Teşvik Politikalarının Gerekçeleri ve Etkinliği: Kuramsal Bir Yaklaşım

Yıl 2016, Cilt: 1 Sayı: 2, 35 - 51, 30.06.2016

Mehmet Topal

https://doi.org/10.23834/isrjournal.251522

Cited By: 3

Öz

Teşvik politikası, devletin serbest piyasa
ekonomisine müdahalede bulunduğu en etkili araçlardandır. Genel olarak tüm
ülkelerde refah düzeyinin artırılması amacıyla teşvik politikaları
uygulanmaktadır. Serbest piyasa ekonomisine doğrudan müdahale şeklinde olan bu
politikaların haksız rekabet oluşturması mümkündür. Bu bakımdan serbest piyasa
ekonomisine işlerlik kazandırmak ve dünya ticaretinde serbestleştirme sağlamak
amacıyla, teşvik politikaları uluslararası kuruluşlarca denetim altına
alınmaktadır. Bu çalışmanın amacı teşvik politikalarının kuramsal gerekçelerini
ve etkinliklerine ilişkin yaklaşımları ortaya koymaktır.

Anahtar Kelimeler

Teşvik Politikası, Vergi Teşvikleri, Etkinlik, İktisadi Kalkınma

The Justification and Effectiveness of Incentive Policies: A Theoretical Approach

Öz

Incentive policy is one of the most
effective tools of government to intervene on the free market economy.
Generally, incentive policies are being applied to increase the level of
welfare in all over the countries. However, it is possible that incentive
policies considered as direct intervention tools may generate unfair
competition. Therefore, to improve the efficiency of free market economy and
the liberalization of world trade, it is necessary to manage the incentive
policies by the international organizations. The purpose of this study is to
introduce the aproachesof incentive policy theories and the effectiveness of incentive
policies

