BibTex RIS Kaynak Göster
Yıl 2009, Cilt: 6 Sayı: 1, 91 - 103, 12.10.2010

Öz

Kaynakça

  • bir düzene girer. Bu düzen sınıfın ruhuna aykırıdır. C. Carrier ve R. Ozouf
  • (1964) yasalara bağlı olmayan, ruhsal otoriteyi sağlayan etmenleri şu niteliklerle
  • oluşturmuşlardır; a) b) c) d) e) Meslek bilinci.
  • Öğretmenlerin süreç içinde bu maddeleri tutarlılıkla sürdürmesi onların
  • sınıflarında kabul gören otoriteyi sağlayacaktır.
  • Béranger, Patrick., Pain, Jacques. (1998). “L’autorite et L’ecole: Fin du Systeme”, Migrants- Formation, no 112, mars 1998, Paris.
  • Canter, L. (1976). “Assertive Discipline: A take - charge approach for today’s educator”, Seal Beach, CA: Canter and Associates.
  • Carrier, C., Ozouf, R. (1964). “Yaşanmış Pedagoji’’, Öğretmen Kitapları 105, M.E. Basımevi, Ankara, 113-116.
  • Çelik, Vehbi. (2002). “Sınıf Yönetimi’’, Nobel Yayın Dağıtım, Ankara, 1-5.
  • Dreikurs ve diğerleri. (1982). “Maintaining Sanity in the Classroom”, New York: Harper and Row.
  • Erdoğan, İrfan. (2008). “Sınıf Yönetimi’’, Sistem Yayıncılık, İstanbul, 117-120.
  • Ginott, H. (1971). “Teacher and Child”, New York: Macmillan.
  • Glasser, W. (1990). “The Quality School: Managing Students Without Coercion”, New York: Macmillan.
  • Gloton, R. (1974). “L’autorite a la derive”, Casterman, Paris.
  • Gür Şimşek, Işık. (1999). “Etkili Sınıf Yönetimi İçin İletişim Becerileri”, Eğitim ve Bilim Dergisi Nisan 1999, Cilt: 23, Sayı: 112, Ankara.
  • Jones, F. (1979). “The Gentle Art of Classroom Discipline”, National Elemantary Principal, (58).
  • Kleın, M. (1989 ). “L’amour et la haine”, Payot, Paris, 96-97.
  • Kounin, J. (1977). “Discipline and Group Manegement in Classrooms”, New York: Holt, Renehart, Winston.
  • Kyriacou, Chris. (1998). “Essential Teaching Skills”, Stanley Thornes Publishers Ltd., Second Edition.
  • Öney, Ahmet., Karadağ, Engin. (2006). “İlköğretim Birinci Kademe Öğrencilerinin Sınıf İçi Olumsuz Davranışlarının Değerlendirilmesi”, Hasan Ali Yücel Eğitim Fakültesi Dergisi Sayı 1, İstanbul, 119-134.
  • Özpolat, Vahap., Bayındır, Nida. (2007). “Yeni Müfredatla Birlikte Değişen Sınıf Yönetiminin Öğretmen Davranışlarına Yansıması”, Milli Eğitim Dergisi Sayı174, Ankara.
  • Prost, A. (1992). “Education, societe et politiques”, Paris, Le Seuil.
  • Redl, F. ve Wattenberg, W. (1959). “Mental Hygiene in Teaching”, New York: Harcourt, Brace and World.
  • T.C. Milli Eğitim Bakanlığı Talim Terbiye Kurulu Başkanlığı. (2006). “Anadolu Öğretmen Lisesi Öğretmenlik Meslek Bilgisi Dergisi (9.10.11 ve 12. Sınıflar) Taslak Öğretim Programı”, Ankara, 4-12.

SINIF İÇİ DİSİPLİNDE OTORİTE

Yıl 2009, Cilt: 6 Sayı: 1, 91 - 103, 12.10.2010

Öz

Sınıf yönetimi becerisi, öğretmenlerde aranan öncelikli niteliktir. Sınıf içi disiplin de, sınıf yönetimi becerisine etki eden daha çok müdahale ve önlem tekniklerini içeren bir kavramdır. Bu makale de sınıf içi disiplin konusunda, öğretmenin yönetici özelliği ve otorite kullanımı hakkında teorik ve uygulamaya dönük bilgiler verilecektir. Öncelikle sınıf içi disiplin kavramı sınıf özellikleri ve disiplin kuramları paralelinde ele alınacak sonrasında disiplinsiz davranışlara örnekler verilecektir. Sonraki bölümde ise otorite kavramı teorik olarak ele alınacaktır. Aynı zamanda otoriter öğretmen ve disiplinsizliği önleyici müdahalelere örnekler verilecektir. Otorite kavramı, öğretmenlerin mesleki ve kişisel anlamda sergiledikleri tutum ve davranım örneklerini içermektedir. Öğretmenin otoriter bakış açısı ve uygulamaları, verdiği ders kadar sınıf yönetimi ve öğrenci başarısını da etkilemektedir. Bu anlamda otorite ve disiplin kavramlarının incelenmesinin, öğretmenlerimizin sınıf içi uygulamalarında da yarar sağlayacağı düşünülmektedir.

