ÖZEL SEKTÖRDE İNSAN KAYNAĞI PLANLAMASI: ISPARTA İLİ ÖRNEĞİ

Yıl 2018, Cilt: 4 Sayı: 8, 207 - 224, 15.12.2018

Mürşit Işık

Öz

Gerçek ve tüzel kişiler amaçlarına ulaşabilmek için neyin, ne zaman, nasıl,
nerede ve kim tarafından yapılacağını önceden kararlaştırmalıdır. Günümüzde, küreselleşmenin de etkisiyle rekabetin yoğunlaşması ve değişen toplumsal
koşullar, işletmelerin amaçlarına ulaşabilmeleri ve devamlılıklarını sürdürebilmeleri için her alanda planlama yapmalarını kaçınılmaz kılmıştır.
İnsan kaynağı yönetiminin önemli bir işlevi olan insan kaynağı planlaması,
işletmeye çalışan sağlama veya kadrolama sürecinin ilk adımını oluşturur. Bu
çalışmada insan kaynağı planlamasının işletmeler açısından yeri ve önemi
tespit edilmeye çalışılmıştır. Çalışmada nitel araştırma yöntemi tercih edilmiş
ve Isparta ilinde örneklemindeki işletmelerin insan kaynakları çalışanlarıyla
görüşmeler gerçekleştirilmiştir. Elde edilen bulgular içerik analizi yöntemi ile
analiz edilmektedir

Anahtar Kelimeler

İnsan Kaynakları, Planlama, Özel Sektör

Kaynakça

• Aykaç, Burhan.(1999) İnsan Kaynakları Yönetimi Ve İnsan Kaynaklarının Stratejik Planlaması. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım. Akçakaya, Murat. (2010). İnsan Kaynakları Yönetimi İnsan Kaynakları Planlaması Norm Kadro Uygulaması. Ankara: Adalet Yayınevi. Aldemir, Ceyhan. –Ataol, Alpay. –Budak Gönül. (2004). İnsan Kaynakları Yönetimi. İzmir: Barış Yayınları. Ayan, Filiz. (2013). İnsan Kaynakları Yönetimi. İzmir: İlya İzmir Yayınevi. Aziz, Aysel. (2010). Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntem ve Teknikleri Ankara: Nobel Yayın Dağıtım. Bakan, İsmail. vd. (2014). İnsan Kaynakları Yönetimi. Ankara: Gazi Kitabevi. Baş T., Akturan, U., (2008). Nitel araştırma yöntemleri : NVivo 7.0 ile nitel veri analizi, Seçkin Yayıncılık, Ankara. Bayraktaroğlu, Serkan. (2015). İnsan Kaynakları Yönetimi. İstanbul: Sakarya Yayıncılık. Bingöl, Dursun. (2016). İnsan Kaynakları Yönetimi. İstanbul: Beta Basım Yayın. Canman, Doğan. (2000). İnsan Kaynakları Yönetimi. Ankara: Yargı Yayınları. Dessler, Gary. (2000). Human Resource Management. New Jersey: Prentice Hall. Dessler, Gary. (2011). Human Resource Management. New Jersey: Prentice Hall. Ertürk, Mümin. (2011). İnsan Kaynakları Yönetimi. İstanbul: Beta Yayıncılık. Fındıkçı, İlhami. (2012). İnsan Kaynakları Yönetimi. İstanbul: Alfa Yayımları. Gürbüz, Demet. – Özdemir Yaylacı, Gaye. (2007). İletişimci Gözüyle İnsan Kaynakları Yönetimi. İstanbul: MediaCat Kitapları. Kaynak, Tuğray (1996). İnsan Kaynakları Planlaması. İstanbul: Alfa Yayımları. Leap Terry L., Michael D. CRINO. (1989) Personel/Human Resource Management, USA : Macmillan Pub. Özer, M. Akif. vd. (2017). İnsan Kaynakları Yönetimi. Ankara: Gazi Kitapevi. Sabuncuoğlu, Zeyyat. (2011). İnsan Kaynakları Yönetimi Uygulama Örnekleriyle. İstanbul: Beta Yayıncılık. Şimşek, M. Şerif. –Öge, H. Serdar. (2012). İnsan Kaynakları Yönetimi. Konya: Eğitim Kitabevi. Tortop, Nuri. vd. (2010). İnsan Kaynakları Yönetimi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım. Uyargil, Cavide. vd. (2010). İnsan Kaynakları Yönetimi. İstanbul: Beta Yayıncılık. Yıldırım, Ali. - Şimşek, Hasan. (2016). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık. Yılmazer, Aydın. (2013). İnsan Kaynakları Yönetimi ve Örnek Olaylar. Ankara: Seçkin Yayıncılık. Werther, William B.- Davis, Keitht. (1989). Human Resources and Personnel Management. New York:McGraw-Hill.