Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Germiyanoğlu Yakub Bey II.’ s Mescid and Tomb

Yıl 2018, , 59 - 75, 30.06.2018
https://doi.org/10.33157/INTURE.2018.5

Öz

kub Bey II – one of the most important face of Germiyanoğulları – has built a social complex and gave its own name in H.814/1411-1412 at Kütahya which was the capital of the seigniory. Social complex contains of madrasah, masjid, imaret and library and has been damaged throughout the centuries as well as it restored. Nevertheless, some parts of the complex has been destroyed and a part of it is being used on a different purpose. The complex has an important place in the architecture of the Germiyanoğlu period. This study approaches The Social Complex Yakub Bey II and its historical fate from construction to the present based on inscriptions, archive documents and from researches carried out so far.

Kaynakça

  • A-Kaynak Eserler AŞIK PAŞA-ZADE, Tevârîh-i Âl-i Osmân, nşr. Nihal Atsız, İstanbul 1949. AZİZ BİN ARDEŞİR ESTARABADÎ, Bezm u Rezm, Çev. Mürsel Öztürk, Ankara 1990. İDRİS-İ BİTLİSÎ, Heşt Behişt, Süleymaniye Ayasofya Ktp. Nu.3541. MEHMED NEŞRİ, Kitab-ı Cihan-nümâ, Neşrî Tarihi I, nşr. Faik Reşit Unat-Mehmet A. Köymen, Ankara 1949. ORUÇ bin ADİL, Tevarih-i Al-i Osman, nşr Franz Babinger, Hannover 1925.
  • B-Araştırma ve İncelemeler ALTUN, Ara, Atatürk’ün Doğumunun 100. Yılına Armağan, KÜTAHYA, İstanbul 1981-82. ASLANAPA, Oktay, Osmanlılar Devrinde Kütahya Çinileri, İstanbul 1949. AYVERDİ, E. Hakkı, Osmanlı Mimarisinde Çelebi ve II. Sultan Murad Devri II, İstanbul 1972. BALHASANOĞLU, A.N., “Une Inscription Turque â Kütahya”, Keleti Szemle (Revue Oriental), T.VI, Budapest, 1905, p.351-359. BİLECİK, Gülberk, “Yakup Çelebi Külliyesi”, DİA, XXXXIII (2012), s. 280. ERTUĞ, Zeynep Tarım, “İmaret”, DİA, 22 (2000) s.219-220. EYİCE, Semavi, “İlk Osmanlı Devrinin Dini-İctimai Bir Müessesesi: Zaviyeler ve Zaviyeli Camiler”, İFM, C.23, Sayı 1-2, İstanbul, 1962-1963, s.3-80. GÜLENSOY, Tuncer, “II Yakub Bey’in Taş Vakfiyesinin Dil ve İmlâ Özellikleri İle Tarihi Açıdan Değerlendirilmesi”, VIII. Türk Tarih Kongresi (Ankara. 11-15Ekim 1976), Kongreye Sunulan Tebliğler, C.II, Ankara 1981, s. 613-644. GÜNER, Hamza, Kütahya Camileri, Kütahya 1964. ______, Hamza, Tarihte Kütahya, Kütahya 1961. İNALCIK, Halil, “Bayezid I”, DİA, s. 231-234. KESKİN, M. Çağhan, II. Yakub Bey Türbesi Çini Dekorasyonu Üzerine, Uluslararası Batı Anadolu Beylikleri Sempozyumu – III, (Ankara 2017) s.154-166. KIZILTAN, Ali, Anadolu Beyliklerinde Cami ve Mescidler, İstanbul 1958. ÖNEY, Gönül, Türk Çini Sanatı, İstanbul 1976. ÖNGE, Yılmaz, Anadolu Osmanlı ve Selçuklu Camilerinde Sebil ve Şadırvanlar, Doktora Tezi, Ankara 1972. TOGAN, İsenbike, Beylikler Devri Anadolu Tarihinde Yöntem Sorunları: Germiyandan Örnekler, Şinasi Tekin Anısına “Uygurlardan Osmanlıya”, İstanbul 2005. TOGAN, Zeki Velidi, Umumi Türk Tarihine Giriş, İstanbul 1946. TÜRKTÜZÜN, Metin, “Kütahya Çini Müzesi Onarım ve Teşhir Tanzim Çalışmaları (II. Yakup İmareti Gök Şadırvan)”, 10. Müze Kurtarma Kazıları Semineri (26-28 Nisan 1999, Kuşadası), T.C. Kültür Bakanlığı, Anıtlar ve Müzeler Genel Müdürlüğü Ankara 2000, s.125-134. UYSAL, A. Osman, Germiyanoğulları Beyliğinin Mimari Eserleri, Ankara 2006. UZUNÇARŞILI, İsmail Hakkı, Kütahya Şehri, İstanbul 1932. VARLIK, M.Ç., Germiyan-oğulları Tarihi (1300-1429), Ankara 1974. YETKİN, Şerare, Anadolu’da Türk Çini Sanatının Gelişmesi, İstanbul 1968.
  • C-Arşiv Belgeleri Başbakanlık Osmanlı Arşivi (BOA) - Cevdet-Evkaf, nr. 2255, sene 1218. - Tapu-Tahrir Defteri, nr. 369.

