EĞİTİM PSİKOLOJİSİNE DAİR ONTOLOJİK BİR DEĞERLENDİRME

Yıl 2016, Cilt: 13 Sayı: 2, 89 - 102, 27.10.2016

İrfan Erdoğan

Öz

Bu makalede Eğitim Psikolojisi adıyla bilinen bilim dalının doğuşu, gelişimi ve
varoluşu irdelenmiştir. Konu hem ulusal hem de uluslararası düzlemde tarihsel bir
perspektif temelinde ele alınmaktadır. Eğitim psikolojisi psikoloji ile eğitimin etkileşimi sonucu doğmuş bir alandır. Alanın doğuşunda William James, Stanley Hall, John Dewey, Edward L. Thorndike gibi otoritelerin etkin rolü olmuştur. Eğitim psikolojisi adı geçen otoritelerin düşünceleri bağlamında psikolojinin bir alt dalı olarak konumlanmıştır. Bu alanla ilgili Türkiye’deki çalışmalar ise 1952 yılında öğretmen yetiştiren kurumlarda okutulmakta olan pedagoji dersinin kaldırılarak yerine konan eğitim psikolojisi adlı ders ile başlamıştır. Bu süreçte eğitim psikolojisi bugün içinde konumlandırılmış olduğu eğitim bilimlerine yabancılaşmıştır. Bu yönüyle eğitime katkı sağlama noktasında işlevsizleşmektedir. Bu nedenle eğitim psikolojisi alanının psikolojinin bir alt dalı olarak konumlandırılması önerilmektedir.

Anahtar Kelimeler

psikoloji, eğitim psikolojisi, pedagoji, pedagojik psikoloji, eğitim ruhbilimi, eğitim bilimleri

An Ontologic Evaluation On Educational Psychology

Öz

This
article investigates emergence, development and existence of the science branch
known as Educational Psychology. The topic has been studied on the basis of a
historical perspective from both national and international aspects. Educational
Psychology is a field born via interaction between psychology and education. On
emergence of the field, William James, Stanley Hall, John Dewey, Edward L.
Thorndike played a significant role. Educational Psychology has been classified
as a sub-branch of psychology with regard to thoughts of authorities mentioned.
Studies in Turkey related to this field started with the course named
Educational Psychology which was replaced after abolishment of Pedagogy courses
taught at Teacher Training Institutions in 1952. During this process,
Educational Psychology has been alienated to Educational Sciences into which it
is positioned. At that point, it has become dysfunctional to contribute to
education. With this regard, it is suggested that the field of Educational
Psychology is to be positioned as a sub-branch of psychology.

Anahtar Kelimeler

psychology, educational psychology, pedagogy, pedagogic psychology, educational psychology

Kaynakça

• Aslan, C. (2014). Erken Cumhuriyet Dönemi’nde eğitim bilimleri alanında yurt dışına öğrenci gönderilmesi olgusu (1923-1940). (Yayınlanmamış doktora tezi, Ankara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.)
• Bacanlı, H. (2015). Eğitim psikolojisi (21. bs.). Ankara: PegemA Yayıncılık.
• Baltacıoğlu, İ. H. (1930). Umumi pedagoji. İstanbul: Muallim Halit Kitaphanesi.
• Başaran, İ. E. (2007). Eğitim Psikolojisi: Gelişim, öğrenme ve ortam. Ankara: Nobel Yayıncılık.
• Berliner, D. C. & Jackson, P. W. (1981). The promise of educational psychology. In F. H.
• Farley & N. J. Gordon (Eds.), Psychology and education: The state of the union.Berkeley, CA: McCutchan.
• Berliner, D. C. (1993). The 100-year journey of educational psychology. Exploring applied psychology: Origins and critical analyses, 37-78.
• Binbaşıoğlu, C. (1978). Eğitim psikolojisi. Ankara: Binbaşıoğlu Yayınevi.
• Erdoğan, İ. (2015). Eğitim bilimleri ve milli eğitime dair. Ankara: Nobel Yayıncılık.
• Gövsa, İ. A. (1929). Ruhiyat ve terbiye. İstanbul: Devlet Matbaası.
• Hall-Quest, A. L. (1915). Present tendencies in educational psychology. Journal of Educational Psvchology, 6, 601-614.
• Kanad, H. F. (1953). Bilgisizlik kurbanı pedagoji. Bilgi, (3), 3-7.
• Kanad, H. F. (1956). Psikoloji ve pedagoji davası. Eğitim Hareketleri Dergisi, 23, 7-11.
• Kanad, H. F. (1966). Eğitim Psikolojisi. Ankara: Milli Eğitim Basımevi.
• Mart, Ö. H. (1953). Eğitim psikolojisi. İstanbul: Milli Eğitim Basımevi.
• Öğülmüş, S. (2006). Türkiye’de eğitim bilimleri: Bir bilanço denemesi. Ed: M. Hesapçıoğlu, A. Durmuş Ankara: Nobel Yayıncılık.
• Pars, V. B., Cırıtlı, H. H., Enç, M. ve Oğuzkan, T. (1955). Eğitim Psikolojisi. İstanbul:Maarif Basımevi.
• Peters, W. (1952). Pedagoji enstitüsü psikoloji ve pedagoji çalışmaları. İstanbul: Pulhan Matbaası.
• Schunk, D. H. (2009). Öğrenme teorileri. (Çev. Muzaffer Şahin) Ankara: Nobel Yayıncılık.
• Senemoğlu, N. (2007) Gelişim, öğrenme ve öğretim: Kuramdan uygulamaya. Ankara:
• Gönül Yayıncılık.
• Slavin, R. E. (2013). Eğitim psikolojisi: Kuram ve uygulama (Çev. Galip Yüksel). Ankara:Nobel Yayıncılık.
• Sternberg, R. J. & Williams, W. M. (2002). Educational psychology. Boston: Allyn and Bacon.
• Şemin, R. (1973). Eğitim bilimlerinin üniversiteye girişi (Pedagoji Enstitüsünün kuruluşu ve gelişmesi.) İstanbul: Edebiyat Fakültesi Yayınları.
• Thorndike, E. L. (1903). Educational psychology. New York: Science Press.
• Thorndike, E. L. (1910). The contribution of psychology to education. Journal of Educational Psychology, 1, 5-12.
• Thorndike, E. L. (1924). Educational psychology. New York: Columbia University Teachers College.
• Tumlirz, O. (1952). Pedagojik psikoloji yahut eğitim ruhbilimi. (Çev. Münir Raşit Öymen). İstanbul: Oğlumun Kitapları.
• Varış, F. (1991). Eğitim bilimlerine giriş. Ankara: Ankara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Fakültesi Yayınları.
• Watson, G. (1926). What shall be taught in educational psychology? Journal of Educational Psychology, 17, 577-599.
• Watson, R. B.. (1961). A brief history of educational psychology. Psychological Record,11, 209-242.
• Woolfolk, A. (2007). Educational psychology (10th ed.). Boston, MA: Allyn & Bacon.