A STUDY INTO THE STATE OF THE EXPERIMENTAL METHOD PRACTICE BY TEACHERS ACCORDING TO DIFFERENT VARIABLES IN SCIENCE AND NATURE ACTIVITIES DURING PRESCHOOL EDUCATION

Yıl 2015, Sayı: 5, 208 - 224, 01.08.2015

Ömer Faruk Doğan Nurhan Ünüsan

Öz

In this study, it was aimed to investigate the experimental method practice according to various variables by teachers in the science and nature lessons The study was conducted on 185 preschool teachers who worked in public and private preschools in 3 counties in Konya. A 36-item survey form developed by the researchers were used on the teachers to gather the data. The results were transferred to SPSS 15.0 package program and analysed through one-way variance analysis (ANOVA) and Kruskal-Wallis H Test. The results of the study are as follows: it was found that the state of preschool teachers as regards using experimental method in science and nature lesson varied significantly according to the seniority and educational level of the teachers. It was also found that the state of self-efficiency feeling of preschool teachers as regards using experimental method in science and nature lesson varied significantly according to the seniority and educational level of the teachers. Another finding is that the positive attitudes of preschool teachers toward the significance of using experimental method in science and nature lesson varied significantly according to the seniority and educational level of teachers.

Anahtar Kelimeler

Preschool Education, Preschool Teacher, Science and Nature Activities, Experimental Method

OKULÖNCESİ EĞİTİMDE FEN VE DOĞA ETKİNLİKLERİ SAATİNDE ÖĞRETMENLERİN, DENEY YÖNTEMİNE YER VERME DURUMLARININ FARKLI DEĞİŞKENLERE GÖRE İNCELENMESİ

Öz

Bu çalışmada, okulöncesi eğitimde fen ve doğa etkinlikleri saatinde öğretmenlerin, deney yöntemine yer verme durumlarının çeşitli değişkenlere göre incelenmesi amaçlanmaktadır. Araştırma, Konya İli içerisindeki 3 merkez ilçede bulunan Milli Eğitim Bakanlığı’na bağlı resmi ilköğretim okullarındaki ana sınıflarında ve bağımsız anaokullarında çalışan 185 okulöncesi öğretmeni üzerinde yapılmıştır. Araştırmada veri toplama aracı olarak, araştırmacılar tarafından geliştirilmiş 36 maddelik bir ölçme aracı kullanılmıştır. Uygulama sonucu elde edilen veriler SSPS 15.0 istatistik paket programına aktarılıp Tek Yönlü Varyans Analizi (ANOVA) Testi ve Kruskal-Wallis H Testi kullanarak analiz edilmiştir. Araştırmada, okulöncesinde fen ve doğa etkinlikleri saatinde öğretmenlerin deney yönteminden faydalanma durumlarının; öğretmenlerin mesleki kıdemlerine ve öğretim düzeylerine göre anlamlı olarak farklılaştığı sonucuna ulaşılmıştır. Okulöncesinde fen ve doğa etkinlikleri saatinde öğretmenlerin deney yöntemi kullanabilme yönünden kendilerini yeterli bulma düzeyleri; öğretmenlerin mesleki kıdemlerine ve öğretim düzeylerine göre anlamlı olarak farklılaştığı görülmüştür. Okulöncesinde fen ve doğa etkinlikleri saatinde öğretmenlerin deney yönteminin önemine yönelik olumlu tutumları; öğretmenlerin mesleki kıdemlerine, öğretim düzeylerine göre anlamlı olarak farklılaştığı sonucuna varılmıştır.