Germiyanoğlu II. Yakub Bey’in Mescidi ve Türbesi

Yıl 2018, , 59 - 75, 30.06.2018
https://doi.org/10.33157/INTURE.2018.5

Öz

Germiyanoğulları Beyliği’nin önemli simalarından olan II. Yakub Bey, beyliğin merkezi olan Kütahya’da H.814/1411-1412 yılında kendi adıyla anılan bir külliye inşa etmiştir. Medrese, imaret, mescid, türbe ve kütüphaneden oluşan bu külliye, yüzyıllar içerisinde çeşitli hasarlara maruz kalmış ve tamirler geçirmiştir. Bazı kısımları zamanla yok olan, bir kısmı ise farklı amaçlarla kullanılmak suretiyle günümüze kadar intikal eden bu külliye, Germiyanoğlu devri mimarisinde önemli bir yere sahiptir. Bu çalışmada kitabeler, arşiv vesikaları ve bugüne kadar yapılan araştırmalardan hareketle II. Yakub Bey Külliyesi’nin inşasından günümüze kadarki tarihî serencamı ele alınmıştır.

Kaynakça

  • A-Kaynak Eserler AŞIK PAŞA-ZADE, Tevârîh-i Âl-i Osmân, nşr. Nihal Atsız, İstanbul 1949. AZİZ BİN ARDEŞİR ESTARABADÎ, Bezm u Rezm, Çev. Mürsel Öztürk, Ankara 1990. İDRİS-İ BİTLİSÎ, Heşt Behişt, Süleymaniye Ayasofya Ktp. Nu.3541. MEHMED NEŞRİ, Kitab-ı Cihan-nümâ, Neşrî Tarihi I, nşr. Faik Reşit Unat-Mehmet A. Köymen, Ankara 1949. ORUÇ bin ADİL, Tevarih-i Al-i Osman, nşr Franz Babinger, Hannover 1925.
  • B-Araştırma ve İncelemeler ALTUN, Ara, Atatürk’ün Doğumunun 100. Yılına Armağan, KÜTAHYA, İstanbul 1981-82. ASLANAPA, Oktay, Osmanlılar Devrinde Kütahya Çinileri, İstanbul 1949. AYVERDİ, E. Hakkı, Osmanlı Mimarisinde Çelebi ve II. Sultan Murad Devri II, İstanbul 1972. BALHASANOĞLU, A.N., “Une Inscription Turque â Kütahya”, Keleti Szemle (Revue Oriental), T.VI, Budapest, 1905, p.351-359. BİLECİK, Gülberk, “Yakup Çelebi Külliyesi”, DİA, XXXXIII (2012), s. 280. ERTUĞ, Zeynep Tarım, “İmaret”, DİA, 22 (2000) s.219-220. EYİCE, Semavi, “İlk Osmanlı Devrinin Dini-İctimai Bir Müessesesi: Zaviyeler ve Zaviyeli Camiler”, İFM, C.23, Sayı 1-2, İstanbul, 1962-1963, s.3-80. GÜLENSOY, Tuncer, “II Yakub Bey’in Taş Vakfiyesinin Dil ve İmlâ Özellikleri İle Tarihi Açıdan Değerlendirilmesi”, VIII. Türk Tarih Kongresi (Ankara. 11-15Ekim 1976), Kongreye Sunulan Tebliğler, C.II, Ankara 1981, s. 613-644. GÜNER, Hamza, Kütahya Camileri, Kütahya 1964. ______, Hamza, Tarihte Kütahya, Kütahya 1961. İNALCIK, Halil, “Bayezid I”, DİA, s. 231-234. KESKİN, M. Çağhan, II. Yakub Bey Türbesi Çini Dekorasyonu Üzerine, Uluslararası Batı Anadolu Beylikleri Sempozyumu – III, (Ankara 2017) s.154-166. KIZILTAN, Ali, Anadolu Beyliklerinde Cami ve Mescidler, İstanbul 1958. ÖNEY, Gönül, Türk Çini Sanatı, İstanbul 1976. ÖNGE, Yılmaz, Anadolu Osmanlı ve Selçuklu Camilerinde Sebil ve Şadırvanlar, Doktora Tezi, Ankara 1972. TOGAN, İsenbike, Beylikler Devri Anadolu Tarihinde Yöntem Sorunları: Germiyandan Örnekler, Şinasi Tekin Anısına “Uygurlardan Osmanlıya”, İstanbul 2005. TOGAN, Zeki Velidi, Umumi Türk Tarihine Giriş, İstanbul 1946. TÜRKTÜZÜN, Metin, “Kütahya Çini Müzesi Onarım ve Teşhir Tanzim Çalışmaları (II. Yakup İmareti Gök Şadırvan)”, 10. Müze Kurtarma Kazıları Semineri (26-28 Nisan 1999, Kuşadası), T.C. Kültür Bakanlığı, Anıtlar ve Müzeler Genel Müdürlüğü Ankara 2000, s.125-134. UYSAL, A. Osman, Germiyanoğulları Beyliğinin Mimari Eserleri, Ankara 2006. UZUNÇARŞILI, İsmail Hakkı, Kütahya Şehri, İstanbul 1932. VARLIK, M.Ç., Germiyan-oğulları Tarihi (1300-1429), Ankara 1974. YETKİN, Şerare, Anadolu’da Türk Çini Sanatının Gelişmesi, İstanbul 1968.
  • C-Arşiv Belgeleri Başbakanlık Osmanlı Arşivi (BOA) - Cevdet-Evkaf, nr. 2255, sene 1218. - Tapu-Tahrir Defteri, nr. 369.
Toplam 3 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Mustafa Çetin Varlık Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 30 Haziran 2018
Yayımlandığı Sayı Yıl 2018

Kaynak Göster

APA Varlık, M. Ç. (2018). Germiyanoğlu II. Yakub Bey’in Mescidi ve Türbesi. Türklük Araştırmaları Dergisi, 1(1), 59-75. https://doi.org/10.33157/INTURE.2018.5