The Offence of the Suppression, Obfuscation and Alteration of the Criminal Evidences

Yıl 2016, Cilt: 4 Sayı: 2, 191 - 215, 18.10.2017

Faruk Turhan

Öz

The offense of destruction, concealment or alteration of the
evidence, which isa criminal offense regulated underArticle 281 of the
Turkish Criminal Code, is an offense against the administration of
justice. The subject of this offence regulated under Article 281 is the
evidence of a criminal offense which has been already committed. For
this reason, for this particular offense to be committed, an already
committed offence must be present. This offensecan be committed by
five different acts such as destruction, deletion, concealment,
alteration or corruption of an evidence. The crime is completed by
concluding one of these acts. Thus, the crime can be committed via
five different acts.   
The predicate offense can be committed deliberately or by
negligence however, the offense of destruction, concealment or
alteration of the evidence must be committed deliberately. The
perpetrator should also commit the acts listed under    article 281 of
the Turkish Penal Code with the aim of concealing the truth. There is no need for the perpetrator to succeed in concealing the evidence for
this offence to be committed, only a certain intent to do so may
suffice.   
Article 281 subclause 3 of the Turkish Penal Code providesan
effective remorse clause. Accordingly, the penalty is reduced if the
perpetrator submits the hidden evidence to the court before the
judgment is delivered. This provision is likely to lead
misunderstandings and wrongpractices. For this reason, the law
should be amended as follows: making sure the evidenceis obtained
by judicial authorities should be sufficient to invoke the effective
remorse clause rather than requiring the perpetrator to submit the
evidence to the judicial authorities personally.

Anahtar Kelimeler

Criminal evidence, destruction, concealment or alteration of the evidence, offenses against the administration of justice, harbouring an outlaw., harbouring an outlaw.

Suç Delillerini Yok Etme, Gizleme veya Değiştirme Suçu

Öz

Türk Ceza Kanunu md. 281’de düzenlenmiş olan suç delillerini yok etme, gizleme veya değiştirme suçu, adliyeye karşı işlenen suçlardandır. Md. 281’deki suçun konusunu, daha önceden işlenmiş olan bir suçun delilleri oluşturmaktadır. Bu nedenle daha önceden işlenmiş olan bir öncül suçun bulunması gerekmektedir. Bu suç, bir suçun delillerinin yok edilmesi, silinmesi, gizlenmesi, değiştirilmesi veya bozulması şeklinde seçimlik hareketlerle işlenebilmektedir. Söz konusu seçimlik hareketlerden birisinin işlenmesiyle suç tamamlanmış olmaktadır. Öncül suçun kasten veya taksirle işlenmesi gerekir; ancak delilleri yok etme suçu doğrudan kastla işlenebilir. Çünkü fail, md. 281’de sayılan hareketleri gerçeğin ortaya çıkmasını engellemek amacıyla işlemelidir. Bu nedenle olası kast yeterli değildir. Ancak suçun oluşabilmesi için failin gerçeğin ortaya çıkmasını engellemek amacıyla hareket etmesi yeterli olup, amacına ulaşmış olması gerekli değildir. Bu suçla ilgili olarak md. 281/3’te bir etkin pişmanlık hükmüne yer verilmiştir. Buna göre fail, suç nedeniyle hüküm verilmeden önce gizlenen delilleri mahkemeye teslim ederse hükmedilecek cezada indirim yapılacaktır. Bu düzenleme yanlış anlama ve uygulamalara yolaçacak niteliktedir. Bu nedenle etkin pişmanlıktan yararlanmak için delillerin mahkemeye teslimi şartı yerine, delillerin adli merciler tarafından elde edilmesini sağlamanın yeterli olacağı bir düzenleme yapılmalıdır. 

Anahtar Kelimeler

Beweismittel, Vernichten, Verbergen oder Verändern von Beweismitteln einer Straftat, Vortat, Straftaten gegen die Justiz, Strafvereitelung

Kaynakça

• EVİK, Vesile Sonay, Suçluyu Kayırma Suçu (Straftat der Begünstigung), Galatasaray Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi (Zeitschrift der Juristischen Fakültät der Galatasaray Universität), Prof. Dr. Köksal Bayraktar’a Armağan (Festschrift für Prof. Dr. Köksal Bayraktar), Band I, S. 717‐747, Istanbul 2010.
• İSFEN, Sabit Osman, Das Schuldprinzip im Strafrecht, unter besonderer Berücksichtigung des türkischen Rechts, München 2008.
• KREY, Volker, Strafrecht Besonderer Teil, Band 1, Besonderer Teil ohne Vermögensdelikte, 6. Auflage, Stuttgart 1986.
• KOCA, Mahmut/ÜZÜLMEZ, İlhan, Türk Ceza Hukuku Özel Hükümler (Das Türkische Strafrecht Besonderer Teil) , 2. Auflage, Ankara 2015.
• KOCA, Mahmut/ÜZÜLMEZ, İlhan, Türk Ceza Hukuku Genel Hükümler (Das Türkische Strafrecht Allgemeiner Teil) , 6. Auflage, Ankara 2013.