Son yıllarda ciddi bir küresel kriz ortamı mevcuttur ve henüz krizden çıkış için herhangi bir tutarlı politika üretilememiştir. Krizle birlikte, neoliberal ekonomi politikaları tüm dünyada önceden olmadığı ölçüde eleştirilerle karşılaşmıştır. Neoliberal politikalar toplumun her alanını kapsayan politikalar bütünüdür. İşyeri yönetim teknikleri ve stratejileri de neoliberal politikaların bileşenidir. İnsan kaynakları ve katılımcı yönetim stratejisini de bu çerçevede değerlendirmek mümkündür. Krizin derinleşmesiyle birlikte “çalışanlar ile yönetimin çıkarlarının ortak olduğu” ve “aynı geminin kaderi ortak olan yolcuları oldukları” söylemleri de bu gelişmelerden nasibini almış ve eski popüleritesini yitirmiştir. Gerçekten de neoliberal politikaların eleştirilmeye başlanması, ana akım işyeri yönetim tekniklerinin ve bu tekniklerin sahip olduğu düşünce sistematiğine yönelik eleştirileri de beraberinde getirmiştir. Bu çalışmada, son yıllarda Latin Amerika ülkelerinde işyeri düzeyindeki özyönetim uygulamalarına yoğunlaşılacak ve söz konusu uygulamaların insan kaynakları ve katılımcı yönetim gibi popüler ana akım yönetim tekniklerine bir alternatif olup olamayacağı tartışmaya açılacaktır. Bu çerçevede güncel pratikler, emek süreci bağlamında karşılaştırılacaktır. İşe alım ve işten çıkarma, çalışma koşullarının iyileştirilmesi, çalışanların işe dair algıları ve motivasyon düzeyleri/yabancılaşma bu karşılaştırmanın temel hareket noktaları olacaktır.
Emek süreci özyönetim insan kaynakları katılımcı yönetim neoliberalizm
Nowadays, there is a global economic crisis and there isn’t any consistent policy for recovering it, yet. Along with crisis, neoliberal economic policies widely criticized much more than before. Neoliberal policies are package of policies which across the board. Work place management techniques and strategies are embedded policies of neoliberalism. We can consider human resources and participative management strategies in it. After the deepening crisis, the discourses of “mutual interests of labor and management” and “in the same ship and common fate” have decreased their popularity rapidly. Accordingly, criticizing of neoliberal policies accompany criticizing popular mainstream workplace management practicies and their stream of thought. In this paper, we will discuss Latin American countries late years self management experiences at workplace level, in the context of being an alternative for popular mainstream management techniques like human resources and participative management. In this discussion, contemporary practicies will be comparing in the context of labor process. Hiring and firing, making better of working conditions, also laborers perceptions on their jobs and labor motivation/alienation will be main points of this comparison.
Labor process self management human resources participative management neoliberalism
Diğer ID | JA23CN73RD |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Aralık 2013 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2013 Cilt: 15 Sayı: 4 |