BibTex RIS Kaynak Göster

ADAPTATION OF THE SOCIALLY RESPONSIBLE LEADERSHIP SCALE TO TURKISH: A VALIDITY AND RELIABILITY STUDY

Yıl 2015, Sayı: 3, 61 - 82, 01.04.2015

Öz

This study aims to examine validity and reliability of the Turkish form of Socially Responsible Leadership Scale (SRLS). For this purpose, the scale has been implemented to 692 university students studying in different faculties and departments and data has been analyzed. Confirmatory Factor Analysis (CFA) was performed to determine the construct validity of the scale. Test-retest and Cronbach Alpha methods have been applied to determine the validity of SRLS. CFA which was performed in order to determine whether the factor structure of the original form verifies in the sample of Turkish university students, revealed that the model is sufficiently compatible. Test-retest reliability coefficient and Cronbach Alpha coefficient have been calculated for the reliability of SRL scale and results showed that the scale is sufficiently reliable. It is assumed that the final version of the scale with 8 dimensions and 60 items is valid, reliable and has a robust theoretical basis. The study indicates that there is a significant difference between the participants’ SRLS perception and the faculty they are studying at and membership status to any students union status.

Kaynakça

  • Altınkurt, Y. & Yılmaz, K. (2010). Stratejik Yönetim ve Stratejik Liderlik. (Ed: H. B. Memduhoğlu ve K. Yılmaz). Yönetimde Yeni Yaklaşımlar. (125-140). Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
  • Anderson, M.D. (2012). The Leader Development of College Students Who Participate In Different Levels of Sport. Thesis of Doctoral, Graduate Program in Education. The Ohio State University.
  • Ayyıldız, H. & Cengiz, E. (2006). “Pazarlama Modellerinin Testinde Kullanılabilecek Yapısal Eşitlik Modeli (YEM) Üzerine Kavramsal Bir İnceleme”. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi. 11(1), Ss.63:84.
  • Bayram, N. (2010). Yapısal Eşitlik Modellemesine Giriş AMOS Uygulamaları. Bursa: Ezgi Kitapevi.
  • Buschlen, E. & Dvorak, R. (2011). The Social Change Model as Pedagogy: Examining Undergraduate Leadership Growth. Journal of Leadership Education. 10(2), 38-56.
  • Buschlen, E. & Johnson, M. (2014). The effects of an introductory leadership course on socially leadership, examined by age and gender. Journal Of Leadership Education, 13(11), 31- 45.
  • Bülbül, T. (2010). Yenilik Yönetimi. (Ed: H. B. Memduhoğlu ve K. Yılmaz). Yönetimde Yeni Yaklaşımlar. (31-51). Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
  • Can, A. (2013). SPSS İle Bilimsel Araştırma Sürecinde Nicel Veri Analizi. Pegem Akademi Yayınevi, Ankara, ss. 82-90.
  • Cilente, K. (2009). An Overview of the Social Change Model of Leadership Development. (Ed: Komives, S.R. ve Wagner, W.) Leadership for a Better World: Understanding the Social Change Model of Leadership Development. Jossey-Bass, U.S.A.
  • Cronbach, L.J. (1951). Coeffcient alpha and the internal structure of tests. Psychometrika, 16 (3): 297-334.
  • Çokluk, Ö., Şekercioğlu, G. & Büyüköztürk, Ş. (2012). Sosyal Bilimler İçin Çok Değişkenli İstatistik SPSS ve LISREL Uygulamaları. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
  • Dugan, J. P. (2006a). Involvement and Leadership: a Descriptive Analysis of Socially Responsible Leadership. Journal of College Student Development, 47 (3). 335-343.
  • Dugan, J.P. (2006b). Explorations Using the Social Change Model: Leadership Development among College Men and Woman. Journal of College Student Development, 47(2), 214- 225.
