Kapitalizmin neo-liberal evresinde piyasa serbestisinin tekrar işgücü piyasalarına hâkim kılınması amacıyla uygulanan yapısal uyarlama politikaları 1980 sonrası dönemde sendikaların güç kaybetmesine neden olmuştur. Sendikal hareketin güç kaybetmesinde devlet müdahalesinin sınırlı bir kapsama indirgenmesi ve kuralsızlaştırma politikaları rol oynamıştır. Sendikalar bir yandan üye kayıpları yaşarken bir yandan da değişen işçi profilinin örgütlenmesinde sorunlar yaşamaya başlamıştır. Güney yarımküre ülkelerinin toplumsal hareketlerle bütünleşen sendikacılık anlayışı, sendikaların yaşamış olduğu kriz için bir çözüm önerisi olarak gündem bulmuş ve ileri sürülmüştür. Bu çalışmada, neo-liberal dönüşümün sendikalar üzerindeki etkisi ve alternatif bir sendikal model olarak toplumsal hareket sendikacılığı ele alınacaktır.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 30 Aralık 2019 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2019 Cilt: 5 Sayı: 10 |