Eğitim Yöneticilerinin Yetiştirilmesi Sürecinde Karşılaşılan Sorunlar ve Fonksiyonel Bir Model Önerisi

Yıl 2024, , 88 - 104, 03.11.2024

Mustafa Çelikten , Yeliz Çelikten

https://doi.org/10.29129/inujgse.1498415

Öz

Türkiye’de eğitim yöneticiliği konusu uzun yıllar profesyonel bir meslek dalı olarak görülmemiş eğitim kurumlarının yönetiminde öğretmenlikteki mesleki tecrübe yeterli görülmüştür. Eğitim kurumu yöneticilerinin çağın gerektirdiği donanımları kazandırabilecek şekilde yetiştirmek, eğitsel kalitenin artması bakımından büyük önem arz etmektedir. Ülkelerin toplumsal kalkınması, refahı ve finansal rekabet güçleri, eğitim kurumlarının başarısına bağlı olduğu bir zamanda, eğitim kurumları üzerinde yadsınamaz bir etki alanına sahip olan eğitim kurumu yöneticilerin seçimi ve yetiştirilmesi, ülkelerin geleceği için oldukça önemli bir unsur haline geldiği görülmektedir. Bu araştırmanın amacı, eğitim yöneticilerinin yetiştirilmesi sürecinde karşılaşılan sorunları tespit ederek fonksiyonel bir eğitim yöneticisi yetiştirme modeli ortaya koymaktır. Çalışmada, okul yöneticilerinin görevlerinde profesyonelleşme konusundaki görüşlerinin kapsamlı ve bilinçli bir şekilde anlaşılmasını sağlamak için nitel araştırma teknikleri tercih edilmiştir. Çalışma grubu, belirli olayların daha kapsamlı bir analizine izin vermek için, amaçlı örnekleme yoluyla belirlenmiş ve veriler, yarı yapılandırılmış görüşme soruları kullanılarak toplanmıştır. Görüşme soruları alan yazın çalışması yapılıp araştırma amaçlarına göre hazırlandıktan sonra anlama, dil, anlatım uygunluğu ve görüşme süresini test etmek için ön görüşmeler yapılarak, öneriler göz önünde bulundurularak yeniden düzenlenmiştir. Dış geçerliliği doğrulamak için doğrudan alıntı ve hedefli örnekleme yöntemleri kullanılmıştır. İç güvenirlik için görüşler arası tutarlılığa, dış güvenirlik için uzman görüşüne bakılmıştır. Araştırmanın sonucunda Millî Eğitim Bakanlığı'nın okul yöneticilerini yetiştirme ve seçme sürecinde özellikle lisansüstü düzeyde eğitim yöneticisi yetiştiren akademik kurumlarla iletişime geçmesinin sistemin faydasına olacağı sonucuna varılmıştır.

Anahtar Kelimeler

Eğitim, Yönetici, Süreç, Model önerisi, Sistem

Kaynakça

• Açıkalın, A. (1998). Okul yöneticiliği (4. Baskı). Pegem Yayımcılık. 55(2), 207-221.
• Açıkalın, A. Şişman, M. ve Turan, S. (2007). Bir insan olarak okul müdürü. Pegem Akademi. Aktepe, V. (2014). Okul yöneticilerinin seçme ve yetiştirme uygulamalarına yönelik öğretmen ve yönetici görüşleri. International Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic,9(2), 89-105. https://doi.org/10.7827/TurkishStudies.6207
• Altın, F. ve Vatanartıran, S. (2014). Türkiye'de okul yöneticisi yetiştirme, atama ve sürekli geliştirme model önerisi. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 15(2), 17-35.
• Arabacı, İ., Şanlı, Ö. ve Altun, M. (2015). Okul yöneticilerinin yetiştirilme ve atama yöntemlerine ilişkin sendika temsilcilerinin, maarif müfettişlerinin ve okul yöneticilerinin görüşlerinin değerlendirilmesi. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 12(31), 166-186.
• Aydın, A. (1997). Millî eğitim bakanlığı merkez örgütünde yetki devri sorunu. Gelişim Dizgi ve Yayımcılık. Aydın, İ. (2005). Öğretimde denetim: Durum saptama, değerlendirme ve geliştirme. PegemA Yayıncılık.
• Aytekin, Z. (2009). Okul yöneticilerinin yetiştirilmesi ve atanması konusunda öğretmenlerin görüşleri (Tez No. 278249) [Yüksek Lisans tezi, Gazi Üniversitesi]. Ulusal Tez Merkezi. Balcı, A. (1993). Etkili Okul: Kuram, Uygulama ve Araştırma. Ankara: Yavuz Dağıtım. Can, H., Akgün, A. ve Kavunubaşı, Ş. (2001). Kamu ve özel kesimde insan kaynakları yönetimi. Siyasal Kitabevi.