The story of distance education starting with letter has gained great acceleration with radio which can reach large mass. Especially, illiterate people were able to get involved into effective training process owing to radio. Radio has further increased its significance because people can reach it easily and cheaply. Today, in the field of education, during the first years of radio which has functioned generally in third world country, many countries have taken advantage of radio’s learning-teaching function. The aim of this study is to reemphasize that radio as a mass media has learning-teaching function in accordance with present conditions in distance education activities performing generally internet based in today. In this context, complementary education function of Açık Radyo which is single reference in its field in terms of the diversity of the program content in Turkey has been questioned as a distance education instrument. Açık Radyo programs between on January 20 – February 2 2014 have been listened in detail and its program types have been recorded to coding form which is prepared by the method of content analysis. The reason of 15 days period sample is that some programs have got 15 days broadcast period in Açık Radyo. Thus, all programs representing to Açık Radyo has included in research subject. A radio which has original program contents and is not thematic has also functioned as complementary education instrument within common-public education. Thus, the role of Açık Radyo as a distance education instrument has been revealed.
Açık Radyo. (2014). Retrieved April 1, 2014, from http://www.acikradyo.com.tr/default.aspx?_ mv=la&cat=30
Alankuş, S. (2003). Radyo ve Radyoculuk, İstanbul: IPS İletişim Vakfı Yayınları.
Alver, F. (2003). Basında Yabancı Tasarımı ve Yabancı Düşmanlığı. İstanbul: Der Yayınları.
Aziz, A. (2007). Radyo Yayıncılığı. İstanbul: Nobel Yayınları.
Birsen, Ö. (2011). Türkiye Radyoculuğunda Alternatif Yayıncılık Arayışları: Açık Radyo Örneği. Erciyes İletişim Dergisi Academia. 2 (1), 20-30.
Bower, G. H. & Hilgard, E. R. (1981). Theories of Learning. Englewood Cliffs New Jersey: Prentice Hall.
Bursky, D. (2002). Engineering Education Must Teach a Worldwide View. Electronic Design. (50), 1-22.
Butcher, N. (2003). Technological Infrastructure and Use of ICT in Education in Africa: an Over- view, Paris: Association for the Development of Education in Africa.
Crisp, G. T. (2006). Introductory Chemistry for Science Majors. Can We Match the Syllabus and the Students? Retrieved April 24, 2012 from http://www.fyhe.qut.edu.au
Gagne, R. M. (1985). The Conditions of Learning. New York: Holt Rinehart and Winston Inc.
Gunawardena, S. L. & McIsaac, S. M. (2004). Distance Education. David H. Jonassen (Edited by), Handbook of Research In Educational Communication And Technology. New Jersey: Lawrence Erlbaum.
Hergenhahn, B. R. (1988). An Introduction to Theories of Learning. 3. ed., New Jersey: Prentice Hall.
Kenworthy, B. (1991). Old Technology, New Solutions: The Potential of Educational Radio for Development in Mongolia. U.S.A. Ed Journal, 9 (1).
Kılıç, E. (1983). Yaygın Eğitim, Cumhuriyet Döneminde Eğitim. Ankara: MEB Yayınları (91), 469.
Kimble, G. A. (1961). Contitioning and Learning. New York: Appleton-Century-Crofts Inc.
Klein, S. B. (1987). Learning Principles and Applications, USA: McGraw-Hill Book Company.
Kuruoğlu, H. (2006). Propaganda ve Özgürlük Aracı Olarak Radyo. Ankara: Nobel Yayınevi.
Mackenzie, O. & Christensen, E. L. (1971). The Changing World of Correspondence Study. London: The Pennsylvania State University Press.
O’Shea, P. & Richmond, S. Retrieved July 20, 2012 from http://worldaginfo.org/files/Radio%20 Education.pdf
Pennycuick, D. (2012). School Effectiveness in Developing Countries: A Summary of the Research Evidence. London: DFID Education Papers, Retrieved July 23, 2012 from gov.uk/pubs/files/schooleffectdevcountriesedpaper01.pdf http://www.dfid.
rtuk.org.tr, Retrieved March 11, 2014 from http://www.rtuk.org.tr/sayfalar/IcerikGoster.aspx- ?icerik_id=6d72a8a7-ffe5-42a0-a86d-01f55ab64150
Schlosser, L. A. & Simonson, M. (2010). Distance Education: Definition and Glossary of Terms. 3rd edition. USA: Information Age Publishing.
Tinio, V.L. (2002). ICT in Education. New York: UNDP Published.
