Öz
Kapsam: Dünyada ve ülkemizde sağlık sektöründeki insan gücünün, özellikle de hemşirelerin niceliksel yetersizliği artarak devam etmektedir. Bu koşullarda sağlık hizmetlerinde en önemli maliyet unsurlarından birisi olan insan kaynaklarının planlanması, eğitimi, düzenlenmesi ve sonuç olarak en uygun hale getirilmesi sağlık yöneticilerinin öncelikli konulardan birisini oluşturmaktadır. Amaç: Bu makalede, hemşire iş gücü planlamasına yönelik farklı yöntemlerin/yaklaşımların incelenmesi ve hastaneler için hemşire ihtiyacını/talebini belirlemeye yönelik modellerin zayıflıklarını en aza indirecek karma bir hemşire planlama modeli geliştirilmesi amaçlanmıştır. Metot: Bu çalışmada hastaneler için gerekli hemşire sayısını belirleyebilmek amacı ile çoklu bir değerlendirme ve planlama metodolojisi izlenmiştir. Buna göre ilk olarak 12 kişilik uzmanlardan oluşan bir odak grup oluşturulmuştur. İkincisi, Health&Medical Complete-Proquest ve ScienceDirect veri tabanları Ocak 2000 ve Aralık 2013 yılları arası yayımlanan makaleler açısından incelenmiş, kapsamlı bir literatür taraması yapılmıştır. Ayrıca klinikler Temel sağlık İstatistikleri Modülü verileri kullanılarak yatak doluluk oranı, yatak devir hızı ve ortalama kalış süresi açısından gruplandırılmıştır. Bulgular: Hemşirelerin illere göre dağılımında dengesizlikler ve sayısal yetersizlik olduğu bulunmuştur. Hemşire eksikliğinin en çok olduğu illerin İstanbul, Ankara, Konya, Adana ve İzmir olduğu görülmektedir. Ayrıca hemşire ihtiyacın en az olduğu iller ise Düzce, Bayburt, Tunceli, Ardahan ve Gümüşhane’dir. Kurumlara göre hemşire ihtiyacı en çok özel hastanelerdedir. Bu kapsamda en iyi durumdaki hastaneler ise üniversite hastaneleridir. Sonuçlar: Sağlık insan kaynakları içerisinde sayısal üstünlüğe sahip olan hemşire sayısının gerçekçi olarak tespit edilmesi zorunludur. Bu amaçla pek çok yaklaşımı kapsayan bu metot, önemli üstünlükler sağlamaktadır.
Anahtar Kelimeler
Öz
Background: Deficiency of labor force in the health sector especially quantitative shortage of nurses continues to increase in the world and Turkey. Under this circumstance planning, organizing and optimization of human resources which is one of the most important cost factors in health service and training of health managers are priority issues. Aim: The aim of the study was to review different nursing workforce planning methods/approaches and a nursing planning model was developed to minimize weaknesses of methods for determining nurse requirements/demand for hospitals. Method: In this study determining nurse requirement was followed multiple assessment and planning methodology. Firstly an expert focus groups that consisting of 12 persons were generated. Secondly an integrated literature review was conducted. The following databases were searched for articles published between January 2000 and December 2013: Health&Medical Complete-Proquest and ScienceDirect. Additional clinics were grouped using database of Basic Health Statistics Module, which contains data bed occupancy rate, bed turnover rate, average length of stay in hospitals. Findings: At province level distribution of nurses were found to be an imbalance and quantitative shortage. It is seen that most of the nursing shortage in Istanbul, Ankara, Izmir, Adana and Izmir provinces. In addition, nurses requirements is minimal Düzce, Bayburt, Tunceli, in Ardahan and Gumushane. According to the institutions nurses requirements is greatest at private hospitals. In this context the best condition are the university hospital. Conclusions: Nurses who has a numerical superiority in health human resource should be determined realistically. For this purpose this method that including many approach provides significant advantages.
Anahtar Kelimeler
Ayrıntılar
| Diğer ID | JA22YG59MU |
|---|---|
| Bölüm | Makaleler |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 1 Aralık 2015 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2015 Cilt: 17 Sayı: 4 |