NEW MEMORY: IS IT A NEW PHASE OF THE RELATIONSHIP BETWEEN COLLECTIVE MEMORY AND POWER?

Yıl 2022, Cilt: 21 Sayı: 43, 588 - 604, 15.06.2022

Sena Aydin

https://doi.org/10.46928/iticusbe.944964

Öz

Memory structures, fragments, and rebuilds the past knowledge via conceptualizing today's conditions. Today’s awareness redefines the past image and provides it clarity and also accuracy. Such that, the analysis of the memory that confirms and makes sense of today, especially collective memory, lacks if it is considered without covering the concepts like past, identity, power, belonging and so on. This study aims to discuss, by considering its relations with power, the collective memory involving construction process based on myths and rituals transformed into mediation and remediation process through the media. Thus, the transformation of construction process also transforms the structures of collective memory. In today’s media-saturated environment., with Hoskins’s word, “new memory” is not only more fragile and unpredictable compared the past but also more manipulative apparatus for power. Purpose: The study aims to discuss how memory construction in the social context is transformed with the opportunities provided by communication technologies and its structural effect on collective memory. Approach: The study proceeds around a qualitive discussion. Findings: It is seen that the transformation of memory from traditional construction forms into a product mediated by the media, into a structure that is harder to predict and more fragile, does not change its function in the social context for power. Memory, in its new form, is a tool that constructs and controls the reality of the social system. Authenticity: Traditional debates on collective memory in historical and political contexts will be insufficient to understand current social transformations unless communication technologies are considered. Although there are many studies related to collective memory in social fields, studies on this structural transformation mentioned in Turkish literature have been neglected. For this reason, it is possible to say that this theoretical discussion based on “new memory” of Hoskins will contribute to the literature by addressing the structural transformation of collective memory with communication technologies.

Anahtar Kelimeler

collective memory, new memory, power, media

Yeni Hafıza: Kolektif Hafıza ve İktidar İlişkisinde Yeni Bir Faz Mı?

Öz

Geçmişe dair bilgiyi yapılandıran, parçalayan, yeniden kuran hafıza, bugünün koşulları üzerinden bir bağlama oturtularak tecrübe edilir. Bugünün bilinci, geçmişin imajını yeniden anlamlandırır, ona bir berraklık kazandırır ve doğruluk atfeder. Öyle ki bugünü onaylayan ve anlamlandıran hafıza, özellikle kolektif hafıza, geçmiş, kimlik, iktidar, aidiyet gibi olgu ve kavramlardan soyutlanarak ele alındığı takdirde eksik kalır. Bu çalışma, kolektif hafızanın, iktidar ile ilişkisini ihmal etmeksizin, mitler ve ritüeller ile inşa edilme sürecinden medya ile dolayımlanan bir yapıya dönüşümünü tartışmayı hedefler. Nitekim inşa sürecindeki dönüşüm, kolektif hafızanın yapısını da dönüştürür. Hoskins’in tabiriyle “yeni hafıza”, eskiye nazaran daha kırılgan ve öngörülmez olmanın yanı sıra iktidar için de daha manipülatif bir araçtır. Amaç: Çalışma, toplumsal bağlamda hafıza inşasının iletişim teknolojilerinin sağladığı imkanlarla nasıl dönüştüğünü ve bunun kolektif hafızadaki yapısal etkisini tartışmayı amaçlar. Yaklaşım: Çalışma, niteliksel bir tartışma etrafında ilerler. Bulgular: Hafızanın geleneksel inşa biçimlerinden, medyayla dolayımlanan bir ürüne dönüşerek öngörülmesi daha zor, daha kırılgan bir yapıya evirilmesinin, iktidar için toplumsal bağlamdaki işlevini değiştirmediği görülür. Hafıza, yeni formunda da toplumsal sistemin bakacağı gerçekliği inşa eden ve denetleyen bir araçtır. Özgünlük: Kolektif hafıza üzerine tarihsel ve siyasal bağlamdaki geleneksel tartışmalar, iletişim teknolojilerini göz önünde bulundurulmadığı sürece güncel toplumsal dönüşümleri anlamakta yetersiz kalacaktır. Sosyal alanlarda kolektif hafızayla ilişki çok sayıda çalışma olmasına rağmen, özellikle Türkçe literatürde bahsi geçen bu yapısal dönüşüme ilişkin çalışmalar ihmal edilmiştir. Bu sebeple, Hoskins’in “yeni hafıza” kavramını merkeze alan bu teorik tartışmanın, iletişim teknolojileriyle kolektif hafızanın yapısal dönüşümü ele almasıyla literatüre katkı sağlayacağını söylemek mümkündür.