Anahtar Kelimeler

Okulöncesi Eğitim, Okulöncesi Öğretmeni, Fen ve Doğa Etkinlikleri, Deney Yöntemi

Kaynakça

• Aral, N., Kandır, A. & Yaşar, M.C. (2003). Okul Öncesi Eğitim 1 (2.Baskı). İstanbul: Ya-pa Yayınları.
• Arnas, Y. A. (2002a). Okulöncesi Dönemde Fen Eğitiminin Amaçları. Çocuk Gelişimi ve Eğitimi Dergisi, 6 (7), 1-6.
• Arnas, Y. A. (2002b). Okulöncesi Dönemde Fen Eğitimi. Yaşadıkça Eğitim, 76, 4-5.
• Boran, R. (2005). Okulöncesi Eğitimde Fen Ve Doğa Etkinliklerinde Öğretmenlerin Dramayı Kullanma Konusuna Yönelik Görüşlerinin Analizi. Yüksek Lisans Tezi, Konya: Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Düzce, N., Cinel, N. Ö. & Akça, Ö. (2005). Okul Öncesi Eğitim Kurumlarında Eğitim Programı ve Plan Hazırlama. İstanbul: Ya-Pa Yayınları.
• Erar, H. (2004). Okulöncesinde Fen Bilgisi Eğitimi. Çoluk Çocuk Dergisi, 20-22.
• Güneysu, S. (1991). Eğitimde Drama. Ya-pa 7. Okulöncesi Eğitimi ve Yaygınlaştırılması Semineri. Eskişehir.
• Güven, B. (1999). İlköğretim I. Kademe 4. ve 5. Sınıf Fen Bilgisi Derslerinde Sınıf Öğretmenlerinin Deney Yönteminden Faydalanma Durumları. Yüksek Lisans Tezi, Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Çanakkale.
• Hoorn, J.V., Nourot, P.M., Scales, B. &Alward, K.R. (2007). Play At The Center of TheCurriculum (4th Edition). Columbus-Ohio: Pearson.
• Karamustafaoğlu, S. &Kandaz, U. (2006). Okul Öncesi Eğitimde Fen Etkinliklerinde Kullanılan Öğretim Yöntemleri ve Karşılaşılan Güçlükler. Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 26(1), 65-81.
• Karasar, N. (2006). Bilimsel Araştırma Yöntemi (16. Baskı). Ankara: Nobel Yayın.
• Oğuzkan, Ş. & Oral, G. (2003). Okulöncesi Eğitimi (12. Basım). İstanbul: Milli Eğitim Basımevi.
• Oğuzkan, Ş. & Oral, G. (1995). Orta Dereceli Kız Teknik Öğretim Okulları Okulöncesi Eğitimi (5.Basım). İstanbul: Milli Eğitim Basımevi.
• Özbey, S. (2006). Okul Öncesi Eğitim Kurumlarında Görev Yapan Öğretmenlerin Fen Etkinliklerine İlişkin Yeterliliklerinin Belirlenmesi, Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara. Seefeldt, C. &Galper, A. (2004). Active
• Experiencesfor Active Children:
• Science.PearsonEducation.
• Smith, A. (2001). EarlyChildhood: A Wonderful Time forScience Learning. AustralianPrimaryandJuniorScienceJournal, 17(2), 18-20.
• Şahin, F. (2000). Okulöncesinde Fen Bilgisi Öğretimi ve Aktivite Örnekleri (1.Baskı). İstanbul: Ya-Pa Yayınları.
• Şimşek, N. & Çınar, Y. (2008). Okul Öncesi Dönemde Fen ve Teknoloji Öğretimi (1.Baskı). Ankara: Anı Yayıncılık.
• Yıldız, E., Aydoğdu, B., Akpınar, E. & Ergin, Ö. (2007). Fen Bilgisi Öğretmenlerinin Fen Deneylerine Yönelik Tutumları. Boğaziçi Üniversitesi Eğitim Dergisi, 24 (2), 71-86
• Yıldız, E., Akpınar, E., Aydoğdu, B. & Ergin, Ö. (2006). Fen Bilgisi Öğretmenlerinin Fen Deneylerinin Amaçlarına Yönelik Tutumları. Türk Fen Eğitimi Dergisi, 3 (2), 2–18.