Açıkgöz, K.Ü. (2005). Etkili Öğrenme ve Öğretme (6. baskı). İzmir: Eğitim Dünyası Yayınları.
Açıkgöz, K.Ü. (2006). Aktif Öğrenme (8. baskı). İzmir: Biliş Yayınları.
Ataizi, M. (2002). Durumlu Öğrenme. A. Şimşek (Ed.). Sınıfta Demokrasi (s. 146-170). Ankara: Eğitim Sen Yayınları.
Aydın, H. (2006). Eğitimde Modern ve Post-Modern Modeller. Bilim ve Gelecek Dergisi, (33), 60-69.
Aydın, H. (2007). Felsefi Temelleri Işığında Yapılandırmacılık (1. baskı). Ankara: Nobel Yayınları.
Bednar, A.K., Cunningham, D., Duffy, T.M., Perry, J.P. (1995). Theory into practice: How do we link? In G.J. Anglin (Ed.). Instructional technology: Past, present and future (s. 100-111). Englewood, CO: Libraries Unlimited, Inc.
Beothel, M. ve Dimock, K.V. (2000). Constructing Knowledge with Technology. Austin, TX: Southwest Educational Development Laboratory.
Cooper, P.A. (1993). Paradigm shifts in designed instruction: from behaviorism to cognitivism to constructivism. Educational Technology, 33(5), 12-19.
Çalışkan, H. ve Şimşek, A. (1998). Bilgisayar Destekli Öğretimin Tasarımlanmasında Öğrenme Bağlamı. PAÜ Eğitim Fakültesi Dergisi, (8), 1-7.
Deryakulu, D. (2001). Yapıcı Öğrenme. A. Şimşek (Ed.). Sınıfta Demokrasi (s. 53-77). Ankara: Eğitim Sen Yayınları.
Dilidüzgün, S. (2004). İletişim Odaklı Türkçe Derslerinde Çocuk Kitapları (1. baskı). İstanbul: Morpa Kültür Yayınları.
Driscoll, M.P. (1994). Psychology of Learning for Instruction. Boston, MA: Allyn and Bacon.
Duffy, T.M. ve Cunningham, D.J. (1996). Constructivism: Implications for the Design and Delivery of Instruction. In D. H. Jonassen (Ed). Hand Book of Research For Educational Communications and Technology (170-197). New York: Simon & Schuster Macmillan.
Ertmer, P. A. ve Newby, T. J. (1993). Behaviorism, Cognitivism, Constructivism: Comparing Critical Features From an Instructional Design Perspective. Performance Improvement Quarterly, 6 (4), 50-72.
Göktürk, A. (2007). Okuma Uğraşı (1. baskı). İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
Johansen, D.H. (1991). Objectivism versus constructivism: Do we need a new philosophical paradigm? Educational Technology Research and Development, 39 (3), 5-14.
Karadeniz, Şirin. (2004). "Bilişsel Esneklik Hiper Metinleri ve Hiper Ortamları", The Turkish Online Journal of Educational Technology. C. 3, s. 2, Makale: 16.
Kıran, Z. ve (Eziler) Kıran, A. (2002). Dilbilime Giriş (1. baskı). Ankara: Seçkin Yayıncılık.
Koç, G. ve Demirel, M. (2004). Davranışçılıktan Yapılandırmacılığa: Eğitimde Yeni Bir Paradigma. Hacettepe Eğitim Dergisi, (27), 174-180.
McLeod, G. (2003). Learnin Theory and Instructional Design. Learning Matters, (2), 35-43.
Milli Eğitim Bakanlığı. (2006). İlköğretim Türkçe Dersi (6-8. Sınıflar) Öğretim Programı. Ankara: MEB.
Moran, B. (2000). Edebiyat Kuramları ve Eleştiri (9. baskı). İstanbul: İletişim Yayınları.
Özdemir, E. (2005). Eleştirel Okuma (6. baskı). Ankara: Bilgi Yayınevi.
Perkins, D.N. (1991). Technology Meets Constructivism: Do They Make Marriage? Educational Technology, 31 (5), 18-23.
Schuman, L. (1996). Perspectives on instruction. http://edweb.sdsu.edu/courses/edtec540/Perspectives.html 'den 12 Ağustos 2007'de alınmıştır.
Senemoğlu, N. (2005). Gelişim Öğrenme ve Öğretim (12. baskı). Ankara: Gazi Kitabevi.