Kaynakça

  • bir düzene girer. Bu düzen sınıfın ruhuna aykırıdır. C. Carrier ve R. Ozouf
  • (1964) yasalara bağlı olmayan, ruhsal otoriteyi sağlayan etmenleri şu niteliklerle
  • oluşturmuşlardır; a) b) c) d) e) Meslek bilinci.
  • Öğretmenlerin süreç içinde bu maddeleri tutarlılıkla sürdürmesi onların
  • sınıflarında kabul gören otoriteyi sağlayacaktır.
  • Béranger, Patrick., Pain, Jacques. (1998). “L’autorite et L’ecole: Fin du Systeme”, Migrants- Formation, no 112, mars 1998, Paris.
  • Canter, L. (1976). “Assertive Discipline: A take - charge approach for today’s educator”, Seal Beach, CA: Canter and Associates.
  • Carrier, C., Ozouf, R. (1964). “Yaşanmış Pedagoji’’, Öğretmen Kitapları 105, M.E. Basımevi, Ankara, 113-116.
  • Çelik, Vehbi. (2002). “Sınıf Yönetimi’’, Nobel Yayın Dağıtım, Ankara, 1-5.
  • Dreikurs ve diğerleri. (1982). “Maintaining Sanity in the Classroom”, New York: Harper and Row.
  • Erdoğan, İrfan. (2008). “Sınıf Yönetimi’’, Sistem Yayıncılık, İstanbul, 117-120.
  • Ginott, H. (1971). “Teacher and Child”, New York: Macmillan.
  • Glasser, W. (1990). “The Quality School: Managing Students Without Coercion”, New York: Macmillan.
  • Gloton, R. (1974). “L’autorite a la derive”, Casterman, Paris.
  • Gür Şimşek, Işık. (1999). “Etkili Sınıf Yönetimi İçin İletişim Becerileri”, Eğitim ve Bilim Dergisi Nisan 1999, Cilt: 23, Sayı: 112, Ankara.
  • Jones, F. (1979). “The Gentle Art of Classroom Discipline”, National Elemantary Principal, (58).
  • Kleın, M. (1989 ). “L’amour et la haine”, Payot, Paris, 96-97.
  • Kounin, J. (1977). “Discipline and Group Manegement in Classrooms”, New York: Holt, Renehart, Winston.
  • Kyriacou, Chris. (1998). “Essential Teaching Skills”, Stanley Thornes Publishers Ltd., Second Edition.
  • Öney, Ahmet., Karadağ, Engin. (2006). “İlköğretim Birinci Kademe Öğrencilerinin Sınıf İçi Olumsuz Davranışlarının Değerlendirilmesi”, Hasan Ali Yücel Eğitim Fakültesi Dergisi Sayı 1, İstanbul, 119-134.
  • Özpolat, Vahap., Bayındır, Nida. (2007). “Yeni Müfredatla Birlikte Değişen Sınıf Yönetiminin Öğretmen Davranışlarına Yansıması”, Milli Eğitim Dergisi Sayı174, Ankara.
  • Prost, A. (1992). “Education, societe et politiques”, Paris, Le Seuil.
  • Redl, F. ve Wattenberg, W. (1959). “Mental Hygiene in Teaching”, New York: Harcourt, Brace and World.
  • T.C. Milli Eğitim Bakanlığı Talim Terbiye Kurulu Başkanlığı. (2006). “Anadolu Öğretmen Lisesi Öğretmenlik Meslek Bilgisi Dergisi (9.10.11 ve 12. Sınıflar) Taslak Öğretim Programı”, Ankara, 4-12.
Yıl 2009, Cilt: 6 Sayı: 1, 91 - 103, 12.10.2010

