Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Osmanlı'dan Türkiye'ye Siyasal Miras: Türk Siyasal Kültürü Üzerine Bir İnceleme

Yıl 2016, Cilt: 1 Sayı: 2, 8 - 15, 30.06.2016
https://doi.org/10.23834/isrjournal.251524

Öz

Siyasal kültür, bir toplumda kültürün bir alt öğesi
olarak karşımıza çıkmaktadır. Kültür, bir toplumun yüzyıllar boyunca diğer
toplumlardan farklı olarak geliştirdiği gelenek, görenek, örf, adet ve tutumlar
olarak düşünüldüğünde, siyasal kültür ise, bir toplumun siyasal olarak diğer
toplumlardan farklı olarak geliştirdiği kültürel unsurları ifade etmektedir.
Dolayısıyla, siyasal kültürün oluşumu da yüzyılları alabilmekte ve değişim
geçirmesi ise zor olabilmektedir.

Türk siyasal kültürüne bakıldığında, Osmanlı’dan kalma
izler taşıdığını görebilmek mümkündür. Hatta daha da geriye götürerek
Selçuklulara kadar dayandırılabilir. Çünkü her ne kadar Cumhuriyetin
kurulmasıyla yeni bir devlet inşa edilmeye çalışılmışsa da, kültürel ve
özellikle siyasal kültürel anlamda büyük bir değişim gerçekleştirmek zor
olmuştur. Dolayısıyla, Türk siyasal kültürünün temeli araştırılırken, Osmanlı
siyasal kültürünün incelenmesinden başlamak daha doğru olacaktır.

Bu çalışmada Türk Siyasal kültürünün temel özellikleri,
bu özelliklerin taşıdığı nitelikler ve bu özelliklerde Osmanlı’nın yansımaları
araştırılmıştır.