Williams, K. (2002). Distance Learning/Education: An Overview. Retrieved March 28, 2014 from http://www.jrc.sophia.ac.jp/kiyou/ki23/kenw.pdf
TAMAMLAYICI ÖĞRETİM İŞLEVİNİN AÇIK RADYO ÜZERİNDEN İNCELENMESİ
Uzaktan öğretimin mektupla başlayan serüveni, en büyük ivmeyi geniş kitlelere ulaşabilen radyonun toplumsal yaşama dâhil olmasıyla birlikte kazanmıştır. Özellikle okuma yazma bilmeyen insanların etkin eğitim sürecine dâhil olabilmeleri radyo ile mümkün hale gelebilmiştir. Radyoya ulaşmanın kolay ve ucuz olması radyonun toplumsal anlamda önemini daha da artırmıştır. Bugün eğitim alanında, çoğunlukla 3. dünya ülkelerinde işlev gören radyonun ilk yıllarında, pek çok ülke radyonun öğrenim-öğretim işlevinden faydalanmıştır. Bu çalışmanın amacı, bugün çoğunlukla internet tabanlı gerçekleştirilen uzaktan öğretim faaliyetlerinde, radyonun da bir kitle iletişim aracı olarak öğrenim-öğretim işlevini günümüz koşullarına uygun biçimde yeniden vurgulamaktır. Bu kapsamda Türkiye’de program içeriklerinin çeşitliliği bakımından özel yayıncılık alanında tek örnek olan Açık Radyo’nun, aynı zamanda bir uzaktan öğretim aracı olarak tamamlayıcı öğretim işlevi bu çalışmada sorgulandı. Açık Radyo’nun 20 Ocak–2 Şubat 2014 tarihleri arasındaki programları detaylı biçimde dinlenerek, içerik çözümlemesi yöntemiyle hazırlanmış olan kodlama cetvellerine türlerine göre kategorize edilmiş programlar işlendi. Program türlerine referans olarak Radyo ve Televizyon Üst Kurulu İzleme ve Değerlendirme Dairesi Başkanlığı’nın “Yayınlarda Program Türleri Kod Tanım ve Sınırlandırmaları” kılavuzu dikkate alındı. 15 günlük yayın periyodunun örnekleme dâhil edilmesinin sebebi, radyoda yayınlanan bazı programların periyotlarının 15 günde bir olması nedeniyledir. Bu şekilde, Açık Radyo’yu temsil edebilecek tüm programlar araştırma konusuna dâhil edildi. Tematik olmayan, özgün program içeriklerine sahip bir radyo, yaygın öğretim kapsamında tamamlayıcı öğretim işlevi de görmektedir. Böylece, bir uzaktan öğretim aracı olarak Açık Radyo’nun rolü ortaya konmuştur.
Açık Radyo. (2014). Retrieved April 1, 2014, from http://www.acikradyo.com.tr/default.aspx?_ mv=la&cat=30
Alankuş, S. (2003). Radyo ve Radyoculuk, İstanbul: IPS İletişim Vakfı Yayınları.
Alver, F. (2003). Basında Yabancı Tasarımı ve Yabancı Düşmanlığı. İstanbul: Der Yayınları.
Aziz, A. (2007). Radyo Yayıncılığı. İstanbul: Nobel Yayınları.
Birsen, Ö. (2011). Türkiye Radyoculuğunda Alternatif Yayıncılık Arayışları: Açık Radyo Örneği. Erciyes İletişim Dergisi Academia. 2 (1), 20-30.
Bower, G. H. & Hilgard, E. R. (1981). Theories of Learning. Englewood Cliffs New Jersey: Prentice Hall.
Bursky, D. (2002). Engineering Education Must Teach a Worldwide View. Electronic Design. (50), 1-22.
Butcher, N. (2003). Technological Infrastructure and Use of ICT in Education in Africa: an Over- view, Paris: Association for the Development of Education in Africa.
Crisp, G. T. (2006). Introductory Chemistry for Science Majors. Can We Match the Syllabus and the Students? Retrieved April 24, 2012 from http://www.fyhe.qut.edu.au
Gagne, R. M. (1985). The Conditions of Learning. New York: Holt Rinehart and Winston Inc.
Gunawardena, S. L. & McIsaac, S. M. (2004). Distance Education. David H. Jonassen (Edited by), Handbook of Research In Educational Communication And Technology. New Jersey: Lawrence Erlbaum.
