ORTAÖĞRETİM KURUMLARINDA DERS DIŞI SPORTİFETKİNLİKLERE KATILAN ÖĞRENCİLERİN SOSYO-EKONOMİK YAPILARININ ARAŞTIRILMASI (Giresun ve Trabzon Örneği)
Yıl 2018,
Cilt: 5 Sayı: 3, 46 - 55, 25.12.2018
Tamer Civil
,
Mehmet Koçak
Öz
Bu
çalışmanın amacı Giresun ve Trabzon illerinde ortaöğretim kurumlarında ders
dışı sportif etkinliklere katılan öğrencilerin sosyo-ekonomik yapılarının ve
sportif etkinlik tercihlerinin incelenmesidir. Araştırmada
nicel çalışma deseni kapsamında tarama (survey) yöntemi kullanılmıştır. Araştırmanın
örneklemini Giresun ilinden 280 ve Trabzon ilinden 320 öğrenci oluşturmaktadır.
Anket formundan elde edilen veriler frekans ve yüzde olarak sunulmuştur. Kategorik
değişkenler Ki Kare analiz yöntemi ile analiz edilmiştir. Araştırma bulgularına
göre; Öğrencilerin çoğunluğu ailelerini ekonomik olarak orta düzeyde
gördüklerini belirtmişlerdir. Her iki ilde de öğrencilerin sportif tercihleri
futbol, voleybol, basketbol branşlarında yoğunlaşmıştır. Cinsiyet ve spor dalı
değişkenleri arasında anlamlı bir ilişki bulunmuştur (p< .05). Öğrencilerin
katıldıkları sportif etkinlikler ile anne ve baba eğitim durumları arasında
anlamlı bir ilişki bulunmuştur (p< .05). Araştırmanın örnekleminden elde edilen bulgulara
göre her iki şehirdeki aileler arasında sosyo-ekonomik açıdan çok büyük
farklılıklar bulunmamaktadır. Kız öğrencilerin sportif aktivitelere daha fazla
dahil edilmesi ve branş çeşitliliğinin artırılması gerekmektedir.
Kaynakça
- KAYNAKLARASAN, Cihan. (1998). Öğretmenlik Mesleğine Giriş. Samsun: Kardeşler Ofset Matbaacılık.ÇON, Musa. (1995). Üst Düzeyde (Elit) Spor Yapanların SporaYönelmelerinde İlk ve Ortaöğretim Kurumlarının Etkisi. Ankara: GaziÜniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü (Yüksek Lisans Tezi).ERKAL, Mustafa. E. (1997). Sosyolojik Açıdan Spor. İstanbul: Der Yayın Evi.GÖKTAŞ, Zekeriya (1994). Farklı Sosyo-Ekonomik Yapıdaki Ortaöğretim Kurumlarında Okuyan Öğrencilerin Spora Katılımlarına Etki Eden Faktörler. Ankara: G. Ü. Sağlık Bilimleri Enstitüsü (Yük. Lisans Tezi).KARA, Hüseyin. (1991). Liselerde Sportif Yarışmalarda Derece Alan Öğrencilerin Akademik Başarıları. Ankara: Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü (Yüksek lisans Tezi).KARAKÜÇÜK, Suat. (1989). Beden Eğitimi Öğretmeninin Eğitimi. Ankara: Gazi Üniversitesi Teknik Eğitim Fakültesi Matbaası.KARAKÜÇÜK, Suat. (1999). Okul Yöneticilerinin Ders Dışı Etkinliklere Yaklaşımları. Ankara: Gazi Üniversitesi Beden Eğitimi Ve Spor Bilimleri Dergisi, IV(3), 51-62.KARAKÜÇÜK, Suat. (1999). Rekreasyon: Boş Zamanları Değerlendirme. Ankara: Gazi Kitapevi.MAMAK, Hüdaverdi. (2000). Zonguldak’ta Spora Katılımın Sosyo-Ekonomik Boyutu. Ankara: G. Ü. Sağlık Bilimleri Enstitüsü (Yüksek Lisans Tezi).MEB (Milli Eğitim Bakanlığı) (1997). İlköğretim Kurumları, Orta Öğretim Kurumları Spor Yarışmaları Yönergesi. Ankara: 316PEPE, Hamdi. (2000). Spor Yapan ve Yapmayan