti’t-tevhid. Mısır.
• Mâtürîdî. (1401/1979). Kitabü’t-tevhid. İstanbul.
• Müslim, M. (ty). Müsnedü Sahih-i Müslim. Beyrut. Nesefî, E. M. (1426/2004). Tebsıratü’l-edille fî usûliddin. Ankara.
• Râzî. (1420/1999). Mefatihu’l-ğayb (Tefsiru’l-Kebir). Beyrut.
• ____.(1420/1999), el-Metalibü’l-âliye mine’l-ilmi’l-İlâhî. Beyrut.
• ____. (1411/1990) ,el-Muhassal fî ilmi’l-kelam. Kahire.
• Sâbûnî, M. A. (ty), Safvetü’t-Tefasir. Mekke. Sâbûnî, N. (1420/1998). el-Bidaye fî usûliddin (Trc. Bekir Topaloğlu). Ankara.
• Seyyid Kutup. (1412/1990). Fî Zılali’l-Kur’an. Kahire.
• Suyûtî. (ty), ed-Dürrü’l-mensur. Beyrut. Şehristânî, A. (ty), Nihayetü’l- ikdem fî ilmi’l-kelam. Kahire. Şemsüddin, Ebü’l-Avn. (1402/1980). Levamiü’l-envar el-behiyye. Dimeşk.
• Şevkânî, M. (1414/1992). Fethu’l-Kadir. Beyrut.
• Taberî, Ebu Câfer. (1422/2001). Tefsiru’t-Taberî (Câmiu’l-beyan an te’vili ayi’l-Kur’an). Dâru’l-Hicr.
• Taftazanî, S. (ty), Şerhu’l-akaidi’n-Nesefiyye. İstanbul. _______. (1403/1981), Şerhu’l-makasıd fî ilmi’l-kelam, Pakistan.
• Tantavî, M. S. (1419-1420/1997-1998). Tefsiru’l-Vasîd li’l-Kur’an’il-Kerim. Mısır.
• Tirmizî. (1395/1975). Sünenü’t-Tirmizi. Mısır.
• Tüsterî. (1423/2001). Tefsiru’t-Tüsterî. Beyrut.
• Zeynülabidin, Z. M. (1408/1988). et-Teysir bi şerhi’l-câmii’s-sağîr. Riyad.