Öz
Güvenli çalışma ortamının sağlanması, sağlık ve güvenlik tedbirlerinin eksiksiz bir şekilde yerine getirilmesiyle gerçekleşir. Gelişen teknoloji, çalışma hayatının dinamiklerini kökten değiştirmekte ve beraberinde birçok yeni sağlık ve güvenlik tehlikesini de getirmektedir. Bu yeni risk ve tehlikelere karşı savunmasız kalmamak için devlet, işveren ve işçilerin mevcut durum analizlerini yapmaları ve özellikle işletmelerin bünyelerinde güvenlik kültürü anlayışını oluşturmaları gerekmektedir. Kurumsallaşma düzeyi yüksek işletmelerin sağlık ve güvenlik uygulamalarına bakıldığında, maddi faktörlere yatırım yapma anlayışının yerini beşeri kaynaklara yönelerek bilinçlilik ve farkındalık düzeyi yüksek çalışan profili oluşturma politikalarına bıraktıkları görülmektedir. Bu çalışan profilinin oluşturulmasında kullanılan araçların başında ise eğitimler gelmektedir. Bu çalışmanın amacı, güvenlik kültürü ile eğitim arasındaki ilişkinin incelenmesi ve güvenlik kültürünün yaygınlaştırılmasında eğitimin katkısının ortaya çıkarılmasıdır. Çalışmanın sonucunda eğitimin, güvenlik kültürü anlayışının yerleştirilmesi açısından birincil derecede önemli bir fonksiyon
olduğu kanaatine ulaşılmıştır.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Demircioğlu, A. Murat; “Karşılaştırmalı Hukukta ve Türkiye’de İşçi Sağlığı ve İşyeri Hekimliği”, İş Hukuku ve İktisat Dergisi, Kamu-İş Yayını, Cilt: 4, Sayı: 2, Haziran 1997, ss. 187-199. Gülerman, Adnan; “İşyeri Güvenliği ve İş Güvenliğinde Öncelik Tartışması”, Kamu-iş Dergisi, Cilt:7, Sayı:2, 2003, s. 127-142. Demirbilek, Sevda; Türkiye’de Sağlık Hizmetleri, İlkem Ofset, İzmir, 1999, s.2. Demirbilek, Tunç; İş Güvenliği Kültürü, Dokuz Eylül Yayınları, 1.Baskı, İzmir, Mart 2005, s.8. Demirbilek, Tunç; “İşletmelerde İş Güvenlik Kültürünün Geliştirilmesi”, Çalışma Ortamı Dergisi, Fişek Enstitüsü Çalışan Çocuklar Bilim ve Eylem Merkezi Vakfı Yayını, Sayı: 96, Ocak – Şubat 2008, ss. 4-27. Sabuncu, Hilmi; “İşyerlerinde Birincil Sağlık Hizmetleri”, Legal İş Hukuku ve Sosyal Güvenlik Hukuku Dergisi, Cilt:2, Sayı:7, Yıl:2005, s.1088-1101. “İş Güvenliğinin Boyutları”, İnternet Erişim Adresi (Çevrimiçi): http://www.fisek.com.tr/isguvenligi/boyut.php, (13.03.2011) Karabulut, Özcan; “İş Sağlığı ve Güvenliğinde Sosyal Tarafların Rolü”, Türk-İş Dergisi, Türkiye İşçi Sendikaları Konfederasyonu Yayını, Sayı: 386,Eylül - Ekim 2009, ss. 92-104. Lloyd John, John Mitchinson, (Çeviren: Cihan Aslı Filiz, Emre Ergüven), Cahillikler Kitabı, NTV Yayınları, 10. Baskı, ss. 78-98. Kuru, Onur; “İş Sağlığı ve Güvenliğinde Yeni Oluşumlar”, TİSK İşveren Dergisi, Mayıs, 2000, İnternet Erişim Adresi (Çevrimiçi): www.tisk.org.tr/isveren_sayfa.asp?yazi_id=88&id=6. , (13.03.2011). Mert, Vedat Reha; “İş Sağlığı ve Güvenliği Hizmetlerinde Yeni Hedefler”; TİSK İşveren Dergisi, Mayıs 2002, http://www.tisk.org.tr/isveren_sayfa.asp?yazi_id=518&id=31, (13.03.2011). . Pekşeni, Yıldız ve Sevgi Canbaz; “İş Sağlığı ve Güvenliği Politikası ve Güvenlik Kültüründe Sosyal Diyaloğun Rolü” , İş Sağlığı ve Güvenliği Dergisi, Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı İş Sağlığı ve Güvenliği Genel Müdürlüğü Yayını, Sayı:25, Yıl: 5, Mayıs – Haziran, 2005, ss. 88-104. Vu, Trang and Helen De Cieri, Conceptual foundations of safety culture and safety climate measurement: A Snapshot Review, (Çevrimiçi) https://tr.scribd.com/doc/308465876/060
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Bölüm | Makaleler |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 15 Aralık 2018 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2018 Cilt: 4 Sayı: 8 |
