Statute of Limitations for Administrative Penalties

Yıl 2023, Sayı: 22, 25 - 46, 29.12.2023

Turan Yıldırım

https://doi.org/10.26650/ihid.22.002

Öz

The statute of limitations for administrative penalties is not as thoroughly regulated as criminal penalties. Since Article 38 of the Constitution is applicable to administrative offenses and penalties, there exists a notable gap, particularly in disciplinary actions taken against certain professionals. Legislative provisions must be introduced to safeguard members of specific professions from facing disciplinary measures after years have elapsed. This outcome can be easily achieved by amending relevant laws to address the temporal aspects of disciplinary penalties. The insufficient statute of limitations for civil servants and academicians is another pressing concern. Emphasizing the capacity to take action anew following the annulment of monetary and disciplinary penalties by the administrative judiciary is crucial, as it overrides statutory limitations in administrative penalties. Despite the absence of an explicit provision, the Council of State recognizes that filing a lawsuit interrupts the statute of limitations, rendering it inapplicable during the annulment proceedings. Nevertheless, as the Higher Education Law exemplifies, the statute of limitations is not disrupted by the filing of a lawsuit if time is allowed for the re-imposition of disciplinary penalties on annulment decisions. The legislative will move toward this direction but the judiciary sometimes assumes the existence of a gap and diverges to impose conditions that could curtail fundamental rights and freedoms. Attempts made by judicial decisions to address this presumed legislative gap have evoked legal difficulties that have resulted in practices that are incongruent with the lawful properties of annulment decisions and have transformed the judiciary into an advisory body for administrations. Consequently, a comprehensive legislative approach is imperative to address the statute of limitations in administrative penalties and all associated sanctions.

Anahtar Kelimeler

Administrative sanction, Statute of limitations, Power to restrict rights and freedoms, Judicial interpretation, Enforcement of judicial decision

İdari Cezalarda Zamanaşımı

Öz

İdari cezalarda zamanaşımı, adli suç ve cezalardaki gibi ayrıntılı düzenlenmemiştir. Anayasanın 38. maddesindeki ilkeler idari suç ve cezalarda da geçerli olduğuna göre bu boşluğun doldurulması gerekmektedir. Bazı meslek mensuplarına verilecek disiplin cezalarında böyle bir boşluk olduğu görülmektedir. Bu meslek mensuplarının meslek mensubunun seneler sonra disiplin işlemine maruz kalmaması için kanunla düzenleme yapılması gerekmektedir. İlgili yasalara eklenecek bir hükümle bu sorun kolayca çözülebilir. Memurlar, üniversite görevlileri bakımından göze çarpan bir başka problem ise zamanaşımı sürelerinin kısalığıdır. Hakimler ve Savcılar Kanunu zamanaşımı süreleri bakımından iyi bir örnek oluşturmaktadır. Para ve disiplin cezalarının idari yargı tarafından iptali halinde yeniden işlem yapılabileceğinin kabulünün, idari cezalarda zamanaşımı düzenlemelerinin içini boşalttığı için üzerinde durulmalıdır. Kanunda açık hüküm olmadığı halde Danıştay, dava açılmasıyla zamanaşımı süresinin kesildiğini; iptal davası sürecinde zamanaşımı süresinin işlemeyeceğini kabul eden karar vermektedir. Yükseköğretim Kanunu örneğinde olduğu gibi iptal kararı üzerine yeniden disiplin cezası tesisi için süre tanınması, dava açılmasıyla zamanaşımı süresinin kesilmediğini gösterir. Yasama iradesi, bu yöndedir. Ancak yargı, boşluk olduğu kanaatiyle olsa gerek, aksi yönde karar vererek temel hak ve hürriyetleri sınırlayıcı düzenleme yapmaktadır. Kanuni düzenleme eksikliğinin yargı kararlarıyla doldurulmaya çalışılması ise başka hukuki sorunlar ortaya çıkarmıştır. İptal kararlarının hukuki niteliğiyle bağdaşmayan, yargıyı idarenin danışmanı haline sokan uygulamalara rastlanmaktadır. Bu sebeple idari cezalarda ve tüm idari yaptırımlarda zamanaşımı konusu, kanun koyucu tarafından ayrıntılı şekilde düzenlenmelidir.

Anahtar Kelimeler

İdari yaptırım, Zamanaşımı, Hak ve hürriyetlerin sınırlandırılması yetkisi, Yargı yorumu, Yargı kararının uygulanması

Kaynakça

• Akyılmaz B, Sezginer M ve Kaya C, Türk İdari Yargılama Hukuku (6. Baskı, Savaş Yayınevi 2021). google scholar
• Atay E.E, ‘İptal Davasının Nitelikleri ve İptal Kararlarının Uygulanması’, Danıştay ve İdari Yargı Günü 139. Yıl Sempozyumu, (Danıştay Tasnif ve Yayın Bürosu Yayınları 2008) 13-97. google scholar
• Çağlayan R, İdari Yargılama Hukuku (Seçkin Yayıncılık 2014). google scholar
• Dönmezer S ve Erman S, Nazari ve Tatbiki Ceza Hukuku Genel Kısım Cilt III (12. Baskı, Beta Yayınevi 1997). google scholar
• Günday M, İdari Yargılama Hukuku (Turhan Kitabevi 2022). google scholar
• Işıklar C, Teoride ve Uygulamada Kamu Disiplin Yaptırımları (Adalet Yayıncılık 2019). google scholar
• Kaplan G, İdari Yargılama Hukuku (Ekin Yayınevi 2020). google scholar
• Oğurlu Y, İdari Yaptırımlar Karşısında Yargısal Korunma (2. Baskı, Seçkin Yayıncılık 2001). google scholar
• Özay İ, İdari Yaptırımlar, Kuramsal Bir Deneme (İstanbul Üniversitesi Yayınları 1985). google scholar
• Ulusoy A, İdari Yaptırımlar (On İki Levha Yayıncılık 2013). google scholar
• Yıldırım T ve Fiş Üstün G, Açıklamalı Notlu İdari Yargılama Usulü Kanunu (On İki Levha Yayıncılık 2023). google scholar