İşlenmemiş deri olan parşömen üzerine yazılmış XIV'üncü yüzyıla tarihlenen bir elyazmada grimsi pembeeflatun renklerde lekelenmeler, malzemede ayrışma, dokuda zayıflama ve kopmalar tespit edilerek mikoloji kökenli etken aranmış, materyal örneklerinden saf kültür halinde Trichophyton verrucosum ayrılmıştır. Patojen bir mantar olan T. verrucosum sığır ve ineklerde görülen hayvancıl (zoofilik) bir türdür ve dermatofitlerin canlılar dışında uzun süre, aylarca hatta senelerce canlı kalabildiği bildirilmiştir. Eserin bulunduğu mekanların iç iklimi ve mikroflorası daha önceki bir çalışmamızda saptanmış, iklim verilerinin organik eserler için önerilen standart değerler arasında ve oldukça kararlı seyrettiği; ortalama bağıl nem rakamlarının eserlerde bakteri gelişmesi için elverişli olmadığı, hatta mantar konidilerinin aktivasyonu açısından alt ve üst tehlike sınırlarını aşmadığı saptanmış; ayrıca gerek ortamda gerekse incelenen eser grubunda bu mantarla karşılaşılmamıştır. Bu durum ayırdığımız kökenin de baştan beri, parşömenin üretildiği hayvanın derisinde bulunduğunu düşündürmektedir. Bir müze eseri olarak parşömenden yani işlem görmemiş deriden Trichophyton verrucosum'un bulaşabilme olasığının bulunduğu ilk kez çalışmamızda gösterilmiştir. Eserin dezenfeksiyonu timol kabininde yapılmış ve başarılı sonuç alınmıştır.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Olgu Sunumları |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 20 Ağustos 2014 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 1998 Cilt: 29 Sayı: 3 |