Sever, S. (2000). Türkçe Öğretimi ve Tam Öğrenme (3. baskı). Ankara: Anı Yayıncılık.
Sever, S. (2005). 2004 Öğretim Programında Türkçe Öğretim Anlayışı. Eğitimde Yansımalar VIII (Yeni İlköğretim Programlarını Değerlendirme Sempozyumu). Ankara: Sim Matbaası.
Spiro, R.J., Feltovich, P.J., Jacobson, M.J. ve Coulson, R.L. (1992). Cognitive flexibility, constructivism, and hypertext: random access instruction for advanced knowledge acquisition in ill-structured domains. T. M. Duffy ve D. Jonassen (Ed.). Constructivism and the technology of instruction: A conversation (57-75). Hillsdale, NJ: Erlbaum
Şimşek, N. (2004). Yapılandırmacı Öğrenme ve Öğretime Eleştirel Bir Yaklaşım. Eğitim Bilimleri ve Uygulama, 3 (2), 115-139.
Ünver, G. (2003). Yansıtıcı Düşüme (2. baskı). Ankara: Pegem A Yayıncılık.
Vrasidas, C. (2000). Constructivism versus objectivism: implications for interaction, course design, and evaluation in distance education. International Journal of Educational Telecommunications, 6 (4), 39-62.
Yurdakul, B. (2005). Yapılandırmacılık. Ö. Demirel (Ed.). Eğitimde Yeni Yönelimler (39-65). Ankara: Pegem A Yayıncılık.
Açıkgöz, K.Ü. (2005). Etkili Öğrenme ve Öğretme (6. baskı). İzmir: Eğitim Dünyası Yayınları.
Açıkgöz, K.Ü. (2006). Aktif Öğrenme (8. baskı). İzmir: Biliş Yayınları.
Ataizi, M. (2002). Durumlu Öğrenme. A. Şimşek (Ed.). Sınıfta Demokrasi (s. 146-170). Ankara: Eğitim Sen Yayınları.
Aydın, H. (2006). Eğitimde Modern ve Post-Modern Modeller. Bilim ve Gelecek Dergisi, (33), 60-69.
Aydın, H. (2007). Felsefi Temelleri Işığında Yapılandırmacılık (1. baskı). Ankara: Nobel Yayınları.
Bednar, A.K., Cunningham, D., Duffy, T.M., Perry, J.P. (1995). Theory into practice: How do we link? In G.J. Anglin (Ed.). Instructional technology: Past, present and future (s. 100-111). Englewood, CO: Libraries Unlimited, Inc.
Beothel, M. ve Dimock, K.V. (2000). Constructing Knowledge with Technology. Austin, TX: Southwest Educational Development Laboratory.
Cooper, P.A. (1993). Paradigm shifts in designed instruction: from behaviorism to cognitivism to constructivism. Educational Technology, 33(5), 12-19.
Çalışkan, H. ve Şimşek, A. (1998). Bilgisayar Destekli Öğretimin Tasarımlanmasında Öğrenme Bağlamı. PAÜ Eğitim Fakültesi Dergisi, (8), 1-7.
Deryakulu, D. (2001). Yapıcı Öğrenme. A. Şimşek (Ed.). Sınıfta Demokrasi (s. 53-77). Ankara: Eğitim Sen Yayınları.
Dilidüzgün, S. (2004). İletişim Odaklı Türkçe Derslerinde Çocuk Kitapları (1. baskı). İstanbul: Morpa Kültür Yayınları.
Driscoll, M.P. (1994). Psychology of Learning for Instruction. Boston, MA: Allyn and Bacon.
Duffy, T.M. ve Cunningham, D.J. (1996). Constructivism: Implications for the Design and Delivery of Instruction. In D. H. Jonassen (Ed). Hand Book of Research For Educational Communications and Technology (170-197). New York: Simon & Schuster Macmillan.
Ertmer, P. A. ve Newby, T. J. (1993). Behaviorism, Cognitivism, Constructivism: Comparing Critical Features From an Instructional Design Perspective. Performance Improvement Quarterly, 6 (4), 50-72.
Göktürk, A. (2007). Okuma Uğraşı (1. baskı). İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
Johansen, D.H. (1991). Objectivism versus constructivism: Do we need a new philosophical paradigm? Educational Technology Research and Development, 39 (3), 5-14.
Karadeniz, Şirin. (2004). "Bilişsel Esneklik Hiper Metinleri ve Hiper Ortamları", The Turkish Online Journal of Educational Technology. C. 3, s. 2, Makale: 16.