Bayanların Sosyo-Ekonomik Seviyelerinin Araştırılması. Ankara: G. Ü. Sağlık Bilimleri Enstitüsü (Yük. Lisans Tezi).PEPE, Kadir. (1998). Isparta ve Burdur İl Merkezlerindeki Lisanslı Sporcuların Sosyo-Ekonomik Yapıları. Isparta: Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü (Yüksek Lisans Tezi).TAMER, Kemal ve PULUR, Atilla. (2001). Beden Eğitimi ve Sporda Öğretim Yöntemleri. Ankara: Kozan Ofset Mat. San. ve Tic. Ltd.TEZCAN, Mahmut. (1982). Sosyolojik Açıdan Boş Zamanların Değerlendirilmesi. Ankara: Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi YayınlarıYAVAŞ, Mehmet ve İLHAN, Atilla. (1996). Beden Eğitimi ve Sporda Özel Öğretim Yöntemleri. Bursa: Melisa Matbaacılık
Yıl 2018,
Cilt: 5 Sayı: 3, 46 - 55, 25.12.2018
Tamer Civil
,
Mehmet Koçak
Kaynakça
- KAYNAKLARASAN, Cihan. (1998). Öğretmenlik Mesleğine Giriş. Samsun: Kardeşler Ofset Matbaacılık.ÇON, Musa. (1995). Üst Düzeyde (Elit) Spor Yapanların SporaYönelmelerinde İlk ve Ortaöğretim Kurumlarının Etkisi. Ankara: GaziÜniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü (Yüksek Lisans Tezi).ERKAL, Mustafa. E. (1997). Sosyolojik Açıdan Spor. İstanbul: Der Yayın Evi.GÖKTAŞ, Zekeriya (1994). Farklı Sosyo-Ekonomik Yapıdaki Ortaöğretim Kurumlarında Okuyan Öğrencilerin Spora Katılımlarına Etki Eden Faktörler. Ankara: G. Ü. Sağlık Bilimleri Enstitüsü (Yük. Lisans Tezi).KARA, Hüseyin. (1991). Liselerde Sportif Yarışmalarda Derece Alan Öğrencilerin Akademik Başarıları. Ankara: Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü (Yüksek lisans Tezi).KARAKÜÇÜK, Suat. (1989). Beden Eğitimi Öğretmeninin Eğitimi. Ankara: Gazi Üniversitesi Teknik Eğitim Fakültesi Matbaası.KARAKÜÇÜK, Suat. (1999). Okul Yöneticilerinin Ders Dışı Etkinliklere Yaklaşımları. Ankara: Gazi Üniversitesi Beden Eğitimi Ve Spor Bilimleri Dergisi, IV(3), 51-62.KARAKÜÇÜK, Suat. (1999). Rekreasyon: Boş Zamanları Değerlendirme. Ankara: Gazi Kitapevi.MAMAK, Hüdaverdi. (2000). Zonguldak’ta Spora Katılımın Sosyo-Ekonomik Boyutu. Ankara: G. Ü. Sağlık Bilimleri Enstitüsü (Yüksek Lisans Tezi).MEB (Milli Eğitim Bakanlığı) (1997). İlköğretim Kurumları, Orta Öğretim Kurumları Spor Yarışmaları Yönergesi. Ankara: 316PEPE, Hamdi. (2000). Spor Yapan ve Yapmayan Bayanların Sosyo-Ekonomik Seviyelerinin Araştırılması. Ankara: G. Ü. Sağlık Bilimleri Enstitüsü (Yük. Lisans Tezi).PEPE, Kadir. (1998). Isparta ve Burdur İl Merkezlerindeki Lisanslı Sporcuların Sosyo-Ekonomik Yapıları. Isparta: Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü (Yüksek Lisans Tezi).TAMER, Kemal ve PULUR, Atilla. (2001). Beden Eğitimi ve Sporda Öğretim Yöntemleri. Ankara: Kozan Ofset Mat. San. ve Tic. Ltd.TEZCAN, Mahmut. (1982). Sosyolojik Açıdan Boş Zamanların Değerlendirilmesi. Ankara: Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi YayınlarıYAVAŞ, Mehmet ve İLHAN, Atilla. (1996). Beden Eğitimi ve Sporda Özel Öğretim Yöntemleri. Bursa: Melisa Matbaacılık