Scenario Based Robotic Coding: Secondary School Example

Yıl 2023, , 792 - 819, 15.09.2023

Sibel Demir Kaçan , Ahmet Kaçan

https://doi.org/10.17679/inuefd.1145281

Öz

This research aims to determine the effect of robotic coding applications on the solution processes of secondary school students in problem scenarios. The study group of the study consists of eight secondary school students in a private educational institution in XXX. The trainings were carried out within the robotic coding club and the selection of the students was made by random sampling method and the first eight students who joined the club were trained by the researchers. Lessons were planned as one hour (40 minutes) per week and the students carried out their studies in two groups (4+4). These students are between the ages of 10-12 and four of them are female students and four of them are boys. The research was created with a mixed model and a single group final test model from quantitative research designs and case study from qualitative research designs were used. The data is; By taking advantage of the theoretical framework, it was collected with a "teacher observation form" consisting of 27 items and a "student self-evaluation form" consisting of five items. Data collection tools were created by researchers. The data obtained as a result of the research were tried to be analyzed with codings. This study was carried out by two experts, one of the experts developed and structured the problem scenarios, while the other expert performed the robotic coding trainings and made the necessary impressions. During the application, the students were provided with robotic coding equipment to use and after the coding trainings they received, the students were asked to develop various solutions to the problem scenarios with robotic applications. Within the results obtained from the findings, it was determined that the students produced different solutions to the given scenarios and could code the robots they made themselves.

Anahtar Kelimeler

Robotic coding, scenario based learning, problem scenario

Senaryo Temelli Robotik Kodlama: Ortaokul Örneği

Öz

Bu araştırma, ortaokul öğrencilerinin problem senaryolarındaki çözüm süreçlerine ilişkin robotik kodlama uygulamalarının etkisini belirlemeyi amaçlayan bir çalışmadır. Araştırmanın çalışma grubunu XXX’da özel bir eğitim kurumundaki sekiz ortaokul öğrencisi oluşturmaktadır. Eğitimler robotik kodlama kulübü bünyesinde gerçekleştirilmiş ve öğrencilerin seçimi rastgele örneklem yöntemiyle yapılmış olup, kulübe katılan ilk sekiz öğrenci araştırmacılar tarafından eğitime alınmıştır. Dersler haftada bir saat (40 dakika) olarak planlanmış ve öğrenciler iki grup (4+4) halinde çalışmalarını yürütmüşlerdir. Bu öğrenciler 10-12 yaş aralığında ve öğrencilerin dördü kız dördü ise erkek öğrencidir. Araştırma karma model ile oluşturulmuş olup, nicel araştırma desenlerinden tek grup son test modeli ve nitel araştırma desenlerinden durum çalışması kullanılmıştır. Veriler ise; kuramsal çerçeveden yararlanarak, 27 maddeden oluşan “öğretmen gözlem formu” ve beş maddeden oluşan “öğrenci öz değerlendirme formu” ile toplanmıştır. Veri toplama araçları araştırmacılar tarafından oluşturulmuştur. Araştırmanın sonucunda elde edilen veriler kodlamalar ile çözümlenmeye çalışılmıştır. Bu çalışma iki uzman tarafından yürütülmüş olup, uzmanlardan biri problem senaryolarının geliştirip yapılandırırken, diğer uzman robotik kodlama eğitimlerinin gerçekleştirip, gerekli izlenimleri yapmıştır. Uygulama esnasında öğrencilere kullanacakları robotik kodlama ekipmanları sağlanmış ve aldıkları kodlama eğitimleri sonrasında, öğrencilerden verilen problem senaryolarına robotik uygulamalarla çeşitli çözümler geliştirmeleri istenmiştir. Bulgulardan elde edilen sonuçlar dâhilinde öğrencilerin verilen senaryolara farklı çözümler ürettikleri ve kendi yapmış oldukları robotları kodlayabildikleri tespit edilmiştir.