Kıran, Z. ve (Eziler) Kıran, A. (2002). Dilbilime Giriş (1. baskı). Ankara: Seçkin Yayıncılık.
Koç, G. ve Demirel, M. (2004). Davranışçılıktan Yapılandırmacılığa: Eğitimde Yeni Bir Paradigma. Hacettepe Eğitim Dergisi, (27), 174-180.
McLeod, G. (2003). Learnin Theory and Instructional Design. Learning Matters, (2), 35-43.
Milli Eğitim Bakanlığı. (2006). İlköğretim Türkçe Dersi (6-8. Sınıflar) Öğretim Programı. Ankara: MEB.
Moran, B. (2000). Edebiyat Kuramları ve Eleştiri (9. baskı). İstanbul: İletişim Yayınları.
Özdemir, E. (2005). Eleştirel Okuma (6. baskı). Ankara: Bilgi Yayınevi.
Perkins, D.N. (1991). Technology Meets Constructivism: Do They Make Marriage? Educational Technology, 31 (5), 18-23.
Schuman, L. (1996). Perspectives on instruction. http://edweb.sdsu.edu/courses/edtec540/Perspectives.html 'den 12 Ağustos 2007'de alınmıştır.
Senemoğlu, N. (2005). Gelişim Öğrenme ve Öğretim (12. baskı). Ankara: Gazi Kitabevi.
Sever, S. (2000). Türkçe Öğretimi ve Tam Öğrenme (3. baskı). Ankara: Anı Yayıncılık.
Sever, S. (2005). 2004 Öğretim Programında Türkçe Öğretim Anlayışı. Eğitimde Yansımalar VIII (Yeni İlköğretim Programlarını Değerlendirme Sempozyumu). Ankara: Sim Matbaası.
Spiro, R.J., Feltovich, P.J., Jacobson, M.J. ve Coulson, R.L. (1992). Cognitive flexibility, constructivism, and hypertext: random access instruction for advanced knowledge acquisition in ill-structured domains. T. M. Duffy ve D. Jonassen (Ed.). Constructivism and the technology of instruction: A conversation (57-75). Hillsdale, NJ: Erlbaum
Şimşek, N. (2004). Yapılandırmacı Öğrenme ve Öğretime Eleştirel Bir Yaklaşım. Eğitim Bilimleri ve Uygulama, 3 (2), 115-139.
Ünver, G. (2003). Yansıtıcı Düşüme (2. baskı). Ankara: Pegem A Yayıncılık.
Vrasidas, C. (2000). Constructivism versus objectivism: implications for interaction, course design, and evaluation in distance education. International Journal of Educational Telecommunications, 6 (4), 39-62.
Yurdakul, B. (2005). Yapılandırmacılık. Ö. Demirel (Ed.). Eğitimde Yeni Yönelimler (39-65). Ankara: Pegem A Yayıncılık.
Açıkgöz, K.Ü. (2005). Etkili Öğrenme ve Öğretme (6. baskı). İzmir: Eğitim Dünyası Yayınları.
Açıkgöz, K.Ü. (2006). Aktif Öğrenme (8. baskı). İzmir: Biliş Yayınları.
Ataizi, M. (2002). Durumlu Öğrenme. A. Şimşek (Ed.). Sınıfta Demokrasi (s. 146-170). Ankara: Eğitim Sen Yayınları.
Aydın, H. (2006). Eğitimde Modern ve Post-Modern Modeller. Bilim ve Gelecek Dergisi, (33), 60-69.
Aydın, H. (2007). Felsefi Temelleri Işığında Yapılandırmacılık (1. baskı). Ankara: Nobel Yayınları.
Bednar, A.K., Cunningham, D., Duffy, T.M., Perry, J.P. (1995). Theory into practice: How do we link? In G.J. Anglin (Ed.). Instructional technology: Past, present and future (s. 100-111). Englewood, CO: Libraries Unlimited, Inc.
Beothel, M. ve Dimock, K.V. (2000). Constructing Knowledge with Technology. Austin, TX: Southwest Educational Development Laboratory.
Cooper, P.A. (1993). Paradigm shifts in designed instruction: from behaviorism to cognitivism to constructivism. Educational Technology, 33(5), 12-19.