Anahtar Kelimeler

Incentive Policy, Tax Incentives, Efficiency, Economic Development

Kaynakça

• Akpınar, M. (2000). Avrupa Birliğinin Vergi Teşvik Tedbirlerine Yaklaşımı ve Türkiye Açısından Değerlendirilmesi, Yeterlilik Etud Raporu, Maliye Bakanlığı Gelir İdaresi Başkanlığı, İstanbul.
• Başkaya, F. (2000). Kalkınma İktisadının Yükselişi ve Düşüşü, İmge Yayınları, 3. Baskı, Ankara.
• Batırel, Ö. F. (2004). Vergi Teşvikleri ve Yatırım İlişkisi. Vergi Dünyası Dergisi, 274(Haziran), 36-39.
• Bilgiç, M. (1999). GATT Uruguay Roundu Kapsamında Uygulanan Devlet Yardımları ve Sübvansiyonlar, KOSGEB, Ankara.
• Brown, E. C. (1965). Kurumlar Vergisi ve Yatırımların Teşviki. Çev. A.
• Nemli, İUİF Maliye Enstitüsü Tercümeleri, I. Seri, 93-108
• Çiloğlu, İ. (1997). Teşvik Sisteminin Değerlendirilmesi. Hazine Dergisi, 8(Ekim), 1-15.
• Çiloğlu, İ. (2003). Teşvik Politikalarının Yönlendirme Gücü. Hazine Dergisi, 13 (Ocak), 29-48.
• Dinler, Z. (1994). Bölgesel İktisat, Ekin Kitabevi, Bursa.
• DPT. (2006). Dokuzuncu Kalkınma Planı (2007-2013): Devlet Yardımları Özel İhtisas Komisyonu Raporu. http://plan9.dpt.gov.tr/oikr05_devletyardimlari/raporsontaslak.doc (18.05.2006).
• Duran, M. S. (1997). Kalkınma Stratejileri ve Teşvik Politikalarının Belirlenmesi. Hazine Dergisi, 5(Ocak), 27-45.
• Duran, M. S. (2003). Teşvik Politikaları ve Doğrudan Sermaye Yatırımları, TC Başbakanlık Hazine Müsteşarlığı, Araştırma İnceleme Dizisi, No: 33, Ankara.
• Duran, M. S. & Aydınlı, B. (2000). Türkiye’de Yatırım İndirimi Uygulaması ve Bir Teşvik Aracı Olarak Etkinliği. Vergi Sorunları Dergisi, 137(Şubat), 104-118.
• Durgun, E. (2003). Avrupa Birliği’nde ve Türkiye’de İhracat Teşvikleri. Yaklaşım Dergisi, 11(126), 106-111.
• Eker, A. (1995). Avrupa Birliğinde ve Türkiye’de Teşvik Sistemleri ve Politikaları, Doğuş Matbaacılık, İzmir.
• Erdoğan, E. & Ener, M. (2005). Küresel Pazarların Ekonomik Üsleri Serbest Bölgeler: Teori, Uygulama, AB Sürecinde Türkiye’deki Gelişimi, Nobel Yayın Dağıtım, Ankara.
• Ildırar, M. (2004). Bölgesel Kalkınma ve Gelişme Stratejileri, Nobel Yayın Dağıtım, Ankara.
• Karaca, Y. (2002). Vergi Teşviklerine İlişkin Değerlendirmeler. Maliye Postası Dergisi, (Kasım), 52-60.
• Karluk, R. (2002). Uluslararası Ekonomik ve Mali Kuruluşlar, 5. Bası, Turhan Kitabevi, Ankara
• Korkmaz, E. (1980). Vergi Teşvik Tedbirleri. İUİF Maliye Enstitüsü Konferansları, 27. Seri, 57-66.
• Korkmaz, E. (1998). İktisadi Gelişme ve Mali Sistem, Filiz Kitabevi, İstanbul.
• Lök, H. (1995). Avrupa Birliği’ne Entegrasyonda Türk Turizm Sektörünün Rekabet Şansını Arttırıcı Yeni Teşvik Politikaları, Sınaî Yatırım ve Kredi Bankası A.O. Yayını, İstanbul.
• OECD. (2001). Competition Policy in Subsidiaries and State Aid, DAFFLE/CLP, 24, Paris
• Öztürk, L. (2003). Avrupa Birliği Sürecinde Serbest Bölgeler. Dış Ticaret Dergisi, 28(Nisan), 61-77
• Soyak, A. (2003). Türkiye’de İktisadi Planlama: DPT’ye İhtiyaç Var Mı? Doğuş Üniversitesi Dergisi, 4(2), 167-182.
• Şenses, F. (2003). Kalkınma İktisadı: Yükselişi ve Gerilemesi, İletişim Yayınları, İstanbul
• Taban, S. & Günay, E. (2004). Planlama ve Kalkınma. Kalkınma Ekonomisi, Editörler: S. Taban, M. Kar,, Ekin Kitabevi, Bursa, içinde, 301-327
• Tüylüoğlu, Ş. & Çeştepe, H. (2004). Kalkınma Teorilerinin Temelleri ve Gelişimi. Kalkınma Ekonomisi, Editörler: S. Taban, M. Kar, Ekin Kitabevi, Bursa, içinde, 27-69.
• URL (t.y.). Teşvik ve Kollamacılık, http://www.canaktan.org/din-ahlak/rant-kollama/plutokrasi.htm., C. C. Aktan, 02.09.2005.
• Yaralı, M. (2004). Uluslararası Anlaşmalarda Yer Alan Kısıtlamalar Dikkate Alınarak Ülkemizde Telekomünikasyon Alanında Üretiminin, AR-GE Faaliyetlerinin ve İhracatın Arttırılmasında Teşvik Yöntemlerinin Analizi, Rekabet Kurumu, Ankara.
• Zee, H. H., Stotsky, J. G., & Ley, E. (2002). Tax Incentives for Business Investment: A Primer for Policy Makers in Developing Countries. World Development, 30(9), 1497-1516.