Anahtar Kelimeler

Robotik kodlama, senaryo tabanlı öğrenme, problem senaryosu

Kaynakça

• Afari,E. & Khine,M.S.(2017). Robotics as an educational tool: ımpact of LEGO® mindstorms. International Journal of Information and Education Technology, 7(6), 437-442.
• Bakaç, E. (2014). Senaryo tabanlı öğretim yönteminin matematik dersindeki öğrenci başarısına etkisi. Eğitim ve İnsani Bilimler Dergisi, 5(9), 3-17.
• Bayrak, E. B. (2010). Fen bilgisi öğretmen adaylarının senaryo temelli öğrenmeye ilişkin görüşlerinin incelenmesi:bir eylem araştırması. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Fen Bilimler Enstitüsü, Burdur.
• Cerrah Özsevgeç, L. & Kocadağ, Y. (2013). Senaryo tabanlı öğrenme yaklaşımının öğrencilerin kalıtım konusundaki yanılgılarının giderilmesi üzerindeki etkileri. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi,28(3), 83-96.
• Chmiliar, l. (2010). Multiple-case designs. In A. J. Mills, G. Eurepas & E. Wiebe (Eds.), Encyclopedia of case study research (pp 582-583). USA: SAGE Publications.
• Çakır, U. (2017). Senaryo tabanlı eğitimin ortaokul öğrencilerinin afetlere ilişkin bilgi ve tutum düzeylerine etkisi. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimler Enstitüsü, Ankara.
• Çömek A. & Avcı, B. (2016). Fen eğitiminde robotik uygulamaları hakkında öğretmen görüşleri, Proceedings 12-13 Nisan 2016 “Yükseköğrenim Üzerine” Uluslararası Yükseköğretimde Yeni Eğilimler Kongresi: Değişime Ayak Uydurmak, İstanbul Aydın Üniversitesi Yayınları.
• Erduran Avcı, D. & Bayrak, E. B. (2013). Öğretmen adaylarının senaryo temelli öğrenmeye ilişkin görüşlerinin incelenmesi: Bir eylem araştırması. İlköğretim Online, 12(2), 528‐549.
• Göksoy, S., & Yılmaz, İ. (2018) Bilişim Teknolojileri Öğretmenleri Ve Öğrencilerinin Robotik Ve Kodlama Dersine İlişkin Görüşleri. Düzce Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 8(1), 178-196.
• Gülmez Güngörmez, H. Akgün, A. & Duruk, Ü. (2016). Senaryo tabanlı öğrenme yoluyla öğrencilerin yansıtıcı düşünme becerilerinin geliştirilmesi. The journal of academic social science studies,48,459-475.
• Kabapınar, F. (2003). Kavram yanılgılarının ölçülmesinde kullanılabilecek bir ölçeğin bilgi-kavrama düzeyini ölçmeyi amaçlayan ölçekten farklılıkları. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 35, 398-417.
• Karasar, N. (2005). Bilimsel araştırma yöntemi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtımı.
• Karasar, N. (2012). Bilimsel araştırma yöntemleri (24. baskı). Ankara: Nobel Yayınevi.
• Karasu, A. (2019). Senaryo temelli öğrenme-öğretme yaklaşımı’nın 7. Sınıf öğrencilerin ingilizce dersine yönelik tutumu ile ingilizce öğrenmeye yönelik görüş ve kaygılarına etkisi. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Balıkesir.
• Kasalak, İ. (2017). Robotik kodlama etkinliklerinin ortaokul öğrencilerinin kodlamaya ilişkin öz-yeterlik algılarına etkisi ve etkinliklere ilişkin öğrenci yaşantıları. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Hacettepe Üniversitesi Eğitim Bilimler Enstitüsü, Ankara.
• Kemiksiz, C. (2016). 6. sınıf fen bilimleri dersinde senaryo temelli öğrenme yönteminin akademik başarı tutum ve kalıcılığa etkisi. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Abant izzet baysal üniversitesi eğitim bilimleri enstitüsü, Bolu.
• Komis,V., Romero,V. & Misirli,A.(2017). A scenario-based approach for designing educational robotics activities for co-creative problem solving. Conference Paper in Advances in Intelligent Systems and Computing.
• LEGO® Mindstorms® Education EV3 Ana Set Ürün Kodu:45544, Erişim adresi: https://www.teknokta.com/urun/lego-mindstorms-education-ev3-ana-set
• Mariappan,J.,Shih,A & Schrader.P.G.(2004,).Scenario-based learning approach in teaching statics. Proceedings of the 2004 American Society for Engineering Education Annual Conference and Exposition.
• Merriam, S. B. (2013). Nitel araştırma: Desen ve uygulama için bir rehber (3. Baskıdan Çeviri, Çeviri Editörü: S. Turan). Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
• Özenoğlu, Y. E. (2020). Grupla robotik programlama öğretiminde otantik görev odaklı uygulamaların ortaokul 5.sınıf öğrencilerinin problem çözme becerileri üzerindeki etkisinin incelenmesi. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Bursa Uludağ Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Bursa.
• Özer Şanal, S. & Erdem, M. (2017). Kodlama ve robotik çalışmalarını problem çözme süreçlerine etkisi: sesli düşünme protokol analizi. 11. Uluslararası Bilgisayar ve Öğretim Teknolojileri Sempozyumu. 745-755.
• Sönmez, V. & Alacapınar, F.G. (2011). Örneklendirilmiş bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Anı Yayıncılık.
• Temur, D. (2018). Senaryo tabanlı öğrenme yaklaşımının ilkokul 3. sınıf öğrencilerinin dört işlem problemleri çözme ve kurma becerilerine etkisi. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Kocaeli Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kocaeli.
• Tol, H. Y. (2018). Matematik konularının tarihsel gelişimlerinin senaryo tabanlı öğrenme yöntemi ile anlatılmasının öğrenciler üzerindeki etkileri. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Necmettin Erbakan Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Konya.
• Türnüklü, A. (2000). Eğitim bilim araştırmalarında etkin olarak kullanılabilecek nitel bir araştırma tekniği: Görüşme. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 6(4),543-559.
• UETB. 2016. The ISTE National Educational Technology Standards (NETS•S) and Performance Indicators for Students. Erişim adresi: https://www.iste.org/standards/iste-standards-for-students.
• Veznedaroğlu, M. H. (2005). Senaryo temelli öğrenmenin öğretmen adaylarının öğretmenlik mesleğine yönelik tutum ve öz yeterlik algısına etkisi. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Yaman, H. & Süğümlü, Ü. (2009). Dilbilgisi öğretiminde senaryo tabanlı öğrenme yaklaşımının etkililiği: kelime türleri örneği. Dil dergisi, 144, 56-73.
• Yeniceli, E. (2016). Senaryo temelli öğretimin fen bilimleri dersindeki başarıya ve derse yönelik tutuma etkisi. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimler Enstitüsü, Ankara.
• Yıldırım, A. & Şimşek, H. (2008). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri (6. Baskı). Seçkin Yayıncılık. Ankara.