İŞ SÖZLEŞMESİNİN DEVRİNDE ŞEKİL ŞARTI

Yıl 2018, Cilt: 4 Sayı: 7, 148 - 175, 31.07.2018

İbrahim Subaşı Yusuf Yiğit

Öz

İş sözleşmesi, yapıldığı andan itibaren
sürekli olarak aynı işverene bağlı bir iş ilişkisini gerekli kılmaz. Bir işçi
ile işveren arasında kurulan iş ilişkisi çeşitli nedenlere bağlı olarak sona
erebilir ve işçi bir başka işveren ile iş sözleşmesi kurabilir. Ancak İş
Hukuku’nda, bir işçinin iş sözleşmesi sona ermeden de başlangıçtaki işvereninin
sürekli olarak değişmesi de mümkündür. Bu uygulamaya İş Hukuku’nda iş sözleşmesinin devri adı verilir.
Çalışma konumuz iş sözleşmesinin devri ile ilgili olup, bu devrin
gerçekleşmesinde öngörülen şekil şartının açıklanmasına ilişkin olacaktır. İş sözleşmesinin
devri Türk Borçlar Kanunu’nun 429.maddesinde düzenlenmiştir. 

Anahtar Kelimeler

İş sözleşmesi, devir, şekil şartı

Kaynakça

• AKYİĞİT, Ercan, İş Kanunu Şerhi (Cilt-I), 2.B, Ankara 2006 (Şerh, Cilt-I). AKYİĞİT, Ercan, İş İlişkisinin (Bireysel) Devri, Tühis, İş Hukuku ve İktisat Dergisi, Kasım 2001. AKYİĞİT, Ercan, Teori ve Uygulama Bakımından Hizmet Akdinin Kesin Hükümsüzlüğü ve İptal Edilebilirliği, İstanbul 1990. ALBAYRAK ZİNCİRLİOĞLU, Candan, İş Sözleşmesinin Devri, İstanbul 2015. ALP, Mustafa, “İş Sözleşmesinin Devri”, Kadir Has Üniversitesi Hukuk Fakültesi İş Hukukunda Üçlü İş İlişkileri Sempozyumu, İstanbul 2009. ALPAGUT, Gülsevil, “Türk Borçlar Kanununun Hizmet Sözleşmesinin Devri, Sona Ermesi, Rekabet Yasağı, Cezai Şart ve İbranameye İlişkin Hükümleri” Legal İş Hukuku ve Sosyal Güvenlik Hukuku Dergisi, 2011, S:31 (Hizmet Sözleşmesinin Devri). ALPAGUT, Gülsevil, “4857 sayılı Yasa Çerçevesinde Belirli Süreli İş Sözleşmesi”, Mercek, (Ocak) 2004. ARSLANOĞLU, M. Anıl, “İş Sözleşmesinin İradi Devri İle İşverenin Değişmesi”, Legal, İş Hukuku ve Sosyal Güvenlik Hukuku Dergisi, 2006, S:10 (İradi Devir). ARSLANOĞLU, Mehmet Anıl, İş Hukukunda Sözleşmenin İradi Devrinin Esasları ve Uygulaması, İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi), İstanbul 2008 (Esaslar). AYRANCI, Hasan, Sözleşmelerin Yüklenilmesi (Devri), Ankara 2003. BARNARD,Catherine, EC EmploymentLaw, 2000. BLANPAİN, Roger,EuropeanLabourLaw, 1999. BUCHER, Eugen, SchweizerischesObligationenrechtAllgemeinerTeilohneDeliktsrecht, 2. Auflage, Zürich 1988. CANİKLİOĞLU, Nurşen, “Türk Borçlar Kanunu-İş Kanunu İlişkisi ve Türk Borçlar Kanununun Bazı Hükümlerinin İş Kanunu Açısından Değerlendirilmesi”, Türkiye İşveren Sendikaları Konfederasyonu, 10. Yılında İş Kanunu Semineri, İstanbul 2013. CENGİZ, İştar, İş Sözleşmesinin İradi Devri, Ankara 2014. ÇANKAYA, Osman Güven/ÇİL, Şahin, İş Hukukunda Üçlü İlişkiler, 3.B, Ankara 2011. ÇELİK, Nuri, İş Hukuku Dersleri, 26.B, İstanbul 2013. ÇELİK, Nuri/CANİKLİOĞLU, Nurşen/CANBOLAT Talat, İş Hukuku Dersleri, 30.B, İstanbul 2017 DEMİR, Fevzi, En Son Yargıtay Kararları Işığında İş Hukuku ve Uygulaması, 7.B, İzmir-2013. EKONOMİ, Münir/EYRENCİ, Öner, “Hizmet Akdinin Devri İle İşverenin Değişmesi”, Prof. Dr. Nuri