  • Dugan, J. P. (2008). Exploring Relationships between Fraternity and Sorority Membership and Socilally Responsible Leadership. Oracle: The Research Journal of the Association of Fraternity Advisors, 3(2), 16-26.
  • Dugan, J.P. & Komives, S.R. (2010). Influences on college students' capacities for socially responsible leadership. Journal of College Student Development, 51(1): 525-549.
  • Dugan, J. P., Komives, S.R. and Segar, T.C. (2008). College Student Capacity for Socially Responsible Leadership: Understanding Norms and Influences of Race, Gender, and Sexual Orientation. NASPA Journal, 45(4). 475-500.
  • Gagner, W. Ostick, D.T. & Komives, S.R. (2009). Leadership for a Better World Understanding the Social Change Model of Leadership Development. National Clearinghouse for Leadership Programs.
  • Gizir S. & Gizir C.A. (2005) “Akademik Ortamda İletişim Analizi Envanteri” Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 1(1) 112-125
  • Gleason, M. C. (2012). Mentoring Influence on Socially Responsible Leadership Capacity Based On Institutional Carnegie Classification. Doctoral Dissertation. Iowa State University, Ames, Iowa. (AAT 12329).
  • Haber, P. & Komives, S.R. (2009). Predicting the Individual Values of the Social Change Model of Leadership and Involvement Experiences. Journal of Leadership Education. 7(3) 133- 166.
  • Higher Education Research Institute (HERI). (1996). A Social Change Model of Leadership Development, Guidebook III. Los Angeles, CA: Higher Education Research Institute.
  • Hogendorp, M.B. (2012). The Relationship of Student Involvement in Political Organizations to Self-Reported Capacities for Socially Responsible Leadership. Doctor of Philosophy, University of Illinois, Urbana, Illinious, pp. 11-46.
  • Komives, S.R. & Wagner, W. (2009). Leadership for a Better World Understanding: The Social Change Model of Leadership Development. Jossey Bass. U.S.A.
  • Lichtenstein, B. B., Seers, A., Uhl-Bien, M., Orton, J. D., Marion, R. & Schreiber, C. (2006). Complexity leadership theory: An interactive perspective on leading in complex adaptive systems. Emergence: Complexity and Organization, 8(4), 2-12.
  • Page, J.D. (2010). Activism and Leadership Development: Examining the Relationship between College Student Activism Involvement and Socially Responsible Leadership. Department of Counseling and Personnel Services. Doctor of Philosophy, University of Maryland, U.S.A., pp. 18-132.
  • Ricketts, K.G. & Bruce, J.A. (2008). How Today’s Undergraduate Student’s See Themselves as Tomorrow’s Socially Responsible Leaders. Journal of Leadership Education 7(1). 24- 42.
  • Seçer, İ. (2013). SPSS ve LISREL ile Pratik Veri Analizi. Ankara: Anı Yayıncılık.
  • Seemiller, C. (2006). Impacting Social Change through Service Learning in an Introductory Leadership Course. Journal of Leadership. 5(2), 41-49.
  • Skendall, K.C. (2012). Socially Responsible Leadership: The Role of Participation in Short- term Service Immersion Programs. Thesis of Doctoral, University of Maryland, U.S.A
  • Tavakol, M. & Dennick, R. (2011). Making sense of Cronbach’s alpha. International Journal of Medical Education, 2(1): 53-55.
  • Tyree, T. M. (1998). Designing an instrument to measure socially responsible leadership using the Social Change Model of leadership development. (Doctoral dissertation). University of Maryland, College Park, Maryland. (AAT 9836493)
  • Wagner, W. (2006). The social change model of leadership: A brief overview. Concepts and Connections, 15(1): 8-10.
  • Yılmaz, V. & Çelik, H.E. (2009). LISREL İle Yapısal Eşitlik Modellemesi – I. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
  • Yüzer, A. (2003). İstatistik. Anadolu Üniversitesi Yayını, Eskişehir. 180-191.

