BEYİN TEMELLİ ÖĞRENME VE MÜFREDAT BAZINDA ÖĞRENCİ MERKEZLİLİK

Yıl 2012, Cilt: 9 Sayı: 2, 49 - 59, 22.01.2013

Hüseyin Serin

Öz

Beyin araştırmaları, çoklu karmaşık ve somut deneyimlerin anlamlı öğrenme ve öğretme için yaşamsal öneme sahip olduğunu doğrulamaktadır. Bu aynı zamanda in­san beyninin en iyi şekilde kullanılması gerektiğini ve ilişkiler kurma yolundaki sonsuz kapasitesinin kullanılması ile hangi koşulların bu süreci en üst düzeye çıkardığının bilinmesi anlamına gelmektedir. Geleneksel öğretim programlarına baktığımızda birbirinden kopuk ve doğrusal bir içerikle sıralanan belli hedeflere odaklanıldığı görülür. Halbuki beyin gerçekleri beynin bir bilgi işlem modülü gibi işlediği ve her bir bilgiyi kodlama ve anlamlandırma yolunda seri işlemler gerçekleştirdiği yönündedir. Öğrenen sürekli olarak bağlantılar arasındaki ilişkiyi görebilmeye kodlanan beyni ile dış çevreden bu yöndeki uyarımları beklemekte ve kendi anlam bütünlüğünü oluşturmaya çalışmaktadır. Yeni müfredatla benimsenen anlayışlar öğrenenin öğrenme durumları içindeki rolünü iyi belirlemiş, içeriğin şekillendirilmesinde zengin ve uygun deneyimlerin tasarlanmasını da beraberinde getirmiştir. Bu araştırmada, beynin bu yöndeki işleyişine yer verilmiş olup, yeni müfredat anlayışı ile müfredat değişkenleri arasındaki somut ilişkiler ortaya konmaya çalışılmıştır. Buna göre, yeni müfredatın kendi içinde öncelikle öğrenenin biyolojik öğrenme gerçeklerine uygun bir şekilde tasarlanmış olduğu ve gerçekleştirilen uygulamaların yine bu evrensel beyin temelli öğrenme ilkelerine teorik olarak uygun olduğu görülmüştür.

