Loading [a11y]/accessibility-menu.js
Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

İSTANBUL'DAKİ ÖZEL İSLAM MEKTEPLERİ (1873-1922)

Yıl 2012, Sayı: 22, 1 - 40, 12.12.2012

Öz

Bu çalışmada 1873-1922 yıllarında İstanbul 'da faaliyet
göstermiş olan Özel İslam Mektepleri araştırılmıştır. Özel İslam Mektepleri,
Türk ve diğer Müslümanlar tarafından kendi sermayeleriyle açmış oldukları
batılı modelde eğitim veren özel okulları ifade etmektedir. 1839- 1876 Tanzimat
Dönemi'nde, Darüşşafaka Mektebi'nin eğitime başladığı 1873 yılından önce
İstanbul'da Özel İslam Mektebi kurulmuş olduğuna dair bir belgeye
rastlanılmamıştır. 1873 yılından sonra Özel İslam Mektepleri 'nin ortaya
çıkmasında ve gelişimlerinde halkın eğitim alma arzusu yanında Osmanlı
Devleti'nin içinde bulunduğu mali sıkıntılar dolayısıyla yeni okullar açamaması
ve mevcut olan resmi devlet okulların nitelik ve nicelik olarak yetersiz
kalmaları etkili olmuştur. Ayrıca bu dönemde yabancı ve gayrimüslim okulların
eğitim kalitesi açısından olumlu ancak siyasi olarak olumsuz faaliyetleri
Osmanlı Devleti 'ni batılı eğitim kurumları kurmak zorunda bırakmıştır. Bu
açıdan Özel İslam Mektepleri vatan evlatlarını yabancı okullarda okumakla iftihar
etmekten kurtarmıştır. Özel İslam Mektepleri Müslüman çocukların bu okullara
giderek dini, milli ve ahlaki terbiyelerini kaybetmemelerini sağlamaya
çalışmıştır. Osmanlı Devleti'nde özel okullar denilince bu okulların sadece
gayrimüslim ve yabancılar tarafından açılan okullardan ibaret olmadığını,
Türklerin de en az gayrimüslim ve yabancılar kadar köklü ve eski bir özel
eğitim geçmişi olduğu belgelere dayalı olarak ortaya konulmuştur. İncelenen
1873-1922 yıllarında Özel İslam Mektepleri devletten maddi destek almadan resmi
okullarla boy ölçüşecek belki belli açılardan daha fazla Türk Eğitim ve
kültürüne hizmet ederek döneme damgalarını vurmuşlardır. Günümüzde kullanılan
birçok eğitim yöntemi bu dönemde ilk kez Özel İslam Mektepleri tarafından
uygulanmıştır. Dönemin her türlü zorluğuna rağmen Özel İslam Mektepleri Osmanlı
ve Cumhuriyet dönemlerinde topluma yön verecek bir neslin yetiştirilmesinde
önemli rol oynamıştır.

Kaynakça

  • Acar, Şehbal Derya: Eğitim Tarihimizde Bir Üstad Satı Bey'i Tanımak, Akademik Kitaplar, İstanbul, 2012. Akyıldız, Ali: Tanzimat Dönemi Osmanlı Merkez Teşkilatında Reform (1836-1856), İstanbul, Eren Yayınları, 1993. , Akyüz, Yahya: Türk Eğitim Tarihi (M.Ö. 1000-M.S. 2009), Gözden geçirilmiş 14.Baskı, Pegem Akademi, Ankara, 2009. Alkan, Mehmet Ö.: Tanzimat'tan Cumhuriyet'e Modernleşme Sürecinde Eğitim İstatistikleri 1839-1924/Education Statistics in Modernization from the Tanzimat to the Republic 1839-1924, Türkiye Cumhuriyeti Başbakanlık Devlet İstatistik Enstitüsü Yayınları, Ankara, 2000.
Toplam 1 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Bölüm Araştırma Makalesi
Yazarlar

Nuri Güçtekin Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 12 Aralık 2012
Yayımlandığı Sayı Yıl 2012 Sayı: 22

Kaynak Göster

APA Güçtekin, N. (2012). İSTANBUL’DAKİ ÖZEL İSLAM MEKTEPLERİ (1873-1922). Güneydoğu Avrupa Araştırmaları Dergisi(22), 1-40.
AMA Güçtekin N. İSTANBUL’DAKİ ÖZEL İSLAM MEKTEPLERİ (1873-1922). Güneydoğu Avrupa Araştırmaları Dergisi. Aralık 2012;(22):1-40.
Chicago Güçtekin, Nuri. “İSTANBUL’DAKİ ÖZEL İSLAM MEKTEPLERİ (1873-1922)”. Güneydoğu Avrupa Araştırmaları Dergisi, sy. 22 (Aralık 2012): 1-40.
EndNote Güçtekin N (01 Aralık 2012) İSTANBUL’DAKİ ÖZEL İSLAM MEKTEPLERİ (1873-1922). Güneydoğu Avrupa Araştırmaları Dergisi 22 1–40.
IEEE N. Güçtekin, “İSTANBUL’DAKİ ÖZEL İSLAM MEKTEPLERİ (1873-1922)”, Güneydoğu Avrupa Araştırmaları Dergisi, sy. 22, ss. 1–40, Aralık 2012.
ISNAD Güçtekin, Nuri. “İSTANBUL’DAKİ ÖZEL İSLAM MEKTEPLERİ (1873-1922)”. Güneydoğu Avrupa Araştırmaları Dergisi 22 (Aralık 2012), 1-40.
JAMA Güçtekin N. İSTANBUL’DAKİ ÖZEL İSLAM MEKTEPLERİ (1873-1922). Güneydoğu Avrupa Araştırmaları Dergisi. 2012;:1–40.
MLA Güçtekin, Nuri. “İSTANBUL’DAKİ ÖZEL İSLAM MEKTEPLERİ (1873-1922)”. Güneydoğu Avrupa Araştırmaları Dergisi, sy. 22, 2012, ss. 1-40.
Vancouver Güçtekin N. İSTANBUL’DAKİ ÖZEL İSLAM MEKTEPLERİ (1873-1922). Güneydoğu Avrupa Araştırmaları Dergisi. 2012(22):1-40.