Kaynakça

  • AKINCI, A. (2014). “Türkiye’nin Darbe Geleneği: 1960 ve 1971 Müdahaleleri”, Eskişehir Osmangazi Üniversitesi İİBF Dergisi, C.9, S.1 ss: 55-72
  • AKYOL, E. (2013). “Merkez Çevre İlişkileri ve Modelin Geçerliliği”, Osmanlı’dan Cumhuriyet’e Türkiye’de Siyasal Hayat, Der. Ahmet Karadağ, Ankara: Orion Kitabevi, ss:392-451
  • ÇAHA, Ö. (2000). Aşkın Devletten Sivil Topluma, İstanbul: Gendaş Kültür.
  • DURDU, Z. (2013). Türkiye’de Siyasal Kültürü Anlamak, Ankara: Kadim Yayınları.
  • DUVERGER, M. (2007). Siyaset Sosyolojisi, Çev: Şirin Tekeli, İstanbul: Varlık Yayınları
  • ERYILMAZ, B. (1998). “Cumhuriyet’in Kuruluşundan Günümüze Bürokrasi-İktidar İlişkileri” Türkiye’de Yönetim Geleneği Kurumlar, Sorunlar ve Yeniden Yapılanma Arayışları, Edt. Davut Dursun, Hamza Al, İstanbul: İlke Yayıncılık, ss: 153-166.
  • FULLER, E.G. (2008). Yeni Türkiye Cumhuriyeti, Çev. Mustafa Acar, 2. Baskı, İstanbul: Timaş Yayınları
  • GÖLE, N. (2014). “80 Sonrası Politik Kültür”, Türk Siyasal Hayatı, 5. Baskı, Edt. Ersin Kalaycıoğlu, Ali Yaşar Sarıbay, Ankara: Sentez Yayınları, ss:559-571.
  • HEPER, M. (1977). Türk Kamu Bürokrasisinde Gelenekçilik ve Modernleşme, İstanbul: Boğaziçi Yayınları’ndan akt. DURDU, Z. (2013). Türkiye’de Siyasal Kültürü Anlamak, Ankara: Kadim Yayınları
  • HEPER, M. (2006). Türkiye’de Devlet Geleneği, 2. Baskı, İstanbul: Doğu Batı Yayınları.
  • HEPER, M. (2011). Türkiye’nin Siyasal Hayatı, İstanbul: Doğan Kitap.
  • HUNGTINGTON, S., DOMINGUEZ, J. (1975). Siyasal Gelişme, Çev: Ergun Özbudun, Ankara: S Yayınları.
  • KEYMAN, A.F. (2012). “Türkiye Siyasi Tarihi ve Demokratikleşme”, Osmanlı’dan 2000’li yıllara Türkiye’nin Politik Tarihi, 4.Baskı, Edt. Çaylak A. vd., Ankara: Savaş Yayınevi, ss. 7-22.
  • KURT, H. (2012). “Politik Kültür ve İletişim”, Siyaset Bilimi, 3. Baskı, Edt. Halis Çetin, Ankara: Orion Kitabevi, ss:321-358
  • MARDİN, Ş. (1966). “Opposition and Control in Turkey”, Government and Opposition, S: 1’den akt. HEPER, M. (2006). Türkiye’de Devlet Geleneği, 2. Baskı, İstanbul: Doğu Batı Yayınları.
  • MARDİN, Ş. (1986). “Türk Siyasasını Açıklayabilecek Bir Anahtar Merkez-Çevre İlişkileri”, Çev. Şeniz Gönen, Türk Siyasal Hayatının Gelişimi, Ed. Kalaycıoğlu E, Sarıbay A., İstanbul: Beta, ss:109-135
  • NİRAY, N., DENİZ, D. (2009). “Geçmişten Günümüze Türkiye’de Demokrasi ve Siyasal Kültür Paradigmaları”, Siyasal Kültür Yazıları, Der. Nasır Niray, İstanbul: Derin Yayınları, ss:59-92.
  • ORTAYLI, İ. (1998). “Devraldığımız Miras”, Türkiye’de Yönetim Geleneği Kurumlar, Sorunlar ve Yeniden Yapılanma Arayışları, Edt. Davut Dursun, Hamza Al, İstanbul: İlke Yayıncılık, ss: 143-152.
  • ROSKIN, M. vd. (2013). Siyaset Bilimi, Çev: Atilla Yayla, Ankara: Adres Yayınları
  • SAMPSON, M.W. (1987). “Cultural Influences on Foreign Policy”, (der.) Charles F. Hermann, Charles W. Kegley Jr. , James N. Rosenau, New Directions in the Study of Foreign Policy, Boston: Unwin Hyman, ss: 384 – 408’den akt. Ertan Efegil, “Türk Dış Politikasında Siyasal Kültürün Etkisi: Kemalist Siyasal Kültürün Evrimleşmesi”, ss: 189-206, http://ataum.gazi.edu.tr/posts/view/title/turk-dis-politikasinda-siyasal-kulturun-etkisi%3A-kemalist-siyasal-kulturun-evrimlesmesi-45297, 16.05.2015.
  • TURAN, İ. (1986). “Türkiye’de Siyasal Kültürün Oluşumu”, Türk Siyasal Hayatının Gelişimi, Ed. Kalaycıoğlu E, Sarıbay A., İstanbul: Beta, ss:461-489.
  • TURAN, İ. (1996). Siyasal Sistem ve Siyasal Davranış, 4. Basım, İstanbul: Der Yayınları.
  • TÜRKÖNE, M. (2006). Siyaset, Ankara: Lotus.
  • URAL, A. vd. (2009). “Demokratik Rejimlerin Kültürel ve Siyasal Dayanakları ve Türk Siyasal Kültürü” Stratejik Araştırmalar Dergisi, S:13, ss:73-82.
  • UYGUN, S.V. (2014). “Osmanlı’dan Günümüze Yöneten Yönetilen Etkileşimleri Üzerine”, Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, C: 11, S: 26, ss: 279-314.

