Temporary Apprehension

Yıl 2024, Cilt: 12 Sayı: 1, 1 - 15, 08.07.2024

Ahmet Hulusi Akkaş , Eren Akpınar

https://doi.org/10.26650/JPLC2023-1385746

Öz

Apprehension is a protection measure that allows the temporary restriction of liberty of a person suspected of committing a crime in the criminal procedure process. Although it is dependent on the assurance of a judge because of its nature, it is possible for the apprehension to be made without any judicial decision. One of these cases is temporary apprehension by civilians. Temporary apprehension can be performed by anyone. Temporary apprehension is regulated by Article 90/1 of the Code of Criminal Procedure No. 5271. In the provision, the objective conditions required for temporary apprehension are stated as cases where the person is encountered while committing a crime, there is a possibility that the person being pursued due to a red-handed act will escape or it is not possible to immediately determine his identity. For a lawful temporary apprehension, in addition to objective elements, the person must make the apprehension with the idea that a criminal investigation will be conducted against the suspect. For a temporary apprehension to be made, there must be a strong suspicion that the person has committed a crime. In temporary apprehension, the duration of pursuit due to a red-handed act is not important for the person making the apprehension. Pursuing may continue until the person being pursued for a red-handed action is caught. Because the temporary apprehension will be carried out by civilians, the apprehension must continue until the handover to law enforcement. Therefore, it must be within a certain time limit. On the other hand, the apprehension to be applied to a person has a limited authority of coercion.

Anahtar Kelimeler

Temporary apprehension, protection measure, criminal investigation

Geçici Yakalama (CMK m. 90/1’e Göre Yakalamanın Herkes Tarafından Yapılması)

Öz

Yakalama, ceza muhakemesi sürecinde suç işlediği yönünde hakkında şüphe bulunan kişinin geçici bir süre için özgürlüğünün kısıtlanmasına imkân veren koruma tedbiridir. Niteliği itibariyle hâkim güvencesine bağlı olmasına rağmen yakalamanın fiili durumlarda herhangi bir karar olmadan yapılması mümkündür. Bu durumlardan biri sivil kişiler tarafından gerçekleştirilen geçici yakalamadır. Geçici yakalama, herkes tarafından yapılabilir. Geçici yakalama, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu m. 90/1’de düzenlenmiştir. Hükümde, kişiye suç işlerken rastlanması veya suçüstü bir fiilden dolayı izlenen kişinin kaçması olasılığının bulunması ya da hemen kimliğini belirleme olanağının bulunmaması halleri geçici yakalama için gereken objektif şartlar olarak belirtilmiştir. Hukuka uygun bir geçici yakalama için objektif unsurların yanında kişinin yakalamayı şüphelinin hakkında bir ceza soruşturması yürütüleceği fikri ile yapması şarttır. Geçici yakalamanın yapılabilmesi için kişinin bir suç işlediği hususunda kuvvetli şüpheye sahip olunması gerekir. Geçici yakalamada, yakalama yapacak kişi açısından suçüstü bir fiil sebebiyle yapılan izlemenin süresi önemli değildir. Suçüstü fiilden dolayı izlenen kişinin yakalanmasına kadar izleme devam edebilir. Geçici yakalama sivil kişiler tarafından gerçekleştirileceğinden, yakalamanın kolluğa teslime kadar sürmesi şarttır. Bu yüzden zaman olarak belirli bir sınırda olmalıdır. Bir kişi üzerinde uygulanacak yakalama ise sınırlı bir zorlama yetkisini barındırmaktadır.