Hergenhahn, B. R. (1988). An Introduction to Theories of Learning. 3. ed., New Jersey: Prentice Hall.
Kenworthy, B. (1991). Old Technology, New Solutions: The Potential of Educational Radio for Development in Mongolia. U.S.A. Ed Journal, 9 (1).
Kılıç, E. (1983). Yaygın Eğitim, Cumhuriyet Döneminde Eğitim. Ankara: MEB Yayınları (91), 469.
Kimble, G. A. (1961). Contitioning and Learning. New York: Appleton-Century-Crofts Inc.
Klein, S. B. (1987). Learning Principles and Applications, USA: McGraw-Hill Book Company.
Kuruoğlu, H. (2006). Propaganda ve Özgürlük Aracı Olarak Radyo. Ankara: Nobel Yayınevi.
Mackenzie, O. & Christensen, E. L. (1971). The Changing World of Correspondence Study. London: The Pennsylvania State University Press.
O’Shea, P. & Richmond, S. Retrieved July 20, 2012 from http://worldaginfo.org/files/Radio%20 Education.pdf
Pennycuick, D. (2012). School Effectiveness in Developing Countries: A Summary of the Research Evidence. London: DFID Education Papers, Retrieved July 23, 2012 from gov.uk/pubs/files/schooleffectdevcountriesedpaper01.pdf http://www.dfid.
rtuk.org.tr, Retrieved March 11, 2014 from http://www.rtuk.org.tr/sayfalar/IcerikGoster.aspx- ?icerik_id=6d72a8a7-ffe5-42a0-a86d-01f55ab64150
Schlosser, L. A. & Simonson, M. (2010). Distance Education: Definition and Glossary of Terms. 3rd edition. USA: Information Age Publishing.
Tinio, V.L. (2002). ICT in Education. New York: UNDP Published.
Williams, K. (2002). Distance Learning/Education: An Overview. Retrieved March 28, 2014 from http://www.jrc.sophia.ac.jp/kiyou/ki23/kenw.pdf
Tufan, F. (2014). TAMAMLAYICI ÖĞRETİM İŞLEVİNİN AÇIK RADYO ÜZERİNDEN İNCELENMESİ. İstanbul Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi | Istanbul University Faculty of Communication Journal(46), 107-119.
AMA
Tufan F. TAMAMLAYICI ÖĞRETİM İŞLEVİNİN AÇIK RADYO ÜZERİNDEN İNCELENMESİ. İstanbul Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi | Istanbul University Faculty of Communication Journal. Haziran 2014;(46):107-119.
Chicago
Tufan, FIRAT. “TAMAMLAYICI ÖĞRETİM İŞLEVİNİN AÇIK RADYO ÜZERİNDEN İNCELENMESİ”. İstanbul Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi | Istanbul University Faculty of Communication Journal, sy. 46 (Haziran 2014): 107-19.
EndNote
Tufan F (01 Haziran 2014) TAMAMLAYICI ÖĞRETİM İŞLEVİNİN AÇIK RADYO ÜZERİNDEN İNCELENMESİ. İstanbul Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi | Istanbul University Faculty of Communication Journal 46 107–119.
IEEE
F. Tufan, “TAMAMLAYICI ÖĞRETİM İŞLEVİNİN AÇIK RADYO ÜZERİNDEN İNCELENMESİ”, İstanbul Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi | Istanbul University Faculty of Communication Journal, sy. 46, ss. 107–119, Haziran 2014.
ISNAD
Tufan, FIRAT. “TAMAMLAYICI ÖĞRETİM İŞLEVİNİN AÇIK RADYO ÜZERİNDEN İNCELENMESİ”. İstanbul Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi | Istanbul University Faculty of Communication Journal 46 (Haziran 2014), 107-119.
JAMA
Tufan F. TAMAMLAYICI ÖĞRETİM İŞLEVİNİN AÇIK RADYO ÜZERİNDEN İNCELENMESİ. İstanbul Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi | Istanbul University Faculty of Communication Journal. 2014;:107–119.
MLA
Tufan, FIRAT. “TAMAMLAYICI ÖĞRETİM İŞLEVİNİN AÇIK RADYO ÜZERİNDEN İNCELENMESİ”. İstanbul Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi | Istanbul University Faculty of Communication Journal, sy. 46, 2014, ss. 107-19.
Vancouver
Tufan F. TAMAMLAYICI ÖĞRETİM İŞLEVİNİN AÇIK RADYO ÜZERİNDEN İNCELENMESİ. İstanbul Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi | Istanbul University Faculty of Communication Journal. 2014(46):107-19.