Two Thinkers in the Tradition of Post-Enlightenment Critical Philosophy: Hegel and Foucault

Yıl 2022, Cilt: 7 Sayı: 2, 149 - 160, 13.06.2022

Kamil Semih Kalyoncuoğlu , Seniyye Kalyoncuoğlu

https://doi.org/10.23834/isrjournal.1097713

Öz

There are few studies on the resemblance between Hegel and Foucault in regard of other comparative analyses in the literature. Although the general opinion in the literature is that these two thinkers are generally at opposite sides, this paper argues that Foucault is in touch with Hegel’s conceptualising and both thinkers meet on a common ground. Therefore, this research as a study on the comparison of Hegel and Foucault -without ignoring the apparent contrasts between the two thinkers when it comes to reason, logic and absolute knowledge- deals with some specific issues such as the concepts of freedom, history and modernism which are discussed by Hegel in the phenomenological method and Foucault in the genealogical method. Moreover, the study consists of the effects of Hegel's philosophy on Foucault, the similarities and differences between the two thinkers on freedom and modernity, how they were inspired by the Kantian ground, and the points they met in philosophical criticism, albeit with different methods. Based on the examinations made during the research, it has been concluded that emphasizing that they bring similar criticisms by meeting on a common point from time to time is important in order to make a historical analysis of these concepts and to examine the works of the two thinkers more deeply.

Anahtar Kelimeler

Hegel, Foucault, Political Philosophy, Genealogy, Phenomenology

Aydınlanma Sonrası Eleştirel Felsefe Geleneğinde İki Düşünür: Hegel ve Foucault

Öz

Hegel ve Foucault üzerine literatürdeki genel kanaat, bu iki düşünürün çoğu zaman zıt kutuplarda yer aldığı yönünde olsa da Foucault’nun kavramsallaştırmalarında Hegel’den izler taşıması, her iki düşünürün de bazı ortak paydalarda buluşması ve diğer karşılaştırmalı analizlere kıyasla ikisi arasındaki paralellikler üzerine literatürdeki çalışmaların az olması, bu araştırmanın özünü oluşturmaktadır. Dolayısıyla, bu araştırma, Hegel ve Foucault karşılaştırması üzerine bir çalışma olarak, akıl, mantık ve mutlak bilgi söz konusu olduğunda, iki düşünür arasında ortaya çıkan belirgin karşıtlıkları göz ardı etmeden, Hegel’in fenomenolojik, Foucault’nun ise soykütüksel bir yöntem ile ele aldığı siyasi özgürlük, tarih ve modernite kavramlarından oluşmakta, Hegel felsefesinin Foucault üzerindeki etkilerini, özgürlük ve modernite hususlarında iki düşünürün benzerlik ve farklılıklarını, Kantçı zeminden nasıl ilham aldıklarını, farklı yöntemlerle de olsa felsefi eleştirilerde buluştukları noktaları konu almaktadır. Araştırma süresince yapılan incelemelerden yola çıkarak, zaman zaman ortak noktada buluşarak benzer eleştiriler getirdiklerini vurgulamanın bu kavramların tarihsel analizini yapmak ve iki düşünürün çalışmalarını daha derin irdeleyebilmek adına önem arz ettiği sonucuna varılmıştır.

Anahtar Kelimeler

Hegel, Foucault, Siyaset Felsefesi, Soykütük, Fenomenoloji

Kaynakça

• Aldea, A. S. & Allen A. (2016). History, critique, and freedom: The historical a priori in Husserl and Foucault, Continental Philosophy Review, 49, 1-11.
• Foucault, M. (1972). The Archeology of Knowledge (A. Sheridan, Trans.). Newyork: Panthean Books.
• Foucault, M. (1984). What is Enlightenment?, P. Rabinow (Ed.), The Foucault Reader (pp. 32-50). Newyork: Panthean Books.
• Foucault, M. (1999). On the ways of writing history, J. Faubion (Ed.), Aesthetics, Method, Epistemology (Essential Works of Michel Foucault 1954-1984, Vol.2) (pp.279-295). Newyork: The New Press.
• Foucault, M. (2021). Özne ve İktidar (I. Ergüden ve O. Akınhay, Çev.). İstanbul: Ayrıntı Yayınevi.
• Guttin, G. (2020). İmkansızı Düşünmek: 1960 Sonrası Fransız Felsefesi (M. Erkan, Çev.). İstanbul: Fol Kitap.
• Habermas, J. (1987). The Philosophical Discourse of Modernity (F. Lawrance, Trans.). Cambridge: Polity Press.
• Hegel, G. W. F. (1975). Lectures on the Philosophy of World History (Cambridge Studies in the History and Theory of Politics) (H. B. Nisbet, Trans.). Cambridge: Cambridge University Press.
• Hegel, G. W. F. (2001). The Philosophy of History (J. Sibree, Trans.). Ontario: Batoche Books.
• Hegel, G. W. F. (2005). Elements of the Philosophy of Right (A. W. Wood, Trans.). Cambridge: Cambridge University Press.
• Hegel, G. W. F. (2015). The Science of Logic (G. D. Giovanni, Trans.). Cambridge: Cambridge University Press.
• James, D. (2017). Hegel's Elements of the Philosophy of Right: A Critical Guide, Cambridge: Cambridge University Press.
• Khuruna, T. (2013). Life and autonomy: Forms of self-determination in Kant and Hegel. T. Khuruna (Ed.), The Freedom of Life: Hegelian Perspectives (pp.155-193). Berlin: August Verlag.
• Luther, T. C. (2009). Hegel’s Critique of Modernity: Reconciling Individual Freedom and Community. United Kingdom: Lexington Books.
• Minj, A. (2009). Freedom in postmodernity: a foucauldian understanding. Pen Acclaims, 6, 1-7.
• Muldoon, J. (2014). Foucault’s forgotten hegelianism. Parrhesia, 21, 102-112.
• Olssen, M. (2014). Foucault and Marxism: rewriting the theory of historical materialism. Policy Futures in Education, 2 (3-4).
• Raaper, R & Olssen, M. (2017). In conversation with Mark Olssen: on Foucault with Marx and Hegel. Open Review of Educational Research, 1(4), 96-117.
• Ryan, J. H. (1924). An introduction to philosophy. New York: The Macmillan Company.
• Treantafelles, J. S. (2002). On the teachability of virtue: political philosophy’s paradox. Interpretation, 30(1), 21-48.
• Westphal, K. (1993). The basic context and structure of Hegel's Philosophy of Right, F. C. Beiser (Ed.), The Cambridge Companion to Hegel (pp. 234–269), Cambridge: Cambridge University Press.