ÇELİK’e Armağan, İstanbul 2001. EREN, Fikret, Borçlar Hukuku Genel Hükümler, 11.B, İstanbul 2009. ESENER, Turhan, İş Hukuku, 3.B, Ankara 1978. EYRENCİ, Öner/TAŞKENT, Savaş/ULUCAN, Devrim, Bireysel İş Hukuku, 2.B, İstanbul 2004. FRÜH, Peter, DieVertragsübertragung im schweizerischenRecht, Aarau, 1944. GÜNAY, Cevdet İlhan, “Hizmet Sözleşmesinin Devri”, Sicil, S:24, Aralık 2011. GÜZEL, Ali/ÖZKARACA, Ercüment/UGAN, Deniz, “Karşılaştırmalı Hukukta ve Türk Hukukunda Belirli Süreli İş Sözleşmesi: Yapılma ve Yenilenme Koşulları”, Prof. Dr. Sarper SÜZEK’e Armağan, C:1, İstanbul 2011. KARAÇÖP, Eda/YAMAKOĞLU, Efe, “6098 Sayılı Türk Borçlar Kanunu’nun Hizmet Sözleşmesine İlişkin Hükümleri ve İş Kanunları İle İlişkisi”, Legal, İş Hukuku ve Sosyal Güvenlik Hukuku Dergisi, S:38, 2013. KILIÇOĞLU, Ahmet, Borçlar Hukuku Genel Hükümler, 17.B, Ankara 2013. KOCAGİL, İpek, “Yeni Borçlar Kanunu Işığında İş sözleşmesinin Devri”, Sicil, S:22, Haziran 2011. KÖKKILINÇ Eraltuğ, Ayşegül,“Avrupa Birliği ve Türk Hukuku’nda İşyeri ve İşletmelerin Devri Halinde İşçi Haklarının Korunması”, İş Hukuku ve Sosyal Güvenlik Hukuku Türk Milli Komitesi 30. Yıl Armağanı, Ankara 2006. MOLLAMAHMUTOĞLU,Hamdi/ASTARLI, Muhittin/BAYSAL, Ulaş, İş Hukuku Ders Kitabı, Cilt:1, Bireysel İş Hukuku, 1.B, Ankara 2017. NARMANLIOĞLU, Ünal, İş Hukuku, Ferdi İş İlişkileri I, 4.B, İstanbul 2012. OĞUZMAN, Kemal/ÖZ, Turgut, Borçlar Hukuku – Genel Hükümler, (Cilt-I), 10.B, İstanbul 2012. ÖZKARACA, Ercüment, İşyeri Devrinin İş Sözleşmelerine Etkisi ve İşverenlerin Hukuki Sorumluluğu, İstanbul 2008 (İşyeri devri) ÖZKARACA, Ercüment, İş Sözleşmesinin Devri, Koç Üniversitesi Hukuk Fakültesi, İş Hukukunda Genç Yaklaşımlar Konferansı, İstanbul-2014 (İş Sözleşmesinin Devri) SÜMER, Halûk Hâdi, İş Hukuku, 22.B, Konya 2017 (İş Hukuku). SÜMER, Halûk Hâdi, İş Hukuku Uygulamaları, 5.B, Konya 2015 (İş Hukuku Uygulamaları). SÜZEK, Sarper, İş Hukuku, 13.B, İstanbul 2017. ŞAHLANAN, Fevzi, “İşyeri Devri ile İş Sözleşmesinin Devrinin Farkı ve Sonuçları (Karar İncelemesi)”, Tekstil İşveren Dergisi-Hukuk 9, S:324. TEKİNAY/AKMAN/BURCUOĞLU/ALTOP, Tekinay Borçlar Hukuku, İstanbul 1993. TOPUZ, Seçkin/CANBOLAT, Ferhat, “Kira İlişkisinin Devri, (Yeni) Türk Borçlar Kanununun İlgili 323 üncü Maddesinin Değerlendirilmesi”, Türkiye Barolar Birliği Dergisi, S:95, 2011. TUĞ, Adnan, Türk Özel Hukukunda Şekil, 2.B, Konya 1994. TUNCAY, Can, “İş Sözleşmesinin Türleri ve Yeni İstihdam Biçimleri”, Yeni İş Yasası Sempozyumu, İstanbul-Barosu/Galatasaray Üniversitesi, İstanbul 2003. TUNCAY, A. Can, “İş Kanunu Tasarısı’ndaki Ödünç İş İlişkisi ve Eleştirisi”, Mercek, S:8, Nisan 2003. UPEXRopert, TheLaw of Termination of Employment,London 1994. VON TUHR, Andreas/PETER, Hans, Allgemeiner Teildes Schweizerischen Obligationenrechts, 1.Band, 3. Auflage, Zürich 1974. YİĞİT, Yusuf, İş Hukukunda İşverenin Çalışanlara Bilgi Verme ve Danışma Yükümlülüğü, İstanbul 2010. YİĞİT Yusuf, İş Sözleşmesinin Devri, Bursa 2014.