SOSYAL SORUMLULUK TEMELLİ LİDERLİK ÖLÇEĞİNİN TÜRKÇEYE UYARLANMASI: GEÇERLİK VE GÜVENİRLİK ÇALIŞMASI

Yıl 2015, Sayı: 3, 61 - 82, 01.04.2015

Öz

Yapılan çalışmanın amacı Sosyal Sorumluluk Temelli Liderlik ölçeğinin Türkçe formunun geçerlik ve güvenirliğini incelemektir. Bu amaç doğrultusunda farklı fakülte ve bölümlerde öğrenim gören 692 üniversite öğrencisine ölçek uygulanmış ve analizler yapılmıştır. Ölçeğin yapı geçerliğini belirlemek amacıyla Doğrulayıcı Faktör Analizi yapılmıştır. SSTL ölçeğinin güvenirliğini belirlemek amacıyla da test tekrar test ve iç tutarlılık (Cronbach Alpha) yöntemleri uygulanmıştır. Özgün formun faktör yapısının Türk üniversite öğrencilerinden oluşan örneklemde doğrulanıp doğrulanmayacağını belirlemek amacıyla yapılan DFA sonucunda modelin yeterli düzeyde uyum gösterdiği ortaya çıkmıştır. SSTL ölçeğinin güvenirliğine yönelik olarak iç tutarlılık ve test tekrar test güvenirlik katsayısı hesaplanmıştır ve SSTL ölçeğinin güvenirliğine yönelik bu sonuçlar, ölçeğin yeterli düzeyde güvenilir olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Ölçeğin 8 boyuttan 60 maddeli son haliyle “geçerli, güvenilir ve kuramsal temelinin sağlam” olduğu öngörülmektedir. Öğrencilerin SSTL algıları ile öğrenim gördükleri fakülte ve öğrenci topluluklarına üyelik durumları arasında anlamlı bir farklılığın olduğu sonucu elde edilmiştir.