Anahtar Kelimeler

kolektif hafıza, yeni hafıza, iktidar, medya.

Kaynakça

• Abercrombie, N. & Longhurst, B. (1998). Audiences—A Sociological Theory of Performance and Imagination. London: Sage Publications.
• Assman, J. (2015). Kültürel Bellek: Eski Yüksek Kültürlerde Yazı, Hatırlama ve Politik Kimlik. (Çev. A. Tekin). İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
• Bourdon, J. (2011). Remembering: Contribution of Life-story Methodology to Memory/Media Research. M. Neiger, O. Meyers ve Zandberg (Ed.), On Media Memory: Collective Memory in New Media içinde(ss. 62-76). London: Palgrave Macmillan.
• Boyer, P. (2009). What Are Memories For? Functions of Recall in Cognition and Culture. P. Boyer ve J.V. Wertsch (Ed.), Memory in Mind and Culture içinde, (s. 3-33.). Cambridge: Cambridge University Press.
• Connerton, P. (2014). Toplumlar Nasıl Anımsar? (Çev. A. Şenel). İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
• Dellaloğlu, B. (2012). Benjaminia: Dil, Tarih ve Coğrafya. İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
• Durkheim, E. (1968). The Elementary Form of Religious Life. London: Allen and Unwin.
• Gerbner, G. & Gross, L. (1976). Living with Television: The Violence Profile. Journal of Communication, 26(2), 172-199. Groom, D., Brace, N., Edgar, G., Edgar, H., & Manly, T. (2014). An Introduction to Cognitive Psychology. New York: Psychology Press.
• Halbwachs, M. (1992). On Collective Memory. (Ed. L. A. Coser). Chicago: The University of Chicago Press.
• Halbwachs, M. (1980). The Collective Memory. New York: Harper & Row Colophon Books.
• Hobsbawm, E. (2013) Introduction: Invention Traditions. E. Hobsbawm ve T. Ranger (Ed.), The Invention of Tratidition içinde, (ss. 1-15). Cambridge: Cambridge University Press.
• Hoskins, A. (2001). New Memory: Mediating History. Historical Journal of Film, Radio and Television, 21(4), 333-346.
• Huyssen, A. (1999). Alacakaranlık Anıları: Bellek Yitimi Kültüründe Zamanı Belirlemek. (Çev. K. Atakay). İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
• Klein, K. L. (2000). On the Emergence of Memory in Historical Discourse. Representations, 69, 127-150.
• Le Goff, J. (1992). History and Memory. New York: Colombia University Press.
• Nora, P. (1989). Between Memory and History: Les Lieux de Mémoire. Representation, 26, 7-24.
• Samuel, R. (1994). Theatres of Memory: Past and Present in Contemporary Culture. London: Verso.
• Sancar, M. (2016). Geçmişle Hesaplaşma: Unutma Kültüründen Hatırlama Kültürüne. İstanbul: İletişim Yayınları.
• Shandler, J. (1999). While America Watches: Televising the Holocaust. Oxford: Oxford University Press.
• Smith, P. (2005). Cultural Theory: An Introduction. Oxford: Blacwell Publishing.
• Reifová, I. (2015). A Study in the History of Meaning-making: Watching Socialist Television Serials in the Former Czechoslovakia. European Journal of Communication, 30(1), 79-94.
• Rose, S. (1993). The Making of Memory: From Molecules to Mind. London: Vintage.
• Torfing J. (1999). New Theories of Discourse: Laclau, Mouffe and Žižek. Oxford: Blackwell Publishers.
• Traverso, E. (2009). Geçmişi Kullanma Kılavuzu: Tarih, Bellek, Politika. (Çev. I. Ergüden). İstanbul: Versus Kitap.
• Weber, M. (1978). Economy and Society: An Outline of Interpretive Sociology. Los Angeles: University of California Press.
• Wertsch, J. V. (2009). Collective Memory. P. Boyer ve J.V. Wertsch (Ed.), Memory in Mind and Culture içinde (ss. 117-137). Cambridge: Cambridge University Press.
• Yerushalmi, Y. H. (1982). Zakhor: Jewish History and Jewish Memory. Seattle: University of Washington Press.