Political Legacy From Ottoman Empire to Turkey: A Study on Turkish Political Culture

Yıl 2016, Cilt: 1 Sayı: 2, 8 - 15, 30.06.2016
https://doi.org/10.23834/isrjournal.251524

Öz

Political culture, emerges as a sub-element of the
culture of a society. Culture of a society as distinct from other communities
that developed for centuries, traditions, customs, traditions and attitudes are
concerned, as far as the political culture of a society different from other
societies that has developed refers to political as well as cultural elements.
Therefore, the formation of political culture can take in the passing centuries
and may have to change.

 When looking at
the Turkish political culture, it is possible to see that it carries traces
dating from the Ottoman Empire. Even more, taking traced back to the Seljuks.
Because although it was attempted to construct a new state in the establishment
of the Republic, it has been difficult to realize a big change in the sense of
cultural and political culture in particular. Therefore, investigating the
foundation of the Turkish political culture, it would be more appropriate to
begin the examination of the Ottoman political culture.

In this study, the basic features of Turkish political
culture, qualities inherent in these properties and these properties have been
investigated in the Ottoman repercussions.


Kaynakça

  • AKINCI, A. (2014). “Türkiye’nin Darbe Geleneği: 1960 ve 1971 Müdahaleleri”, Eskişehir Osmangazi Üniversitesi İİBF Dergisi, C.9, S.1 ss: 55-72
  • AKYOL, E. (2013). “Merkez Çevre İlişkileri ve Modelin Geçerliliği”, Osmanlı’dan Cumhuriyet’e Türkiye’de Siyasal Hayat, Der. Ahmet Karadağ, Ankara: Orion Kitabevi, ss:392-451
  • ÇAHA, Ö. (2000). Aşkın Devletten Sivil Topluma, İstanbul: Gendaş Kültür.
  • DURDU, Z. (2013). Türkiye’de Siyasal Kültürü Anlamak, Ankara: Kadim Yayınları.
  • DUVERGER, M. (2007). Siyaset Sosyolojisi, Çev: Şirin Tekeli, İstanbul: Varlık Yayınları
  • ERYILMAZ, B. (1998). “Cumhuriyet’in Kuruluşundan Günümüze Bürokrasi-İktidar İlişkileri” Türkiye’de Yönetim Geleneği Kurumlar, Sorunlar ve Yeniden Yapılanma Arayışları, Edt. Davut Dursun, Hamza Al, İstanbul: İlke Yayıncılık, ss: 153-166.
  • FULLER, E.G. (2008). Yeni Türkiye Cumhuriyeti, Çev. Mustafa Acar, 2. Baskı, İstanbul: Timaş Yayınları
  • GÖLE, N. (2014). “80 Sonrası Politik Kültür”, Türk Siyasal Hayatı, 5. Baskı, Edt. Ersin Kalaycıoğlu, Ali Yaşar Sarıbay, Ankara: Sentez Yayınları, ss:559-571.
  • HEPER, M. (1977). Türk Kamu Bürokrasisinde Gelenekçilik ve Modernleşme, İstanbul: Boğaziçi Yayınları’ndan akt. DURDU, Z. (2013). Türkiye’de Siyasal Kültürü Anlamak, Ankara: Kadim Yayınları
  • HEPER, M. (2006). Türkiye’de Devlet Geleneği, 2. Baskı, İstanbul: Doğu Batı Yayınları.
  • HEPER, M. (2011). Türkiye’nin Siyasal Hayatı, İstanbul: Doğan Kitap.