Anahtar Kelimeler

Geçici yakalama, koruma tedbiri, ceza muhakemesi

Kaynakça

• Artuk ME vd., Ceza Hukuku Genel Hükümler (14. Baskı, Adalet Yayınevi 2020) google scholar
• Beulke W ve Swoboda S, Strafprozessrecht (14. Auflage, C.F. Müller 2022) google scholar
• Canpolat C, ‘Müzekkeresiz Yakalama ve Tedbire İlişkin Önem Arz Eden Bazı Meseleler’ (2019) 17(193) Legal Hukuk Dergisi 179-216 google scholar
• Centel N ve Zafer H, Ceza Muhakemesi Hukuku (15. Bası, Beta Yayınevi 2018) google scholar
• Dahlmann W, Die vorlaufige Festnahme nach § 127 StPO als prozessuale Massnahme und materieller Rechtfertigungsgrund (Göttingen, 1949) google scholar
• Graf J, Strafprozessordnung mit Nebengesetzen (4. Auflage, C.H. Beck 2021) google scholar
• Graf JP (Edr), BeckOK StPO mit RİStBV und MİStra (48. Edition, C.H. Beck 2023) google scholar
• KK-StPO/Glaser, Karlsruher Kommentar zur Strafprozessordnung, (9. Auflage, C. H. Beck 2023) google scholar
• Koca M ve Üzülmez İ, Türk Ceza Hukuku Genel Hükümler (15. Baskı, Seçkin Yayıncılık 2022) google scholar
• Kühne H Strafprozessrecht (9. Auflage, C. F. Müller 2015) § 26 kn.451; Löwe/Rosenberg, Die Strafprozefiordnung und das Gerichtcverfassungs-gesetz Band 4 (27. Auflage, De Gruyter 2019) google scholar
• Meincke JP, Betreffen oder Verfolgen auf frischer Tat als Voraussetzung der vorlaufigen Festnahme nach § 127 I StPO (Rechtswissenschaftliche Fakultat der Universitat 1963) google scholar
• Meyer-Goflner L ve Schmitt B, Strafprozessordnung mit GVG und Nebengesetzen, (62. Auflage, C. H. Beck 2019) google scholar
• Mitsch W, ‘Vorlaufige Festnahme und Notwehr’ (2016) 3(1) JA 161-167 google scholar
• MükoStPO/Böhm, Münchener Kommentar zur StPO/Böhm (2. Auflage C. H. Beck 2023) google scholar
• Özbek VÖ, Doğan K ve Bacaksız P, Ceza Muhakemesi Hukuku (12. Baskı, Seçkin Yayıncılık 2019) google scholar
• Özgenç İ, Türk Ceza Hukuku Genel Hükümler (18. Bası, Seçkin Yayıncılık 2022) google scholar
• Rengier R, Strafrecht Allgemeiner Teil (14. Auflage, Beck Verlag 2022) google scholar
• Roxin C ve Greco L, Strafrecht Allgemeiner Teil (5. Vollstandig neu bearbeitete Auflage, C. H. Beck 2020) google scholar
• Satzger H, Schluckebier W ve Widmeir G, Strafprozessordnung Kommentar ( 2. Auflage, Carl Heymanns Verlag 2014) google scholar
• Schubart M, ‘Festnahmerecht oder Festnahmepflicht?’ (2007) 1(2007) SchwZStR 85-95 google scholar
• Sickor JA, ‘Die Festnahmerecht nach § 127 StPO I 1 StPO im System der Rechtsfertigungsgründe’ (2018) 11(1) JuS 1074-1079 google scholar
• Şahin C ve Göktürk N, Ceza Muhakemesi Hukuku (13. Bası, Seçkin Yayıncılık 2022) google scholar
• TDK Türkçe Sözlük, https://sozluk.gov.tr/ Erişim Tarihi 15.08.2023 google scholar
• Ünver Y ve Hakeri H, (16. Baskı, Adalet Yayınevi 2019) google scholar
• Yenisey F ve Nuhoğlu A, Ceza Muhakemesi Hukuku (7. Baskı, Seçkin Yayıncılık 2019) google scholar
• Yıldız A, ‘Ceza Muhakemesi Hukukunda Yakalama ve Gözaltına Alma’ (2006) 14(1) Selçuk Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi 131-214 google scholar