Kaynakça

  • Altınkurt, Y. & Yılmaz, K. (2010). Stratejik Yönetim ve Stratejik Liderlik. (Ed: H. B. Memduhoğlu ve K. Yılmaz). Yönetimde Yeni Yaklaşımlar. (125-140). Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
  • Anderson, M.D. (2012). The Leader Development of College Students Who Participate In Different Levels of Sport. Thesis of Doctoral, Graduate Program in Education. The Ohio State University.
  • Ayyıldız, H. & Cengiz, E. (2006). “Pazarlama Modellerinin Testinde Kullanılabilecek Yapısal Eşitlik Modeli (YEM) Üzerine Kavramsal Bir İnceleme”. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi. 11(1), Ss.63:84.
  • Bayram, N. (2010). Yapısal Eşitlik Modellemesine Giriş AMOS Uygulamaları. Bursa: Ezgi Kitapevi.
  • Buschlen, E. & Dvorak, R. (2011). The Social Change Model as Pedagogy: Examining Undergraduate Leadership Growth. Journal of Leadership Education. 10(2), 38-56.
  • Buschlen, E. & Johnson, M. (2014). The effects of an introductory leadership course on socially leadership, examined by age and gender. Journal Of Leadership Education, 13(11), 31- 45.
  • Bülbül, T. (2010). Yenilik Yönetimi. (Ed: H. B. Memduhoğlu ve K. Yılmaz). Yönetimde Yeni Yaklaşımlar. (31-51). Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
  • Can, A. (2013). SPSS İle Bilimsel Araştırma Sürecinde Nicel Veri Analizi. Pegem Akademi Yayınevi, Ankara, ss. 82-90.
  • Cilente, K. (2009). An Overview of the Social Change Model of Leadership Development. (Ed: Komives, S.R. ve Wagner, W.) Leadership for a Better World: Understanding the Social Change Model of Leadership Development. Jossey-Bass, U.S.A.
  • Cronbach, L.J. (1951). Coeffcient alpha and the internal structure of tests. Psychometrika, 16 (3): 297-334.
  • Çokluk, Ö., Şekercioğlu, G. & Büyüköztürk, Ş. (2012). Sosyal Bilimler İçin Çok Değişkenli İstatistik SPSS ve LISREL Uygulamaları. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
  • Dugan, J. P. (2006a). Involvement and Leadership: a Descriptive Analysis of Socially Responsible Leadership. Journal of College Student Development, 47 (3). 335-343.
  • Dugan, J.P. (2006b). Explorations Using the Social Change Model: Leadership Development among College Men and Woman. Journal of College Student Development, 47(2), 214- 225.
  • Dugan, J. P. (2008). Exploring Relationships between Fraternity and Sorority Membership and Socilally Responsible Leadership. Oracle: The Research Journal of the Association of Fraternity Advisors, 3(2), 16-26.
  • Dugan, J.P. & Komives, S.R. (2010). Influences on college students' capacities for socially responsible leadership. Journal of College Student Development, 51(1): 525-549.
  • Dugan, J. P., Komives, S.R. and Segar, T.C. (2008). College Student Capacity for Socially Responsible Leadership: Understanding Norms and Influences of Race, Gender, and Sexual Orientation. NASPA Journal, 45(4). 475-500.
  • Gagner, W. Ostick, D.T. & Komives, S.R. (2009). Leadership for a Better World Understanding the Social Change Model of Leadership Development. National Clearinghouse for Leadership Programs.
  • Gizir S. & Gizir C.A. (2005) “Akademik Ortamda İletişim Analizi Envanteri” Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 1(1) 112-125
  • Gleason, M. C. (2012). Mentoring Influence on Socially Responsible Leadership Capacity Based On Institutional Carnegie Classification. Doctoral Dissertation. Iowa State University, Ames, Iowa. (AAT 12329).
  • Haber, P. & Komives, S.R. (2009). Predicting the Individual Values of the Social Change Model of Leadership and Involvement Experiences. Journal of Leadership Education. 7(3) 133- 166.
  • Higher Education Research Institute (HERI). (1996). A Social Change Model of Leadership Development, Guidebook III. Los Angeles, CA: Higher Education Research Institute.
  • Hogendorp, M.B. (2012). The Relationship of Student Involvement in Political Organizations to Self-Reported Capacities for Socially Responsible Leadership. Doctor of Philosophy, University of Illinois, Urbana, Illinious, pp. 11-46.
  • Komives, S.R. & Wagner, W. (2009). Leadership for a Better World Understanding: The Social Change Model of Leadership Development. Jossey Bass. U.S.A.
  • Lichtenstein, B. B., Seers, A., Uhl-Bien, M., Orton, J. D., Marion, R. & Schreiber, C. (2006). Complexity leadership theory: An interactive perspective on leading in complex adaptive systems. Emergence: Complexity and Organization, 8(4), 2-12.
  • Page, J.D. (2010). Activism and Leadership Development: Examining the Relationship between College Student Activism Involvement and Socially Responsible Leadership. Department of Counseling and Personnel Services. Doctor of Philosophy, University of Maryland, U.S.A., pp. 18-132.
  • Ricketts, K.G. & Bruce, J.A. (2008). How Today’s Undergraduate Student’s See Themselves as Tomorrow’s Socially Responsible Leaders. Journal of Leadership Education 7(1). 24- 42.
  • Seçer, İ. (2013). SPSS ve LISREL ile Pratik Veri Analizi. Ankara: Anı Yayıncılık.
  • Seemiller, C. (2006). Impacting Social Change through Service Learning in an Introductory Leadership Course. Journal of Leadership. 5(2), 41-49.
  • Skendall, K.C. (2012). Socially Responsible Leadership: The Role of Participation in Short- term Service Immersion Programs. Thesis of Doctoral, University of Maryland, U.S.A
  • Tavakol, M. & Dennick, R. (2011). Making sense of Cronbach’s alpha. International Journal of Medical Education, 2(1): 53-55.
  • Tyree, T. M. (1998). Designing an instrument to measure socially responsible leadership using the Social Change Model of leadership development. (Doctoral dissertation). University of Maryland, College Park, Maryland. (AAT 9836493)
  • Wagner, W. (2006). The social change model of leadership: A brief overview. Concepts and Connections, 15(1): 8-10.
  • Yılmaz, V. & Çelik, H.E. (2009). LISREL İle Yapısal Eşitlik Modellemesi – I. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
  • Yüzer, A. (2003). İstatistik. Anadolu Üniversitesi Yayını, Eskişehir. 180-191.
Toplam 34 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Diğer ID JA65GR87ZP
Bölüm Araştırma Makalesi
Yazarlar