  • HUNGTINGTON, S., DOMINGUEZ, J. (1975). Siyasal Gelişme, Çev: Ergun Özbudun, Ankara: S Yayınları.
  • KEYMAN, A.F. (2012). “Türkiye Siyasi Tarihi ve Demokratikleşme”, Osmanlı’dan 2000’li yıllara Türkiye’nin Politik Tarihi, 4.Baskı, Edt. Çaylak A. vd., Ankara: Savaş Yayınevi, ss. 7-22.
  • KURT, H. (2012). “Politik Kültür ve İletişim”, Siyaset Bilimi, 3. Baskı, Edt. Halis Çetin, Ankara: Orion Kitabevi, ss:321-358
  • MARDİN, Ş. (1966). “Opposition and Control in Turkey”, Government and Opposition, S: 1’den akt. HEPER, M. (2006). Türkiye’de Devlet Geleneği, 2. Baskı, İstanbul: Doğu Batı Yayınları.
  • MARDİN, Ş. (1986). “Türk Siyasasını Açıklayabilecek Bir Anahtar Merkez-Çevre İlişkileri”, Çev. Şeniz Gönen, Türk Siyasal Hayatının Gelişimi, Ed. Kalaycıoğlu E, Sarıbay A., İstanbul: Beta, ss:109-135
  • NİRAY, N., DENİZ, D. (2009). “Geçmişten Günümüze Türkiye’de Demokrasi ve Siyasal Kültür Paradigmaları”, Siyasal Kültür Yazıları, Der. Nasır Niray, İstanbul: Derin Yayınları, ss:59-92.
  • ORTAYLI, İ. (1998). “Devraldığımız Miras”, Türkiye’de Yönetim Geleneği Kurumlar, Sorunlar ve Yeniden Yapılanma Arayışları, Edt. Davut Dursun, Hamza Al, İstanbul: İlke Yayıncılık, ss: 143-152.
  • ROSKIN, M. vd. (2013). Siyaset Bilimi, Çev: Atilla Yayla, Ankara: Adres Yayınları
  • SAMPSON, M.W. (1987). “Cultural Influences on Foreign Policy”, (der.) Charles F. Hermann, Charles W. Kegley Jr. , James N. Rosenau, New Directions in the Study of Foreign Policy, Boston: Unwin Hyman, ss: 384 – 408’den akt. Ertan Efegil, “Türk Dış Politikasında Siyasal Kültürün Etkisi: Kemalist Siyasal Kültürün Evrimleşmesi”, ss: 189-206, http://ataum.gazi.edu.tr/posts/view/title/turk-dis-politikasinda-siyasal-kulturun-etkisi%3A-kemalist-siyasal-kulturun-evrimlesmesi-45297, 16.05.2015.
  • TURAN, İ. (1986). “Türkiye’de Siyasal Kültürün Oluşumu”, Türk Siyasal Hayatının Gelişimi, Ed. Kalaycıoğlu E, Sarıbay A., İstanbul: Beta, ss:461-489.
  • TURAN, İ. (1996). Siyasal Sistem ve Siyasal Davranış, 4. Basım, İstanbul: Der Yayınları.
  • TÜRKÖNE, M. (2006). Siyaset, Ankara: Lotus.
  • URAL, A. vd. (2009). “Demokratik Rejimlerin Kültürel ve Siyasal Dayanakları ve Türk Siyasal Kültürü” Stratejik Araştırmalar Dergisi, S:13, ss:73-82.
  • UYGUN, S.V. (2014). “Osmanlı’dan Günümüze Yöneten Yönetilen Etkileşimleri Üzerine”, Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, C: 11, S: 26, ss: 279-314.
Toplam 25 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Fatma Okur Çakıcı

Yayımlanma Tarihi 30 Haziran 2016
Gönderilme Tarihi 6 Haziran 2016
Yayımlandığı Sayı Yıl 2016 Cilt: 1 Sayı: 2

Kaynak Göster

APA Okur Çakıcı, F. (2016). Osmanlı’dan Türkiye’ye Siyasal Miras: Türk Siyasal Kültürü Üzerine Bir İnceleme. The Journal of International Scientific Researches, 1(2), 8-15. https://doi.org/10.23834/isrjournal.251524