Öz

Kaynakça

  • bir düzene girer. Bu düzen sınıfın ruhuna aykırıdır. C. Carrier ve R. Ozouf
  • (1964) yasalara bağlı olmayan, ruhsal otoriteyi sağlayan etmenleri şu niteliklerle
  • oluşturmuşlardır; a) b) c) d) e) Meslek bilinci.
  • Öğretmenlerin süreç içinde bu maddeleri tutarlılıkla sürdürmesi onların
  • sınıflarında kabul gören otoriteyi sağlayacaktır.
  • Béranger, Patrick., Pain, Jacques. (1998). “L’autorite et L’ecole: Fin du Systeme”, Migrants- Formation, no 112, mars 1998, Paris.
  • Canter, L. (1976). “Assertive Discipline: A take - charge approach for today’s educator”, Seal Beach, CA: Canter and Associates.
  • Carrier, C., Ozouf, R. (1964). “Yaşanmış Pedagoji’’, Öğretmen Kitapları 105, M.E. Basımevi, Ankara, 113-116.
  • Çelik, Vehbi. (2002). “Sınıf Yönetimi’’, Nobel Yayın Dağıtım, Ankara, 1-5.
  • Dreikurs ve diğerleri. (1982). “Maintaining Sanity in the Classroom”, New York: Harper and Row.
  • Erdoğan, İrfan. (2008). “Sınıf Yönetimi’’, Sistem Yayıncılık, İstanbul, 117-120.
  • Ginott, H. (1971). “Teacher and Child”, New York: Macmillan.
  • Glasser, W. (1990). “The Quality School: Managing Students Without Coercion”, New York: Macmillan.
  • Gloton, R. (1974). “L’autorite a la derive”, Casterman, Paris.
  • Gür Şimşek, Işık. (1999). “Etkili Sınıf Yönetimi İçin İletişim Becerileri”, Eğitim ve Bilim Dergisi Nisan 1999, Cilt: 23, Sayı: 112, Ankara.
  • Jones, F. (1979). “The Gentle Art of Classroom Discipline”, National Elemantary Principal, (58).
  • Kleın, M. (1989 ). “L’amour et la haine”, Payot, Paris, 96-97.
  • Kounin, J. (1977). “Discipline and Group Manegement in Classrooms”, New York: Holt, Renehart, Winston.
  • Kyriacou, Chris. (1998). “Essential Teaching Skills”, Stanley Thornes Publishers Ltd., Second Edition.
  • Öney, Ahmet., Karadağ, Engin. (2006). “İlköğretim Birinci Kademe Öğrencilerinin Sınıf İçi Olumsuz Davranışlarının Değerlendirilmesi”, Hasan Ali Yücel Eğitim Fakültesi Dergisi Sayı 1, İstanbul, 119-134.
  • Özpolat, Vahap., Bayındır, Nida. (2007). “Yeni Müfredatla Birlikte Değişen Sınıf Yönetiminin Öğretmen Davranışlarına Yansıması”, Milli Eğitim Dergisi Sayı174, Ankara.
  • Prost, A. (1992). “Education, societe et politiques”, Paris, Le Seuil.
  • Redl, F. ve Wattenberg, W. (1959). “Mental Hygiene in Teaching”, New York: Harcourt, Brace and World.
  • T.C. Milli Eğitim Bakanlığı Talim Terbiye Kurulu Başkanlığı. (2006). “Anadolu Öğretmen Lisesi Öğretmenlik Meslek Bilgisi Dergisi (9.10.11 ve 12. Sınıflar) Taslak Öğretim Programı”, Ankara, 4-12.
Toplam 24 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Vakur Çifçili Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 12 Ekim 2010
Yayımlandığı Sayı Yıl 2009 Cilt: 6 Sayı: 1

Kaynak Göster

APA Çifçili, V. (2010). SINIF İÇİ DİSİPLİNDE OTORİTE. HAYEF Journal of Education, 6(1), 91-103.
AMA Çifçili V. SINIF İÇİ DİSİPLİNDE OTORİTE. HAYEF Journal of Education. Ekim 2010;6(1):91-103.
Chicago Çifçili, Vakur. “SINIF İÇİ DİSİPLİNDE OTORİTE”. HAYEF Journal of Education 6, sy. 1 (Ekim 2010): 91-103.
EndNote Çifçili V (01 Ekim 2010) SINIF İÇİ DİSİPLİNDE OTORİTE. HAYEF Journal of Education 6 1 91–103.
IEEE V. Çifçili, “SINIF İÇİ DİSİPLİNDE OTORİTE”, HAYEF Journal of Education, c. 6, sy. 1, ss. 91–103, 2010.
ISNAD Çifçili, Vakur. “SINIF İÇİ DİSİPLİNDE OTORİTE”. HAYEF Journal of Education 6/1 (Ekim 2010), 91-103.
JAMA Çifçili V. SINIF İÇİ DİSİPLİNDE OTORİTE. HAYEF Journal of Education. 2010;6:91–103.
MLA Çifçili, Vakur. “SINIF İÇİ DİSİPLİNDE OTORİTE”. HAYEF Journal of Education, c. 6, sy. 1, 2010, ss. 91-103.
Vancouver Çifçili V. SINIF İÇİ DİSİPLİNDE OTORİTE. HAYEF Journal of Education. 2010;6(1):91-103.