Anahtar Kelimeler

Beyin temelli öğrenme, öğrenci merkezlilik, yeni müfredat

Kaynakça

• Andreasen, C, N, (2003). Cesur Yeni Beyin. Çev. Yıldırım B. Doğan, İstanbul: Okyanus Yayınevi.
• Arendt, T, (2001). Alzheimer’s Diseases As A Disorder Of Mechanisms Underlying Struc- tural Brain Self-Organization. Neuruscience, 102, 723-765.
• Arık, İ, A, (1991). Öğrenme Psikolojisine Giriş. İstanbul: İstanbul Üniversitesi Fen Ede- biyat Fakültesi Basımevi.
• Asan, A, Güneş, G, (2000). Oluşturmacı Öğrenme Yaklaşımına Göre Hazırlanmış Örnek Bir Ünite Etkinliği, Milli Eğitim Dergisi, 147, 50-53.
• Atasoy, Ş, Akdeniz, A, R, (2201). Yapılandırmacı Öğrenme Kuramına Uygun Geliştirilen Çalişmayapraklarının Uygulama Sürecinin Değerlendirilmesi, http://yayim.meb.gov. tr/dergiler/170/170/%FEeng%FCl%20atasoy.doc (2007, Haziran 11).
• Ayçiçeği, A, (1996). Uyaranın Hafızaya Kodlanmasında İşitsel, Görsel Ve Anlamsal Özel- liklerin Etkisi. İstanbul: MÜ. Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayınlanmamış Doktora Tezi.
• Bağcı, N, (2003). Öğrenme Sürecinde Öğrenciye Ve Öğrenim Amacına Yönelik Yeni Yaklaşımlar. <Milli Eğitim Dergisi, 159.Http://Yayim.Meb.Gov.Tr/Yayimlar/159/ Bağcı.Htm >(2004, Ağustos 11).
• Beane, A, J, (1997). Curriculum Integration. NY: Teacher College Press, Inc.
• Burley, A, M, (1997). Zihinsel Becerileri Geliştirmek. Çev. Tülay Savaşer, İstanbul: Rota Yayınları.
• Cannon, J, R, (1997). The Constructivist Learning Environment Survey Map Help Hat Student Exodus From College Science Courses. Journal Of College Science Teaching, 27(1), 67-71.
• Cüceloğlu, D, (1997). İnsan ve Davranışı. İstanbul: Remzi Kitapevi.
• Çorak, A, (1996). Kolinerjik Sistemin Öğrenme Ve Hafıza İşlevlerindeki Rolünün İncelen- mesinde Hemikolinyum –3 ve Analoğu A-4 Ün Kullanılması, İstanbul: Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayınlanmamış Bilimde Uzmanlık Tezi.
• Disick, S, R, (1975). Individualizing Language Instruction. NY: Harcourt Brace Jovano- vich, Inc.
• Farnhom, S, D, (2000). Çocuklarda Öğrenme Yetersizliği. Çev. Hatice Ş., Günayer, Latife Bıyıklı, Ankara: Ankara Üniversitesi Basımevi.
• Güler, S, D, Bıkmaz, H, F, (2002). Ana Sınıflarında Fen Etkinliklerinin Gerçekleştirilmesine İlişkin Öğretmen Görüşleri. Eğitim Bilimleri ve Uygulama, 1 (2) 149-267.
• Gürol, M, (2002). Eğitim Teknolojisinde Yeni Paradigma: Oluşturmacılık. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 12(1), 159-183.
• Koç, G. (2000). Öğrenme Faaliyetlerini Planlarken Öğrenciyi Merkeze Alma Konusunda Karşılaşılan Güçlükler. Gazi Üniversitesi Meslek Eğitim Dergisi, 2(3), 13-25.
• Kolb, B, Whishaw, I, Q, (1998). Brain Plasticity and Behaviour. Annual Review of Psychology, 49, 43-64.
• Köknel, Ö, (1989). Psikiyatri. İstanbul: Nobel Tıpevi Yayıncılık.
• Laird, A, D, Laird, E, (1989). Etkin Hatırlama Teknikleri. Çev. Fatoş Dilber, İstanbul: İlgi Yayınları.
• Martin, J, H, (1996). Neuroanatomy: Text and Atlas, Second Edition, NY: Mcgraw-Hill.
• Oleron, P, (1992). Zeka. Çev. Elâ Güngören, İstanbul: İletişim Yayınları.
• Ornstein, E, R, (1990). Yeni Bir Psikoloji. Çev. Erol Göka, İstanbul: İnsan Yayınları.
• Öktem, Ö, (1981). Anksiyetinin Öğrenme ve Hafızaya Etkisi. İstanbul: Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayımlanmış Doktora Tezi.
• Özden, Y, (1998). Öğrenme ve Öğretme. Ankara: Pegem Yayınları.
• Özden, Y, (2000). Eğitimde Beyin Gücü. Eğitim Bilim, 26, (2) 14-15.
• Öztabağ, L, (1983). Psikolojide İlk Adım. İstanbul: İnkılap/Aka Yayınları.
• Öztürk, O, (2001). Ruh Sağlığı ve Bozuklukları. Ankara: Nobel Tıp Yayınları.
• Passe, J, (1999). The Value of Teaching Values. Social Education, 63, (2) 124-125.
• Pressley, M, Harris, R, K, Guthrie, T, J, (1992). Promoting Academic Competence and Litaracy in School. California: Academic Press, Inc.
• Qualter, A, (1996). Differentiated Primary Science. Buckingham: Open University Press, Inc. Resnick, B, L, (1989). Knowing, Learning, And Instruction. NJ: Lawrence Erlbaum Associates Publishers, Inc.
• Resnick, B, L, (1989). Knowing, Learning, and Instruction. NJ: Lawrence Erlbaum As- sociates Publishers, Inc.
• Robinson, K, (2003). Yaratıcılık, Aklın Sınırlarını Aşmak. Çev. Nihal, G. Koldaş, İstanbul: Kitap Yayınevi.
• Savant, M, Fleischer, L, (1998). Beyin Geliştirme, Çev. Cem Şen, İstanbul: İm Yayıncılık.
• Sternberg, J, R, (1994). Comments on Multiple Intelligences, The Theory İn Practice. Teachers College Record, 95, (4) 561-569.
• Slegers, B, (1997). Brain Development and its relationship to early childhood education. Paper presented at the EDEL 695 Seminar in Elementary Education, Long Beach, CA.
• Şahinel, S, (2002). Eleştirel Düşünme. Ankara: Pegem Yayınları.
• Teber, S, (1997). Davranışlarımızın Kökeni. İstanbul: Say Yayıncılık.
• Treays, R, (1998). Beyin. Çev. Feryal Halatcı, Tübitak, İstanbul: Promat Yayıncılık.
• Wheatley, G, H, (1991). Constructivist Perspectives on Science And Mathematics Learning. Science Education, 71(1), 9-21.
• Wilson, A, T, (1996). Reaching for a Better Standard. NY: Teacher College Press, Inc.
• Wood, D, (2003). Çocuklarda Düşünme ve Öğrenme. Çev. Mine Özünlü, İstanbul: Doruk Yayınları.