Çalışkan, H. ve Şimşek, A. (1998). Bilgisayar Destekli Öğretimin Tasarımlanmasında Öğrenme Bağlamı. PAÜ Eğitim Fakültesi Dergisi, (8), 1-7.
Deryakulu, D. (2001). Yapıcı Öğrenme. A. Şimşek (Ed.). Sınıfta Demokrasi (s. 53-77). Ankara: Eğitim Sen Yayınları.
Dilidüzgün, S. (2004). İletişim Odaklı Türkçe Derslerinde Çocuk Kitapları (1. baskı). İstanbul: Morpa Kültür Yayınları.
Driscoll, M.P. (1994). Psychology of Learning for Instruction. Boston, MA: Allyn and Bacon.
Duffy, T.M. ve Cunningham, D.J. (1996). Constructivism: Implications for the Design and Delivery of Instruction. In D. H. Jonassen (Ed). Hand Book of Research For Educational Communications and Technology (170-197). New York: Simon & Schuster Macmillan.
Ertmer, P. A. ve Newby, T. J. (1993). Behaviorism, Cognitivism, Constructivism: Comparing Critical Features From an Instructional Design Perspective. Performance Improvement Quarterly, 6 (4), 50-72.
Göktürk, A. (2007). Okuma Uğraşı (1. baskı). İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
Johansen, D.H. (1991). Objectivism versus constructivism: Do we need a new philosophical paradigm? Educational Technology Research and Development, 39 (3), 5-14.
Karadeniz, Şirin. (2004). "Bilişsel Esneklik Hiper Metinleri ve Hiper Ortamları", The Turkish Online Journal of Educational Technology. C. 3, s. 2, Makale: 16.
Kıran, Z. ve (Eziler) Kıran, A. (2002). Dilbilime Giriş (1. baskı). Ankara: Seçkin Yayıncılık.
Koç, G. ve Demirel, M. (2004). Davranışçılıktan Yapılandırmacılığa: Eğitimde Yeni Bir Paradigma. Hacettepe Eğitim Dergisi, (27), 174-180.
McLeod, G. (2003). Learnin Theory and Instructional Design. Learning Matters, (2), 35-43.
Milli Eğitim Bakanlığı. (2006). İlköğretim Türkçe Dersi (6-8. Sınıflar) Öğretim Programı. Ankara: MEB.
Moran, B. (2000). Edebiyat Kuramları ve Eleştiri (9. baskı). İstanbul: İletişim Yayınları.
Özdemir, E. (2005). Eleştirel Okuma (6. baskı). Ankara: Bilgi Yayınevi.
Perkins, D.N. (1991). Technology Meets Constructivism: Do They Make Marriage? Educational Technology, 31 (5), 18-23.
Schuman, L. (1996). Perspectives on instruction. http://edweb.sdsu.edu/courses/edtec540/Perspectives.html 'den 12 Ağustos 2007'de alınmıştır.
Senemoğlu, N. (2005). Gelişim Öğrenme ve Öğretim (12. baskı). Ankara: Gazi Kitabevi.
Sever, S. (2000). Türkçe Öğretimi ve Tam Öğrenme (3. baskı). Ankara: Anı Yayıncılık.
Sever, S. (2005). 2004 Öğretim Programında Türkçe Öğretim Anlayışı. Eğitimde Yansımalar VIII (Yeni İlköğretim Programlarını Değerlendirme Sempozyumu). Ankara: Sim Matbaası.
Spiro, R.J., Feltovich, P.J., Jacobson, M.J. ve Coulson, R.L. (1992). Cognitive flexibility, constructivism, and hypertext: random access instruction for advanced knowledge acquisition in ill-structured domains. T. M. Duffy ve D. Jonassen (Ed.). Constructivism and the technology of instruction: A conversation (57-75). Hillsdale, NJ: Erlbaum
Şimşek, N. (2004). Yapılandırmacı Öğrenme ve Öğretime Eleştirel Bir Yaklaşım. Eğitim Bilimleri ve Uygulama, 3 (2), 115-139.
Ünver, G. (2003). Yansıtıcı Düşüme (2. baskı). Ankara: Pegem A Yayıncılık.
Vrasidas, C. (2000). Constructivism versus objectivism: implications for interaction, course design, and evaluation in distance education. International Journal of Educational Telecommunications, 6 (4), 39-62.
Yurdakul, B. (2005). Yapılandırmacılık. Ö. Demirel (Ed.). Eğitimde Yeni Yönelimler (39-65). Ankara: Pegem A Yayıncılık.