Ebru Külekçi Bu kişi benim

Habib Özgan Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 1 Nisan 2015
Yayımlandığı Sayı Yıl 2015 Sayı: 3

Kaynak Göster

APA Külekçi, E., & Özgan, H. (2015). SOSYAL SORUMLULUK TEMELLİ LİDERLİK ÖLÇEĞİNİN TÜRKÇEYE UYARLANMASI: GEÇERLİK VE GÜVENİRLİK ÇALIŞMASI. Uluslararası Eğitim Bilimleri Dergisi(3), 61-82.
AMA Külekçi E, Özgan H. SOSYAL SORUMLULUK TEMELLİ LİDERLİK ÖLÇEĞİNİN TÜRKÇEYE UYARLANMASI: GEÇERLİK VE GÜVENİRLİK ÇALIŞMASI. INES Journal. Nisan 2015;(3):61-82.
Chicago Külekçi, Ebru, ve Habib Özgan. “SOSYAL SORUMLULUK TEMELLİ LİDERLİK ÖLÇEĞİNİN TÜRKÇEYE UYARLANMASI: GEÇERLİK VE GÜVENİRLİK ÇALIŞMASI”. Uluslararası Eğitim Bilimleri Dergisi, sy. 3 (Nisan 2015): 61-82.
EndNote Külekçi E, Özgan H (01 Nisan 2015) SOSYAL SORUMLULUK TEMELLİ LİDERLİK ÖLÇEĞİNİN TÜRKÇEYE UYARLANMASI: GEÇERLİK VE GÜVENİRLİK ÇALIŞMASI. Uluslararası Eğitim Bilimleri Dergisi 3 61–82.
IEEE E. Külekçi ve H. Özgan, “SOSYAL SORUMLULUK TEMELLİ LİDERLİK ÖLÇEĞİNİN TÜRKÇEYE UYARLANMASI: GEÇERLİK VE GÜVENİRLİK ÇALIŞMASI”, INES Journal, sy. 3, ss. 61–82, Nisan 2015.
ISNAD Külekçi, Ebru - Özgan, Habib. “SOSYAL SORUMLULUK TEMELLİ LİDERLİK ÖLÇEĞİNİN TÜRKÇEYE UYARLANMASI: GEÇERLİK VE GÜVENİRLİK ÇALIŞMASI”. Uluslararası Eğitim Bilimleri Dergisi 3 (Nisan 2015), 61-82.
JAMA Külekçi E, Özgan H. SOSYAL SORUMLULUK TEMELLİ LİDERLİK ÖLÇEĞİNİN TÜRKÇEYE UYARLANMASI: GEÇERLİK VE GÜVENİRLİK ÇALIŞMASI. INES Journal. 2015;:61–82.
MLA Külekçi, Ebru ve Habib Özgan. “SOSYAL SORUMLULUK TEMELLİ LİDERLİK ÖLÇEĞİNİN TÜRKÇEYE UYARLANMASI: GEÇERLİK VE GÜVENİRLİK ÇALIŞMASI”. Uluslararası Eğitim Bilimleri Dergisi, sy. 3, 2015, ss. 61-82.
Vancouver Külekçi E, Özgan H. SOSYAL SORUMLULUK TEMELLİ LİDERLİK ÖLÇEĞİNİN TÜRKÇEYE UYARLANMASI: GEÇERLİK VE GÜVENİRLİK ÇALIŞMASI. INES Journal. 2015(3):61-82.